Morgunblaðið - 24.05.1980, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. MAÍ1980
21

Ganga vard vel frá gúmmíbátnum,
þegar faríö var í land. Birgir Jónsson
stýrimaöur lengst til vinstri, þá Jósep og
Sófus Alexandersson bátsmaöur lengst

ilt
Algeng sjón á Hornströndum, brimsorfnir klettar og
snarbrattar fjallshlíöar. Mbl. bauöst einnig að taka þátt í
eftirlitsflugi yfir Hornstrandarsvæöið og var þessi mynd
þá tekin.
1. grein
Texti og myndir:
Fríða Proppé
Það vorar snemma á Vestfjörð-
um í ár og að sögn heimamanna er
gróður u.þ.b. tveimur til þremur
vikum fyrri til nú en á undanförn-
um árum og snjór óvenju lítill í
fjöllum. Veðrið að morgni brott-
farardags var eins og bezt verður
á kosið, blankalogn og hlýindi og
sjó hreyfði varla.
V/s Oðinn lagði við ankeri út af
Hnífsdal og gúmbátur sótti föru-
neyti í land, en auk áðurtalinna
fóru með í förina eiginkona Jós-
eps, Hrafnhildur Samúelsdóttir og
tvö barna þeirra.
Óðinn sigldi síðan sem leið lá
yfir ísafjarðardjúp að Sléttu, en
þar er eitt af nýjustu skýlunum,
og nefnist það Sigríðarbúð. í land
var farið í gúmbát og aðkoma í
skýlið góð. í gestabók mátti sjá, að
leitarmenn höfðu haft þar við-
komu, er leitað var í vetur að sex
mönnum, sem týndust á þremur
vestfirskum bátum í óveðrinu
mikla, sem gerði í febrúar. Minnti
þetta á kaldranalega staðreynd og
tilgang skýlanna.
Eingöngu til
notkunarí
neyðartilfellum
Matarbirgðir, skjól- og ullar-
fatnaður, öryggisbúnaður þ.m.t.
neyðartalstöð og nauðsynlegur
hreinlætisbúnaður var kannaður
og var allt í röð og reglu. Jósep
sagði að ferðalangar leituðu oft
skjóls í skýlunum, þó ekki væri í
neyðartilfellum. Þó væri skrifað á
fimm tungumálum á stórum
spjöldum í hverju skýli, að þau
væru eingöngu til notkunar í
neyðartilfellum. „Þetta er stað-
reynd, sem ekki verður horft
framhjá og höfum við tekið þá
stefnu að hafa nauðsynlegan
hreinlætisútbúnað í skýlunum til
að fólk, sem þrátt fyrir þetta
gistir þau, geti þá gengið vel frá
eftir sig. Umgengnin hefur batnað
stórlega með auknum áróðri og
ströngu eftirliti, en mér finnst þó
alltaf nöturlegt að lesa kvartanir
ferðamanna í gestabókum skýl-
anna um að aðbúnaður mætti nú
vera betri, t.d. fleiri stígvéli, kaffi
og sykur af skornum skammti
o.s.frv. Enginn veit hvenær neyðin
kallar og fólk verður að gera sér
grein fyrir nauðsyn þess, að hér sé
öruggt skjól á neyðarstundu og
vistir og aðbúnaður sé fyrir
hendi." Jósep sagði einnig, að lesa
mætti í sumum bókanna ritdeilur
milli ferðamannahópa um hvort
ætti meiri rétt til þess að nýta
skýlin með tilheyrandi búnaði.
Frá Sléttu var haldið til Aðal-
víkur og siglt meðfram
Grænuhlíð, en þar hafa mörg
slysin orðið. í fjörunni, undir
snarbröttum fjallshlíðunum mátti
sjá brot úr flaki Egils rauða,
nokkru utar heillegt flak brezks
togara og annað flak einnig af
brezkum togara enn utar. í Aðalvk
eru tvö skýli, annað í gamalli
skólabyggingu að Sæbóli, hitt að
Látrum. Að Sæbóli var loftnet
neyðarstöðvarinnar slitið niður og
kleif Sófus Alexandersson báts-
maður upp í mastur og upp á
húsþak og tókst að lagfæra netið
með dyggilegri aðstoð Birgis
Jónssonar stýrimanns og Jóseps.
„Hótelið“ ekki
nægilega vel útbúið
í Látrum er nýlegt skýli, sem
kvennadeild Slysavarnafélagsins
gaf til minningar um hjónin
Margréti Halldórsdóttur og Magn-
ús Bergm. Friðriksson. Aðkoma í
skýlið var góð. Þar gat að líta í
gestabók skrif ferðalanga, sem
kvarta undan því að „hótelið" hafi
ekki nægilega góðan útbúnað og
þyrfti að kippa því hið snarasta í
lag. Jósep sagði í því sambandi, að
oft skorti á að ferðamenn hefðu
með sér nægilega góðan viðleguút-
búnað og færi illa klætt í ferðir. í
Hornstrandaferð væri enga þjón-
ustu að fá og yrði fólk að vera
sjálfu sér nægt. Það væri of
algengt að það treysti á skýlin.
Áfram var siglt í norður, fyrir
Straumnes. Á Straumnesfjalli
getur að líta eftirstöðvar hersetu í
landinu, en bæði Bretar og Banda-
ríkjamenn lögðu mikið upp úr
góðu eftirliti með siglingaleiðinni
norðan Hornstranda.
Fuglalíf er þarna mikið og
fjölbreytt og úr brúnni á Oðni
mýtti sjá stórar torfur af svart-
fugli á sjónum. Fuglinn er spakur
og forðaði sér ekki fyrr en stefni
Óðins var komið þétt að torfunum,
en vék þá úr vegi, var hann þó
heldur þyngslalegur á flóttanum.
Að sögn varðskipsmanna skiptir
fjöldinn milljónum sem verpir í
björgum Hornstranda. Mikið er
einnig af sel í fjörum og vöktu
skýlaferðirnar óskipta athygli sel-
anna og mátti sjá þá reka kúlu-
laga höfuðin upp úr sjónum og
forvitin augu stara á eftir gúm-
bátnum, þegar farið var í land.