Morgunblaðið - 30.05.1980, Blaðsíða 23

Morgunblaðið - 30.05.1980, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 30. MAÍ 1980 23 Minning: Elísabet Elín Arnórs- dóttir Bartels Elísabet Bartels var fædd að Felli í Kollafirði í Strandasýslu 23. jan. 1892. Foreldrar hennar voru sr. Arn- ór Árnason, sóknarprestur í Tröllatunguprestakalli, og fyrri kona hans, Stefanía Sigríður Stef- ánsdóttir frá Vatnsnesi hjá Keflavík. Sr. Arnór var frá Höfnum á Skaga. Sr. Arnór var hár maður, grannur, svipmikill og höfðinglegt var yfirbragð hans allt, sem bar vott um mikinn þrótt, starfsorku og áhuga. Hann var líka þjóð- kunnur dugnaðar- og forustu- maður í þjóðmálum og félags- störfum samhliða embættisstörf- um sínum. Hann var tvíkvæntur og báðar konur hans orðlagðar myndarkonur. Prestsdæturnar urðu margar, allar fallegar og glæsilegar og öll börnin með mesta myndarbrag. Elísabet Elín, sem þessi orð eru helguð, var þriðja dóttir hans í röðinni af fyrri konu börnum. Hún ólst upp í Bæ í Króksfirði hjá þeim Ólafi Sigvaldasyni, héraðslækni þar, og konu hans, Elísabetu Jónsdóttur prests í Steinnesi. Báru þær sömu nöfnin, Elísabet Elín Árnórsdóttir og móðir mín, Elín Elísabet, og voru uppeldis- systur. Þær hétu báðar í höfuðið á læknisfrúnni. Elísabet Arnórsdóttir fluttist eftir lát Ólafs læknis með fóst- urmóður sinni til Reykjavíkur og bjuggu þær á Bókhlöðustíg 7. Elísabet giftist 6. ágúst 1918 Martin Bartels bankafulltrúa. Martin var fæddur í Keflavík 31. ágúst 1888, sonur þeirra hjóna Söru og H. J. Bartels verzlunar- stjóra í Keflavík og síðar kaup- manns í Reykjavík. Martin varð stúdent í Reykjavík 1909 og sama ár starfsmaður í íslandsbanka hér. Hann fluttist til Kaupmanna- hafnar 1916 og átti þar heima síðan. Hann varð fulltrúi í Privat- banken frá 1923, þar til hann lét af störfum vegna aldurs. Þau hjón eignuðust eina dóttur, Söru, sem gift er Britt Baily, starfsmanni í utanríkisráðuneytinu í Washing- Rögnvaldur Kristjáns son Minningarorð Okkur er tregt að tjá tilfinn- ingar okkar við skyndilegt fráfall vinar og frænda. Söknuður og sorg togast á. Hitt vegur þó þyngra, að við fáum ekki máð það úr hugum okkar, að öll samskipti okkar við Rögga, en svo var hann kallaður af systkinum og frændliði öllu, voru af skærum toga gáska og glettni, sem allir smituðust af, sem kynnt- ust honum. Þrátt fyrir mikil ólög í lífsins ólgusjó, varð aldrei rofin glaðværð hans og spaugsyrði hans flugu, þó aðstæður allar væru fremur til að barma sér yfir. Ungir að aldri áttum við bræður sælu- og ánægjustund með honum og bróður hans, Jóni Hákoni, stýrimanni, sem fórst með e.s. Heklu 1941, á fyrsta sjómanna- deginum, sem ekki var lakari fyrir þá sök, að hann bar upp á afmælisdag Rögga og lengi á eftir fannst okkur þetta tvennt órjúf- anlegt, sjómannadagurinn og af- mæli hans. Umhverfi þessa dags og gáski þessara frænda okkar var slíkur, að ekkert var ungum drengjum ofar í huga en að feta í fótspor þeirra en örlög réðu á annan veg. Rögnvaldur Kristjánsson fædd- ist á Flateyri við Önundarfjörð hinn 6. júní 1917, yngstur 8 barna Kristjáns Ásgeirssonar, verzlun- arstjóra Ásgeirsverzlunar, síðar hinna Sameinuðu ísl. verzlana á Flateyri, og konu hans, Þorbjarg- ar Guðmundsdóttur. Að Rögnvaldi standa traustar vestfirzkar ættir bænda og sjómanna úr Inn-Djúpi og úr Dýrafirði. Að Rögnvaldi látnum eru nú 4 barna Kristjáns og Þorbjargar á lifi, ein systir, Helga, og þrír bræður, þeir Magn- ús Guðjón, skrifstofustjóri Slipp- félagsins, Guðmundur, skipamiðl- ari, og Steinarr, skipstjóri. Á unglingsárum sínum á Flateyri komst Röggi strax í snertingu við sjóinn og virkur og atorkusamur sjómaður á fiski- og farskipum var hann í áratugi, allt frá smá- bátum heima á Flateyri á togur- um og farskipum til skipsrúms á stærsta skipi skráðu á íslandi, þ.e.. síldarbræðsluskipinu Hær- ingi. Hann þótti einstaklega harð- fylginn í skiprúmi en jafnframt með afbrigðum snyrtilegur í allri umgengni og var eftirsóttur í skiprúm. Ekki mun glaðlyndi hans hafa rýrt sess hans, hvar sem hann var. Hraustmenni var hann og það var því óvænt, að gigt skyldi verða hans fylgifiskur strax við fertugsaldur, sem smám sam- an dró úr starfsorku hans og kröftum, svo sjómaðurinn varð að yfirgefa sín heimkynni og hverfa í land. Eftir að í land var komið, varð Rögnvaldur starfsmaður Eimskips, við uppskipun og í vörugeymslum og sem vaktmaður í skipum félagsins. Fyrir um það bil 20 árum varð Rögnvaldur fyrir alvarlegu höfuð- slysi, sem olli varanlegri og sívax- andi örorku, svo að hin síðari ár gat hann engum störfum sinnt — öryrki. Slík tilvera er alltaf nöt- urleg, en þá eins og áður átti glaðsinni hans leik og hann bar sig áfram, eins og sjómaðurinn, sem kom heim glaður og kátur eftir ævintýraríka ferð utan úr heimi. Rögnvaldur kvæntist eftirlif- andi konu sinni, Svövu Guð- mundsdóttur, hinn 20.11. 1940 og eignuðust þau eina dóttur barna, Guðlaugu Bertu, sem fædd er 18.8. 1942. Mikið jafnræði var ávallt með þeim hjónum og nutu þau stuðnings hvort af öðru. Guðlaug hefur reynzt foreldrum sínum hinn mesti haukur í horni í erfiðleikum þeirra en sjúkdómar hafa undanfarið mikið hrjáð Svövu. Börn Guðlaugar, fimm að tölu, veittu Rögnvaldi mikla ánægju enda var hann með af- brigðum barngóður og fengum við bræður, systur okkar og önnur systra- og bræðrabörn hans stór- an skerf af hjartahlýju hans. Fyrir þetta allt og miklu meira viljum við nú að leiðarlokum þakka Rögga og biðjum honum og öllum ástvinum hans blessunar Guðs. Sigurður Þ. Guðmundsson Gylfi Guðmundsson bet hrein listakona, allt varð að sælgæti, sem hún hafði handa milli, en þó að hún meðal annars gengi i fínan húsmæðraskóla í Kaupmannahöfn hefur þetta verið meðfædd gáfa hennar sjálfrar. „Endurminningin merlar æ í mánasilfri, hvað sem var.“ Þau hjónin Elísabet og Martin skilja eftir þennan töfrablæ, sem stórskáldið talar um, þegar þau eru farin. Því þegar komið var inn úr dyrum þeirra í Njalsgade var stórborgin horfin, en komið inn í íslenzkt umhverfi. Friður og ró- semi ilmuðu þar eins og í íslenzkri heiðríkju og sólskini. Og þar var talað um íslenzk málefni, þegar þjóðfélagið var ómengað. Viðmót og veitingar komu frá hjartanu. Og með þessi áhrif fór maður burt frá þeim hjónum. Þessi hughrif merla æ, þótt hjónin séu nú farin. Blessuð sé minning þeirra. Blessaðar séu sólskinsstundirnar mörgu á heimili þeirra. Samúðarkveðjur flytum vér Söru, dóttur þeirra, tengdasyni og og fjölskyldu. Þá skal minnst eftirlifandi systkina Elísabetar, tengdafólks hennar og allra vina fyrr og síðar. Ok seinna. þar sem engin telur ár. »K aldrei falla nokkur harmatár. mun herra tímans. hjartans faAir vor. úr hausti timans Kjöra eilift vor. II.A. Jón Thorarensen. ton. Þau eiga 4 syni, sem nú eru uppkomnir. Martin Bartels var orðlagður heiðursmaður. Hann vann mikið að málum íslendinga í Kaup- mannahöfn, meir en nokkur annar þar í borg. Hann var formaður Islendingafélagsins í Kaupmanna- höfn í samfleytt 19 ár. Hann var lengi í stjórn Dansk-ísl. félagsins. Hann var heiðursfélagi íslend- ingafélagsins og sæmdur Fálka- orðunni fyrir ótal störf fyrir íslendinga þar ytra. Hann var forstöðumaður íslenzkra háskóla- borgara eftir lát Sigfúsar Blöndal. Þá var Martin iíka heiðursfélagi Karlakórs Reykjavíkur og fleira mætti upp telja. Það eru blíðar og bjartar minn- ingar, sem við fjölskyldan eigum um þau Bartelshjónin. Elísabet Bartels var ein af stærstu arineld- um ættfólksins. Ég minnist henn- ar fyrst, þegar ég kom í heimsókn til afasystur minnar, sem var fósturmóðir hennar. Komu þá oft við slík tækifæri snilldarlega gerðar vísur hjá Herdísi ömmu minni. Beta, eins og við kölluðum hana, hafði þennan gullfallega vöxt frá föður sínum. Hún var alltaf mjög vel klædd og þegar þar við bættist, að allt yfirbragð hennar og fas var með ágætum, þá var það ekki undur, þótt hún ætti marga aðdáendur á þeim tímum. Einn kennari minn í Mennta- skólanum sagði við mig seinna: „Það var afleitt að missa hana úr landinu." En allt fór þetta eftir beinni og bjartri braut, því Elísabet eignað- ist í einu orði sagt ágætismann, þar sem Martin var og gagnkvæm ást, virðing og skyldurækni lýsti þeim alla tíð. Gestkvæmt var alltaf á heimili þeirra, því gestrisni og hjarta- hlýja voru þar heimilisljósin. Fyrst og fremst voru þar íslend- ingar seint og snemma, bæði í mat og drykk. í matargerð var Elísa-

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.