Morgunblaðið - 17.11.1973, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. NÖVEMBER 1973
Spassky sigraði
á skákþingi
Sovétríkjanna
BORIS Spassky sigraði á
skákþingi Sovétríkjanna,
sem lauk í Moskvu fyrir
skömmu, og sýndi þar með,
að hann er enn í fullu fjöri
þrátt fyrir heldur slakan
árangur að undanförnu.
Nú var í fyrsta skipti teflt
eftir hinu nýja deildar-
kerfi, sem komið hefur
verið á í Sovétríki-
unum og vorú allir
sterkustu skákmenn Rússa
á meðal þátttakenda.
Gerir það sigur Spasskys
enn glæsilegri. Úrslit
mótsins urðu: ]: Spassky
11 'A v., 2. — 6. Petrosjan,
Kortsnoj, Karpov, Polugaj-
evsky og Kusmin 10'A v.
Sem sagt fulltrúar Sovét-
ríkjanna í áskorenda-
keppninni, sem hefst nú í
janúar nk., raða sér í efstu
sætin. Aðeins Kusmin
tekst að skjóta sér upp að
hlið þeirra og sýna þar
með, að árangur hans að
undanfömu hefur ekki
verið nein tilviljun. Ekki
hef ég fengið nákvæm úr-
slit úr mótinu, en auk
þeirra, sem hér hafa verið
taldir, voru m.a. þeir Tal,
Taimanov, Smyslov, Keres,
Savon og Tukmakov á með-
al þátttakenda. En við skul-
um nú líta á eina skemmti-
lega skák frá mótinu og
það eru tveir fyrrverandi
heimsmeistarar, sem eigast
við.
Hvítt: V. Smyslov
Svart: B. Spassky
Sikileyjarvörn.
1. e4 — c5, 2. Rf3 — e6, 3. d4 —
cxd4, — 4. Rxd4 — Rf6, 5. Bd3,
(Þessi rólegi leikur gefur hvít-
um ekki mikla von um fram-
kvæði. Algengara og hvassara er
hér 5. Rc3).
5. — Rc6,6. Rxc6,
(Hvítur átti ekki betri kosta völ
en að skipta á riddurum. 6. Be3
eða 6. c*3 yrðí svarað með d5 og
svartur hefur frjálsa stöðu).
6. — dxc6, 7. Bf 4
(Hvítur reynir að torvelda
svötrum að leika hinum nauðsyn-
lega leik e5).
7. — Rd7,
(Ætli svartur á annað borð að
jafna taflið verður hann að leika
e5).
8. Rd2 — e5, 9. Bg3 — Bd6, 10.
Rc4 — Bc7, 11. Df3 — o-o, 12. o-o
— De7,
(Báðir aðilar hafa komið mönn-
um sfnum í góðar stöður og staðan
er í jafnvægi).
13. c3— Rc5,14. Bc2 — a5,
(Hvítur má ekki fá tækifæri tii
að hrekja riddarann með b4).
15. Hfdl — f6,16. Re3— g6,
(Spassky kærir sig ekki um að
hvfti riddarinn komist til f5, en
þessi leikur veikir svörtu kóngs-
stöðuna eilítið og það reynir
Smyslov að notfæra sér með
næstu leikjum).
17. h4 — Be6,18. h5— a4,19. Bh4
— Dg7,20. Rg4
(Hvítur virðist hafa náð undir-
tökunum og ekki gengur nú 20. —
f5 vegna 21. h6! — Dh8, 22. exf5
— Bxf5, 23. Bxf5 — Hxf5, 24, De2
og hvítur stendur betur. En.. .).
20. — gxh5!
(... með þessum leik snýr
svartur skákinni sér í hag).
21. Rxf6 — Kh8,22. De3
(22, Rxh5 yrði einfaldlega svar-
að með 22. — Dg6 og hótunin Bg4
gerir út um skákina).
22. — Bb6!,
(Þessi rólegi leikur gerir vonir
hvíts um björgun að engu. Svart-
ur hótar nú Rd7).
23. Rxh5— Dg6,24. Dg5
(Hvítur sér ekki annað ráð
vænna en að gefa skiptamun.
24. Rg3 hef ði verið svarað með 24.
— Rd7 ásamt Hxf2).
24. — Dxg5, 25. Bxg5 — Bg4,
26. Rf6 — Bxdl, 27. Hxdl — h6,
28. Bh4 — Bd 8, 29. Hxd8
(Smyslov gefur skiptamun, en
hér var sennileg einfaldara að
gefast upp).
29. — Haxd8, 30. b4 — Hd2, 31.
bxc5 — Hxc2, 32. Rd7 — Hf4, 33.
Bf6+ — Hxf6! og hvítur gafst
upp.
(Eftir 34. Rxf6 — Hxa2
yrði stutt í fæðingu nýrrar drottn-
ingar).
Hraðskákmót T.R. fór
fram sl. sunnudag og urðu
úrslit þau, að Guðmundur
Sigurjónsson sigraði með
yfirburðum, hlaut 16 v. af
18 mögulegum. 2. Ingvar
Ásmundsson 13V$ v., 3.
Bragi Halldórsson 12Í4 v.
o.s.frv.
Jón Þ. Þór.
ÞAÐ er eins og menn haldi, að
einhvers konar speking þurfi
til að sjá fyrir endalok bílsins.
Ég held nú samt, að bílinn eigi
enn nokkra framtíð fyrir sér og
skyldu menn síður reyna að spá
langt fram í tímann, því það
verður aldrei annað en spá og i
þessu tilviki svo óviss, að óæski-
legt er að leggja hana til grund-
vallar. Nýlega birtist grein í
amerisku bílablaði, þar sem
greinarhöfundur reynir að
ímynda sér ástandið 1982.
Bílarnir eru orðnir nokkurs
konar bryndrekar og næsta tak-
mark er að byggja þá þannig, að
þeir þoli árekstur beint framan
frá á 120 km/klst hraða án þess
að skemmast Einn og einn bíll
af gömlu kynslóðinni er þó enn
til og eru þeir vinsæl ákeyslu-
mörk fyrir stóru, sterku bílana,
sem eru þungir og klunnalegir
og svo breiðir, að þeir komast
vart fyrir á götunum. Og ástæð-
an fyrir þessum ósköpum er
mestmegnis sögð sú, að stjórn-
málamennirnir séu búnir að
leysa flest heimsins vandamál
og hafi ekki annað að gera en
skeyta skapi sínu á bfleigend-
um.
Þegar loks var fyrirsjáanleg
minnkandi mengun frá bílum,
þó að hlutfallslega sé mengun
frá þeim yfirleitt marfalt minni
en frá alls konar verksmiðjum
(þ.á m. sjálfsagt bílaverksmiðj-
um), sem er þö misjafnt eftir
löndum, kom eldneytisskortur-
inn til sögunnar. Gallinn við
mengunarlausuvélarnar er
nefnilega sá, að þær brenna
miklu eldsneyti. Þar með var
bundinn endi á það. Eða hvað?
Dekkjaverkstæði borgarinn-
ar hafa haft mikið að gera
undanfarið við að setja dekk á
felgur og ekki að ástæðulausu,
þvf fremur en að setja nagla-
dekkin undir strax og leyft var
um miðjan október, drógu flest-
ir það þar til hálka fór að verða
veruleg á malbikinu nú upp á
síðkastið, þó að fyrr hafi verið
sleipt utan þess. Nagladekkin
hafa margt til síns ágætis og
skara fram úr keðjum og snjó-
dekkjum í ísingu. Um leið hins
vegar og snjór festir að ein-
BILAR
hverju marki á götunum njóta
keðjurnar sfn. Það keyrir eng-
inn langt á keðjum í auðu, en
nagladekkin taka menn ekki af,
þótt þíða komi f nokkra daga og
óhætt er að vara menn sterk-
lega við nagladekkjunurnfauðu
eða á blautu malbiki, þar sem
stöðvunarvegalengdin eykst að
mun og bflar geta átt það til að
renna til að aftan í beygjum.
— Einhver kom með þá skýr-
ingu á hinum furðulega lága
hámarkshraða, sem gildir á
götum borgarinnar, að hann
hlyti að hafa verið ákveðinn um
hávetur í fljúgandi hálku og
dimmviðri, en síðan alveg
gleymzt, að þótt hér sé langur
vetur höfum við birtu a.m.k.
helming ársins. Hér er ekki ver-
ið að hvetja menn til að aka
óvarlega eða brjóta lögin, síður
en svo. Leiði menn hugann að
umferðarmálum virðast allir
sjá hversu fáránlegt það er að
hafa reglur, sem enginn virðist
fara eftir. í höfuðborginni hlýt-
ur einnig að koma mjög sterk-
lega til greina að hafa mismun-
andi hámarkshraða sumar og
vetur, jafn gjörólíkar og
akstursaðstæður eru á þessum
tveim árstímum.
Vísir menn, sem málunum
ráða og virðast vita allt um um-
ferð og umferðarslys, en aftur á
móti næsta lítið um bfla og akst-
ur, telja jú, að hraðinn sé
ástæða allra slysa, og með aukn-
um hraða aukist tíðni slysanna.
En dæmið er ekki alveg svona
einfalt. Vissulega er það stað-
reynd, að ef engin hreyfing er á
hlutunum veldur tregðulögmál-
ið ekki neinum slysum. - Það er
ekki hraðinn sem slíkur, sem
skapar hættuna, heldur hinn
misjafni hraði og ókveðni
manna í umferðinni.Menn.sern
ekið hafa erlendis, hafa flestir
tekið eftir, hversu gífurlega
stirða umferð við búum við hér.
Vandamálið hefur hér að ein-
hverju leyti verið sett fram.
Sumum kann að virðast það
mótsögn, að nú þegar erlendis
er víða stefnt að lækkuðum há-
markshraða til að spara bensín-
ið, er verið að tala um meiri
hámarkshraða hér. En bilið er
svo stórt, að þótt hámarkshraði
væri hækkaður hér alls staðar
um 10 til 20 km/klst færum við
aðeins að nálgast þau nýju
mörk, sem stefnt er að m.a. í
Bandaríkjunum.
Væri ekki hægt að reyna
þetta, t.d. næsta sumar, áður en
allar götur borgarinnar verða
göngugötur?
Erfiðast við slfka breytingu
er að fá ráðamenn til að leggja
blessun sína yfir málið vegna
þess, að enginn þorir að horfast
í augu við hugsanlegar afleið-
ingar.
Br. H.