Tíminn - 31.07.1965, Blaðsíða 7

LAUGARDAGUR 31. júlí 1965
TÍMINN

— Á morgun erum við að
leggja af stað í þetta undarlega
ferðalag sem manni hefði aldrei
dottið í hug að gæti orðið, var
það fyrsta sem hún Þuríður
Gísladóttir í Reynihlíð í Mý-
vatnssveit sagði við mig, er
ég spjallaði við hana kvöld-
stund eina fyrir nokkrum dög
um, og ferðalagið sem hún
átti við var ferð til Danmerk
ur og Noregs sem börn hennar
tengdaböm og bamaböm buðu
henni og mannl hennar, Pétri
Jónssyni hreppstjóra í Reyni-
hlíð í tilefni sjötugsafmælis
hennar sem er í dag, og þá á
hún samkvæmt ferðaáætlun
inni að vera stödd I Kaup-
mannahöfn.
— Hvenær fluttist þú hingað
í Reykjahlíð, Þuríður?
— Hingað fluttist ég árið
1921 þegar við giftum okkur,
en ég er fædd að Presthvammi
í Aðaldal 31. júlí 1895, þar
sem foreldrar mínir Helga
HelgadÚttir og Gísli Sigur-
bjömsson bjuggu lengi. Við vor
mu tíu systMnin og komust
átta okkar til fullorðinsára.
— Það hefur þá verið margt
um manninn á því heimili á
nútímavísu.
— Já, að vísu má segja það,
en enn fleira var þó hérna í
Reykjahlíð þegar ég fluttist
hingað fyrst, og fannst mér
töluverð viðbrigði að koma
Þuríður GísladótMr.
Ljósm.: Tfminn—GE.
Einu áhyggjurnar voru að
fá einhvern í baksturinn
— Rætt við Þuríði Gísladóttur í Reynihlíð, sem er sjötug í dag
að heiman og í margmennið
hér, því þá bjuggu í gamla
bæmun fjórar fjölskyldur, auk
þess sem gestagangur hefur
verið hér mikill. — Já, það má
segja að það var dálítið undar
legt fyrir mig að koma í svona
stóra fjölskyldu, þvi þetta voru
þrír bræður og ein systir sem
héma bjó, og Pétur var son-
ur elzta bróðurins. Ég tók þá
við húsmóðurstörfum, því
Hólmfríður tengdamóðir mín
var sjúklingur og það voru sjö
manns í heimili að jafnaði fyrir
utan gesti og gangandi. Hér
bjó hver fjölskylda út af fyrir
sig alls um 30—40 manns, en
jólin vom haldin hátíðleg sam
eiginlega, þilið tekið úr stof
unni og allir borðuðu saman
við eitt borð í öðrum endan-
um, en í hinum var jólatréð.
— Svo við víkjum nú aftur
til æskuáranna, hvernig var
með skólagöngu á þessum tím
um?
— Ég gekk í Unglingaskól
ann á Húsavík og tók þaðan
unglingapróf hjá Benedikt
Bjarnasyni sem var þar lengi
skólastjóri. Ég varð tvítug þá
um sumarið eftir að ég tók próf
ið, en það var að vorlagi, og
til að komast léttar út úr
skólagöngunni þá hafði ég
fengið bækumar heim að Prest
hvammi og las í þeim um vetur
inn áður en ég fór út á
Húsavík. Það var gott að
ganga í skóla hjá Benedikt og
sú skólaganga hefur dugað mér
fram á þennan dag, og ég
hef getað gert mig skiljanlega
við marga útlendinga með
dönskunni sem ég lærði þar.
Þetta var mikið vor fyrir
mig því þá byggði pabbi líka
nýtt íbúðarhús heima. Og
eftir að við fluttum í nýja húsið
vom alltaf haldin böll af og
til í stofunni heima, já meira
að segja stundum á hálfsmán
aðar fresti, svo ég er ekkert
hissa á því þótt unga fólkið
þurfi að létta sér upp svona af
og til núna, og oft eftir erf-
iða daga. Við höfðum góða
músik á böllunum, því oft var
stillt saman fiðla, orgel og
harmonika. Elísabet Jónsdótt
frá Grenjaðarstað kona sr.
Helga Hjálmarssonar og for-
eldrar mínir voru driffjaðrirnar
í skemmtanalífinu, og hélt
frú Elísabet uppi miklu söng
lífi í sveitinni bæði kirkjukór
og kvennakór. Annar prestur
sr. Erlendur Þórðarson var
okkur líka innan handar við
að halda uppi skemmtununum,
kenndi okkur m. a. gamla ís-
lenzka dansinn lansér. Okkur
þótti oft skrítið að vera að
dansa við prestinn á laugar-
dagskvöldum og sitja svo und
ir messu hjá honum á sunnu
dögum og líta upp til hans í
prédikunarstólnum.
Já, það er margs að minnast
frá æskudögunum eins og t.
d. fyrstu kaúpstaðarferðarinn-
ar. Það var að vorlagi að ég
fékk að fara með pabba til
Húsavíkur þegar farið var
með ullina, og ég eignaðist 75
aura fyrir hagalagða og þóttist
vera rík. Fyrir þetta keypti ég
lítinn kassa eða öskju, sem
ég á enn, og þegar þar við
bættist, að frændi minn gaf
mér heilan súkkulaðipakka
fannst mér ég vera alsæl.
— Nú veit ég, Þuríður, að
þú hefur komið mikið við hótel
reksturinn hér i Reynihlíð. Gei
urðu nú ekki sagt mér hvern
ig þetta byrjaði allt saman?
— Eins og ég sagði þér áð-
an þá var gestagangur hér allt
af mikill, póstarnir gistu hérna
á leið sinni á milli Austur- og
Vesturlands og eins ferðafólk
sem var á leiðinni hér á milli.
Þetta jókst svo alltaf með
hverju árinu, og það var ósjald
an sem maður þurfti að sofa á
gólfinu vegna þess að gestir
fengu að sofa í rúmunum okk-
ar, og það var ómögulegt ann
að en að gera eitthvað til þess
að geta sofið í eigin rúmi.
Því var það, að árið 1942
var ráðizt í byggíngu hússins
sem við erum nú í, og það er
fyrsta eiginlega hótelið sem
var byggt hér við Mývatn. Hér
var borðsalur þar sem fimmtíu
manns gat matazt i einu og
gestarúmin voru 9 til að byrja
með. Allt heimilisfólkið svaf
þá i tveim kvistherbergjum
sem voru hér áður en byggt
var ofan á húsið fyrir nokkr
um árum. Þarna unnu tvær að
komustúlkur oftast auk okk
ar hér heima sem vorum við
hótelið, en núna er um 25
manna starfslið allt í allt á
Hótel Reynihlíð, og allir vinna
á vöktum.
— Elzti sonur okkar, Gísli,
stóð fyrir hótelrekstrinum þar
til hann lézt, og ég held að
næstu fimm ár á eftir frá því
1950 hafi verið þau lang
erfiðustu hjá mér. Þetta var
mikið í molum, nýbúið að reisa
nýja hótelið sem nú er Hótel
Reynihlíð, en síðar hefur verið
byggt við það, og miklar skuld
ir voru þá á því. Ég varð alltaf
að hafa peningakassana, og á
Framhald a nls 14
II ff
U iL
Auglýsing
UM KJÖRSKRÁ VIÐ KOSNINGAR TIL
SAFNRÁÐS LISTASAFNS ÍSLANDS-
Samkvæmt lögum nr. 58/1965 um breytingu á
lögum um Listasafn íslands, skulu íslenzkir mynd-
listarmenn „kjósa úr sínum hópi þrjá menn í
safnráð til fjögurra ára í senn og jafnmarga vara-
menn, tvo listmálara og einn myndhöggvara.
Varamenn skulu þeir vera, sem flest hljóta at-
kvæði næst hinum kjörnu safnráðsmönnum“. Á
kjörskrá ,,skulu vera þeir myndlistarmenn, sem
voru á kjörskrá við kosningu í safnráð 1961, og
á lífi eru, svo og þeir, sem voru félagar í Félagi
íslenzkra myndlistarmanna og Myndlistarfélaginu
1. jan. 1965, en eigi voru á kjörskrá 1961. Enn-
fremur skal jafnan bæta á kjörskrána þeim ís-
lenzkum myndlistarmönnum, sem tvö af eftirtöld-
um atriðum eiga við um:
1. að hafa átt verk á opinberri listsýningu,
innanlands eða utan, sem íslenzka ríkið
beitir sér fyrir eða styður,
2. að hafa a.m.k. einu sinni hlotið listamanna-
laun af fé því, sem Alþingi veitir árlega til
listamanna og úthlutað er af sérstakri nefnd,
er Alþingi kýs, og
3. að verk hafi verið keypt eftir hann til Lista-
safns íslands eftir að lög nr. 53/1961, um
Listasafnið, tóku gildi“.
Skrá um þá, sem kjörgengi og kosningarrétt hafa
til safnráðs, liggur frammi í Listasafni íslands,
Þjóðniinjasafnsbyggingunni, daglega kl. 13.30—
16, 31. júlí til T. septemtíer 1965.
Kærur út af kjörskránni skulu komnar til for-
stöðumanns Listasafns íslands fyrir ágústlok 1965.
KJÖRSTJÓRN.
Nýtt 73 tonna eikarskip
Af sérstökum er til sölu nýsmíðað eikarskip. Skip-
ið er með Kelvin dieselvél og ljósavél, tveim
dýptarmælum, radar og sjálfvirkri miðunarstöð.
Hér er um sérlega vandað skip að ræða. Meðal
annars er kæling í lest. Gert er ráð fyrir, að
skipið geti stundað síldveiðar með kraftblökk.
Hagkvæmir skilmálar.
HUS og SKIP
— FASTEIGNASTOFA —
LAUGAVEGI 11, sími 2-15-15 — Kvöldsíml 13637
Tii sölu í Kópavogi
Nýtt steinsteypt raðhús í austurbænum, skammt
frá Hafnarfjarðarvegi, með tveimur íbúðum, 5
herbergja og 2 herbergja í kjallara, með sér inn-
gangi. — Allur frágangur á íbúðunum er mjög
vandaður, harðviðarinnréttingar mosaik á baði,
teppí á stofum og göngum. — Bílskúrsréttur.
Allar nánari upplýsingar veitir
FASTEIGNASALA KÓPAVOGS, Skjólbraut 1,
sími 41230, — opið 5.30 til 7, laugardaga 2 til 4.
Kvöldsími 40647.