Morgunblaðið - 29.10.1982, Blaðsíða 8

40
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. OKTÓBER 1982
Þmm mynd tók Jónas af télaga sínum í Flosagjá á Þingvöllum.
Þaö skemmtilegasta viö köfunina er að maöur er eiginlega
gestur í allt öörum heimL Þarna sér maöur fiskana og fleiri
lífverur í þeirra eiginlega umhverfi. Þaö kemur manni einnig mjög
á óvart fyrst, hvaö þaö er mikil litadýrö þarna niðri, litirnir á
gróðrinum og lífverunum spanna eiginlega allt litrófiö. Þessi
heimur er þögull og maður svífur þarna um í algjöru þyngdarleysi.
... og hér er önnur mynd úr
sömu gjá, eða peningagjánni eins
og hún er stundum nefnd, en hún
er um 30 metra djúp.
Þaö er Jónas G. Jónasson sem
er viðmælandi okkar aö þessu
sinni, en hann er mikill áhugamaö-
ur um köfun og formaöur Sport-
kafarafélags Reykjavíkur. í þeim
félagsskap eru um 20 manns, en
Jónas sagðist halda aö þeir sem
stunduöu köfun hór á landi væri
þrisvar til fjórum sinnum fleiri.
„Menn hafa veriö aö hringja í
okkur utan af landi og spyrja um
námskeiöin, en tilgangur félagsins
er m.a. að standa aö útgáfu upp-
lýsingarita og halda námskeiö. Viö
héldum eitt námskeiö í köfun sl.
haust, leigöum Vesturbæjarlaug-
ina og fengum þá Elías Jónsson og
Eirík Beck til að leiöbeina okkur i
samráöi viö Þorvald Ólafsson hjá
Siglingamálastofnun. Þar fórum
viö í gegnum ákveöiö prógram
sem stóö í tvo mánuöi og æf-
ingarnar voru tvisvar í viku. Þetta
námskeiö var bæöi fyrir byrjendur
og þá sem lengra eru komnir. Viö
syntum mikiö og æföum ýmsar
þrautir og í lok námskeiösins var
tekiö próf í samræmi viö CMAS-
staðal, en sá staöall er notaður
víöa um heim og þetta var í fyrsta
sinn, sem hann var notaöur hérna.
Prófiö fólst í þvr aö gera ákveönar
þrautir, viö syntum t.d. 1000 metra
bringusund, syntum 30 metra í kafi
án alls útbúnaðar, tókum m.a. af
okkur útbúnaöinn á botninum á
lauginni og settum hann á okkur
aftur, æföum okkur í því aö tveir
notuöu sama öndunarlungaö og
fleira í svipuöum dúr.“
Viö spuröum Jónas hvaö væri
næst á dagskrá hjá félaginu. „Viö
höfum mikinn áhuga á að stækka
félagiö, og koma okkur upp ýms-
um búnaöi. Viö höfum einnig veriö
aö velta því fyrir okkur aö kynna
þetta eitthvaö, en margir vita enn
ekki um tilveru félagsins."
Er dýrt aö stunda sportköfun?
„Því er hægt að svara bæöi ját-
andi og neitandi,“ segir Jónas,
„þaö er hægt aö kaupa notaöa
búninga sem eru ekki svo mjög
dýrir eöa frá 6.000 til 7.000 krónur.
Síöan þurfa menn aöfá sér flot-
vesti, en að undanförnu hefur mik-
iö veriö barist fyrir því aö það veröi
tekið upp, í nágrannalöndunum er
skylda aö menn kafi meö flotvesti,
því þaö er auk þess aö vera eitt
mikilvægasta köfunartækiö einnig
hjálpartæki í neyö. Síöan þurfa
menn aö kaupa sér blöökur, kaf-
aragleraugu, blýbelti, öndunarkút
og öndunarlunga, þrýstimæli á
kútinn, dýptarmæli, hníf og einnig
er gott aö hafa áttavita meö í ferö-
inni.“
Eru bæði konur og karlar {
þessum félagsskap?
„í lögunum stendur aö menn
þurfi aö vera 16 ára og eldri til aö
taka þátt í félaginu, en flestir eru
um og yfir tvítugt. Hingaö til hafa
þrjár konur veriö í þessum félags-
skap, en viö óskum eftir fleiri meö-
limum á öllum aldri og af báöum
kynjum." Og hvaö stunda þeir í fé-
laginu þetta áhugamál oft?
„Viö förum venjulega um hverja
helgi, á sumrin. Mest förum viö í
sjóinn hérna í kring, förum út á
Kjalarnes og í Straumsvík. Þaö er
líka mjög falleg í Vatnsvíkinni.
Og hvað eruð þið lengi í einu?
„Það fer eftir því hvaö viö förum
djúpt, en viö erum þetta frá 45
mínútum og upp í tvo tíma.“
Eruð þiö með varaloft þegar
loftið á kútnum er búið?
„Já, þaö má segja aö viö séum
meö nokkurs konar varasjóö. Þaö
lokast fyrir loftiö þegar um 40 kiló
eru eftir á kútnum, en þá er hægt
aö toga í stöng sem er aftan á og
þá fær maöur þau kíló, sem eftir
eru.“
Nú hefur þú tekið talsvert af
myndum neðansjóvar, er ekki
dýrt aö koma sér upp viðeigandi
myndavél og því sem til þarf?
„Jú, þaö er frekar dýrt, en þaö
er margt aö skoða þarna niöri,
urmull af kröbbum og fiskum, og
svo hafa selir einnig veriö töluvert
í kringum okkur."
Er eitthvaö þér minnisstæöara
en annaö á þessum ferðum þín-
um?
„Já, þaö hefur auövitaö ýmislegt
gerst. Svona í augnablikinu man
ég eftir skemmtilegu atviki sem
gerðist er viö vorum einu sinni á
kafi í Nesvíkinni, ég og tveir aörir.
Einn okkar synti út í sker og viö
hinir komum síöan á eftir. Sá
okkar sem fór fyrstur var alltaf aö
kalla á okkur hina og benda eitt-
hvaö. Viö stoppuöum annaö slagiö
og skildum ekkert í þessu, en þeg-
ar viö erum komnir út í skeriö, seg-
ir félagi okkar frá því aö þaö hafi
selur synt á eftir okkur alla leiðina,
en alltaf þegar við litum viö stakk
hann sér undir okkur. Okkur varö
dálítið um, en þetta lýsir selunum
ágætlega, þeir eru mjög forvitnar
og styggar skepnur. Annars er
maöur alltaf aö sjá eitthvaö nýtt og
nýtt, ég man viö köfuðum t.d. einu
sinni i Stórugjá í Mývatnssveit, en
þar vorum viö bara á sundskýlu því
vatniö var svo heitt. Við syntum
þarna undir hrauniö og fundum