Morgunblaðið - 15.06.1975, Blaðsíða 15

Morgunblaðið - 15.06.1975, Blaðsíða 15
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. JUNl 1975 15 meira um heiminn nú en áður, að það aflar sér llka þekkingar á þessu sviði erlendis. Unga fólkið fylgist nú miklu betur með hvað er að gerast í kvik- myndaheiminum en áður tiðk- aðist.“ Hilmar Garðars, forstjóri Gamla Bíós, sagði: „Smekkurinn er alltaf breyti- legur I þessum efnum. Nú hefur unga fólkið mest gaman af sakamálamyndum, ,,hasar“- myndum, en vill ekki sjá ástar- myndir. Það hefur líka gaman af myndum sem fjalla um ungt fólk sérstaklega og t.d. hefur verið sæmileg aðsókn að popp- myndum hjá okkur. Unga fólkið fylgist betur með því en áður gerðist hver er leikstjóri og það er áreiðanlega til komið fyrir áhrif blaðaskrifa um kvik- myndir sem hafa aukizt á und- anförnum árum.“ Vilhjálmur Ástráðsson starfs- maður Laugarásbíós, sagði: „Unga fólkið kemur helzt á þær myndir, þar sem drápið er nógu mikið. Það vill kúreka- og slagsmálamyndir. Eldra fólkið kemur hins vegar, ef gamlar stjörnur leika í myndunum.“ Jón 0. Ragnarsson, forstjóri Hafnarbíós, sagði: „Aðsóknin er mest að spenn- andi átakamyndum og svo ein- staka listrænni mynd, eins og t.d. með Chaplin. Eldra fólkið vill meira hugsandi myndir." — Velja kvikmyndahúsin myndir til sýningar með tilliti til þess að áhorfendurnir eru einkum ungt fólk? Skiptar skoðanir virtust um þetta, sumir forstjórarnir Framhald á bls. 25. • Laugarásbló sýnir þessa dag- ana mynd, sem fjallar um ungt fólk fyrir 13 árum, og hefur hún hlotið góða aðsókn, sérstaklega hefur ungt fólk fjölmennt. Þetta er myndin American Graffiti, en hún hafði áður verið kynnt á Slag- síðunni. Nú munu um 30 þúsund manns hafa séð myndina i Laug- arásbfói. Strákarnir vilja líkjast stlörnunum Þegar Slagsfðan var að afla efn- is um bíóferðir unga fólksins heyrði hún þessa skýringu á vin- sældum sakamálamynda og ann- arra spennandi mynda: Það eru engar kvenstjörnur að heitið geti I kvikmyndaheiminum núna, bara karlstjörnur, eins og t.d. Robert Redford, Paul New- man, Clint Eastwood o.fl. Strák- arnir vilja lfkjast þcssum stjörn- um og þess vegna eru það þeir, sem ráða þvf á hvaða myndir skuli farið, og stelpurnar svo bara með. Eru lesendúr Slagsfðunnar sammála þessu? STARDUST Popparinn Jim Maclaine kom fyrst til sögunnar í myndinni „That’Il be the day“, sem sýnd var i Háskólabiói og var þar greint frá leit hans að ein- hverju ... sem hann vissi raun- ar vart sjálfur hvað var, nema að það hlaut að vera frábrugðið því leiðindalífi sem fylgdi heimabyggð hans og vanda- mönnum. Jim hætti skólagöng- unni í miðjum lokaprófum og hélt til bæjar við ströndina, sem helgaði sig þjónustunni við ferðafólk á sumrin með alls kyns skemmtistarfsemi og gisti- þjónustu. Þar komst hann í kynni við kvennabósa og elti hann I leit að ævintýrunum. Þeir störfuðu m.a. við ferða- tívoli og víðar. En að lokum sneri Jim heim og ánetjaðist þar ungri stúlku kvæntist henni og varð faðir og reyndi að sætta sig við það hlutskipti að taka við rekstri verzlunar móður sinnar. En undir niðri ólgaði ævintýraþráin og Jim dreymdi að verða poppstjarna. I lokin stakk hann af heiman, keypti sér gítar og hélt út I lifið David Essex, hinn kunni poppsöngvari lék Jim Maclaine og Ringo Starr var í hlutverki kvennabósans. Nokkrir aðrir kunnir popparar komu einnig við sögu, meðal þeirra Billy Fury og Keith Moon. Popptón- listin fléttaðist inn i myndina, bæði sem undirleikstónlist og einnig sáust nokkrar dæmi- gerðar rokkhljómsveitir leika. Höfundur sögunnar, sem mynd- in var gerð eftir, er Ray Connelly, en hann hefur lengi starfað við popptónlistarblöð i Bretlandi, meðal annars New Musical Express, og þekkir því poppheiminn innst sem yzt. „Stardust" er framhald af fyrri myndinni og er nú lýst sköpun, sigrum og falli popp- stjörnu á siðasta áratug. David Essex er sem fyrr í aðalhlut- verkinu, Jim MacLaine, en aðrir popparar sem koma við sögu, eru Paul Nicholas, Adam Faith, Keith Moon, Marty Wilde, og Dave Edmunds. Augljóslega eru Bítlarnir fyr- irmyndin, sem líkt er eftir; Jim kemst i hljómsveitina The Stray Cats, sem hefur feril sinn í kjöllurum i Liverpool, en nær síðan gifurlegum vinsældum. Jim gengur i gegnum ýmis skeið, er skáld, heillast af ind- verskum trúarbrögðum o.s.frv. Myndin hefur hlotið góða dóma og þykir ná sérstaklega vel þeirri yfirborðsmennsku, sem einkennir poppheiminn, og spennunni, sem fyigir frægð- inni og samkeppninni. Hafnarbíó hefur fengið sýningarréttinn og er gert ráð fyrir að myndin verði tekin til sýninga innan fárra vikna. |. Sýnishorn úr Stardust. Nokkrar tilraunir hafa verið gerðar til að semja popp- eða ^okkóperu og hefur útkoman orðið afar misjöfn. Einungis tvær slikar hafa náð verulegri frægð og vinsældum — og j báðar hafa verið færðar upp á leiksvið og seinna kvikmynd- aðar: Jesus Christ Superstar og Tommý. Öþarfi er að fjalla um Superstar, því að allar út- gáfurnar eru velþekktar hér, platan, leikhúsuppfærslan (L.R. í Austurbæjarblói) og kvikmyndin. Tommy hefur hins vegar ekki náð eins mikilli útbreiðslu hér, því að enginn hefur treyst sér til að setja hana á svið og kvikmyndin er ókomin. Hins vegar hafa verið hér á markaði tvær útgáfur af óperunni á plötum, sú uppruna- lega, þar sem hljómsveitin WHO undir forystu höfundar- ins, Pete Townshend, fer á kostum, og viðhafnarútgáfa, með stórstjörnum í öllum söng- hlutverkum og London Symphony Orchestra í undir- leiknum. Er sú plata byggð á eins konar leiksviðsuppfærslu á óperunni i London. Það var leikstjórinn Ken Russell, sem ákvað að kvik- mynda óperuna, og var það á vissan hátt í samræmi við fyrri myndir hans, en hann hefur mjög hneigzt að gerð mynda um frægustu tónskáld liðinna alda. Russell er afar umdeildur leik- stjóri, en menn eru sammála um að hæfileikar hans séu mjög miklir og ýmsir kaflar i myndum hans hreint stórbrotn- ir. Hann lagði aðaláherzluna a myndrænu hlióina og lét óper- una sjálfa að öðru leyti ráða ferðinni. „Á vissan hátt nota ég myndavélina sem nokkurs konar stækkunargler og stend siðan álengdar og læt Tommy segja sina sögu sjálfan," hefur hann sagt. Og myndræna hliðin þykir hreint stórkostleg í þessari mynd. Alls kyns tæknibrögðum er beitt til að auka áhrifin og i öllum atriðum er litadýrðin mögnuð. Aðalpersónurnar eru hver annarri skrautlegri og skemmtilegri í hátterni. Roger Daltrey, söngvari hljómsveitarinnar Who, leikur Tommy, blindan og dauf- dumban dreng, sem verður heimsmeistari i kúluspili og leiðtogi og átrúnaðargoð mikillar hreyfingar ungra pilta. Eiturlyfjaneyzla, geðveiki, stjörnudýrkun, kynvilla og mörg önnur fyrirbæri koma við sögu Tommy. I öðrum hlutverkum eru stór- stjörnur eins og Tina Turner, Eric Clapton, Elton John, Jack Nicholson, Oliver Reed og Ann- Margret. Undir dynur rokktónlist Pete Townshend, sem samið hefur mörg af kröftugustu lögum þess áratugs, er brezk popptón- list var í fararbroddi i popp- heiminum, og var beitt marg- brotinni tækni til að gera tengsl undirleiksins og myndarinnar sem nákvæmust og áhrifin á áhorfendur yfirþyrmandi eða því sem næst. Tónabió tekur myndina væntanlega til sýningar eftir 2—3 mánuði. Efri myndin: Ken Russel leikstýrir TOMMY. Neðri mynd- in: Leikionan Ann-Margret fer með hlutverk móður TOMMY — og hér sést hún í eins konar „Syndaflóði" allsnægtarsamfélagsins.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.