Morgunblaðið - 19.05.1973, Qupperneq 7

7
MORGUNT'... Æ . .' i'l 39. MAÍ 1973
Bridge
Sagnhafi vinnur lokasögnina
í eftirfanaindi spM á skemmtileg
an hát-t.
Norðmr
S: Á-6-5A-
H: K
T: K-D-G-3
L: D 10-7-6
Austur
Vestuir
S: 8-2
H: 10-7-5-3-2
T: 10-0-6-4 2
L: 3
S: K G-10-9 7
H: 9 8-6
T: 85
L: Á 4-2
SuÆur
S: D-3
H: Á-D-G 4
T: Á-7
L: K-G98-5
Suður var sagnhaíi í 6 lauf-
ura, en austur hafði sagt spaða.
Vestur iét út spaða 8, saignhafi
drap með ásnum og siá, að hann
varð að kxsna við spaðamn heima
ef spiiið ætti að vimnaist. Hann
iét því út tígul 3, drap heima
með ásnum, lét enn tigul, d.rap
í borði, lét enn tigul, en nú
Itrompaði austur með iaufa 2 og
sagnhafi tromaði yfir. Sa.gn-
hiafi lét út hjarta 4, dirap í borði
með kóngi, lét enn tígul, vetstur
taxnnpaði með laufa 4 og enn
trompaði sagnhafi yfir. Sagn-
hafi var alis ekki á þvi að gef-
ast upp, tók hjarta ás, kastaði
spaða úr borðd, tók næst hjarta
drottnmgu, kastaði enn spaða
og síðasti spaðinn úr borði var
látinn í hann og nú var sama
hvað austur gerði, spilið var
unnið, austur fær aðeins siag á
laufa ás.
FERMINGAR
Oddaprestakall Ra.ng.
Ferming i Oddakiirkju, sunnu-
diaginn 20. maí 1973 k:i. 2 e.h.
STLLKIK:
Kriistin Bragadóttir,
Þrúðvangi 51, Heliiu
Kriistí n Gunnarsdóttir,
Ægiissáðu 3 Djúpárbir.
DRENGIR:
Bjami Amþórsson,
Þrúðvangi 27, Heiliu.
EgilH Sigurðsson,
Stokkalæk RanigárvaHahr.
Guðjón Sveinssion,
Uxahrygg 2 RangairvaHiabr
Hannes Sigurður Guðmundsson,
Móedðarhvold 1 Hvoihr.
Reyniir Þorsteiinsson,
Heiðarbrekku. Ranigárv.hr.
Vdigiundur Kritsrtjánsson,
Dynskálum 3, HelOu.
Ferming i trtskáiakirkju á
morgun.
STCLKLR:
Guðrún Magný Jakobsdóttár,
SóJbergi
Inga Jóna Björgvinsdóttir,
Háteigi
Matthilldur Einarsdóttir,
Steinsstöðum
Óiöf Kristín Guðmuncisdóffiir,
Nóatúni 7
Peggy Lynn Barry,
Hóiabraut 8, KefOavik
Siigrún Gunmarsdóttir,
Krókveiii
DRENGIR:
Arniar Karlsson, Árbæ
Daniel Einiarsson, SiOifurtúiná
Guðlaugur Eiríkssom,
Meiðastöðum
Giuðmundur Friðbjörn
Eiríksson, Vindási
Inigimar Jón Þorvakisson,
Vörum
John Stevem Berry,
Hólabraut 8, Kefíavik
Rósinkar Aðallbjömstson,
HólavöMnjm
Steimiþór Ásmiundsson, Hvammi
Þonsteinn Þórðairson,
Reyniihvaimmi
ÖSÓTTIR BARNABlLAR
Á bílasýnijigu Bilgreinasam-
bandsins giltu affgömgumiðaix
barna sem sérstakir happdrætt-
ismiðar, en vinningar voru tiii
stignir bamabilar. Sex vinning-
anna hafa verið sóttir, en fjór-
ir eru ósóttir.
Núimer þessara ósóttu vinnings
miða eru: 55868, 55623, 54429 og
50254.
DAGBÓK
BARXAWA..
FRflMWILÐSSflGflN
BANGSÍMON
Eftir A. A. Milne
En hann var orðinn svo stirður í handleggjunum af að
halda svona lengi í bandið, að þeir stóðu beint upp í
1-oftið í rúma viku á eítir og þegar fiuga settist á nefið
á honum, varð hann að blása haria burt.
ANNAK KAFLI
Bamgsímoni fer í heimsókn og kemst í kiípu.
Bangsímon kom dag nokkum gangandi í gegnum
skóginn og raulaði lagstúf. Þegar hann hafði gert leik-
íimisæfingamar fyrir framan spegijinn um morgun-
inn, hafði honum dottið í hug svolítið lag, sem var
svona:
Tra, ia, la, tra, la, la. Þetta söng hann, þegar hann
teygði handleggina eins hátt upp og hann gat, og svo:
Tra, la, la, tra, la, la, þegar hann beygði sig niður og
reyndi að snerta tærnar.
Eftir morgunverðinn hafði hann endurtekið lagið
hvað eftir annað, þangað til hann kunni það utan að,
og nú raulaði hann það fyrir munni sér, þar sem hann
gekk hnakkakertur í gegnum skóginn:
Tra, la, la, tra, la. Ia.
Allt í einu tók hann eftir því, að hann var kominn að
dálitlum hól og í hólnum var stórt gat.
„Einmitt,“ siagði Bangsímon. „Það er einmitt. Ég veit
ekki betur en þetta gat sýni það, að hér búi Kaninka,
og ef ég heimsæki hana, verð ég gestur og fæ kannski
eitthvað gómsætt. Og hún getur ]íka hlustað á ]itla lagið
mitt.“
Hann heygði sig niður, rak höfuðið inn í gatið og
kallaði:
„Er nokkur heima?“
Hann heyrði, að einhver hreyfði sig inni, en svo varð
allt kyrrt.
„Ég var að spyrja a-ð því, hvort nokkur væri heima,“
kallaði Bangsímon aftur hærra.
„Nei, það er enginn heima," svaraði rödd. Og augna-
bliki síðar sagði sama röddin: „Þú þurftir ekki að kalla
svona hátt. Ég heyrði vel til þín í fyrra skiptið."
„Fyrirgefðu,“ sagði Bangsímon. „En er það alveg víst,
að enginn sé heima?“
„Já.“
Bangsímon dró höfuðið aftur út úr gatinu og hugsaði
sig um.
„Já, en það hlýtur einhver að vera heima, úr því ein-
hver siagði „já“.“ Svo stakk hann höfðinu aftur í gatið.
„Kaninka . . . Ertu þarna?“
SMÁFÓLK
— Og þess vegna, toerrar — Ég legg eindregið til að
inmiiniur, leyfi ég mér að Seggja við stefjium alBr ...
til ...
— Eiukaritarar erta ósköp
kjút þegar þeir sofna ...