Morgunblaðið - 30.08.1973, Blaðsíða 23

MORGUN'BLAÐIÐ — FIMMTUDAGUR 30. ÁGÚST I9t3
23
Egill Árnason, stór-
kaupmaður—Minning
I DAG kveðjuim vi3 látinin öðl-
inigsmann. í djúpri sorg stönd-
uim við yfir moldum ástvinar.
Gaignvart dauðanum fininst okk-
ur við vera vammeginiuig og smá.
Við skynjum en dkiljum vart, að
hlátur og 'gleði liöins dags skuli
svo Skjótt verða að Víkja fyrir
sökmuði og sorg. En eimmitt sorg
in færir okkur fróun, fyllir okk
iur þakklæti fyrir allt sem liðið
er og vekur með. okkur þá von
og trú að atlt hið góða í fari
hvers manns megi endurspeglast
í þeim, er samfylgdar hans njóta.
Við sem nú syrgjum Egil Áma-
son eiguim þá ósk hejtasta að öll
okkar börn og afkomendur megi
öðlast þá eiginleika, sem hann
prýddu.
Bgiil'l Árnason var fæddur hinn
14. ágúst aldamótaárið, sonur
hjónanna Kristínár Si'gurðardótt
ur og Árna Einarsisonar kaup-
mianms. Systkinin voru þrjú,
Sigurður, sem andaðist um tví
tuigs aldur, Egill og Sigriður
Björg, sem nú dvelur sjúklinigur
að Reykjalundi. Egill tók verzl-
uinarpróf frá Verzlunarskóla la-
lands árið 1921 og stundaði síðan
skrifstofustörf hér í Reykjavik
til ársins 1932, er hann stofnaði
eiigið fyrirtæki, sem hann rak til
dauðadags. Hann kvæntist árið
1931 Ástu Norðmann, sem nú
kveður ástkæran eigimmann sinn
eftir rösklega 42ja ára sambúð.
Böm þeirra eru þrjú, sem upp
komiuist, Már, verzlunarmaður,
Ámi, hljómlistarmaður og Krist
ín, húsmóðir. öll eru þau gift og
bamabömin 8 að tölu, Óvenju-
mikið ástríki ríkti milli foreldra,
barna og bamabarna, daglegur
samgangur, ef því var við komið
og heimili þe rra Ástu og Egils
hélt áfram að vera aninað heimili
banaanina eftiir að þau gengu í
hjónaband og fluttust burt. Hin
síðari ár kenndi Egill vanheilsu,
en gekk þó ætið að störfum sín-
um sem heillbrigður væri. And-
lát hans bar skjótt að að áliðnum
dagi hinn 21. ágúst.
Egill Árnason var hógvær mað
ur í öllu því, er að honuim sjálf-
um laut, prúðmetini í framkomu
en þó glæsimenni, sem eftir var
tekið hvar sem hann kom. Fyrst
og fremist var hann fjölskyldu-
maður. Enginn er sá, er sú sem
þessi orð ritar hefur þekkt, sem
með meiri rétti á skilið nafnglft-
ina fjöiskyldufaðir. Allt sem að
fjölskyldunni laut var homum
slíkt hjartans mál, að mín vissa
er að á engam sé hallað þótt sagt
sé að þar hafi emgimm honum
framri verið. Og böm hans og
barnabörn sýndu líka að þau
rniiátu hann og móður sína að
verðlelkum.
Nú, er leiðir skMjast um sinn,
er mér þakklæti efst í huiga,
þakklæti fyrir að hafa fengið að
kynnasit Agli Árnasyni og vera
samvistum við hann, þakklæti
fyrir ljúfmennsku hans og
ástúð og ekki sízt þakklæti fyrir
allar þær ánægjustund r sem ég
og fjölskylda min áttum með
honum á liðnum árum. Við, áist-
vimir hans, syrgjum hanin djúpt
en fögnum um leið hinni fölskva
lausu mlnningu sem hann skildi
eftir með okkur.
Guð blessi minniogu góðs
manns.
Tengdadóttir.
Það eru nú Iiðin yfir 50 ár
síðan hópur æskumanna úr hin-
um ýmsu fjórðungum landsins
kom samaa til þess að setjast
á skölabekk í Reykjavik, sem
leiddi til kunnimgsskapar, sem
átti eftir að vara alla ævina.
Flest okkar hafa haslað sér
starfssvið í höfuðstað landsins
Sumarútsala
Kápur, dragtir, jakkar og stakar buxur.
- Mikil verölækkun. -
KÁPU- OG DÖMUBÚÐIN,
Laugavegi 46.
Útsala Útsala
PEYSUR BLÚSSUR
SÍÐBUXUR UNDIRFATNAÐUR
BAÐFÖT
Allt nýjar vörur með
góðum ufslætti
u
Laugavegi 19
og hefir það gefið okkur tæki-
færi til að halda kynnunum
áfram og hittast með vissu ára-
bil I samfagnaði og rifja upp
kímnisatriði frá skólavistarárun-
um.
En eins og gefur að skilja,
eftir svona mörg ár, fer, þeim
óðum fækkandi, sem mæta til
sliks samfagnaðar.
Nú hefir sigð dauðans hrifið
einn úr þessum hópi, Egil Árna
son, stórkaupmann.
Við vorum að lyndiseinkunn,
eins og gengur, breytileg, sum
ærslafengin og óbæld, aðrir hlé-
drægir og stilltir. Egill var úr
hópi hinna hlédrægu. Þessir
lyndiseiginleikar fylgdu honum
allt lífið og þótt hann á sam-
fundum nyti gleðskapar með
okkur, var hann alltaf sama
prúðmennið. Hann vann og
störf sin hávaðalaust.
Er við bekkjarsystkinin nú
kveðjum hann hinztu kveðju,
sendum við eftirlifandi konu
hans frú Ástu Normann svo og
öðrum venzlamönnum innilegar
samúðarkveðj ur.
Bekkjarsystkinl.
Rannveig Guðríður
Halldórsdóttir frá f
I irotlmýri
VEIGA eins og þú varst oftast
kölluð varst elzt af sjö systkin-
um, fimm bræðrum og tveim
systrum og eruð þið nú báðar
horfnar sjónum okkar. Ellsa sem
dó ung, svo þú núna og Bjarni
bróðir þiirm sem drukknaði í
Reykjaví’kurhöfn fyrir fáum ár-
um 32 ára. Foreldrar þínir,
Svava Guðmundsdóttir og Hall-
dór Borgiarsson mestu ágætis
hjón. Þakka ég þeim af alhug
allt sem þau voru mér hér, því
þau vildu aHtaf gott gera, miklu
meira af hjartaigæzku en efnum
og ástæðum, því fátæktin var
sár hjá ykkur á uppvaxtarár-
um ykkar barnanna, en mikið
varst þú þakklát öHum sem
hjálpuðu ykkur og alltaif voruð
þið glöð og kát og fús að gleðja
aðra, en það vill víst áreiðan-
lega verða svo allt of oft hjá
okkur hér að okkur gleymist að
ganga hljótt hjá verkamannsins
kofa, og áreiðan'lega búa hetjur
vak við lágar dyr, það sannast
hér. Bið ég góðan guð að geyma
ykkur öll, elsku Svava og
frænkur minar og frændur.
Hi'ttumst við öll þegar minn
tími kemur og ve1t ég að þið-
eruð öll saman núna. Þannig hef
ur mig oft dreymt.
Eftirlifandi manni þinum, Ás-
geiri og börnum ykkar sendi ég
mína innilegustu samúð. Það
voru mikil og snögg umskipti af
— Kveðja
fráfalli þínu, þó helsan væri
liítiil hjá þér siðustu árin, þá
erum við ailtaf svo óviðbúin
þessum umskiptum, en við biðj-
um guð að varðveita l'tlu barna-
börnin þin, tengdasynina, börn-
iin þin og eiginmann, sem þú
unnir af alhug.
Elsku frænka, þá kveð ég þiig
minni hinztu kveðju, hafðu hjart
ans þökk fyrir alit.
Guð geymi þig.
G.E.
Tízkuverzlunin Josefina Laugavegi 62
Verzlun hinnar vandlátu.
Sími 15920
Verzlunin opnar 31. ágúst.