Morgunblaðið - 07.09.1977, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 7. SEPTEMBER 1977
25
fclk í
fréttum
+ Siglingar hafa stundum verið kallaðar konungleg íþrótt og þessir snáðar eru ef
til vill væntanlegir siglingakappar en þetta eru synir Beatrix Hollandsprinsessu,
þeir Johan Friso, Willem Alexander og Constantijn.
+ Það getur mikið gerst
á 50 árum. Flugvélin
fremst á myndinni er ná-
kvæm eftirlíking af
hinni frægu flugvél
„Spirit of St. Louis“ sem
Charles Lindberg flaug
yfir Atlantshafið frá
Ameríku til Parísar. Þá
tók flugið yfir Atlants-
hafið 33 klukkustundir.
Hin flugvélin er Con-
cord-farþegaflugvél, sú
hraðfleygasta sem til er
og hún fer þessa sömu
vegalengd á aðeins tæp-
um 4 tímum.
+ Þessi gamli bíll hefur „lifað“ tímana tvenna. Tegundin heitir H.A.G. og hann
er byggður í Halle í núverandi Austur-Þýzkalandi árið 1910. Það var þýzkur
hershöfðingi sem átti hann fyrstur og í heimsstyrjöldinni fyrri 1914—1918 var
sett á hann vélbyssa fyrir framan farþegasætið. 1918 var hann svo seldur til
Svíþjóðar og major í Uppsölum átti hann til 1926. Þá hafnaði hann í bílakirkju-
garði. 40 árum seinna var hann svo gerður upp i sinni upprunalegu mynd og
ekkert til sparað. Eigandinn segir að hann sé ekki falur hvað sem í boði sé.
Sjðtagur:
Holger Verner
Nielsen tannlæknir
Löngum hefur það verið við-
kvæðið, að á íslandi byggju fáfr
menn, fátækir og smáir, og má til
sanns vegar færa. Löngum vorum
við einangraðir, brunnum næst-
um þvi inni með allar okkar bók-
menntir. Forfeður okkar um aldir
kunnu á bókmennt, meðan þeir
úti í álfu dönsuðu riddaradans,
sem gleymdist jafnharðan.
Fátt hefur okkur glatt meir, Is-
lendinga, en þegar okkur hafa
áskotnazt ágætir tengdasynir, út-
lenzkir, og raunar er fátt meira
sæmdarheiti á tslandi i dag, en
vera sannur tengdasonur tslands.
Raunar merkir það aðeins að við
höfum af stolti okkar kannast við
þá menn, sem numið hafa dætur
okkar á brott til hjúskapar — og
þessum tengdasonum er hampað
meira en landsins eigin sonum, en
þó því aðeins að þeir hafi staðizt
prófið.
Einn þessara tengdasona, sem
staðizt hafa prófið, og hefur verið
boðinn velkominn til þessarar
bókmenntaþjóðar, á sjötugsaf-
mæli í dag. Þess vegna langar mig
til að biðja Morgunblaðið fyrir
örstutta afmæliskveðju til hans,
og ég veit að hinir f jölmörgu vinir
hans á Islandi geta tekið undir
hana. Holger Verner Nielsen
tannlæknir kom ungur að árum
til Islands frá Danmörku til að
starfa á tannlæknastofu Halls
Hallssonar. Holger var og er
hvers manns hugljúfi, hneigður
fyrir tónlist og lék á fiðlu, og sá
heiður áskotnaðist hinum unga
Dana að leika með hljómsveitinni
i Almannagjá á Alþingishátíðinni
á Þingvelli 1930.
Og einmitt um það leyti höfðu
örlögin gripið í taumana hjá Holg-
er. Ninna var kominn til skjalana.
Ung, ljóshærð Reykjavíkurdóttir
varð á vegi hins unga þingmanns-
sonar frá Hróarskeldu, — og ör-
lög sin fær enginn umflúið.
Og þarmeð var Holger tengda-
sonur Islands, og þau hafa siðan
verið saman, Ninna og Holger.
Fyrst í Sviss, og síðan í Danmörku
og lengst af á Kirkevej 9 á
Brönshöj i Kaupmannahöfn, þar
sem þau eiga indælt hús úr rauð-
um múrsteini. Þar hefur svo
sannárlega verið gististaður okk-
ar islenzku ættingjanna um langt
árabil, þegar leið okkar hefur leg-
ið um Danaslóð, sem er nokkuð
oft.
Holger talar islenzku manna
bezt, og megum við Islendingarn-
ir sannarlega vara okkur, ef við
eigum að geta keppt við hann.
Tannlæknirinn frá Hróarskeldu
var alinn upp í þingmannsfjöl-
skyldu krata, og eftir að til Kaup-
mannahafnar kom, hélt hann
uppi róttæku merki.
Þó hefur ekki komið til neins
missættis út af því, við þessa rót-
grónu íhaldsfjölskyldu, sem hann
tengdist hér uppi á Islandi.
Leiklist var Holger i blóð borin
og hann lét svo ekki sitja við
orðin tóm, þegar til höfuðstaðar-
ins kom, heldur hjálpaði hann
ýmsum áhugaleikflokkum áleiðis
sem stjórnandi.
Ég hygg af reynslu, að hann
hafi haft meiri ánægju af þessum
leiklistarævintýrum sínum en
öðrum.
Og svo kvæntist þá Holger syst-
ur minni, Krstinu, Ninnu, eins og
hún er kölluð. Hún hefur svo
sannarlega haldið uppi merki
listarinnar, þvi að Ninna er ágæt-
ur myndhöggvari, og hefur m.a.
haldið sýningu á verkum sínum,
bæði höggmyndum og málverk-
um, i húsi Jóns Sigurðssonar þar
úti í Höfn.
Holger og Ninna hafa átt barna-
láni að fagna. Þau hafa eignazt 4
syni, og allir heita þeir nöfnum,
sem bæði geta gengið á islandi og
í Danmörku. Thor er elztur, fram-
kvæmdastjóri skipafélags i Kaup-
mannahöfn, kvæntur Ullu, ball-
erínu við konunglega ballettinn,
þeirra dætur eru Nanna og Ida.
Næst elztur er Olav tannlæknir,
sem hefur stundað leiklist, og
m.a. komið hér fram í sjónvarpi
og kvikmyndum, kvæntur Hönnu
og Camilla er dóttir þeirra. Þriðji'
i röðinni er Rolf, kennari, sem
kvæntur er Isabellu Darré. Síð-
asti sonurinn heitir Kaare, lækn-
ir, kvæntur Guðbjörgu frá Þórs-
höfn á Langanesi, og þeirra dætur
eru Thelma og Kristína Mai.
Þetta er umgerðin um hið ham-
ingjusama lif Ninnu og Holgers,
og veit ég ekkert hjónaband far-
sælla. Og væri þó ekki sagan sögð
nema til hálfs, ef ekki væri
minnst á Esju.
Esja er sumarbústaður þeirra
við Sejeröbugt úti á vesturströnd
Sjálands, og man ég enn, þegar
þau voru að koma sér þar fyrir og
.gróðursetja furur, allt var þá nak-
ið og bert, en nú eru þau umvafin
skógarlundi.
Liklega muna hinir íslenzku
ættingjar Holgers og Ninnu einna
bezt eftir Esju. Esja á Sjálandi
hefur orðið einskonar samein-
ingartákn. Þar höfum við dvalizt
löngum, systkini Ninnu, og börn
okkar og barnabörn, og ævinlega
notið þeirrar hlýju, sem ein-
kennandi er fyrir Holger. Þess-
arar notalegu hlýju, sem sýnir
manni, jafnvel við fyrstu kynni,
hver maðurinn er, sem að baki
býr.
Svolítið er það erfitt fyrir mig,
að setja gæðastimpil á þessa
mörgu mága mina, sem allir hafa
reynzt hver öðrum frábærri, og ég
þakka góðum guði fyrir, hvað
hann hefur valið mér þá góða, en
úr því, að það er tízka á tslandi að
setja gæðastimpil á alla hluti,
leyfist mér kannski að setja Hol-
ger í frysta flokk, ekki fyrst og
fremst fyrir það, að hann er minn
fyrsti mágur, heldur miklu frem-
ur fyrir þá sök, að hann er góður
drengur, og þá vita allir Islend-
ingar við hvað er átt. Betri og
sannari drengur hefur tæpast
gengið um lsaslóð en Holger Niel-
sen tannlæknir.
Betri einkunn getur enginn ætl-
að sér, en vera kallaður góður
drengur, og það er Holger. Þannig
muna eftir honum f jölmargir vin-
ir hans, bæði hér á íslandi og þar
úti við Eyrarsund.
Eins og alkunna er Ijúga krikju-
bækur aldrei, og þó væri nú
ástæða til að efa þær og véfengja
— þegar sjötugur Holger á í hlut.
En það skal þó ekki gert hér.
Og ljúka skal ég þessari af-
mæliskveðju minni til Holgers, á
eins hógværan máta og ég veit að
hann kýs helzt, þvi að sjálfsagt
vildi hann ekkert um það vita, að
hann ætti merkisafmæli, og
endirinn á kveðjunni skal þá vera
stuttur og laggóður:
Hamingjuóskir í tilefni
afmælisins, Holger, frá okkur á
Islandi. Lifðu heill.
Friðrik Sigurbjörnsson.