Morgunblaðið - 18.08.1978, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. ÁGÚST 1978
Utgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvœmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Ritstjórnarfulltrúi Þorbjörn Guómundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannsson.
Augiýsingastjóri Baldvin Jónsson
Ritstjórn og afgreiósla Aóalstræti 6, sími 10100.
Auglýsingar Aöalstræti 6, sími 22480.
Áskriftargjald 2000.00 kr. á mánuói innanlands.
í lausasölu 100 kr. eintakið.
Viðskiptin
við Portúgal
Friörik Pálsson, framkvæmdastjóri SÍF, ritar athyglisverða grein
í Morgunblaðið í síðustu viku og fjallar hún um viðskipti okkar
við Portúgali. Hann bendir á, að frá þjóðarhátíðarárinu 1974 hafi
Portúgal verið annar mikilvægasti markaður útfluttra sjávarafurða
okkar, næstur á eftir Bandaríkjunum. Og Portúgal hafi jafnvel verið
í þriðja sæti á sl. ári, þó að erfitt hafi verið að selja afurðir okkar
þangað, en Bretland skauzt upp í annað sætið vegna mikilla
mjölkaupa. „Við Islendingar höfum selt Portúgölum allt að 12% af
heildarútflutningi, en innkaup frá þeim í staðinn eru svo hverfandi,
að ég tel ekki taka því að nefna þau.“ Friðrik segir ennfremur, að
í samningum um sölu saltfisks hafi Portúgalir undanfarið lagt
áherzlu á það við SÍF, að Sölusambandið beiti sér fyrir því, að
Islendingar kaupi meira af dýrum varningi frá Portúgal en þeir hafa
gert. Um þetta hefur verið fjallað áður hér í blaðinu og lögð á það
áherzla, að við finnum leiðir til að varðveita mikilvægan markað
okkar í Portúgal og þá ekki sízt vegna þess að „meginhluti þess
fiskmagns, sem til Portúgals hefur farið upp á síðkastið, hefði ekki
gengið á aðra markaði og er því um enn mikilvægari markað að ræða
en beinar tölur segja til um.“ En kaup á skóm, léttum vínum, og
vefnaðarvarningi nægja engan veginn til að jafna metin í viðskiptum
Islendinga og Portúgala og því hefur verið reynt að stuðla að meiri
verzlun við þá og ætti það að vera í okkar þágu, enda þótt skipasmíðar
erlendis séu viðkvæmt mál og íslendingar vilji leggja á það
höfuðáherzlu, að sem flest skip þeirra séu byggð hér heima. En það
er ánægjuefni, að SIF skuli hafa ráðið mann í nokkra mánuði til að
kanna til hlítar vandkvæði á innflutningi frá Portúgal. Er í ráði, að
hann aðstoði innflvtjendur eftir föngum, hafi náið samband við
viðskiptaráðuneytið og leggi höfuðáherzlu á að koma á nánara
sambandi milli portúgalskra útflytjenda og íslenzkra innflytjenda,
svo að unnt verði að rækta þessi viðskipti betur og auka innflutning
frá Portúgal á varningi, sem okkur er nauðsynlegur, en við höfum
hingað til ke.vpt annars staðar — og varðveita þannig þennan
dýrmæta markað fyrir íslenzkan saltfisk, „sem hefði ekki gengið á
aðra markaði".
Það er ástæða til að fagna þessu framtaki.
En þess ber að gæta, að það eru tvær hliðar á þessu máli eins og
öllum öðrum, þ.e. einnig sú hliðin, sem snýr að innlendum aðilum,
og þá er einkum átt við innlenda skipasmíði. Jón Sveinsson, forstjóri
Stálvíkur, hefur nýlega komizt svo að orði í blaðasamtali, að
grundvöllurinn fyrir innlendri skipasmíði hafi verið eyðilagður um
sinn, skorið hafi verið á púlsinn „og nú blæðir skipasmíðastöðvunum
fljótt út“.
Jóhann Hafstein lagði í ráðherratíð sinni mikla áherzlu á innlenda
skipasmíði og enginn vafi er á því, að undir forystu hans var lagður
traustur grundvöllur að þessum mikilvæga, innlenda iðnaði. En nú
hefur syrt í álinn og nauðsynlegt er að horfast í augu við þann vanda,
sem við blasir í þessari iðngrein. Jón í Stálvík segir, að vegið hafi
verið að innlendri skipasmíði með breyttum og strangari lánareglum
og einnig með því að liðka fyrir um reglur um kaup á skuttogurum
frá útlöndum, eins og hann kemst að orði. Þetta mál þarf að skoða
vel og vandlega og finna lausn á því, enda er augljóst að þjóð, sem
lifir að mestu á útgerð og sjósókn, hlýtur að leggja höfuðáherzlu á
smíði eigin skipa. Þau skip, sem smíðuð hafa verið innanlands, hafa
staðizt samkeppni við skip smíðuð erlendis og reynzt í alla staði
ágætlega, bæði litlir fiskibátar, skuttogarar og strandferðaskip. Jón
Sveinsson segir ennfremur, að þegar Spánartogararnir hafi verið
keyptir, hafi opinberir aðilar lánað 102,5% í skipunum, en við nýsmíði
innanlands nú væri lánað 85% af kostnaðarverði, þannig að munurinn
væri um 17,5%.. „Hver maður getur séð, að afdrif og afkoma þessarar
iðngreinar er háð ákvörðun ríkisvaldsins á hverjum tíma.“ Jón segist
ennfremur gera sér grein fyrir því, að „það væri mikilvægt fyrir okkur
að geta flutt út saltfisk til Portúgals, en spurningin væri sú, hvort
það ætti að eyðileggja íslenzkan skipasmíðaiðnað til að ná þeim
markmiðum."
Meðalhófið er að sjálfsögðu vandratað í þessum efnum sem öðrum,
en nauðsynlegt er að finna viðunandi lausn og helzt slá tvær flugur
í einu höggi: tryggja Portúgalsmarkaðinn og halda jafnfrámt áfram
uppbyggingu innlendrar skipasmíði. Jón Sveinsson heldur því fram,
að samkvæmt úttekt fiskiskipanefndar þyrftu að bætast 3.800
rúmlestir á ári í fiskiskipaflotann til þess að halda honum við.
Kostnaður við slíka endurnýjun væri 12 milljarðar króna á ári. „Ef
þessi skip væru smíðuð innanlands mætti spara helming þeirrar
upphæðar í gjaldeyri miðað við, að þau væru smíðuð erlendis, eða
■im 6 milljarða. Höfum við efni á því að eyða öllum þessum gjaldeyri?"
pyr forstjóri Stáivíkur.
Við hljótum að íhuga þessa spurningu rækilega um leið og við eflum
viðskiptin við Portúgal og tryggjum okkur þann mikilvæga
saltfiskmarkað, sem þar er.
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 18. ÁGÚST 1978
Halldór Blöndal:
Uggvænleg tíðindí
TVEIR mánuðir taka að nálgast
síðan kosið var til Alþingis.
Allan þennan tíma hafa forystu-
menn Alþýðuflokks og Alþýðu-
bandalags verið að stinga saman
nefjum, — meira að segja á
meðan þjóðin stóð í þeirri trú,
að hinn fyrrnefndi flókkurinn
væri reiðubúinn að ræða sam-
stjórn lýðræðisflokkanna í al-
vöru.
Eftir allt þetta rabb hefur
Lúðvík Jósefsson komizt að
þeirri niðurstöðu, að hann gæti
út úr neyð fallizt á gengisfell-
ingu, sem þýðir á mæltu máli, að
ekki tjóar annað en viðurkenna
staðreyndir. Því að sjálfsögðu
gerir enginn sér leik að slíku.
Sjálfur hefur Lúðvík Jósefsson
þrásinnis fellt gengið sem við-
skiptaráðherra, — væntanlega
út úr neyð eða hvað?
En það voru ekki þessi um-
mæli, sem vöktu athygli mína,
heldur hitt, að nú þykist Lúðvík
Jósefsson geta fellt gengið
þannig, að „öruggt sé að það
bitni ekki á kaupi“, svo að
nákvæmlega sé eftir haft
(Dagbl. 16. ágúst s.l.).
Eg hef fyglzt með stjórnmál-
um alllengi og þekki málflutn-
ing Lúðvíks Jósefssonar. Hann
er svona alla vega. En nú hefur
þessi maður tekizt á hendur
þann vanda að mynda ríkis-
stjórn. Það er því mál að Iinni
orðhengilshætti og skrumi og
farið sé að tala í alvöru. Eða
hversu má það vera, að Lúðvík
Jósefsson skuli hafa látið allar
sínar fyrri gengisfeilingar bitna
á kaupi, ef hægurinn er á, að
haga þeim öðru vísi?
En kannski er eðlilegt, að
maðurinn láti svona. Af um-
mælum hans má m.a. ráða, að
útflutningsatvinnuvegirnir geti
staðið undir svo og svo mikilli
kaupmáttaraukningu fram til
áramóta og vitaskuld enn frekar
með nýju ári. Og það er
Halldór Blöndal.
fyrrverandi viðskipta- og
sjávarútvegsráðherra sem talar.
Þess er að vænta, að Lúðvík
Jósefsson leggi fram tillögur
sínar í efnahagsmálum, nú
þegar hann þreifar fyrir sér um
myndun ríkisstjórnar. Og ég
held, að það sé nauðsyniegt, að
það sé gert svo rækilega, að
ekkert fari milli mála, og kynnt
þjóðinni. Það leikur mörgum
forvitni á að vita, hvernig unnt
er að ná þessum markmiðum
samtímis: Rétta hag atvinnu-
veganna með gengisfellingu;
gæta þess að slíkar aðgerðir
bitni ekki á kjörum almennings,
hvorki með þyngingu skatta né
á annan hátt; auka kaupmátt
verulega til áramóta; draga úr
verðbólgu.
Úr því ég er byrjaður, er ekki
úr vegi að víkja ögn að afstöðu
Alþýðuflokksins. Fyrir kosning-
ar lá það engan veginn fyrir, að
þátttaka kommúnista væri skil-
yrði fyrir því, að sá flokkur tæki
sæti í ríkisstjórn. Með hliðsjón
af hreinleika sálarinnar í þeim
herbúðum, kemur þetta nokkuð
á óvart og mætti kalla brigð.
Að lokum þetta: Atburðir
síðustu vikna kalla fram þá
spurningu, hvort svo sé komið,
að ekki megi dragast hóti lengur
að hefja nýja sjálfstæðisbaráttu
til þess að tryggja lýðræði og
þingræði í landi hér. Mér þykja
það a.m.k. uggvænleg tíðindi,
þegar forseti Isiands hefur falið
þeim manni stjórnarmyndun,
sem er formaður þess flokks,
sem hefur að stefnuskráratriði
að koma marxistískum
búskaparháttum á hér á landi.
Og ekki bætir ýr skák, þegar sá
sami maður er uppvís að þvilíkri
mannfyrirlitningu að þykjast
ekki vita um sovézka refsidóma
yfir andófsmönnum.
Vera má líka, að þetta þyki
víða tíðindi.
Þannig er Lúðvík Jósefsson
fyrsti kommúnistinn í lýðræðis-
ríki, sem falin er myndun
ríkisstjórnar, og hefur slíkt m.a.
ekki komið fyrir í Finnlandi.
Þrátt fyrir alla „finnlandíser-
inguna", þrátt fyrir hin yfir-
þyrmandi sovézku áhrif hefur
Kekkonen forseti aldrei látið sig
slíkt henda.
Hér eru verðlaunahafarnir í hugmyndasamkeppni Mosfellshrepps og Skipulagsstjórnar ríkisins
samankomnir og er tillaga þeirra í bakgrunni. Talið frá vinstri. Jóhannes S. Kjarval. Björn H.
Jóhanncsson. Haukur Viktorsson, Kristín Kjartansdóttir, Ólafur Bjarnason, Jóhannes Guðmundsson
og Narfi Hjörleifsson. bau íjögur síðasttöldu unnu ráðgjafarvinnu. Ljósm. Kr.Ól.
Þór Guðmundsson arkitekt, Örn
Ólafur Hall arkitekt og Þórir
Helgason,- Ráðgjafi þeirra var
Þórir Ólafsson prófessor og
aðstoðarmaður Halldóra Hall-
dórsdóttir tækniteiknari.
Auk þessara tillagna voru
keyptar þrjár tillögur sem fela
í sér athyglisverðar hugmyndir.
Það var tillaga nr. 12 á krónur
500.000, höfundar hennar voru
Gestur Ólafsson skipulagsarki-
tekt, Kristinn Ragnarsson arki-
tekt og Örn Sigurðsson arkitekt,
og tillögur nr. 11 og 13 á 250.000
kr. hvor.
Stofnað var til þessarar sam-
keppni m.a. af hliðsjón af
samþykkt borgarstjórnar
Reykjavíkur um nýtt aðalskipu-
lag á svæðinu frá Grafarvogi að
Blikastöðum, er tók gildi um
síðustu áramót. Þótti hrepps-
nefnd Mosfellshrepps tímabært
að gera sér betri grein fyrir
þróun byggðarinnar og hlut-
verki hreppsins meðal annarra
Byggð fefld að landinu-raun-
hæf lausn umferðarvandamála
- segir um verðlaunatillögu í skipulagssamkeppni í Mosfellshreppi
í GÆR birti dómnefnd á vegum
Mosfellshrepps og Skipulags-
stjórnar ríkisins úrskurð í
hugmyndasamkeppni um
skipulag í Mosfellshreppi, sem
efnt var til á tímabilinu 27.
janúar til 17. maí 1978. Jafn-
framt þvf sem úrslit í sam-
keppninni voru kunngjörð var
opnuð sýning á tillögum þeim
er bárust f íþróttahúsinu að
Varmá. Sýningin verður opin
til 27. þessa mánaðar.
Fjórtán tillögur bárust og
hlaut tillaga nr. 81 verðlaun eða
2,5 milljónir króna. Höfundar
þeirrar tillögu voru arkitektarn-
ir Björn H. Jóhannesson, Hauk-
ur Viktorsson og Jóhannes S.
Kjarval. Ráðgjafar þeirra við
tillögugerðina voru fjórir starfs-
menn Verkfræðiskrifstofu Sig.
Thoroddsen, þau Jóhann Guð-
mundsson verkfr., Narfi Hjör-
leifsson, Ólafur Bjarnason verk-
fræðingur og Kristín Kjartans-
dóttir. I umsögn dómnefndar
um tillöguna segir, að höfundum
hennar hafi tekizt að ná megin-
tilgangi verkefnisins, þ.e., að
fella byggðina vel að landinu og
finna raunhæfa lausn á umferð-
arvandamálum.
Þá hlutu tillögur nr. 3 og 2
önnur og þriðju verðlaun að
upphæð 1250 þús. kr. Dómnefnd
telur höfundum tillögu nr. 3
hafa tekizt að leysa aðalskipu-
lag á frumlegan hátt með því, að
gjörbreyta ríkjandi umferðar-
kerfi. Þá fær tillaga nr. 2 þá
einkunn, að höfundum hennar
hafi tekizt á skemmtilegan hátt
að skipuleggja Varmársvæðið og
tengsl þess við miðbæ og útivist-
arsvæði. Höfundar tillögu nr. 3
voru Einar E. Sæmundsen
landslagsarkitekt, Stefán Örn
Stéfánsson arkitekt og Stefán
Thors skipulagsarkitekt. Höf-
undar tillögu nr. 2 voru Ormar
sveitarfélaga á höfuðborgar-
svæðinu. Aðalmarkmið sam-
keppninnar var að fá fram
hugmyndir að heildarlandnotk-
un í hreppnum, tillögur að
hagkvæmu gatnakerfi í vestur-
hluta hreppsins ásamt deili-
skipulagi nánar tiltekinna
svæða innan aðalskipulagsins,
segir í greinargerð dómnefndar.
Dómnefndina skipuðu: Aðal-
steinn Júlíusson hafnarmála-
stjóri, formaður, Jón Guð-
mundsson oddviti, Magnús Sig-
steinsson ráðunautur, Helgi
Hjálmarsson arkitekt og Gylfi
Guðjónsson arkitekt.
Könnunarviðræðurnar:
Aðaláherzlan á
efnahagsmálunum
„Við skoðuðum ýmis atriði varðandi etnahagsmálin og það er verið að reikna hlutina
út fyrir okkur, en við lögðum spurningalista fyrir sérfræðinga og búumst við svörunum
á morgun,“ sagði Ragnar Arnalds formaður þingflokks Alþýðubandalagsins í samtali við
Mbl. í gærkvöldi. „Þessar viðræður eru svona á óformlegu áþreifingarstigi en fyrsti
formlegi viðræðufundurinn um stjórnarmyndun er áformaður á laugardag,“ sagði Ragnar.
Þingflokkur Alþýðubandalags-
ins og framkvæmdastjórn héldu
sameiginlegan fund í gær og
þingflokkurinn kemur saman fyrir
hádegið í dag og miðstjórnin aftur
síðdegis. Ragnar sagði að á
fundunum í gær hefðu málin verið
rædd vítt og breitt.
„Það var töluvert mikið í gangi
í dag“, sagði Benedikt Gröndal
formaður Alþýðuflokksins er Mbl.
ræddi við hann í gærkvöldi. Sagði
Benedikt að hann og Lúðvík hefðu
átt óformlegar heildarviðræður og
tveir menn frá hvorum; Kjartan
Jóhannsson og Karl Steinar
Guðnason og Ragnar Arnalds og
Svavar Gestsson farið í saumana
á efnahagsmálunum. Benedikt
sagðist meta stöðuna þannig að
hann teldi nú mun meiri líkur á
samkomulagi milli Alþýðubanda-
lagsins og Alþýðuflokksins um
efnahagsmálin heldur en hitt og
aðspurður um skoðun hans á
afstöðu framsóknarmanna sagði
Benedikt: „Það var nú ekki
teljandi ágreiningur milli okkar og
framsóknarmanna í vinstri við-
ræðunum þannig að ég er vongóð-
ur um þá, ef við getum komið
okkur sarnan." Benedikt sagði að
Ragnar Arnalds:
Hefur meiri trú á samkomulagi
nú en fyrir þremur vikum.
önnur mál en efnahagsmálin hefði
ekki borið á góma í gær en af
yfirlýsingum Lúðvíks Jósefssonar
Benedikt Gröndal:
Samkomulag í efnahagsmál-
um yrði raunveruleg undir-
staöa stjórnarmyndunarvið-
ræðna.
varðandi varnarmálin kvaðst hann
telja að samkomulag í efnahags-
málunum yrði raunveruleg undir-
staða stjórnarmyndunarviðræðna.
Spurningu Mbl. um afstöðu hans
til þess að ríkisstjórn yrði mynduð
um lausn efnahagsmála án sam-
komulags um annað og þá til
skamms tíma sagði Benedikt að ef
frekar yrði hægt að mynda ríkis-
Ólafur Jóh snnet ;on:
Framsóknarmenn munu ekki
taka við neinum pakka frá
Alpýðubandalagi og Alpýðu-
flokki.
stjórn upp á þau býti þá myndu
alþýðuflokksmenn sætta sig við
það, en þó væri ljóst að efnahags-
málin yrðu ekki leyst nema litið
væri lengra en til næstu mánaða.
„Eg átti í dag óformlegt samtal
við Lúðvík Jósepsson og ég geri ráð
fyrir því að hann boði til fyrsta
formlega viðræðufundarins á
iaugardag", sagði Ólafur
Jóhannesson formaður Fram-
sóknarflokksins í samtali við Mbl.
í gærkvöldi en á fundi þingflokks
og framkværridastjórnar Fram-
sóknarflokksins í fyrradag voru
auk Ólafs þeir Steingrímur
Hermannsson og Tómas Árnason
kosnir í viðræðunefnd flokksins, ef
af viðræðum um myndun vinstri
stjórnar yrði öðru sinni, og til vara
voru kosnir Jón Helgason, Ingvar
Gíslason, Einar Agústson og
Alexander Stefánsson.
„Það hlýtur að vera að þeir séu
eitthvað að nálgast hvorn annan
úr .því þeir eru að þessu," sagði
Ólafur er Mbl. spurði hann hvort
hann teldi að miðaði eitthvað í
samkomulagsátt hjá Alþýðu-
bandalaginu og Alþýðuflokknum.
„Eg hygg líka að það eigi eftir að
koma í ljós,“ bætti Ólafur við.
Þegar Mbl. spurði hvort staðan
væri sú að flokkarnir tveir ætluðu
sér að ná samkomulagi sín í milli
og koma síðan með það til
framsóknarmanna sameiginlega
svaraði Ólafur: „Við viljum nú
ekki taka við neinu fullfrágengnu
af þeirra hálfu, heldur viljum við
nú fá. að setja okkar mark á
útkomuna ef einhver verður."
Ólafur sagði að sjálfsagt myndu
Alþýðubandalagið og Alþýðuflokk-
urinn ætla sér að eiga einhverjar
viðræður við verkalýösforystuna
áður en til formlegra stjórnar-
myndunarviðræðna kæmi.
Blóm og grœnmeti
seltáBemhöftstorfunni
TORFUSAMTÖKIN efna í dag. föstudag. til blóma- og
grænmetismarkaðar á Bemhöftstorfu við Lækjartorg. Ilefst
makaðurinn kl. 9 árdegis og stendur meðan birgðir endast en
auk blóma og grænmetis verður ýmislegt skemmtiefni flutt á
staðnum. Samtökin efna til þessa markaðar til að afla fjár til
starfsemi sinnar og vekja athygli á haráttumálum sínum.
Myndin var tekin er nokkrir félagar samtakanna voru að
undirbúa markaðinn í gær.
17
Hev-
skapur
langt
kom-
inn
Lítil hey en kjarngóð
„FLESTIR bændur eru búnir að
ná upp verulegum heyjum og
reyndar sumir hverjir búnir með
heyskap en mjög víða hafa skúrir
gert mönnum erfitt fyrir. Hey hjá
hændum verða ekki mikil að
vöxtum en þetta eru góð hey,“
sagði Halldór Pálsson. húnaðar-
málastjóri er blaðið ræddi við
hann í gær.
Halldór sagði að í engum
landshluta í heild væri hægt að
tala um vandræði með heyskap en
á stöku bæ og jafnvel í einstökum
sveitarhlutum hefðu bændur feng-
ið mun minna hey heldur en í
venjulegum árum, bæði vegna þess
hversu seint spratt vegna kulda og
nokkuð víða hefði kal skemmt
fyrir. Einkum væri það í köldustu
sveitunum norðanlands og á ein-
staka bæjum sunnanlands sem kal
hefði skemmt fyrir en víðast hefðu
þetta þó ekki verið það miklar
skemmdir að þessir blettir hefðu
sprottið nú síðari hluta sumars en
afraksturinn væri rýr.
„Það hefur sannarlega ræst úr
þessum málum, því um miðjan júlí
voru margir bændur ekki byrjaðir
en það hefur verið góð sprettutíð
nú síðari hluta sumars. Það er
alveg sýnt að það verður ekkert
hallæri nema þá á stöku stað og
ég veit að á nokkrum stöðum hefur
átt sér stað heysala innan hrepp-
anna en heyflutningar á vegum
bænda milli landshluta hafa ekki
verið,“ sagði Halldór.
Stjórnun
arfélagið
gefur út
ræður
Stjórnunarfélag íslands hefur
gefið út ræður þær, sem fluttar
voru á ráðstefnu félagsins um
þjóðfélagslcg markmið og af-
komu þjóðarinnar. en hún var
haldin fyrr á árinu í
Munaðarnesi.
Auk setningarávarps Ragnars S.
Halldórssonar formanns SFÍ eru í
ritinu eftirtaldar ræður:
Þjóðfélagsleg markmið íslend-
inga eftir dr. Gylfa Þ. Gíslason
prófessor, Er Hagvaxtarmarkmið-
ið úrelt? eftir Jónas H. Haralz
bankastjóra, Afkoma íslendinga
og stjórnun í ríkiskerfinu eftir
Björn Friðfinnsson fjármála-
stjóra, Fjölþætt gildismat eftir
Geir V. Vilhjálmsson sálfræðing,
Afkoma Islendinga og stjórnun
fyrirtækja eftir Ásmund Stefáns-
son hagfræðing, Davíð Sch.
Thorsteinsson forstjóra, Magnús
Gústafsson forstjóra og Þröst
Ólafsson framkvædastjóra og að
lokum Afkoma íslendinga og
stjórn efnahagsmála eftir
Guðmund Magnússon prófessor.
Tilgangur ráðstefnunnar var, að
því er segir í tilkynningu frá
félaginu, að fjalla um afkomu
íslendinga og gera þátttakendum
grein fyrir sambandinu milli
lífskjara og þjóðfélagslegra mark-
miða annars vegar og stjórnar
efnahagsmála og stjórnunar
fyrirtækja hins vegar.