Morgunblaðið - 12.01.1980, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. JANUAR 1980
viw
MORó-dN
IíAFP/NU
Hann er að reyna að gefa
letidýrinu!
Við eigum enga stórusystur
þetta er hún mamma okkar!
V erðbólgudraugn-
um verði komið
f yrir kattarnef
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
í dag tökum við fyrir úrspils-
æfingu. skemmtilegt spil, sem
alveg eins mætti kalla samlagn-
ingaræfingu.
Norður gefur og allir eru á
hættu.
Norður
S. KD7
H. K32
T. D54
L. Á1098
Suður
S. ÁG1098
H. Á4
T. 732
L. KG6
Suður er sagnhafi í fjórum
spöðum en austur og vestur hafa
báðir alltaf sagt pass. Vestur
tekur fyrsta slag á tígulás og
spilar síðan lágum tígli. Drottn-
ingin frá blindum en austur tekur
með kóngnum og næst tígulgosann
en þá lætur vestur hjarta. Áustur
skiptir þá í tromp og vestur er
með en í næsta trompslag lætur
hann lauf. Og nú ættir þú að
mynda þér skoðun um framhaldið.
Vörnin hefur þegar fengið þrjá
slagi svo það er eins gott, að ekki
sé gefið á laufdrottninguna. Og við
gerum allt sem við getum til að
komast hjá því.
Vestur hefur átt aðeins þrjú spil
í tígli og trompi i upphafi. En það
þýðir um leið, að austur átti níu
spil í þessum litum, fimm tígla og
fjóra spaða. Finna þarf því hvern-
ig hin spilin fjögur á hendi hans
skiptust. Eftir að hafa tekið
trompin tvö, sem austur á eftir
spilum við hjartaás, kóng og
trompum þriðja hjartað.
í rauninni er þetta bara varúð-
arráðstöfun, þar sem spilafjöldi
vesturs í hjarta og laufi eykur
mjög líkurnar á, að drottningin sé
á hendi hans. En hafi austur átt
þrjú hjörtu í upphafi eru eftir
upplýst tólf spil á hendi hans og
við látum það þrettánda koma í
laufkónginn áður én við svínum.
Samlagningaræfingar þessu
líkar koma furðu oft fyrir og í
þessu spili var eins gott að þekkja
aðferðina því spil austurs og
vesturs voru þessi:
COSPER ÖZob
S'PIB
>■( COPINMGIN
Það getur orðið erfitt að selja villuna vegna
reimleika?
„Fyrir kosningar 1978 boðaði
Alþýðuflokkurinn mjög róttækar
og að því er virtist skynsamlegar
aðgerðir gegn hinum ógnvekjandi
verðbólgudraug, sem hefir aldrei
orðið eins feitur og nú. Ein af
boðuðum aðgerðum var sú að
afnema að mestu tekjuskattinn en
neysluskattar kæmu í staðinn.
Þetta hefði stöðvað að mestu hin
gífurlegu skattsvik sem nú
tíðkast. Með því að afnema tekju-
skattsríkisbáknið myndu sparast
geysilegar fjárhæðir bæði í fólks-
haldi, húsnæði og tilheyrandi ört
vaxandi pappírsflóði, sem virðist
einna helst líkjast stórfljóti í
vorleysingum í gjörvöllu ríkis-
bákninu.
Umrædd stefnuskrá Alþýðu-
flokksins, að ráðast að rótum
verðbólgunnar á sem stytztum
tíma, var ekki ósvipuð leiftursókn
Sjálfstæðisflokksins. En andstæð-
ingunum tókst að telja of mörgu
fólki trú um að þetta yrði í raun
stórsókn gegn þeim lífskjörum
sem við njótum nú. Augljóst er að
mikinn óhug hefir sett að afætu-
lýð ríkisbáknsins og víðar, því
vissulega munu ófáir missa þar
spón úr aski í bili eða á meðan
beizlun orkuauðæfa okkar fer að
bera árangur í nýjum, stóraukn-
um útflutningsatvinnurekstri.
Þegar minnst er á sparnað hjá
einhverju ríkisbákninu þá er ætíð
svarið: Ekki er hægt að spara hjá
mér, þvert á móti er mér bráð-
nauðsynlegt að fá fleira starfsfólk,
stærra húsnæði og meira fjár-
magn.
Þegar nánar er aðgætt um úrslit
síðustu kosninga þá held ég að
fylgjendur alvöruhjöðnunar verð-
bólgu megi sæmilega við una.
Það er til lítils að smákrukka í
slæma graftarígerð, hún bara fær-
ist í aukana. Það er því þjóðar-
nauðsyn að nú takist sem fyrst að
mynda sterka, samhuga ríkis-
stjórn, sem hefir þor og getu til að
framkvæma skurðaðgerðina og
leiða þjóðina út úr hinu ógnvekj-
andi verðbólgumyrkri.
Segja má að selshaus Fróðár-
undra sé táknrænn um verðbólgu-
drauginn. Þegar kraft- og kjark-
litlir menn börðu á hausinn hver
eftir annan, gekk hausinn upp við
hvert högg. En þegar ungur,
ódeigur og framsýnn maður ræðst
til atlögu við selsdrauginn er hann
fljótur að forða sér. Við þurfum
svo sannarlega sem flesta Kjart-
ans líka til átaka til að koma
verðbólgudraugsa endanlega fyrir
kattarnef. Eins má líkja þessu við
kóngssoninn í ævintýrunum. Við
þurfum kóngsson, sem þorir að
brjóta niður, bæði hið andlega og
efnislega verðbólguþyrnigerði,
sem of fáir virðast nú sjá leið út
ur- Ingjaldur Tómasson.“
• 40 stunda
vinnuvikan
„Eg las fróðlegustu bókina,
sem út kom fyrir jól, það var
Kommúnistahreyfingin á íslandi.
Lítið hafa þeir breyst og af
ávöxtunum skuluð þér þekkja þá.
Vestur
S 2
H. D9876
T. Á6
L. D7542
Austur
S. 6543
H. G105
T. KG1098
L. 3
Maigret og vínkaupmaöurinn
17
gæti það. Hún veit hvað hún
vill.
Hann leit á hana nokkuð
forviða, hann var hissa á því
hvað þessi stúlka sýndi mikla
heilbrigða skynsemi i tali sinu.
Og engin spurning virtist koma
flatt upp á hana. Hispursleysi
hennar vakti samúð hjá honum
og þegar maður sá langan og
krangalegan likama hennar á
hreyíingu var samt ekki hægt
að verjast brosi.
— I gærkvöldi var ég i Quai
de la Tournelle.
— Að heimsækja gamlingj-
ann? Afsakið. Ég meina föður-
inn.
— Hvernig samdi þeim?
— Afleitlega, að því er mér
skildist.
— Af hverju?
— Ég veit það ekki. Það á
sér víst langan aðdraganda. Ég
held að föðurnum hafi fundist
sonur sinn harðsvíraður og
ófyrirleitinn. Hann vildi aldrei
taka við neinu frá honum. og ég
veit ekki nema það hafi verið af
einskærri þvermóðsku að hann
hélt áfram með krána sína þótt
eldgamall væri.
— Talaði Chabut um hann?
— Mjög sjaldan.
— Og að öðru leyti hafið þér
ekkert að segja mér?
- Nei.
— Hafið þér aðra elskhuga?
— Nei, hann var meira en
nóg fyrir mig.
— Ætlið þér að vera hérna
áíram?
— Já, cf þau vilja hafa mig.
— Hvar er skrifstofa Lepr-
etres?
— Á neðstu hæðinni. Glugg-
arnir snúa út i portið.
— Ég ætla að líta inn hjá
samstarfsfólki yðar fyrst.
Þar logaði einnig Ijós og tvær
af ungu stúlkunum voru að
skrifa á ritvélar, en sú þriðja
sem var elzt var að fara i
gegnum póst.
— Látið mig ekki trufia ykk-
ur. Ég er lögregluforingi, sá
sem hefur eftirlit með rann-
sókninni og ég þarf eflaust
seinna að tala við ykkur hverja
í sínu lagi. Það sem mig langar
til að vita núna er bara hvort
einhver ykkar hefur einhvern
grunaðan.
Þær litu hver á aðra og
fröken Bertha — sú sem var um
þritugt. roðnaði.
— Hafið þér einhvern grun?
spurði hann.
— Nei. Ég veit ekki neitt. Ég
varð jafn hissa og allir aðrir.
— Lásuð þér um morðið í
blöðunum?
— Nei, ég frétti ekki af því
fyrr en ég kom í vinnuna í
morgun...
— Þér vissuð ekki til að
hann ætti sér óvildarmenn?
Þær sneru sér allar frá hon-
um og horfðu hver á aðra.
— Þið skuluð ekki vera neitt
feimnar. Ég hef fengið töluvert
að vita um lífshætti hans og um
afstöðu hans til kvenna. Það
gæti verið afbrýðisamur eigin-
maður eða unnusti á ferðinni.
Eftir Georges Simenon
Jóhanna Kristjónadóttlr
sneri á Islensku
Enga þeirra virtist langa til
að segja neitt.
— Hugsið málið! Það gæti
ýmislegt gefið okkur vísbend-
ingu þótt það virðist ekki stórt
í sjálfu sér.
Hann og Lapointe fóru fram.
Þegar þeir komu niður lauk
Maigret upp dyrunum hjá bók-
aranum. Lýsing Gíraffans kom
vissulega heim og saman.
— Hafið þér unnið hjá fyrir-
tækinu lengi?
— Aðeins í fimm mánuði.
Fyrr var ég í leðurvöruverzlun.
— Vissuð þér um hin aðskilj-
anlegu ástarævintýri yfir-
manns yðar?
Hann roðnaði, opnaði munn-
inn en vissi sýnilega ekki hvað
hann ætti að segja.
— Haldið þér að í hópi
þeirra manna sem hann tók á
móti hér hafi verið einhver sem
hafði ástæðu til að hata hann?
— Nei, hvers vegna skyldi
einhver gera það?
— Hann var harðsoðinn
kaupsýslumaður, ekki satt?
— Það væri að minnsta kosti