Morgunblaðið - 21.03.1976, Qupperneq 45

I
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 21. MARZ 1976
45
VELX/AKAIMDI
Velvakandi svarar í slma 10-100
kl 14—1 5, frá mánudegi til föstu-
dags
# Tvímennings-
prestaköll
Arelíus Nielsson skrifar:
Kæri Velvakandi.
Fáir eru áhrifameiri en þú í
þessari borg, varla prestur i
predikunarstól eða borgarráðs-
menn i sinum tignarsætum. Nú er
málefni vakið, sem verður að
leysa til láns og framtíðarheilla.
Nýlega var samþykkt á safnaðar-
ráðsfundi i sjálfri Dómkirkju
Reykjavikur sú ályktun að tvi-
menningsprestaköll borgarinnar
yrðu úr sögunni i núverandi
mynd. Slikt fyrirkomulag á sér
vart hliðstæður og hefur gefizt
illa, þótt einstök dæmi séu í aðra
átt. Hópar, sem nema þúsundum
eða tugum þúsunda, verða aldrei
sammála um tvo jafnréttháa for-
ingja eða leiðsögumenn i við-
kvæmum málum.
Sjálfur Meistarinn mikli sagði:
„Þér getið ekki þjónað tveimur
herrum. Það getur enginn, því að
annaðhvort mun hann hata annan
og elska hinn eða aðhyllast annan
og litilsvirða hinn. „Þegar presta-
köll eru orðin ofviða einum presti
til þjónustu, þá gæti hann með
samþykki sóknarnefndar og
safnaðarráðs ráðið sér aðstoðar-
prest að sjálfsögðu. Það var alda-
gömul hefð á íslandi. En hann á
auðvitað að ráða mestu um það
sjálfur. Nú er einnig annað starfs-
fólk talið sjálfsagt i söfnuðum,
likt og söngfólk og organisti, en
það eru djáknar, félagsfræðingar
og safnaðarsystur. Allt þetta fólk
ætti að vera launað af almannafé
líkt og prestar i tvimennings-
prestaköllum eru nú. Og prestur
með slikt starfslið getur þjónað
fjölmennum söfnuði einn.
# Söfnuði
sundrað
Aldrei ætti að koma til
greina framar sú fjarstæða, sem
nú hefur verið beitt um áratugi
hér í borg, að sundra söfnuði
prests i miðju starfi hans og
starfstíma og á miðjum starfs-
aldri og setja annan inn i hans
hálfbyggðu kirkju og lítt mótaða
safnaðarlif til samkeppni, ef til
vill í óþökk flestra og aðeins til
þjónkunar dauðum bókstaf um
fólksfjölda og sóknamörk. Fáar
starfstéttir mundu una slikri
harðýðgi, kúgun og harðstjórn,
sem hefur verkað á marga sem
andleg pynding.
Endurskoðun þessa starfsskipu-
lags er brýn nauðsyn nú.
bundist s«n hún réðst glað-
*»ltt og matlystug i girnilegan
^júkling á diski hennar.
— Ég þori að veðja að þau hafa
ekki aðra mynt en peseta sagði
David. — Og þau tlma ekki að
súipta ferðat ékkunum sinum.
hiu hafa rétt nðga peninga til að
8«ta ekið gegnum Frakkland og
h#fa reiknað vtsindalega út hvað
Þwt megi eyða miklu eða litlu og
Þ«ss vegna eru þau orðin kvfðin
vegna þess að skotsílfrið er að
Þrjéta og þau sjð fram á f jðrhags-
'andræði áður en þau komast á
sðlskinsparadfsina
r~ Frfjeitt, sagði Helen.
— Eg get fullvissað þig um að
þekki þessar manngerðir.
^breytanlegt og ósveigjanlegt og
huyndunaraflið á núlli.
Helen sem sal ð méti þeim
— Hættu að tala um þau. Þau
að koma.
— Eg ætla að vona þau séu ekki
MÞa gamlir félagar Mareels.
—tiéða kvöldið. sagði
•Uaðurinn.
— Góða kvöldið sagði konan og
^osti glaðlega.
Oavid og Helen svöruðu
^úrteislega. David stóð ð frtur og
MkM Æ JristáÆt
Að sjálfsögðu er hægt að skipta
sókn að starfsmanni horfnum og
presti brottförnum, 'en röskun i
miðju starfi ætti að vera útilokuð.
0 Ekki á sjó
á sunnudögum
F. K. skrifar:
Oft hefur heyrzt talað um hvað
hægt sé að gera til þess að draga
úr fiskveiðum meðan fiskstofninn
er að jafna sig. Sumir vilja fækka
skipum og dreifa aflanum á ver-
stöðvarnar, en ekki er nú öryggið
um of hjá þeim, sem eiga allt
undir þeirri vinnu. Mig langar lii
að koma með uppástungu. Hún er
sú, að öll fiskiskip taki upp þann
hátt að hætta algerlega að veiða
fiskinn á sunnudögum. Öll vitum
við hvernig hvildardagurinn var
okkur gefinn og til hvers.
Svo væri nú ánægjulegt ef öll
þjóðin vildi sameinast um eitt
stórt átak og safna fyrir stóru og
fullkomnu varðskipi og sýna
þannig i verki að við erum sam-
einuð i þessu máli, en ekki
sundruð.
Hjálpa þér sjálfur, þá hjálpar
Guð þér.
• Góð ráð til
lausnarvanda
Kæri Velvakandi, skrifar
„Aðdáandi":
Eins og þú veizt þá hafa einok-
unarstofnanir landbúnaðarins
ætið haft það að leiðarljósi að
þóknast neytendum. Þess vegna
hlýtur samúð neytenda að
streyma til forvigismanna þessara
stofnana þegar ljóst er orðið, að
smjörfjallið er horfið og lagnaðar-
is teppir kartöfluflutninga til
landsins.
Ég veit ekki hvað er til bjargar i
smjörskortinum, en það má ekki
með neinu móti flytja inn smjör,
allra sizt danskt smjör. Auk þess
kostar það gjaldeyri, sem betur er
varið til sólarferða eða bilakaupa,
helzt ráðherrabila.
Fullur samúðar get ég hins
vegar skotið þvi að forvigismönn-
um Grænmetisverzlunar land-
búnaðarins, að það er hugsanleg
leið til að ieysa vandamálið með
isilagðar hafnir i Póllandi. Ef ég
man rétt, þá var lagt þétt járn-
brautarnet um meginland Evrópu
á siðustu öld. Siðar komu stórir
vörufiutningabilar til. Kannski er
hægt að flytja kartöflurnar með
lest eða bilum tii næstu islausu
hafnar, a.m.k. ef hungur vofir
yfir islenzkum kartöfluætum.
Eg kem með þessar ábendingar
aðeins vegna þess, sem ég hef
áður minnzt á, að Grænmetis-
verzlunin hefur ætið lagt sig i
líma við að hafa einungis fyrsta
flokks kartöflur á boðstólum og
hefur aldrei legið á liði sínu til að
gera neytendum til hæfis.
HOGNI HREKKVÍSI
,1976 Z-ZB
MrNpuKht
S»ndiriti', Inr.
,Hver skilur hurðina eftir upp á gátt?“
SIG6A V/GGA £ iiLVtmi
EL'öKö vlAVlMA - V(£MöK
L09NAM E.QA KLMöR V/ÓN
^KK/? V49 V-R Sö SVömm
SIYI LZlM Á /UlA
uskömíamma-
miL lowa í ar m
m&T Ui)N KANNSKl'?
Vf® £R SVoRN\VJ6\VI

\o-<f
Varalitir
& naglalökk
Mary Quant naglalökkin
hafa þann hentuga eigin-
leika að þorna óvenju
fljótt.
Mary Quant varalitir
eru sérstaklega
mjúkir.
Vinsælasti varalitur-
inn á markaðnum.
in- prnAfefc
>i«
mmmmammm
Bjöm Pótursson, heildverzlun, Laugavegi 66. simi 28155
VERDLÆKKUN
VEGNA TOLLALÆKKUNAR
CORONELL

FJOLDI NÝRRA GERÐA
SENDUM I PÚSIKRÖFU
LftNDSINS MESTA LAMPAIÍRVAL
LJÓS & ORKA
Suöurlandsbraut 12
sími 84488
ÍL5KU VlAVIMA- VlVf RN \Cs
Yl£Q LöVNUWA \ AR?
VA9 LR W\U <b1ÖR4 SMVlNó