Morgunblaðið - 27.02.1983, Síða 30

78
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. FEBRÚAR 1983
Meðfylgjandi viötal
Maureen Cleave viÖ Sir
John Hackett, hershöfö-
ingja og fræðimann,
birtist í fylgiriti The
Observer. Hackett er
höfundur metsölubókar-
innar Þriöja heimsstyrj-
öldin. Bókin kom ný-
lega út í endurskoðaðri
útgáfu.
Þriöja heimsstyrjöldin"
er góður bókartitill.
Þegar Sir John Hack-
ett hershöfðingi skrif-
aði fyrst bók með því
heiti seldist hún í þremur milljón-
um eintaka. Bókaforlagið Sidg-
wick og Jackson sýndi því ágætt
kaupsýsluvit þegar það fékk hann
til að endurskoða bókina, bæta við
nýjum upplýsingum, endurmeta
fyrri hugleiðingar og draga nýjar
ályktanir, svo að hægt væri að
gefa hana út aftur, fjórum árum
síðar.
Vesturveldin sigra aftur, en
naumlega. Bókin er ekki rit spá-
manns, heldur varnaðarorð gam-
als hermanns. „Það sem ég
skrifa," segir Sir John, „beinist
gegn stríði. Styrjöld má ekki
brjótast út, umfram allt má ekki
verða kjarnorkustyrjöld. En það
er alltaf möguleiki að stríð skelli á
af vangá og aðeins ef við drögum
ekki úr venjulegum liðsstyrk
okkar getum við dregið úr líkun-
um á því að styrjöld, sem brýzt út
Hin fraega bók Sir John Hacketts,
„Þriðja heimsstyrjöldin", I endur-
skoöaðri útgáfu
af gáleysi, verði að kjarnorku-
styrjöld.“
Við skráningu ritsins hafa
margir ágætir menn lagt hönd á
plóginn auk hans, en hann skrifaði
nánast allt verkið sjálfur. Hann
fór á fætur kl. 5 á hverjum morgni
og skrifaði 100.000 orð um mjög
flókið efni á þremur og hálfum
mánuði. Yngri maður gæti öfund-
að hann af lífsorku hans og dugn-
aði, viljastyrk hans, færni og
skýrleika í hugsun og ágætri
heilsu sem hann nýtur, þótt hann
sé orðinn 71 árs gamall.
Vinur hans einn sagði honum
fyrst þegar hann sendi „Þriðju
heimsstyrjöldina" frá sér að þegar
menn fengju svona snjalla hug-
mynd borgaði sig aldrei að reyna
hana aftur. Hann lét þetta sem
vind um eyru þjóta. Margir missa
kjarkinn þegar árin færast yfir
þá, en ekki Sir John Hackett.
Hann var í sólskinsskapi þegar
við hittum hann á enskum sumar-
degi í fögrum garði hans í Glouc-
estershire. Smálækir renna gegn-
um garðinn, undir litlar brýr og
umhverfis gamalt mylluhús, og
sameinast í lítilli tjörn, þar sem
krökkt er af stökkvandi silungi,
rétt fyrir utan stofugluggann.
Hann veiðir silunginn og hugsar
um 20 kindur, sem eru á beit undir
nokkrum espitrjám í fjarska. Það
eitt bendir til þess að hann sé
setztur í helgan stein úti í sveit og
fáist við störf sem því tilheyrir.
„Eg læt engan halda," segir
hann, „að ég hafi á nokkurn hátt
dregið mig í hlé. Menn draga sig
aldrei í hlé, heldur hörfa út á fylk-
ingarvæng og fylkja aftur liði.
Eins og ég sagði fyrir löngu við
rúmlega þúsund foringjaefni
bandaríska flughersins í Colorado
Springs byrjar lífið um sjötugt. Þá
hafa menn lokið því æviskeiði,
sem þeim var ætlað, og sérhver
dagur eftir það er frjáls til eigin
ráðstöfunar og hann má nota og
njóta til hins ítrasta. Þetta er
tími, sem er fenginn að láni, yfir-
dráttur, og þegar menn fá yfir-
drátt er það alltaf byrjun á ein-
hverju spennandi."
Boð berast á hverjum degi í
pósti: um að halda þennan eða
hinn minningarfyrirlesturinn, af-
henda verðlaun í einhverjum
frægum skóla, sækja ráðstefnu á
Ítalíu, alþjóðaþing kaupsýslu-
manna í Genf.
Sir John Hackett
„Þrælaþjóð“
Hann hefur flutt erindi um svo
margvísleg efni, almenns eðlis eða
sérfræðileg, úr svo mörgum ræðu-
púltum, að jafnvel kurteislegar at-
hugasemdir hans hafa á sér fágað-
an blæ, sem gæti gefið til kynna
að þær hafi verið viðraðar frammi
fyrir fjölmennum hóp áheyrenda.
Hann bregst fimlega við óljósum,
algildum spurningum, til dæmis:
Hvers vegna eru Rússar svona
leiðinlegir hverjir við aðra? Hann
hafði svarið á reiðum höndum, því
hann hafði orðið að svara svona
spurningu í Genf. „Þrælaþjóð,"
sagði hann. „Þeir voru þrælar
undir stjórn Tartara, ánauðugir
undir stjórn keisaranna, orðnir
fullþroska í hæfni sinni í því að
laga sig að þrældómi undir stjórn
kommissaranna. En við verðum að
sætta okkur við stjórn þeirra, þótt
villimannleg og grimmileg sé og
grundvölluð á fjöldamorðum, því
að heimur tveggja risablokka og
stormasams en nokkuð trausts
jafnvægis er líklegri til þess að
vera öruggur heimur en heimur,
þar sem önnur hvor valdablokkin
hrynur til grunna.
Og auk þess lifum við öll á sömu
reikistjörnunni. Þótt systir þín sé
með kryppu á bakinu og klumbu-
fót og ógurlegur sóði tilheyrir hún
samt fjölskyldunni."
Sir John er geysivinsæll meðal
Bandaríkjamanna, en stríðir þeim
oft dálítið og hendir gaman að
þeim. „Bandaríski sjóherinn er
arftaki Nelsons, tryggasti fulltrúi
brezkrar nýlendustefnu sem til
er,“ sagði hann. „Ég segi þeim
þetta oft. Dálítið óskammfeilið, en
þeir hafa gaman af þessu."
Bandaríkjamönnum fannst svo
mikið til um Lee Knowles-fyrir-
lestranna, sem hann flutti við
Cambridge-háskóla 1962 með heit-
inu „Atvinnuhermennska", að þeir
eru að undirbúa gerð kvikmyndar
eftir þeim. „Spurningin, sem lögð
var fram, var þessi: Hvers vegna
skyldi greindur maður, sem aðrir
möguleikar standa opnir, velja
þann kost að gerast hermaður og
gera hermennsku að ævistarfi
sínu? Fyrirlestrarnir eru fræðileg
tilraun mín, byggð á mikilli
reynslu — án þess að ég sé nokkuð
að gorta — til að benda á nokkur
svör.“
STUÐNINGSFOLK SJALFSTÆÐISFLOKKSINS
í REYKJANESKJÖRDÆMI
Takið þátt í prófkjörinu
og tryggið
ELLERT
EIRÍKSSYNI
öruggt sæti á framboðslista flokksins
SAMTAKA TIL SIGURS
esió
reglulega af
ölnim
fjöldanum!
JHtfTjgDtttMllfrÍfr