Morgunblaðið - 08.05.1976, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. MAl 1976
19
- Geirfinnsmálið
Framhald af bls. 32
kvöldi. Liggur þvl ekki fyrir,
hvort umræddur maður hefur
verið úrskurðaður I gæzluvarð-
hald. Ef svo er, sitja alls 9
manns ( Sfðumúlafangelsinu f
tengslum við hvarf Geirfinns
Einarssonar og Guðmundar
Einarssonar.
— Landflótta-
frétt
Framhald af bls. 2
færu utan. Astæðan væri sú, að
Ölafur ætlaði í framhaldsnám í
iðn sinni í Svíþjóð og hygðust þau
dvelja þar í 1—2 ár. Þetta hefði
verið ákveðið um s.l. áramót og
hefði það orðið að samkomulagi
að tvær fjölskyldur færu saman
út, þ.e. fjölskylda Ólafs og
Þórdísar og svo fjölskylda Einars
Adolfssonar málara, en hann og
Ólafur voru vinnufélagar hjá
skipasmíðastöð Þorgeirs og
Ellerts. Einar og kona hans eiga
dóttur i Svíþjóð og var það ástæð-
an fyrir því að þau ætla að dvelja
ytra þennan tfma. Báðar þessar
fjölskyldur eiga íbúðir á Akranesi
og hafa þær verið leigðar þann
tíma sem fjölskyldurnar dveljast
ytra. „Ég veit ekki til þess að
aðrar fjölskyldur ætli að flytja til
Svíþjóðar en eitthvað hef ég
heyrt talað um það i bænum. Ég
vil mótmæla því, sem má lesa út
úr fréttinni í Þjóðviljanum, að við
höfum verið forsprakkar að ein-
hverjum landflótta," sagði Þórdfs
að lokum.
I ÆVINTVRALEIT
„Ég hef íhugað að flytjast til
Svíþjóðar og búa þar einhvern
tíma en hef ekkert ákveðið. Það
er ekki vegna þess að mig skorti
atvinnu, þvert á móti heldur er
þetta fyrst og fremst ævintýraþrá
og það sagði ég Þjóðviljanum þótt
það hafi ekki komizt á síður blaðs-
ins,“ sagði Stefán Eyjólfson tré-
smiður á Akranesi við Mbl. Hann
sagðist hafa dvalið í Svíþjóð á
yngri árum og langaði að vera þar
einhvern tfma. „Ég hef næga
vinnu og er þvf ekki að flýja land
vegna atvinnuleysis. Ef ég fer,
verð ég í Svíþjóð f 1—2 ár og leigi
íbúðina mína á meðan. „Ég veit
ekki til þess að það sé atvinnu-
leysi í bænum, nema þá kannski í
frystihúsunum," sagði Stefán.
Blaðið ræddi við eina fjölskyldu
enn, sem blaðamanni hafði verið
bent á að væri kannski að flytja
til útlanda. Kom í ljós að svo var
ekki, heldur var hún að flytja til
Reykjavíkur. Ekki gat blaðamað-
ur grafið upp fleiri fjölskyldur i
ferðahugleiðingum, og ekki gátu
viðmælendur blaðsins bent á þær.
EKKI EINS MIKIL
ATVINNA OG
BUlST VAR VIÐ
Þá ræddi Morgunblaðið við
Magnús Oddsson bæjarstjóra á
Akranesi og spurði um atvinnu-
ástand og horfur. Sagði Magnús
að svo virtist sem atvinna yrði
ekki eins mikil í sumar og reiknað
var með og kæmi þar einkum
tvennt til. Tveir togarar hafa hætt
að landa á Akranesi, annar þeirra
var seldur og hinn leigður til
landhelgisgæzlustarfa og svo hitt,
að framkvæmdir við Grundar-
tangaverksmiðjuna virtust ætla
að verða miklu minni en áætlað
hefði verið og kannski engar.
Sagði Magnús að búast mætti við
frekar lítilli atvinnu f frystihús-
um f sumar, þegar þar lönduðu
bara tveir togarar. Þriðji skuttog-
arinn er væntanlegur til Akra-
ness um áramótin, og sagði Magn-
ús að brúa þyrfti það bil á ein-
hvern hátt. Vegna frestunar
Grundartangaframkvæmda mætti
búast við minni atvinnu hjá
vinnuvélaeigendum og vörubíl-
stjórnum en annars hefði orðið.
„En einmitt að þessum tveimur
ástæðum höfum við farið fram á
það við ríkisvaldið að hraðað
verði ýmsum framkvæmdum, sem
eru á döfinni nú og gætu skapað
atvinnu i sumar,“ sagði Magnús.
Nefndi hann framlög til leigu-
„Að kaupa sér sess
með listamönnum”
fbúða, nýs vegar til Akraness
og hafnargerðar. Sagði Magnús
að frestun framkvæmdanna á
Grundartanga væru vonandi
tfmabundin og mikil atvinna
myndi skapast þegar þær hæfust
aftur. Atvinna er næg hjá járn-
iðnaðarmönnum að sögn Magnús-
ar, en atvinna í byggingariðnaði
ekki eins mikil og í fyrra, en þá
var líka byrjað á byggingu 60
ibúða, fleiri en nokkru sinni.
VANTAR
IÐNAÐARMENN
Loks ræddi Mbl. við Guðjón
Guðmundsson, skrifstofustjóra
hjá skipasmfðastöð Þorgeirs og
Ellerts, sem er einn stærsti at-
vinnuveitandinn á Akranesi.
Sagði hann að næga atvinnu væri
að fá hjá fyrirtækinu og vantaði
alltaf iðnaðarmenn. Sagði hann
að starfsmenn fyrirtækisins
hefðu fasta yfirvinnu, 10 tíma og
stundum meiri. Guðjón sagði að
lokum, að næg verkefni væru
framundan hjá fyrirtækinu.
BLAÐINU hefur borizt eftirfar-
andi frá Pólýfónkórnum:
Herra ritstjóri!
Vegna þess að dagblaðið
Tíminn hefur tregðazt við að birta
þessa athugasemd í heila viku
biðjum við yður að lána henni
rúm í blaði yðar.
Hinn 28. apríl si. birtist f
Tímanum grein eftir tónlistar-
gagnrýni blaðsins, Sigurð Stein-
þórsson, og bar hún yfirskriftina
„JSB í Háskólabíói". Fjailaði
greinin um flutning Pólýfónkórs-
ins og hljómsveitar undir stjórn
Ingólfs Guðbrandssonar á H-moll
messu Bachs á páskum, um kór-
inn sjálfan og þó einkum stjórn-
anda kórsins og þessara tónleika.
Söngfólk Pólýfónkórsins vill hér
með vekja athygli ritstjóra
Timans og lesenda blaðsins á
þessu furðuskrifi tónlistargagn-
rýnandans.
Grein þessi var mikil að vöxt-
um, sennilega u.þ.b. þrefalt ef
ekki fjórfalt lengri en slfkar
greinar eru yfirleitt í dagblöð-
unum, hún var sett fram sem tón-
listargagnrýni og hafði á sér slfkt
yfirbragð. I reynd er ritsmíðin
hins vegar undarlegt sambland
gagnrýni, sleggjudóma og
hótfyndni, en undir kraumar
annarleg og ásækin hneigð til
árásar á stjórnanda kórsins.
Þessari grein verður ekki svarað
hér i heild sinni af kórsins hálfu,
enda ekki vani hans að svara eða
mótmæla gagnrýni, jafnvel þótt
ósmekkleg sé og á vanþekkingu
reist, eins og flest í grein Sigurðar
Steinþórssonar. Hið eina sem
kórinn vill vekja athygli á, er sá
makalausi áburður á hendur
stjórnanda kórsins og kórsins alls,
sem felst í skrifi þessu og einkum
í niðurlagi þess. 1 niðurlagi
greinarinnar segir beinum
orðum, að feril sinn og árangur
sem stjórnandi Pólýfónkórsins
hafi Ingólfur Guðbrandsson
keypt með peningum. „Að kaupa
sér sess með listamönnum" er
dómur gagnrýnandans um mark-
mið og starf Ingólfs Guðbrands-
sonar og Pólýfónkórsins undan-
gengin 19 ár. Það er ennfremur
dómur hans, „að afl þeirra hluta
sem gera skal“ — afl peninganna
— sé það afl, sem ráðið hafi til-
gangi kórsins og kórstarfsins og
valdið hafi erfiði sem árangri
stjórnanda og kórs. Þessar stað-
hæfingar — Þessi einkunnagjöf
— um tónlistarstarfsemi stjórn-
anda Pólýfónkórsins og allra
þeirra fjölmörgu manna og
kvenna, sem ásamt honum hafa
myndað kórinn, er ekki einasta
röng og ósanngjörn, heldur miklu
framhald á bls. 12