Morgunblaðið - 24.06.1982, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. JÚNÍ 1982
______________________________* 1982 Unlvtrm Prttt Syndlcite
f, þú ve/£ur' afe facra /matairboxi& þitt,
þob lokair neyáarútc^cungiAum."
Zox?e 5s...
... að ganga frá í
eldhúsinu í stað þess
að lœðast inn í stofu.
TM Reg. U.S. Pat. Off —all rights reserved
•1982 Los Aogetes Timm Syndicate
Segðu Ragga sjóliðsforingja að ég
viti hvers vegna háturinn geti ekki
kafað!
Ég vil bara að þú vitir það, að ef þú
ekki gætir þín verður auðvelt að
láta minni tölvu taka við öllu sam-
HÖGNI HREKKVÍSI
» VA /... £,A VAR. GLORSOLTIMK/ !"
Lýðræði hvað?
— Molum eins og
hundum og brenni-
víni er fleygt í
hina óbreyttu
Nú hafa íslendingar nýlega
fengið að burðast með bæjar- og
sveitarstjórnarkrossinn sinn og
e.t.v. líður ekki langur tími þar til
hægt verður að dusta rykið af al-
þingiskosningakrossinum. Leik-
reglurnar segja okkur að þá séum
við að velja okkur fulltrúa úr hópi
hinna mörgu frambjóðenda sem
vilja taka það að sér, að taka þjóð-
félagsins meiriháttar ákvarðanir,
í samræmi við þann dóm sem
kjósendur fella, í samræmi við þau
boð sem úrslit kosninga flytja.
En hvað hafa kjósendur sagt?
Voru þeir sem settu krossinn við
bókstaf Sjálfstæðisflokksins að
leggja blessun sína yfir öll stefnu-
mál hans og hafna öllum stefnu-
málum hinna? Voru allir sjálf-
stæðismenn sammála um að Dav-
íð ætti að verða borgarstjóri? Að
byggja ætti meðfram ströndinni?
Að lækka skyldi skatta? Að færa
sameignarfyrirtæki í hendur
einkaaðilja? Er kross fyrir fram-
an D-ið fyrst og fremst stuðningur
við einkaframtak? Stóriðju?
NATO-herinn? Geir? Gunnar? Al-
bert? Fjeldsted? Voru þeir sem í
síðustu kosningum kusu Fram-
sóknarflokkinn að lýsa yfir stuðn-
ingi við landsbyggðarstefnu?
Vildu þeir að ríkið eignaðist Borg-
arspítalann? Að Egill yrði áfram
borgarstjóri? Eða var það af því
að afi er framsóknarbóndi og bað
um það? Svona má lengi spyrja
um endanlegar ástæður fyrir því,
að kjósendur velji sér loks bókstaf
til að krossa við, því allir flokk-
arnir hafa margvísleg stefnumál
og ekki er gert ráð fyrir því að
kjósendur geti t.d. verið sammála
einum þeirra í efnahagsmálum,
öðrum í utanríkismálum, enn öðr-
um í atvinnumálum og þeim
fjórða í virkjunarmálum. Við
skulum hugsa vel um þetta, því
sérhver flokkur leyfir sér að líta á
hvert einasta atkvæði, sem hann
fær, sem ótviræðan stuðning við
öll stefnumál sín. Sannleikur-
inn er sá að kjósandi neyðist til að
velja þann flokk sem hann er
oftast sammála og sér sig þar með
knúinn til að veita þeim flokki
fullan stuðning þó hann sé e.t.v. og
ekki ólíklega ósammála honum í
mörgum málum. Hvað gerist þeg-
ar kjósendur eru spurðir beint um
ákveðin málefni? Mér dettur í hug
þegar Sjálfstæðisflokkurinn var
að punta prófkjör sitt með könnun
meðal þátttakenda þar sem m.a.
átti að taka afstöðu til „aronsk-
unnar" svokölluðu, hvort herinn
ætti á einhvern hátt að leggja
skerf til vegamála og fleira. „Ar-
onskan" vann þar ótvíræðan sigur
meðal óbreyttra sjálfstæð-
ismanna. Ætla mætti að þá hefði
hún birst sem stefnumál flokks-
ins, en nei, forystan „vissi betur“
og álit hins almenna sjálfstæð-
ismanns var gjörsamlega hunds-
að. Til hvers var eiginlega spurt?
Mér verður hugsað til fyrirbæris-
ins „þjóðaratkvæðagreiðsla" og ég
undrast svefn stjórnarskrárnefnd-
ar. Er virkilega eina beina afstað-
an sem óhætt er að spyrja kjós-
endur um, hvort þeir vilji leyfa
hundahald og áfengisútsölur á
staðnum? Vissulega liggur í aug-
um uppi að almennir borgarar
geta ekki tekið afstöðu beint í
málum sem þurfa skjótra ákvarð-
ana við og/ eða eru sérhæfð og
flókin, en það er hrein og bein
móðgun að fleygja í hina óbreyttu
molum eins og hundum og brenni-
víni. Hvar er t.d. afstaðan til hers-
ins og NATO? Getum við talið þau
atkvæði sem Sjálfstæðisflokkur-
inn, Framsóknarflokkurinn og Al-
þýðuflokkurinn hafa fengið sam-
an, stillt þeim upp gegn atkvæðum
Alþýðubandalagsins og sagt:
Svona er afstaðan til hersins og
NATO? Nei, því við vitum að inn-
an þessara flokka er fullt af fólki
sem hefur gagnstæða skoðun,
enda hefur það ekki kosið þá út
frá þessu málefni eingöngu, ekki
satt? Við getum ekki heldur lagt
saman atkvæði á slíkan hátt til að
fá fram afstöðu landsmanna i
stóriðjumálum svo tekið sé annað
dæmi. Ekki get ég sagt að allir
þeir sem kjósa Sjálfstæðisflokk-
inn vilji minnka samneysluna og
því síður get ég sagt hverju þeir,
sem vilja slíkt, vilja fórna til þess
að slíkt megi verða. Á að draga úr
tryggingagreiðslum? Draga úr
vegaframkvæmdum, sjúkrahús-
byggingum? Leggja varðskipum?
Minnka landgræðslu? Loka sendi-
ráðum? Ekki dugar einfaldlega að
spara?
Fólk er að upplýsast og tækn-
inni fleygir fram. Það eru svik ef
slíkt er ekki nýtt og að lýðræðið sé
ekki hverju sinni eins virkt og
beint og mögulegt er. Aldrei verð-
ur það þráðbeint og fjölvirkt en
mörgum sinnum betra getur það
verið en nú. En svo virðist sem
allir flokkarnir séu sammála um
að halda þessum málum sem mest
í sínum samtryggðu höndum, enda
er núverandi ástand gott fyrir
þessa valdasjúklinga, þar sem
ábyrgð er sjaldnast Ijós og aldrei
hægt að refsa mönnum og flokk-
um svo að einhverju gagni komi.
Það er talandi dæmi um allt það
sem ég hef verið að segja, að þó
flokkarnir hafi allir á einhvern
hátt valddreifingu á sinni stefnu-
skrá, þá keppast þeir allir við að
loka fyrir slíkt með því kerfi sem
þeir hafa komið sér upp við
ákvarðanir, stöðuveitingar, verk-
efnaforgang o.s.frv.
Þangað til umbætur verða gerð-
ar stöndum við uppi með einn
kross og getum aðeins látið okkur
dreyma um hvað við gætum gert
ef við hefðum eins og 2 til 3 krossa
í viðbót.
Friðrik Guðmundsson, nemi.
t>essir hringdu . . .
„Ég var stödd
í ævintýraheim“
5745—3419 hringdi og langaði
til að senda Árnesingafélaginu í
Reykjavík þakkir fyrir að hafa
reist Ásgrími Jónssyni, listmál-
ara, minnisvarða. Einnig langaði
hana að koma á framfæri vísu,
Asgrlmur Jónsuon lisUnáUrí
sem henni kom til hugar er hún
var stödd í listasafni Asgríms og
fékk að handfjatla málningar-
pennsla listamannsins.
Krra þjóA mín,
▼iljiA þió Ijá mér hug og ejrra um stund,
hvernig get ég valtið ykkar vitund.
Kg gekk um götur og skoðaði bæinn minn,
í lágreistu húsi fann ég gimsteininn,
hvílík undur er ég lauk upp dyrum þeim.
Ég var stödd í ævintýraheim,
sem sólin gyllti snævi þakin fjöll
og sjórinn ólgaði með brim og boðafoll.
Tröllin léku sér í hamraoölum háum,
var ég stödd í litlum dyrum lágum.
Svar til Starra
Maður nokkur hringdi og vildi
koma á framfæri svari við grein
eftir Starra, sem birtist í Velvak-
anda í gær. „Mér finnst gæta svo-
lítils útlendingahaturs í þessu.
Það er nú þannig að við íslend-
ingar erum ekki barnanna best. í
Dagblaðinu voru birtar ílenni