Tíminn - 29.06.1965, Síða 12

12
TEMSNN
ÞRIÐJUDAGUít 29. júní 1965
LAXÁ í AÐALDAL er ein gjöfulasta veiSiá Islands, og hefur
frœgS hennar borizt langt út fyrir landsteinana. Hún býSur upp
á flest, sem Iaxveiðimönnum þykir eftirsóknarvert: vœna fiska,
margbreytileg straumrennsli qg gróðurprýði á bökkum og í hólm-
um.
JAKOB HAFSTEIN hefur stundað veiðar í Laxá á sumri hverju
um þrjátíu ára skeið. Nú hefur hann samið bók um ána, þar sem
hann nafngreinir og lýsir öllum stangaveiðistöðum árinnar, seg-
ir fjölbreytilegar veiðisögur, gerir grein fyrir gömlum veiðiaðferð-
um (kistuveiði, háfveiði), rœðir við kunnuga menn um œðarvarp
og fuglalíf við Laxá og tekur upp vísur og ljóð, sem ánni eru
helguð.
BÖKIN er prýdd fjöldamörgum ljósmyndum, og eru margar
þeirra í litum. Einnig fylgja glögg yfirlitskort af ánni. Teikningar
hafa gert Sven Havsteen Mikkelsen og Jakob Hafstein. — Efnisút-
dráttur er á norsku, ensku og þýzku.
BÓK JAKOBS HAFS'l'ElNS um Laxá er borin uppi af reynslu og
kunnáttu laxveiðimanns og er því sjálfkjörin eign allra stangaveiði-
manna. En þar er einnig fróðleik og skemmtun að finna fyrir alla
þá, sem áhuga hafa á íslenzkri náttúru.
MINNING
Framhalb af 8. síðu
sleitulaust og lagði nótt við dag.
En þannig vinnulag hlaut að segja
til sín að lokum. Hann var þrotinn
að heilsu síðustu árin.
Ásgeir var, sem fyrr segir, eig-
andi, framkvæmdastjóri og aðili
að fjölda fyrirtækja og fésýslu-
maður verulegur, og talinn ríkur
um skeið. En hafi svo verið
gengu þau efni mjög til þurrðar
hin síðustu ár.
f bæjarstjórn Hafnarfjarðar
hafði Ásgeir sig lítt í frammi í
ræðum, en hann var þar sem ann-
ars staðar tillögugóður, og hafði
glöggt auga fyrir því, sem bæjar
félaginu mátti verða til heilla, og
hvatti ákveðið til átaka um fram-
kvæmdir.
Ásgeir fylgdi Alþýðuflokknum
að málum, og var einn í forystu-
liði hans hér í bæ. Við kosning-
ar var fylgi Ásgeirs betra en ekk-
ert, enda stundum sagt, að hann
persónulega hefði átt heilar fjöl-
skyldur, sem vildu í hvívetna hlíta
forsjá hans að fenginni góðri
reynslu.
Því heyrði ég stundum fleygt,
jafnvel af hans eigin flokksmönn-
um, að Ásgeir hefði ekki verið
mikill stjórnmálamaður, vegna
kapps og dugnaðar. Þessu var ekki
mun vera rétt, góði“ hafði Ásgeir
þá til að segja, „við skulum hafa
þetta svona“ og rétti fram hönd-
ina, og það handtak var hlýtt og
traust, eins og maðurinn sjálfur.
Hann var því mannasættir
og tókst oftlega að ná saman end-
um, þar sem öðrum voru lokaðar
leiðir. Framsóknarmenn hafa að-
eins góðs að minnast í pólitísk-
um samskiptum sínum við hann.
Ásgeir mátti ekkert aumt sjá,
svo farið. Asgeir var laginn stjórn | þá vildi hann þar úr bæta. Ef
málamaður og kunni vel að halda
á spilunum á þeim vettvangi.
Hann átti að vísu tii að taka fljót-
færnislegar afstöður, en hann
hlýddi fúslega á rök og mál ann-
arra og var glöggur og fljótur
að átta sig á því, sem réttara
mundi vera, og studdi þá
drengilega og undanbragðalaust
þá lausn eða málsmeðferð. „Þetta
hann frétti um erfiðleika hjá ein-
hverjum þá sendi hann iðulega
starfsmenn sína eða vini með pen
ingagjafir eða annað en lagði ríkt
á, að sín væri þar að engu getið.
Leysti hann þannig margra vand-
ræði og greiddi götu á ýmsa lund.
Þótt Ásgeir væri fyrst og fremst
maður starfsins og umsetinn af
önn dagsins mat hann mikils góð-
ar listir. Hafði yndi af söng og
hljómleikum og virti að verðleik-
um góðskáld okkar og fögur
kvæði. Hann var hrifnæmur að
eðlisfari og naut fegurðar.
Við Ásgeir hittumst fyrst fyrir
röskum 20 árum. Síðan hafa leið-
ir okkar legið saman, margvíslega.
Fyrir þau samskipti öll hef ég að-
eins að þakka. Þar kynntist ég
manni, er af stóð bæði gustur geðs
og gerðarþokki. Örlátur, ráðholl-
ur, hjartahlýr og mikill í minn-
ingunni.
Ásgeir G. Stefánsson gegndi
mikiivægu hlutverki í sínu bæjar-
félagi og hjá þjóð sinni. Hann var
athafnamaður hins nýja tíma og
vann verk, sem lengi standa. Með
atorku sinni lyfti hann Grettis-
tökum sem vara. Með fordæmi
sínu efldi hann aðra til dáða, og
ruddi veginn fyrir framtíðina.
Mikil heiðurskempa er nú hnig-
in í valinn. Stórt skarð er því fyrir
skildi. Hafnarfjörður hefur glatað
nokkru af reisn sinni. Einn af
hans stóru sonum er horfinn af
vettvangi dagsins.
Við þökkum margháttuð og
gagnmerk störf og minnumst
þessa mæta drengs í hljóðum
trega.
Konu hans, börnum og barna-
börnum og öðrum vandamönnum
vottum við okkar dýpstu samúð.
í gróanda og fegurð, þegar sól
var lengst á lofti, og nóttlaus vor-
aldarveröld ríkti yfir fslandi,
hneig Ásgeiri G. Stefánssyni svefn
á brá til þess að vakna upp aftur
einhvern daginn með eilífð bjarta
í kringum sig.
Mikilhæfur maður og sérstakur
persónuleiki er nú kvaddur hinztu
kveðju.
Yfir minningu hans hvílir birta
Jónsmessunnar.
Eiríkur Pálsson.
MINNING
Framnald af “ sfðu
á 25. Iðnþinginu í Reykjavík 26.
okt. 1963.
Guðmundur Halldór.sson naut
trausts og vinsælda meðal iðnað-
armanna, enda var hann maður
drenglundaður og kostaði fremur
kapps að vinna menn til fylgis
við skoðanir sínar en að þvinga
fram aðgerðir í skjóli meirihluta-
valds. Hann gjörþekkti málefni
iðnaðarmanna enda voru afskipti
hans af þeim drjúgur þáttur í
ævistarfi hans. Reynsla hans og
þekking á þessu sviði reyndist
iðnaðarmönnum oft bæði dýrmæt
og heilladrjúg.
í starfi sínu sem forseti Lands-
sambandsins gerði Guðmundur
sér far um að byggja upp lífræn
tengsl milli sambandsfélaganna til
að efla einingu og samstöðu meðal
iðnaðarmanna. Hann lét ekkert
tækifæri ónotað til að vekja á-
húga iðnaðarmanna á þeim mál-
um, sem þá vörðuðu, enda var
honum vel Ijóst að ekki var að
vænta mikils árangurs af starfi
heildarsamtaka iðnaðarmanna
nema ríkjandi væri almennur á-
hugi meðal þeirra sjálfra á hinum
faglegu málefnum og réttar.stöðu
þeirra í þjóðfélaginu. Honum var
það kappsmál að efla iðnmennv-
ingu þjóðarinnar og auka veg ís-,
lenzkra iðnaðarmanna og skapa
þeim álit og virðingu meðal sam-
borgara sinna.
Störf Guðmundar Halldórssonar
í þágu félagssamtaka iðnaðar
manna eru svo margþætt, að 'þau
verða ekki rakin hér í smáatrið-
um. En allt, sem horfði til fram-
fara á sviði iðnaðar voru hans
áhugamál, og hann var jafnan
reiðubúinn til að styðja hverja
þá hugmynd og vinna að fram-
gangi sérhvers málefnis. sem
stuðlaði að aukinni iðnmenningu
og auknum hróðri iðnstéttanna.
Með Guðmundi Halldórssyni er
fallin í valinn forystumaður í
.sveit iðnaðarmanna. Landssam-
band iðnaðarmanna þakkar hon-
um óeigingjörn og heilladrjúg
störf í þágu íslenzkra iðnaðar-
manna. Það gagn, sem hann vann
stétt sinni, verður seint full-
þakkað.
A VlÐAVANGI
sjóð. Reikni svo hver sem vili
nettó-hagnaðinn.
Vlð verðum að yfirgefa sem
fyrst „hið frjálsa Iíf‘ í auðvalds
frumskóginum og taka aftur
upp þá menningarhætti, sem
við höfum kappkostað allt frá
1927, þótt nú hafi orðið nokk
urra ára hlé á þeim. Við verð-
um að halda áfram að byggja
upp samhjálpar-þjóðfélag, sem
hafnar yfirráðum gróðamennsk
unnar og ringulreið íhaldsins,
sem nú er allsráðandi."