Morgunblaðið - 07.10.1977, Side 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 7. OKTOBER 1977
23
+
Konan mín, móðir og tengdamóðir
GUNNHILDUR STEPHENSEN,
Tómasartiaga 21,
lézt á Landspítalanum, 27 sept sl. Útförin hefur farið fram, í kyrrþey.
að ósk hinnar látnu
Magnús Stephensen,
Elín Stephensen, Sigurjón Jónsson
Eiginmaður minn,
ELÍAS PÁLSSON,
fyrrverandi yfirfiskmatsmaður,
Austurbrún 2,
andaðist aðfaranótt 6. október i Landspitalanum
Fyrir hönd vandamanna,
Margrét Halldórsdóttir.
Faðir okkar, + ÁSGRÍMUR RAGNARS
fulltrúi.
er látinn. Ólafur Ragnars Ragnar Ragnars Gunnar Örn Ragnars.
Faðir okkar, +
JÚLÍUS ODDSSON
Sólvöllum 9,
Akureyri
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju laugardaginn 8 október kl
13.30
Bömin
+
Bróðir minn
RAGNAR FRIÐRIKSSON
fyrrverandi skipstjóri
Akranesi.
sem lést í Sjúkrahúsi Akraness 1 okt. s.l. verður jarðsettur frá
Akraneskirkju laugardaginn 8 okt kl. 14
Fyrir hönd vandamanna
Danfel FriSriksson
+
Innilegar þakkir sendum við öllum er sýndu okkur samúð og hlýhug
vegna andláts og útfarar móður okkar og tengdamóður,
KRISTÍNAR ÞORFINNSDÓTTUR
Ásta Þórðardóttir. Jakob Þorsteinsson,
Ingimar ÞórSarson, Elinrós Jónsdóttir,
Ragnar ÞórSarson. Kristín Erlendsdóttir.
Reynir ÞórSarson
og barnaborn
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför dóttur okkar,
ÖNNU HANNESDÓTTUR.
Hvassaleiti 26.
Hannes Pétursson.
Guðrún Björnsdóttir.
+
Ollum þeim, sem á einn eða annan hátt voru mér til hugarhægðar og
aðstoðar og auðsýndu mér samúð við andlát og jarðarför konu minnar,
MARGRÉTAR ÞÓRARINSDÓTTUR,
sendi ég mínar innilegustu þakkir.
Egill Jóhannsson,
Eyrarlandsvegi 12,
Akureyri.
Vegna útfarar
Sæmundar Auðunssonar,
skipstjóra
verður stofnunin lokuð eftir hádegi í dag, föstudaginn 7.
október
Hafrannsóknarstofnunin.
Minning:
Sigurbjörn Árnabjörnsson
Egilsstöðum — Minning
I dag verður kvaddur í hinsta
sinn einn fyrri aldar sonur is-
lenskrar þjóðar, Sigurbjörn Arna-
björnsson frv. bóndi, Múlastekk í
Skriðdal.
Hann er einn af þeirri kynslóð
sem hóf lífsgöngu sína á síðustu
öld, sem skapaði fyrir og fram-
kvæmdi atvinnulega byltingu í
landinu, en sú kynslóð gerði
meira, hún færði okkur það sem
dýrmætast er fyrir hverja þjóð,
sjálfstæði.
Sigurbjörn fæddist 7. septem-
ber 1894 að Geirólfsstöðum í
Skriðdal, voru foreldrar hans
Sigurveig Vigfúsdóttir og Árni-
björn Arnbjörnsson.
Var hann á vegum móður sinn-
ar að Geirólfsstöðum öll sín upp-
vaxtarár og þar til hann hóf bú-
skap.
Naut hann þess að húsbændur
þar, Bergþóra Helgadóttir og
Finnur Antoniusson, litu á hann
sem fósturbarn sitt.
Sigurbjörn kvæntist eftirlif-
andi konu sinni, Kristinu Ólínu
Einarsdóttir frá Kolstaðagerði 22.
nóvember 1922. Hófu þau búskap
að Múlastekk í Skriðdal það sama
ár og bjuggu þar óslitið til ársins
1966, er þau fluttust til Egils-
staða.
Sigurbirni og Kristínu varð
fjögurra barna auðið en þau eru:
Jónína, Póstfulltrúi, Egilsstöðum;
Einar, starfsmaður Póst og síma,
Egilsstöðum; Guðrún Helga, hús-
frú í Ulinois, U.S.A. og
Afmælis- og
minningar-
greinar
ATHVGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast f sfð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera f sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
lfnubili.
Kristbjörg, skrifstofumaður,
Egilsstöðum.
Þá ólu þau hjón upp Þórólf
Stefánsson trésmið, Egilsstöðum,
frá 11 ára aldri.
Búskapur Sigurbjörns var á
þann veg, að hann safnaði ekki
skuldum og á Múlastekk skorti
aldrei neitt til framfærslu stórri
fjölskyldu.
Einn þáttur af búskap Sigur-
björns var veiðimennska, og var
hann af þeirri búskapargrein
sinni annálaður um Fljótsdalshér-
að.
Stundaði hann almennt allar til-
tækar veiðar í sinu umhverfi frá
barnæsku, því fyrsta ferð hans til
rjúpnaveiða fór hann ellefu ára
gamall með framhlaðni'ng að
veiðitæki. Grenjaskytta var Sigur-
björn i sinu sveitarfélagi frá
fermingu þar til að hann hætti
búskap.
Við þessi störf sín lenti hann oft
í miklum svaðilförum og naut sín
þá vel mikil líkamshreysti, þolni
og áræði.
Sem dæmi um veiðimanninn
Sigurbjörn Árnabjörnsson er
þegar hann fer ásamt nokkrum
félögum sínum eftir hreindýra-
hópi fyrir hálsana í Eyvindarár-
dal og upp Skagafel! alla leið að
Hetti, setti hann þá sjálfur sér
veiðistað þegar að hópnum var
komið, en hinir veiðimennirnir
undu ekki hans ákvörðun og settu
sér annan. Niðurstaða þessa elt-
ingarleiks varð að Sigurbjörn
náði sex dýrum en hinir engu.
Síðast fór hann á hreindýraveiðar
82 ára og náði dýri, en allir vita að
Karl Á. Bjömsson toll-
varðstjóri — Minning
Karl Astvaldur Björnsson, fyrr-
verandi tollvarðstjóri, andaðist að
heimili sinu, Sundlaugarvegi 16,
þann 1. október 1977. Hann var
fæddur 28. júlí 1903 i Þurranesi i
Saurbæjarhreppi í Dalasýsiu.
Foreldrar hans voru hjónin Björn
Björnsson og Ólína Sigrún Sig-
urðardóttir áður búandi i Efri-
múla í s. sv. Móðir Karls dó áður
en hann varð ársgamall, þann 2.
júlí 1940, varð bráð hvita dauð-
ans, er á þeim tima lagði svo
margt ungt fólk að velii. Björn
faðir hans var þá húsmaður i Stór-
holti í Saurbæ hjá hjónunum Guð-
mundi Einarssynni og k. h. Maríu
Jónsdóttur og var Karl hjá þeim.
Þau tóku drenginn þegar í fóstur
og ólu hann upp sem sitt barn,
unz Maria andaðist 20. marz 1915.
Björn faðir Karls átti heimili hjá
fósturforeldrum hans, unz hann
drukknaði í sjóróðri frá Bolungar-
vik þann 21. apríl 1910.
Karl var hjá fósturforeldrum
sínum í Stórholti 1904—07, og fór
með þeim að Felli í Kollafirði
1907 og var þar til 1916, er fóstri
hans hætti búskap. Þá fór Karl
aftur í Saurbæinn, var i Belgsdal
1916—’18, fermdur þaðan með
ágætum vitnisburði 27. maí 1917,
vinnumaður á Kverngrjóti
1918— '19, 1921—’22 og 1923—’24,
á Felli og víðar i Kollafirði
1919— ''21, í Fagradal 1922—’23,
flutti til Reykjavíkur 1924 og átti
þar heima eftir það til dd. Hann
var verkamaður og sjómaður í
Reykjavik frá 1924—’38, dyra- og
pallavörður i Alþingishúsinu um
þingtimann 1937 og 1938, toll-
vörður í Reykjavík frá 1938 unz
hann varð að hætta vegna aldurs.
Karl mat fósturforeldra sína og
Lokað
frá kl. 1 —3 í dag vegna jarðarfarar
GUÐMUIMDAR JÓNSSONAR.
Verzlunin Valborg,
Laugavegi 83.
hreindýraveiðar eru einar erfið-
ustu veiðar sem hægt er að
stunda.
Sigurbjörn var maður óvenju-
legur fyrir margra hluta sakir,
hann var vandaður eljumaður,
með skapgerð sem í senn var mót-
uð af bliðum en harðfengnum
gjöfum hinar islensku náttúru, en
bjó yfir þolinmæði og rósemi hins
sanna veiðimanns, sem veiðir sér
til nauðsynja.
Þegar Sigurbjörn hóf störf hjá
Rarik 1970, þá 76 ára gamall, þótti
ýmsum samstarfsmönnum hans
með ólíkindum hvað þessi aldni
íslenski bóndi gat afkastað í sinu
starfi í vörugeymslunni — þessi
undrun breyttist brátt i sanna að-
dáun sem hélst hjá starfsfélögun-
um til hans hinsta starfsdags.
Undrun og aðdáun samstarfsfé-
laga var ekki bundin við óvenju-
lega líkamlega hreysti og atorku
heldur miklu fremur vinnusemi
— samviskusemi — stundvísi og
aðdáunarlega skynjun fyrir því
sem betur mátti fara á þessum
tæknilega vinnustað.
Á erfiðum starfstímum var
einnig ánægjulegt að mæta hans
smitandi starfsgleði sem mótaðist
af því viðhorfi, að hann var einn
þátttakandi af mörgum, til að
halda gangandi lifsnauðsynlegri
þjónustu í landshlutanum.
Þegar Sigurbjörn var áttræður
fékk ég hann með mér i sex daga
samfelldar veiðiferðir eftir laxi i
tvær bestu laxveiðiár á Austur-
landi. Þessi ferð með þessum sí-
unga en aldna garpi um náttúru
Austurlands verður mér
ógleymanleg.
I fögrum árhvömmum þar sem
hljóðlátur niður árinnar lék létt í
eyrum, var ég upplýstur um nytj-
ar hinnar börsku náttúru lands-
ins. 1 huga Sigurbjörns var gnægð
fanga til lífsviðurværis hvarvetna
sem hugar okkar sveimuðu um í
umhverfi okkar.
En nýting þeirra var háð
náttúrulögmálum sem misvirt
hafa verið í tvöföldum skilningi,
með óvirðingu fyrir auðæfum ís-
lenskrar moldar og rányrkju til
sjávar.
Nú þegar Sigurbjörn vinur
minn er horfinn til víðari og
bjartari veiðílanda, vil ég með
þessum fátæklegu orðum þakka
honum vináttu við mig og fjöl-
skyldu mína, sem var okkur mikið
verðmæti, og fyrir hönd allra
starfsmanna Rarik á Austurlandi
vil ég þakka honum lærdómsrikt
samstarf.
Við sendum eiginkonu og börn-
um okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Erling Garðar Jónasson
fóstursystkini mikils. Systkini
Karls voru: Hildur, dó ógift; As-
geir, lézt ókvæntur, og Signý Ingi-
björg er átti Sumarliða Guð-
mundsson, b. á Gróustöðum i
Geiradal.
Karl kvæntist 28. september
1933 Rósu Sigfríði, f. 18. des.
1906, dóttur Þorleifs Jónssonar
alþingismanns á Hólum i Horna-
firði og k.h. Sigurborgar Sigurð-
ardóttur. Þau eignuðust þrjár
dætur, sem allar eru búsettar í
Reykjavík. Helgu gifta Knúti
Knútsen veðurfræðingi, Astu
gi/ta Hauki Bergssyni vélvirkja
og Mariu gift Ingvari Valdimars-
syni flugumferðarstjóra.
Karl heitinn var stör og
myndarlegur maður, minnugur
og góður félagi. Nú að leiðarlok-
um þakka ég honum samstarfið
og sendi konu hans, dætrum,
tengdasonum, barnabörnum og
öðrum ættingjum og vinum sam-
úðarkveðjur.
Aðalsteinn Halldórsson.