Morgunblaðið - 01.09.1973, Síða 20

Morgunblaðið - 01.09.1973, Síða 20
20 MORGUN'BLAÐIÐ — LAUGARDAGUR 1. SEPTEMBER 1973 Þannig: vill Birgitte Bardot láta niuna eftir sér. BIRGITTE Bardot hefur ákveð ið að setjast í helg'an stein. Hvikmyndin Colinot Trousse Chemie, sem hún leikur í um þessar mundir, er sú síðasta, sem hún leikur í. Hún hefur ákveðið að hætta kvikm.vnda- leik, vejfna þess að stjarna lienn kr fer lækkandi. Kannski vegna þess að hún hefur enga möguleika utan þess ramnta, sein hún sjálf og umheimur- inn hefur skapað utan um hana. Og það er erfitt að halda áfram að vera kj'nbomba, þeg- ar fertugsafmælið er i nánd, en í næsta mánuði verður Bar- dot 39 ára gömul. Þó er hún enn fögur og hún vill hverfa, á meðan hún er enn fræg. Hún vill ekki missa frægðina smátt og smátt. Áður hafa stórstjörnur sagzt ætla að hætta á meðan leikur- rnn stæði sem hæst, en fáar hatfa gert það. Og enn færri hafa fengið góð hlutverk, og þar af leiðandi misst frægðina. Bkrgitte Bardot vill ekki einu sinmi reyna það. Hún ætlar að kaupa búgarð í Frakklandi, og lifa þar hamingjusamlega tii þess dags er dauðann ber að garði, án þess að hafa áhyggj- ur aí andlitshrukkum og grá- uim hárum. Nú eru liðin 20 ár frá því Barrlot lék sitt fyrsta hlutverk f myndinni Le trou normand. Þremur árum áður fékk hún tilboð um að leika í kvikmynd, sem hún gerði þó aldrei, en áð- ur hafði birzt forsáðumynd af henni á tímariti sem gefið var út í París. Heimsfræg varð hún svo, þegar hún lék í mynd inni Guð skapaði kojiuna, ár- árið 1956 sem kvikmyndaleik arinn Roger Vadim stjómaði. Kynbomban Birgitte Bardot hef'ur aldrei verið fjarræn og óaðlaðandi, eins og sumar kyn kombur hafa verið. Eins og Marylyn Monroe er hún hvers manns stúlka. En þrátt fyrir það hefur Birgitte ætíð verið frjáis og óháð. Birgitte Bardot hefur leikið í meira en 40 mynd'um á 20 ára starfsferli. Hún hefur gegnt sánu hlutverki með sóma, og nú gerist hún bónda- kona . . . og er ánægð. ffclk í ffréttum #' i Ingmar Bergnian BERGMAN ELSKAR TÓN- LIST, HATAR STEREO OG PÉTUR PLYS ER UPPÁ- HALDSBÓKIN HANS Á meðan verið var að taka kvikmynd Bergmans í Svíþjóð — Hvisl og hróp — átti sænsk ur maður, Lasse Löthwall að nafni, langt samtal við Berg- man um ýmsa hluti. Og Lasse, sem ætíð tekur vel eftir því, sem aðrir hafa að segja, þó eink um frægir menn, lagði flest á minnið sem Bergman sagði, og skrifaði það síðah í sænska kvikmyndablaðið Chaplin. Þar segir Bergmann m.a.: — Ekki er Biblían alltaf fyrsta bókin, sem lesin er fyrir börn presta. Móðir mín, amma og barnapía lásu fyrst fyrir mig Grimms ævintýri og ævin týri H. C. Andersen og síðar sögur Elsu Beskov. — Ég hef aldrei haft áhuiga á hög’gmyndaifet. Þegar ég var unglingur fór ég oft í Þjóð- minjasafnið til að fullniægja þörf minni fyrir klámmyndir. 1 þá daga var ekki hlaupið að þvi að sjá eða heyra slíka hluti. — Ég hef alltaf ha'ldi’ð mikið upp á Petur Plys, það er meist- araverk. Og Strindberg er ninn fasti fylgi*sveiom. En ekki get ég sagt að ég hafi lesið mikið um ævina. Tónlistin er mér mikiivae?, m kilvaegari en bókmenntir. Ætti ég að velja á mii' i að vera heyrnarlaus eða blindur kysi ég h'ð síðamefnda. Ég kainn ekk'. að meta sterio,. mér finnst það skerða ánægj- una af tómlistinni. Ég hef ekki Fianskar sfúlkur stripla á ströndinni. 1 Sputhsea í Engiandi gerð- ist það ekki alfe fyrir löngu, að nokkrar ungar stúlkur frá Frakklandi, sem þar voru í sumarfríi, stripluðu naktar nið ur að mitti á strönd rtni, með það fvrir augum að mnleiða nektaröldu þá, sem nú gengur yfir á ó'orðuriöndum til Eng- landis. En Englendingarndr eru fastiheldnari en flestir aðr r, ög ekki höfðu stúlkumar verið lengur en 1 tíma naktar, þegar nokkrir svellþykkir lögreglu þjónar þustu að þeim, og sögðu byrstir: Farið strax í brjóstahaldarana, þið gætuð BAU NVERU LEGT HUNDALfF Hundarnir í Málmej' í Sví- þjóð lifa raiinverulegu hunda- lífi. Þeir hafa það unaðslegt, því að J>ar eru bæði hundasal- erni og hundagarðar. En ekki eru þeir blessaðir hundarnir kröfuharðir. Eini útbúnaðurinn á hundasalerniinum er trébút- ur, sem hundarnir nota þegar þeir iétta af sér. Hundagarðarn ir eru bæði stórir og failegir, sá stærsti er 1000 ferm. Það kostar auðvitað heilmikið að búa svo vel að hundunum, og J>ess vegna þurfa sænskir hunda eigendur að borga hundaskatt. Síðastliðið ár runnu alls 845. 000 sænskar krónur úr sænska áhuga á að heyra í einstökum hijóðfærum, heldur í heildinnd. Godard finnst mér hlaagileg- ur, Truffaut hefur aftur stór- kostleig áhrif á mig. Hann hef ur svo margt falleigt að segja. Mér finnst Jan Troéll (Útlag arnir) eiinn mesti viðþurður i kvikmyndaheiminum í mörg ár. fengið lungnabólgu. (Já, þeir eru umhyggjusaimi'r brezku lög reglumennirnir.) En ein stúlk an, Angelique, 17 ára gómul, sagði háðslega: — Skrýtið, i St Tropez, hefði eniginn tekið eftr okkur. Einn lögreglu- mamnanna, sem heyrði orð stúlkunnar sagði: — Þú mátt ekki undir nokkrum kringum- stæðum halda, að ég hafi per- sónulega á móti því að sjá þig svona. 1 raun og veru, kann ég harla vel við það. Stúi’kurnar og lögreglumenn irnir vöktu ósk'pta athygli strandigestanna, sem aðadlega voru fjölskyldufeður með börn iin sin. “K hiindasjóðnuni tii Málmeyjar, og var ekki laust við, að sum- nm Svium þætti það fullniikil eyðsiusemi . . . og [>að i hund- En þó að hundamir hafi það gott, þá hafa aðrir íbúar Málm eyjar það ekki eins gott. Það er óhemju timafrekt og ógeð- fellt verk að hreinsa hundasal- ernin, þvi þau eru í stöðugri notkun alla daga. Auk þess hafa dýralæknar lýst því yfir, að smithætta á salernunum sé mikil, og hafa heilbrigðisyfir- völd farið fram á að hundaeig- endur, sem eiga sjúka hunda, fari ekki með þá á hundasal- ernín. Si'GrfÖUJÞ — Eg flýg nú frekar fjaðraiaus, heldur en að setjast á þetta drasl. M ÆTTA Á NÆSTA LEITI - Eftir John Saunders oí£ Alden McWilJiams Tveggja hreyfia vélin er tiibúin að fara, og samlokur um borð Bert. Við gætum um prest |>ar. (3. mynd). Afsakið. ftg Arch. Málningin er þornuð og nýju skrán- orðið svöng. (2. mynd). Við? Heidi IIol- er fegin að hitta þig, hr. Boid. ingarnúmeiin komin á. Settu heitt kaffi land ætlar til Mexíkó með mér. Við finn-

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.