Morgunblaðið - 24.08.1975, Page 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. ÁGUST 1975
Hann skefur sel-
skinnin við hné sér
Krakkarnir á bænum og gestir að bera inn selskinnin klár til
sútunar.
Stefán Geirsson bóndi:
Ketilsstöðum
Jökulsárhlíð
Yzti bær f Jökulsárhlfð
frammi við sjó er Ketiisstaðir,
bóndi Stefán Geirsson 31 árs,
kvæntur Bergljótu Stefánsdótt-
ur úr Hjaltastaðaþinghá. Yzt f
Hlíðinni búa þessi ungu hjón
fjölþættum búskap með þrem-
ur börnum sfnum, en skammt
frá bænum liggur vegurinn yf-
ir Hellisheiðina til Vopnafjarð-
ar, erfiður yfirferðar og aðeins
fær lítinn hluta ársins. 1 júlf
s.l. tepptist hann t.d. vegna
snjóa, 3 bílar sátu fastir.
Á Ketilsstöðum hafa þau
Stefán og Bergljót búið síðan
1962, hafa ekkert verið að tví-
nóna við þetta og lagt ung að
árum í búskapinn, reka nú
myndarbú með 400 fjár á fóðr-
um s.l. vetur, kýr til heimilisins
og auk þess nytja þau
hlunnindi í selveiði og reka.
„Yfirleitt eru 6—7 manns í
heimili hjá okkur," sagði Stef-
án þegar við röbbuðum við
hann, en hann er hagvanur í
Hlíðinni, fæddur að Sleðbrjót
og móðir hans er frá Ketilsstöð-
um.
„Mér líkar vel hérna,“ hélt
hann áfram, „vil hvergi vera
fremur en hér í Hlíðinni. Við
höfum að vísu gamalt íbúðar-
hús, en nú hyggjum við að
byggingu nýs íbúðarhúss og ég
er búinn að sækja um lán til
stofnlánadeildarinnar til þess
að byggja 120 fm íbúðarhús.
Hins vegar höfum við nýlegar
fjárhúsbyggingar, en það hefur
heldur verið samdráttur í ný-
byggingum að undanförnu, en
það er eitt brýnt mál sem ég vil
vekja athygli á. Mér finnst að
það þurfi að gera miklu meira
fyrir þennan veg inn Hellis-
heiði til Vopnafjarðar. Það eru
aðeins 16 km milli brúa handan
heiðar. Um þennan veg er um
90 km styttra frá Egilsstöðum
til Vopnafjarðar en ef farið er
Möðrudalsheiði og út til Vopna-
fjarðar. Það hefur ekkert verið
gert fyrir þennan Veg í háa
herrans tíð. Eg hef orðið var við
það að viða er logið frá er sagt
er frá veginum yfir Hellisheiði,
en ef eitthvað væri gert fyrir
þennan veg yrði mikil bót að
honum.
Vegurinn hefur ekki fengið
þá umönn em skyldi, hann
hefur verið iuddur með ýtu án
nokkurs annars og auðvitað
grefst hann þess vegna alltaf
meira og meira niður.
Ef samgöngur hingað í Hlíð-
ina verða bættar hef ég mikinn
hug á að auka mjólkursöluna
þvi til þess höfum við góðar
aðstæður.
Þá höfum við fleiri járn í
eldinum, selveiði er dálitil, en
það er þó búið að eyðileggja
hana vegna þess að einhverjir
og einhverjir hafa farið i lácrin
og skotið eins og vitleysingar.
Selveiðin hefur því minnkað
frá ári til árs. Hér voru talsverð
sellátur, en ég hef haft að með-
altali siðustu ár um 50—60
kópa. Það var þó snöggtum
minna I ár, eitthvað um 30 í
júní, en við veiðum i net á
okkar bát sem er 1 tonn og er
selurinn tekinn jafnharðan og
hann kemur í netin og rotaður.
Veiðin sjálf tekur ekki marga
daga, en það tekur langan tima
að gera þetta gott.“
„Verkar þú sjálfur?"
„Já, ég verka allt sjálfur, flái,
skef, þvæ og spýti og þá eru
skinnin tilbúin, í sútun en við
veiðarnar erum við þrir. Smá-
vegis sinnum við reka, geri úr
staura sem ég sel til nágrann-
anna mest.“
„Hvernig skefur þú selskinn-
in?“
Stefán Geirsson bðndi
„Ég skef á hnénu á mér, finn
mér gott bitjárn og siðan er
ekki linnt látum.“
„Hvernig er hljóðið í mönn-
um í Hlíðinni?"
„Menn eru bjartsýnir. Það
eru ýmsir möguleikar allsstað-
ar hér í sveit ef menn hafa vilja
til. Það er samt dálitið harðbýlt
hér, veðrahamurinn er eini
gallinn á Hlíð.
Grasið ætlar að koma heldur
seint í þetta sinn, kalt vor og
dálítið kal, en það virðist ætla
að rætast úr þótt sýnt sé að
heyfengurinn verður mun
minni en í fyrra.
Hitt er svo að við þurfum að
fá betri skóla hér, við höfum
hér heimavist á býli og tví-
skipta skólasetu, 20—30 börn
ganga hér i skólann hálfan
mánuð í senn, en það vantar
tilfinnanlega fullkomnari
kennsluaðstöðu fyrir hinn
ágæta kennara sem við höfum.“
Ketilsstaðir.
r
Ahugamenn og fræðimenn
kanna útbreiðslu plantna
— Slagsíðan
Framhald af bls. 14
maður. Þetta er eins óformlegt
og hægt er. Engin stefnuskrð
eða slíkt.
— 0 —
Slagsíðan ræddi siðan við
Ólaf Lárusson um þau fjögur
verk. sem hann sýnir nú. Þau
eru öll samsett úr Ijósmyndum,
sem sýna höfundinn á ákveð-
inni hreyfingu eða hreyfingu í
kringum hann. Ólafur sagði
m.a. um verkin:
„Hugsunin f þessum verkum
er sú, að Ifna fari í hring, endi I
upphafinu, endi f sjálfri sér ...
Fólk litur á þetta sem ljós-
myndir og það er ég ekki nógu
ánægður með. Þetta eru ekki
ljósmyndir, þetta er myndlist
Fólk hefur verið óánægt með
að ég tek ekki myndirnar
sjálfur. Það skilur enginn. Eg
Iæt taka myndirnar eftir
mfnum hugmyndum. Það er
hugmyndin sem skiptir mig
máli, en ekki hvort myndin er
góð eða slæm. Það myndi þó
kannski pirra mig, ef myndin
væri slæm ...
Það hefur enginn sagt, að
þetta sé ekki Iist. Fólk hefur
heldur kvartað yfir þvf, að ég
skuli ekki ýta á takkann á
myndavélinni og fá einhvern
annan til að labba ...
Það er ákaflega erfitt að gera
upp á milli sjálfs verksins og
þess sem vinnur það. Það er
rétt að blanda þessu meira
saman. Verkið og lista-
maóurinn eru óskipt svið.
Verkið sjálft er úttekt hans á
umhverfi sfnu. Listin og Iffið
eru eitt hið sama. Listamaður-
inn og Iffið eru eitt hið sama og
þannig endalaust...
Það verður alltaf erfiðara og
erfiðara að gera greinarmun á
verkinu og listamanninum f
sjálfum sér, þar sem hann
gengur um. Sumir eru bara
gangandi listaverk. Slíkt verð-
ur æ algengara ...
Listin er ekki bara fólgin f
þvf að teikna og mála, heldur
alls konar athöfnum ...
Verkin fjögur eru öll til sölu.
Verðið fer eftir samkomulagi
og mönnum Ef þcir eru rikir,
þá er allt f lagi að þeir borgi
mikið. Eíns gæti ég alveg gefið
verkin. Verðlagningin er
ekkert ’atriði.. .„
— sh.
Grasafræðideild Náttúrufræði-
stofnunar Isl. og Náttúrugripa-
safnsins á Akureyri hafa ákveðið
að gera tilraun með skipulagn-
ingu samstarfs áhugamanna um
könnun á útbreiðslu villtra fs-
lenzkra plantna. Frá þessu segir f
nýútkomnu hefti af Náttúrufræð-
ingnu’m, þar sem þeir Eyþór Ein-
arsson og Hörður Kristinsson
senda opið bréf til áhugamanna
um útbreiðslu plöntutegunda. Er
markmiðið af safna upplýsingum
um plöntur sem vfðast af landinu
og fylla upp f skörð þeirrar glop-
óttu þekkingar, sem við nú höf-
um, og láta sfðan gera útbreiðslu-
kort allra fslenzkra plantna. En
unnið er að slfku verki í mörgum
nágrannalöndum okkar.
I bréfinu segir: Þýðing rann-
sókna sem þessara fer vaxandi,
eftir því sem áhrif mannsins á
náttúrulegt gróðurlendi verða
meiri, svo sem með aukinni á-
burðargjöf og sáningu í úthaga.
Einnig eru þær nauðsynlegur
grundvöllur fyrir störf í þágu um-
hverfisverndar. Að sjálfsögðu
mun það taka mörg ár að ná loka-
takmarkinu með kortlagningu, og
það verður aðeins kleift með góðu
samstarfi við áhugamenn sem víð-
ast af landinu.