Morgunblaðið - 09.11.1977, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. NÖVEMBER 1977
19
Pétur Pétursson útvarpsþulur:
Að lokinni
verkfallsóperu
TÓMAS GUDMUNDSSON
cfíEIMTILÞÍN,
tSLAND
Kápusfða bókarinnar
— Ný ljóðabók
Tómasar
Framhald af bls. 32.
iða Einarsson, Jakob Thoraren-
sen, Jónas Hallgrimsson, Magnús
Asgeirsson, Sigurð Nordal, Stefán
frá Hvítadal og Þorstein Erlings-
son, svo að nokkuð sé nefnt. Og
loks hefur skáldið þýtt sögur eftir
Guðmund Kamban, di
Lampedusa, Remarque og
Topelius, auk leikritsins Öræfa-
stjörnur eftir Guðmund Kamban
og Ævintýris á gönguför, ásamt
Lárusi Sigurbjörnssyni. Eru rit-
verk Tómasar Guðmundssonar þó
engan veginn upp talin.
Kristján Karlsson, skáld og bók-
menntafræðingur Helgafells,
sem hefur skrifað rómaða ritgerð
um Tómas Guðmundsson og
skáldskap hans, hefur samið
bókarkynningu á kápu nýju Ijóða-
bókarinnar og lýsir ljóðunum I
bókinni svofelldum orðum:
„Um list Tómasar Guðmunds-
sonar væri óviðeigandi að fara al-
mennum kynningarorðum: hann
er þjóðskáld vort og ástsælasta
skáldið. En mig langar að geta um
tvennt, sem mér er hugstætt i
sambandi við þessa nýju bók. i
fyrsta lagi eru það ýmis kvæði,
sem ort eru í hátíðarskyni. Mér
hefir sjaldan fundizt Tómas Guð-
mundsson merkilegra skáld en
einmitt í þessum kvæðum. Ég
hygg að vér finnum, að þessi
kvæði eru ný tegund hátiðaljóða
og ólík þvi, sem áður hefir tiðkazt,
bæði listrænni og vitsmunalegri i
senn. Það er einkennilegtafrek að
yrkja svo persónuleg kvæði í bún-
ingi formlegra lofsöngva.
í öðru lagi virðist mér, að í
ýmsum hinna ljóðrænni kvæða
bókarinnar kenni dýpri sársauka
hjá skáldinu en nokkru sinni fyrr
gagnvart mætti eyðileggingarinn-
ar í öllu lifi. Ég veit ekki, hvort
þessi kvæði eru meiri skáldskap-
ur en t.d. gamankvæðin, sem líka
er að finna í þessari bók; ég veit
aðeins, að skáldstill Tómasar Guð-
mundssonar er nógu óbrigðull til
að leyfa honum hvorttveggja. Og
ennfremur, að þessi persónulegi
sársauki er ekki minni gjöf til
lesandans en iofsöngvar skáldsins
til lands síns og þjóðar."
— Lögbannið og
bók Schutz
Framhald af bls. 32.
Mbl. um útkomu bókarinnar að
þar sé vegið að hagsmunum skjói-
stæðings síns.
Baldur Möller sagði, að hann
teldi að Jón Oddsson hefði fengið
rangar hugmyndir um formála
Karls Scþutz að framangreindri
bók. Ráðuneytið hefði fengið vi-t-
neskju um hvernig formálin væri
byggður upp og kvaðst Baldur
eðlilegast að Jón Oddsson fengi
að kynna sér formálann sjálfur
hjá útgefandanum og ekki reikna
með þvi að Jón teldi þá að athug-
uðu máli ástæðu til að fara út i
lögbannsmál vegna hans. Sagði
Baldur að hann teldi að minnsta
kosti fremur óliklegt að saksókn-
ari myndi fást tið að setja lögbann
á bókina vegna þessa formála, en
sagði að níálið yrði rætt við sak-
sóknara í dag að öllum líkindum.
PÉTUR Pétursson, útvarpsþulur,
kom að máli við Morgunblaðið í
gær og óskaði eftir því að blaðið
birti eftirfarandi athugasemdir
hans:
„Með tilliti til allra kingum-
stæðna tel ég brýna nauðsyn að
margir félagar BSRB skili auðu í
allsherjaratkvæðagreiðslunni
sem fyrir dyrum stendur um sam-
komulagið — nægilega margir til
að sýna það á ótviræðan hátt að
við erum ekki ánægð með
samninginn.
Verkfallinu var viða illa tekið,
sagði Pétur ennfremur. En má ég
benda á að öperan Carmen var
klöppuð niður í fyrsta sinn er hún
var flutt. Það var vegna þess að
þar kom óbreytt alþýðan fyrst
fram á leiksviðið þar sm áður
höfðu verið tómir furstar og að-
alsmenn. Nú höfum við frumflutt
okkar verkfallsóperu — við mis-
jafnar undirtektir. Við ætlum
ekki að hafa hana á fastri sýn-
ingarskrá en það ber að æfa hlut-
verkin vel og hafa valinn mann í
hverju rúmi.
Það má segja að i þessari óperu
hafi höfundarnir verið fjeri en
einn. Nú er eins og annar höfund-
urinn — Alþingi — sé ekkert
hrifinn af afkvæminu, en ég vil
vekja athygli á þvi að verkfalls-
vopnið kann að hafa verið afhent
okkur af þeirri stjórn sem nú
situr með þvi hugarfari að það
yrði notað gegn svonefndri
Vinstri stjórn. Kenninöfn ríkis-
stjórna skipta okkur engu máli.
Okkur þótti ræða Lúðvíks Jóseps-
sonar ekkert sérlega góð, sú sem
hann hélt yfir okkur BSRB-
mönnum i Háskólabíói þegar
hann var sjálfur ráðherra. Við
viljum einfaldlega ákveða sjálf
hvenær við teljum okkur full-
sæmd af kjörum.
Ég lét einhvern tima þau orð
falla nú eftir að samið var að við
ættum að segja nei við þessum
samningi. Ég held að þegar nánar
er að gætt að sterkara sé að skila
auðu. Stundum er það mikill og
góður kostur að segja lítið, já og
það getur verið bezt af öllu að
segja ekki neitt. I þessu tilfelli
eigum við opinberir starfsmenn
að sýna félagsþroska okkar og
samstöðu með þvi að skila auðu.
Með þeim hætfi geymum við okk-
ur allan rétt.
Við Morgunblaðið vil ég svo
segja eins og sveitakarlarnir
sögðu stundum i réttum, þegar
þeir höfðu flogizt á. Þá kysstust
þeir rembingskossi og sögðu:
„Fenginn vildi ég eiga þig að.“
— Atkvæða-
greiðsla BSRB
Framhald af bls. 3.
mæðrafélag Islands á.Laugavegi 172,
Tollvarðafélag íslands í Tollbúðinni,
Félag flugmálastarfsmanna í flug-
turninum, Reykjavikurflugvelli, Starfs-
mannafélag ríkisútvarpsins i sinni kaffi-
stofu, Starfsmannafélag sjónvarps i
setustofu félagsins. Sjúkrasamlag
Reykjavikur á vinnustað, og starfsfólk í
stjórnarráðinu á að kjósa i matstofu
stjórnarráðs