Morgunblaðið - 26.06.1977, Qupperneq 34

34
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. JÚNÍ 1977
Rœtt
við
Randver
„í kjall-
aranum”
„ Við erum
eldfjörugir,
hnyttnir
og hressir”
AÐSTÆÐUR allar settu mark
sitt á viðtalið. Slagbrandur
var mættur til leiks á einn af
skemmtistöðum borgarinnar
til að ræða við söngflokkinn
Randver, en eina húsrýmið
sem laust var til viðræðnanna
var kjallarageymsla með fvið
lægri lofthæð en okkur stór-
mennunum hentaði. Menn
gengu þvf hoknir inn milli
ölkassa og bilaðra stóla, unz
komið var á sæmilega autt
svæði, þar sem unnt var að
tylla sér niður. Þeir Randvers-
menn voru f feiknastuði. Fyrr
um kvöldið höfðu þeir hitzt til
að halda upp á afmæli eins
þeirra og sfðan lá leiðin á
skemmtistaðinn, þar sem
þeir ruddu úr sér bröndurum
og fluttu lögin af nýju plöt-
unni sinni. Það tók þá þvf
nokkurn tfma að róast, að
láta af glensinu og grfninu og
fara að tala f alvöru. Ber við-
talið þess merki.
„Við ætlum einfaldlega að verða
beztir allra I að skemmta fólki og slá
Rfó út," sagði fyrsti Randverinn áður
en Slagbrandur fékk færi á að skjóta
fram fyrstu spurningunm.
„Já. við erum eldfjörugir, hnyttnir
og hressir," sagði annar Randverinn
og sá þriðji kom og bætti um betur.
„Við erum beztir — láttu það berast.
Já, settu það I fyrirsögnina "
Á meðan hrokinn rennur af Rand-
veri, vill Slagbrandur kynna liðsmenn
hans: Ellert Borgar Þorvaldsson, Guð-
mundur Sveinsson, Jón Jónasson og
Ragnar Gfslason. Allir eru þeir kennar-
ar við Öldutúnsskóla í Hafnarfirði og
þar er fæðingarstaður Randvers.
„Við duttum óvart inn f þetta. Við
byrjuðum fyrst á skemmtun hjá
krökkunum I skólanum Síðan tókum
við upp nokkur lög I stúdfói sem sýnis-
horn af getu okkar og slðan var okkur
bókstaflega kastað út f þetta."
Allir hafa þeir þó einhvern tónlistar-
feril að baki, en misjafnan að vöxtum
og gæðum; Ellert var lengi liðsmaður
hljómsveitar sem hét Ómar og starfaði
á Austfjörðum Ragnar var f hljómsveit
sem bar það athyglisverða nafn Menn-
ing og sfðar var hann f Trix. Guð-
mundur söng eitt sinn „House of the
rising sun" með hljómsveitinni Nafn-
Randver: Ellert Borgar Þorvaldsson, Jón Jónasson,
Ragnar Gfslason og Guðmundur Sveinsson. (Ljósm.
RAX.)
VIÐAR JÓNSSON: „Viðar Jónsson"
(Gimsteinn 105). Viðar Jónsson:
söngur, gftar og bakraddir. Aðstoð:
G. Rúnar Júffusson (gftar, bassagft-
ar, clavinet og bakraddir), Sigurður
Karlsson (trommur og slagverk), Karl
Sighvatsson (orgel og pfanó), Helgi
Hjálmarsson (pfanó), Jakob Magnús-
son (strengir (Elka)), Grettir Björns-
son (harmónika). Gunnar Ormslev
saxófónn), Ásgeir Steingrlmsson
(trompet), Eric (stálgltar og banjó).
Diddú (söngur I einu lagi). Upptaka
og hljóðblöndun: Tony Cook og Jón-
as R. Jónsson f stúdfói Hljóðrita hf. I
Hafnarfirði.
Viðar Jónsson hefur lengi verið
hljómlistarmaður Hann komst fyrst I
sviðsljósið fyrir 12—13 árum, var
lengi i Örnum, en hefur sfðustu árin
leikið I Stuðlatríóinu Sjálfsagt hefur
hann samið mörg lög á þessum tfma.
en fá tækifæri haft til að koma þeim á
framfæri við alþjóð fyrr en nú, ef
undanskilin er tveggja laga plata sem
hann gaf út á eigin kostnað fyrir fáum
árum með laginu „Sjóarinn slkáti",
sem enn heyrist i óskalagaþætti sjó-
manna annað slagið
Lög Viðars bera þess merki, að hann
ólst upp með rokkinu og bftlaæðinu. I
þeim er oft sami „sjarminn" og ein-
kenndi tónlist þess tfmabils og þess
vegna hlýtur þessi plata að finna
hljómgrunn hjá fólki báðum megin við
þrftugt, sem upplifði þá góðu tfma.
Þeim poppáhugamönnum sem bætzt
hafa f hjörðina á siðari árum og drukk-
ið i sig Pink Floyd, Zeppelin. Queen og
Eagles þykir ef til vill þessi tónlist
Viðars vera einum of einföld fyrir sinn
smekk og ekki skal þeim bannað að
hafa sinn smekk. En menn skyldu hafa
f huga að það sem er einfalt að gerð
þarf ekki endilega að vera lélegt og
margur tónlistarmaðurinn sem hefur
rembst við að skapa flókna tónlist
hefur ekkert haft upp úr þvl annað en
áreynsluna og innan tóman samsetn-
ing Einfaldleikanum fylgir oft einlægni
sem gefur tónlistinni aukið gildi, gerir
hana að sannri tjáningu og það er hið
æskilegasta i listsköpun.
Einlægni Viðars I sköpun og flutn-
ingi tónlistar sinnar er það sem gerir
Viðar
Jónsson
plötuna svo áheyrilega sem raun ber
vitni Sem gagnrýnandi hef ég mátt
hlusta á margar plöturnar I undan-
gengnu plötuflóði en satt bezt að segja
hef ég spilað plötu Viðars oftar en
flestar þær plötur sem ég hef tekið til
meðferðar — fyrst og fremst af ofan-
greindri ástæðu.
Textagerð Viðars er hins vegar lakari
og mun Ifklega standa i vegi fyrir þvf
að tónlist hans fái þá viðurkenningu
sem henni ber Sumir textarnir eru
voðalegt hnoð og get ég ekki annað en
óskað þess að þeir heyrist sem sjaldn-
ast f hljóðvarpi Aðrir textar eru ósköp
svipaðir og gengur og gerist með flest-
ar fslenzkar plötur, innihaldslitlir og illa
gerðir, en særa þó ekki málvitund
manns djúpu sári. Kannski er maður
farinn að venjast leirburðinum svo
mjög, að hann snertir mann ekki leng-
ur.
Undirleikurinn er misjafn, á köflum
góður, en stundum slakur og hefði
þarfnazt meira nosturs. En stúdíótím-
inn er dýr, svo og laun aðstoðarmanna
og skiljanlega hefur sem minnst
áhætta verið tekin i fjárfestingu i svo
ókunnri stærð á sviði plötusölu sem
Viðar Jónsson og verk hans eru
Ef Viðar gerir fleiri plötur sfðar, þá er
höfuðatriði fyrir hann að vanda texta-
gerð eða fá annan hæfari til að sjá um
þá hlið En tónlistina getur hann óhik-
að samið sjálfur
RANDVER: „Aftur og nýbúnir"
(Steinar 015). Ellert Borgar Þor-
i valdsson: söngur, raddir. Guðmund-
ur Sveinsson: söngur. raddir. Jónas-
son: raddir, gftar, banjó, munnharpa.
Ragnar Glslason: söngur. raddir. glt-
ar, mandólln. AðstoS: Tómas Tómas-
son (bassi, tónskælir, svuntuþeysir),
Ragnar Sigurjónsson (trommur,
bongótrommur. hristur. stokkur,
Hansa — skrifborð, tamborlna).
Jakob Magnússon (planó, harmon-
ikka, svuntuþeysir, rafmagnsplanó),
Þórður Arnason (raf magnsgltar),
Karl Sighvatsson (orgel). Stjórn
hljóðritunar: Tómas Tómasson.
HljóSritun: Jónas R. Jónsson og
Tómas Tómasson I stúdlói Hljóðrita
h.f. I Hafnarfirði.
Randver valdi þann kostinn við gerð
plötunnar að taka erlend lög. flest af
bandarískum uppruna, og semja við þá
fslenzka texta f léttum dúr. Hefur laga-
valið heppnast nokkuð vel. en áhuga-
Randver:
Aftur og
nýbúnir
vert væri að fá siðar að heyra fleiri lög
frá liðsmönnum Randvers, þvl að eina
frumsamda lagið , „Afi minn og ég",
eftir Jón Jónasson er eitt það bezta á
plötunni. Textar eru allgóðir. sumir
bráðsmellnir. Ellert Borgar Þorvalds-
son samdi alla textana utan einn og
heldur sig eftir megni við hefðbundnar
bragfræðireglur Er það virðingarvert
og raunar sérstök ástæða til að þakka
fyrir, að hlustandanum er hlfft við þvl
amböguflóði sem sett hefur mark sitt á
alltof margar fslenzkar hljómplötur að
undanförnu Það er sérstök list að
semja gamanvfsur, þannig að textinn
renni óþvingað fram. Þá er f rauninni
verið að færa skrftlur yfir I bundið mál
og getur stundum reynst erfitt að koma
stuðlum og höfuðstöfum f réttar skorð-
ur. En hvenær hefur það annars verið
talið barnaleikur að yrkja Ijóð?
Undirleikur er prýðisgóður á plötu
Randvers og ber gott vitni fagmennsku
og hæfileikum Tómasar Tómassonar,
en hann stjórnaði æfingum og upptöku
og hafði talsverð áhrif á útsetningarn-
ar Hann lætur sönginn réttilega njóta
sfn og undirleikinn vera á sfnum stað
sem undirleik, en ekki ofleik.
Platan er f heild vönduð og mjög
þægileg áheyrnar og á vafalaust eftir
að lenda á plötuspilaranum við og við
um langa framtlð
STEINUNN BJARN ADÓTTIR:
„Steinka Bjarna á útopnu" (ÁÁ —
hljómplötur 0032). Steinunn Bjarna-
dóttir, söngur. Aðstoð: Undirleikur:
J.M.Sextettinn (Jakob Magnússon,
planó, Tómas Tómasson, bassi,
Þórður Árnason. gltar, Ragnar Sigur-
jónsson, trommur, Gunnar Ormslev,
saxófónn, Áskell Másson, slagverk).
Raddir: Egill Ólafsson, Sigrún Hjálm-
týsdóttir. Ólafur Þórðarson, Gunnar
Þórðarson, Helgi Pétursson. Blfstur:
Jónas R. Jónsson. Útsetning fyrir
fiðlur og saxófóna f tveimur lögum:
Magnús Ingimarsson. Stjórn upp-
töku: Jakob Magnússon. Hljóðritun:
Jónas R. Jónsson og Tony Cook f
stúdfói Hljóðrita h.f. f Hafnarfirði.
STÍNA STUÐ, eins og hún var oft
kölluð. sló svo sannarlega f gegn á fyrri
Stuðmannaplötunni, „Sumar á Sýr-
landi", þegar hún söng „Strax f dag".
En ef til vill hafa vinsældir lagsins vilt
henni eitthvað sýn. Þótt söngur hennar
væri með ágætum, þá voru vinsældir
lagsins fremur að þakka gæðum lags-
ins sjálfs og aldeilis stórkostlegum
texta. En Stlna. öðru nafni Steinka
Bjarna, eins og hún kallar sig á þessari