Morgunblaðið - 06.06.1975, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. JUNI 1975
33
VEQ/AKANDI
Velvakandi svarar i síma milli
kl. 14 og 15 frá mánudegi til
föstudags.
0 Ríkisstjórnin
og óvinsælar
ákvarðanir
þegar til
lengdar lætur
Vilmundur Jónsson, Há-
holti 9, Akranesi,skrifar:
„Að þora að þora að taka óvin-
sælar ákvarðanir/'sagði rnaður í
sjónvarpsviðtali árið sem leið. Nú
spyr ég: Þorir ríkisstjórnin, sem
nú situr, að setja önnur álika
bráðabirgðalög og um daginn,
kvöldið, sern allsherjarverkfall á
að skella á, ef ekki hefur samizt
fyrir þann tima?
Nú eru engar sérkröfur á döf-
inni. Gefuin verkalýðsforystunni
og atvinnurekenduin fri frá samn-
ingum, e£ þeir semja ekki fyrir
11. júní. Eg er viss um að allir
inyndu græða á þvi að fá ekkert
verkfall og þrjá hlutlausa inenn,
sein Hæstiréttur skipar í Kjara-
dóm, til samninga svona einu
sinni, og kaup tnyndi að sjálf-
sögðu hækka frá 11. júní þegar
þessir hlutlausu menn væru bún-
ir að taka sinar ákvarðanir. Ríkis-
stjórnin myndi njóta ineira
trausts frainvegis. Fólk vill ekki
þessa eilifu pólitisku togstreitu
um kjör sin.
£ Eyðsluuglurnar
á kvistum
þjóðfélagsins
Ingjaldur Tómasson skrif-
ar:
„Öhófseyðsla á inörgum sviðum
í okkar landi er mörgum hugs-
andi mönnum mikið áhyggju-
efni. Eins og yfirskriftin
bendir til hefir vist mörgum
blöskrað eyðslan og virðing-
arleysið fyrir fjármunum þjóð-
arinnar, sein allir hafa séð, sem
horft hafa á þáttinn „Ugla sat á
kvisti" í sjónvarpinu. Eg heyrði
samtal í útvarpi nýlega, þar sem
kom fram, að ein sviðsetning
myndar i sjónvarpi hefði kostað
tvær milljónir. Það er eins og
þessir blessaðir menn, sem
stjórna sjónvarpi og fleiri fjöl-
iniðlum, leggi mest upp úr rán-
dýrum sviðsetninguin og allskyns
leik- og myndbrögðum. Það er
kannski gert til þess aö bæta upp
auðvirðileik og ólist þess, sein þvi
iniður er oft boðið áhorfendum.
Sönn list getur stigið hæst i
einfaldleik sinum. Hún þarf
ekkert inilljónaskrum utan um
sig.
Heyrzt hefur að sjónvarpið hafi
um eitt hundrað fastráðna starfs-
menn I sinni þjónustu og þar að
auki inarga lausráðna. Ég efa
ekki að fækka inætti hjá sjón-
varpi og flestuin öðruin ríkis-
ingarl-aus og starað á glösin, virt-
ist nú missa algerlega stjórn á sér
og æpti hárri röddu, sem kannski
var eins konar snökt Ifka:
— Andskotinn sjálfur!
Miehoux leit niður fyrir sig.
2. kafli.
Læknir á inniskóm
Leroy leynilögreglumaður sem
var tuttugu og fimm ára gamall
liktisl meira vel ættuðum ungum
manni en lögreglumanni.
Hann var nýlega útskrifaður úr
lögregluskólanum. Þetta var hans
fyrsta mál og um hríð nokkra
hafði hann af ákcfð fylgst með
Maigret og reynt á hljóðlátan hátt
að vekja athygli hans á sér. Loks
hvfslaði hann að honum, rjóður á
svip:
— Afsakið, lögregluforingi ...
En ... fingraförin, skiljið þér ...
Hann var sjálfsagt þeirrar skoð-
unar, að yfirmaður hans væri af
gamla skólanum og þekkti ekki
gildi vísindalegra rannsókna, því
að Maigrct sló kæruleysislega úr
pípu sinni og sagði áhugalaus:
— Ef yður sýnist svo...
Hann sá Leroy ekki meira
þennan dag. Með mestu gætni bar
hann flöskuna og glösin upp á
herbergi sitt og varði kvöldinu f
stofnunum um fjórðung eða þriðj-
ung starfsmanna, án þess að
nokkurt tjón hlytist af. Það er
talað um fækkun bænda og tog-
arasjómanna. Ætli það væri ekki
frekar þörf á að skera fyrst niður
eyðslusukkið hjá rikisbákninu.
Eitt dæmið um óhófseyðsluna
hjá sjónvarpinu er 20 milljóna
inannskeminandi hryllings-
inyndin uin Lénharð fógeta.
Halda stjórnendur sjónvarpsins,
að morð og nauðganir hafi bæt-
andi áhrif á uppeldi yngri sjá-
enda þjóðarinnar?
0 Bruðl „hins
opinbera“
Bruðlið ineð fé almennings
ríður húsuin hjá „hinu opinbera".
Það má segja, að hvert hóf fljóti í
vini. Skaðlegast er þó allt hið
óhóflega bruðl Alþingis með fé
þjóðarinnar. Það er vægast sagt
öinurlegt þegar okkar uin margt
ágætu þinginenn taka einhliða
ákvörðun uin að færa dagblöð-
unuin þrjátíu inilljónir á silfur-
bakka, þegjandi og hljóðalaust.
Sama aðferð er viðhöfð þegar
þinginenn þykjast þurfa að bæta
kjör sfn. Ég tel sjálfsagt að þing-
menn hafi laun eins og launa-
hæstu starfsmenn rfkisins, en að
þeir skaminti sér sjálfir tel ég alls
óviðeigandi. Það er hætt við, að
almenningur taki Iftið mark á
þeiin þegar þeir eru að prédiká
uin nauðsyn sparnaðar hjá okkar
þjóð.
0 Veizlan mikla
1 Velvakanda 3. inaí 1975
skrifar Sveinbjörn Markús Njáls-
son i Leirárgörðum um þingveizlu
á kostnað almennings í lok hvers
þings. Ég tek hér upp kafla úr
greininni orðrétt: „Þegar undir-
ritaður reyndi að afla sér upplýs-
inga um þessa ónauðsynlegu
veizlu og hafði samband við Al-
þingi fékk hann aðeins hunz og
óvilja hjá þeim Friðjóni Sigurðs-
syni skrifstofustjóra og Asgeiri
Bjarnasyni, forseta Saineinaðs
þings. Forseti Sameinaðs þings
gaf þó þær upplýsingar, að þessi
veizla væri ævagamall vani, sem
aldrei hefði verið felldur niður
„enda engin ástæða til þess,“
sagði Ásgeir.
Ásgeir Bjarnason sagðist ekki
geta séð hvað undirrituðuin kæini
þessi veizla annars við og vildi
ekki gefa neinar aðrar upplýs-
ingar „út um hvippinn og hvapp-
inn“, eins og hann orðaði það. Það
iná segja, að í þessuin uininæluin
forseta speglist virðingarleysi
fyrir almennri dómgreind og
sparnaðarviðleitni.
0 Hálaunamenn
Alþýðusambands-
ins
Það er ef til vill inannlegt þótt
þingmenn og aðrir háeinbættis-
menn vilji fá stóran skainint af
þjöðarkökunni þegar óbreyttum
iðnaðarmönnum er gert mögulegt
að „taka“ vikukaup verkainanns á
dag, samkvæmt samningum al-
þýðuvinanna, setn stöðugt eru að
klifa á rétti „hinna lægst laún-
uðu“. Nú er krafizt 38% launa-
hækkunar, auk vísitöluálags jafnl
á öll laun, en það þýðir mestar
hækkanir til þeirra, sein hæst
hafa launin. Og þetta gerist þegar
þjóðarbúinu liggur við gjaldþroti.
Haldið er í horfinu með stöðugt
nýjum lántökuin og lífsbanki
þjóðarinnar, fiskimiðin, verður
eyðimörk innan tiðar ef rán-
ýrkjan verður ekki stöðvuð hið
bráðasta.
Ingjaldur Tómasson."
HOGNI HREKKVISI
EFTÍI2.LÝSTÍC.*,

/ ff
■j 1975
Mr Naugbt Synd., I»r.
Frönsk sjöl
Nýtt munstur — Nýir litir
Sumarkjólar — Mussur
Flauelsdragtir — Rúllukragabolir.
■V.
Verzlun hinnar vandlátu,
Laugavegi 62 Sími 15920
Viö afgreiðum
litmyndir
yöar á 3 dögum
Umboösmenn um land allt
— ávallt feti framar.
Hans Petersení
Bankastræti — Glæsibæ
S 20313 S 82590
G3F SIGGA V/öGA S, ilLVimi
StarfsfólK er vin-
Samleeja beöicl aS
óórýgja eKKi víh*iv-
dagiwM óþarfa
fer^alögum
'MELLOfc
í 1'ONNOH