Morgunblaðið - 27.02.1983, Blaðsíða 47

Morgunblaðið - 27.02.1983, Blaðsíða 47
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. FEBRÚAR 1983 95 Manchester United Stjórnarformaður: C.M. Edwards. Framkvæmdastjóri: Ron Atkinson. Aöstoðarframkvæmdastjóri: Mick Brown. Fyrirliði: Ray Wilkins. Árangur: Englandsmeistarar: 1907—'08, 1910—’11, 1951—’52, 1956—’56, 1956—’57, 1964—’65, 1966—’67; í öðru sæti: 1946—’47, 1947—'48, 1948—’49, 1950—''51, 1958—'59, 1963—’64, 1967—’68, 1979—’80. 2. deildarmeistarar: 1935—’36, 1974—’75. Bikarmeistarar: 1909, 1948, 1963, 1977; í öðru sæti: 1957, 1958, 1976, 1979. Deildarbikarkeppni: (Nú kallaö Mjólkurbikarkeppnin), besti árangur: undanúrslit: 1969—70, 1970—71, 1974—75, 1978—79. Evrópukeppni sem tekið hefur verið þátt í: Evrópukeppni meistaraliöa: Sig- urvegarar 1967—’68; undanúrslit: 1956—'57, 1957—’58, 1965—'66, 1968—’69. Evrópukeppni bikarhafa: 1963—'64, 1977—78. Borgarkeppni Evrópu (keppni sem UEFA-bikarinn kom í staö- inn fyrir): 1964—'65. UEFA-bikarinn: 1976—77, 1980—’81, 1982—’83. Stærsti sigur: 10—0 gegn Ander- lecht í Evrópukeppni bikarhafa, undanleik fyrir aðalkeppni, 26. september árið 1956. Stærsti ósigur: 0—7 gegn Blackburn Rorers í 1. deild 10. apríl 1926, Aston Villa í 1. deild 27. desember 1930 og gegn Wolv- erhampton Wanderes í 2. deild 26. desember árið 1931. Flest stig: 64 í 1. deild 1956—’57. Þriggja stiga kerfi 78 1981—'82. Flest deildarmörk: 103 í 1. deild 1956—’57, 1958—’59. Flest mörk skoruð á keppnis- tímabili: Dennis Viollet, 32 1959—’60. Flest deildarmörk fyrir félagið: Bobby Charlton, 198 1956—73. Flestir landsleikir: Bobby Charl- ton, 106 leikir. Markhæstu leikmenn síðustu fimm keppnistímabil: 1977— 78 Gordon Hill 17 mörk. 1978— 79 Steve Coppell 11 mörk. 1979— ’80 Joe Jordan 13 mörk. 1980— ’81 Joe Jordan 15 mörk. 1981— 82 Frank Stapleton 11 mörk. Hæsta verð greitt fyrir leikmann: 1.500.000 pund til West Bromwich Albion fyrir Bryan Robson. Hæsta verð sem fengist hefur fyrir leikmann: 500.000 pund frá Bríghton 4 Hove Albion fyrir Andy Ritchie. Framkvæmdastjórar síðan 1970: Sir Matt Busby, Frank O’Farrell, Tommy Docherty, Dave Sexton, Ron Atkinson. og hvort þeir vildu spila fyrir United — en ekki hvort þeir væru kaþólsk- ir, hindúar eöa guöleysingjar." Þaö voru þeir Duncan Edwards, Bobby Charlton, Eddic Colman, David Pegg og margir fleiri sem fjölmiðlar og almenningur skýröu „Busbybörnin". Á sama tima sýndi Busby fleiri kosti, en þeir voru svo mjög ein- kennandi fyrir hann á fram- kvæmdastjóraferlinum; hann haföi kjark í sér til aö leggja umtalsveröar fjárupphæöir í unga leikmenn frá Það hefur margt breyst í Old Trafford í gegnum árin. Nú er hægt að sitja inni í glæsilegum stúkum og fá veitingar meðan horft er á kappleikinn. Fyrirliði Man. Utd., Johnny Car- ey, kynnir lið sitt fyrir Georg Englandskonungi fyrir bikarúrslitaleikinn á móti Blackpool áriö 1948. United vann þann leik 4—2. Það er Jack Rowley sem tekur í hönd kon- ungsins. félögum sem voru ekki í 1. deildinni — t.d. Tommy Taylor, stóran og kröftugan miðherja sem hafði til- finningu fyrir samspili og var sér- lega leikinn í aö sjá út marktækifæri og nýta þau. Tommy Taylor byrjaöi í keppnis- liði í Barnsley 17 ára gamall í júlí 1949 og fljótlega var hann kominn á óskalista Manchester United. f hvert skipti sem Jimmy Murphy kom aö máli við hann svaraöi Tommy: „Nei, ég get ekki yfirgefiö Barnsley. Ég kann vel viö mig hjá félaginu, mér líkar aö búa í bænum og þar eru vinir mínir." Sumarið 1953 geröi Jimmy Murphy enn aöra tilraun. Þá var Barnsley komiö í 3. deild og Murphy gat lofað Tommy bjartari framtíö hjá United. „Ég slæ til," sagöi Tommy Taylor „en meö einu skilyrði." Murphy þóttist geta getið sér til um hvaö það var og taldi víst að þar væri um aö ræða spurningu um peninga og svaraöi aö bragöi: „Út með það Tommy, segöu hvaö þú vilt fá...“ Eftir drjúga stund sagði Tommy: „Tvo aögangsmiöa fyrir fööur minn og móöur i hvert skipti sem viö leikum á Old Trafford." Joe Richards forseti Barnsley, kraföist 30.000 £ fyrir Tommy Tayl- or, en Matt Busby vildi ekki lítil- lækka drenginn með svona verö- lagningu og varö því upphæöin 29.999 £ að samkomulagi. í raun- inni kostaöi Tommy hann 30.000 £ því Busby gaf stúlkunni, sem hafði fært þeim Joe Richards fleiri lítra af tei meðan viöskiptin fóru fram, 1 pund í þjórfé. Tillitssemi og sálfræöilegar aö- feröir Busby báru ríkulegan ávöxt á öllum vígstöövum: meistaraliðiö hafnaði í ööru sæti í deildarkeppn- inni áriö 1951 (fimmta keppnistíma- bilið hans hjá félaginu) og vann meistaratitilinn áriö 1952 og ungl- ingaliðið vann FA-unglingabikarinn fimm ár i röö frá 1953. Hæfileikamenn í hópum Snjallir knattspyrnumenn streymdu til Old Trafford í von um frægö og frama. Ef einhver hélt fyrir komuna aö þaö væri leikur einn aö komast á samning hjá Manchester United komst sá hinn sami fljótt aö annarri niöurstöðu er hann bankaöi á dyrnar hjá Matt Busby til að kynna sig. Á hurðinni hékk skilti meö áletruninni: „Ekkert kemur í stað harðrar vinnu". Þaö var engu aö síður gott and- rúmsloft á Old Trafford og hlnir mörgu hæfileikapiltar blómstruöu svo aö á miöjum 6. tugnum gat Busby myndaö tvo fallega blóm- vendi, á meöan starfsbræður hans áttu fullt í fangi með aö mynda einn. Þrátt fyrir þaö aö Busby keypti aö- eins þrjá leikmenn: Markmanninn Ray Wood árið 1949, Liam Whelan áriö 1953 og Tommy Taylor sama ár, átti hann nóg í varaliö sem var svo gott að það heföi getaö náö langt í 1. deildinni. Keppnistímabiliö 1955/ 56 rann stóra stundin upp og þaö heldur betur. United endaöi meö 11 punkta forystu á undan Blackpool í keppninni um meistaratitilinn. Aldrei áöur hafði deildarkeppnin veriö unnin með svo miklum mun, og aldrei af svo ungu liði; meöalald- urinn var 22 ár. Þetta keppnistímabil notaöi Busby fleiri leikmenn heldur en nokkur annar haföi gert síöan eftir stríð, ekki af neyð heldur til að gefa ungu leikmönnunum tækifæri og veita þeim reynslu. Næsta keppnistímabil á eftir varð eitt sigursælasta tímabil Manchest- er United; félagiö vann aftur deild- arkeppnina og lék úrslitaleik í FA- keppninni á Wembley og léku einn- ig í „semi“-úrslitaleik í Evrópu- keppni meistaraliöa. United skoraði 103 mörk í 42 leikjum og endaöi með 8 stiga for- skoti á Tottenham og heföi áreiö- anlega einnig unniö leikinn á Wembley ef írski leikmaöurinn Pet- er McParland hjá Aston Villa heföi ekki slasaö markmanninn Ray Wood í upphafi leiksins. Wood var borinn af leikvelli, en miöherjinn Jackie Blanchflower tók hans stööu og United hélt leiknum áfram meö 10 leikmönnum sem er ófært á svo stórum velli sem Wembley. McParland, en greinilegt var aö samviskan nagaði hann, skoraöi tvö mörk. Rétt fyrir leikslok skoraöi Tommy Taylor og í sama mund kom Wood til baka, en of seint, leiknum var lokiö, United haföi tapað. í þessari Evrópukeppni sigraði United Anderlecht, Borussia Dort- mund og Athletic Bilbao áöur en þeir fóru halloka fyrir Real Madrid. United var komiö vel á veg meö aö vera talið besta knattspyrnuliö í heimi og ekki var óraunhæft aö ætla aö Busbybörnin myndu vinna deildarkeppnina, FA-keppnina og jafnframt Evrópukeppni meistara- liða áriö 1957/ 58. Byrjunin á keppnistímabilinu var slæm; margir leikmannanna virtust ekki finna sig í leikjunum og Ray Wood vantaði allt sjálfstraust (e.t.v. bein afleiöing af harmleiknum á Wembley) svo Matt Busby neyddist til aö kaupa írska landsliðsmarkmanninn Harry Gregg frá Doncaster. En um ára- mótin endurvann liöið sinn fyrri styrkleika og fikraöi sig upp á viö i deildarkeppninni og var eitt af 16 efstu í ensku bikarkeppninni og í Evrópukeppni. Sigur og sorg Fyrsta laugardag í í febrúar 1958 Stadfastur áhangandi Man. Utd. á leiðinni á Old Trafford. sigraöi United Arsenal meö 5 mörk- um gegn 4 á Highbury í ævintýra- legum leik. Þaðan héldu leikmenn- irnir til Belgrad til aö keppa viö Rauöu stjörnuna. í leiknum náðu þeir 3—0-forystu en leikurinn end- aöi meö jafntefli, 3—3, sem var sig- ur út af fyrir sig .. . En nýr dagur rann upp, dagur mikillar sorgar. Á heimleiöinni hrapaöi flugvél sú sem þeir voru farþegar í. 23 af 43 farþegum létust, þar af 7 leikmenn: Roger Byrne, Geoff Bent, Eddie Colman, Mark Jones, David Pegg, Tommy Taylor og Liam Whelan. 6. febrúar 1958: Dagurinn sem heilt liö lést. Matt Busby og Duncan Edwards slösuöust lífshættulega — og hinn síðarnefndi lést 16 dögum síöar. Duncan Edwards var — eins og Jimmy Murphy sagði eitt sinn — demanturinn í skartgripaskríni United, hinn fullkomni leikmaður. Hann var ekki nema 17 ára gamall þegar hann komst í keppnisliðið hjá Manchester United og hann var yngsti leikmaðurinn í landsliðinu. Þegar hann lést 21 árs átti hann að baki 18 landsleiki. Duncan Edwards var fæddur og uppalinn nálægt Wolverhampton, og því eölilegt aö álykta að hann myndi leika knattspyrnu meö Wolv- erhampton Wanderers. En þegar Matt Busby fregnaöi af honum vegna frammistööu hans í skóla- landsleik, náöi hann hreinlega í pilt- inn og tók hann með sér til Old Trafford, sem Duncan Edwards var reyndar ánægður meö því hann hafði ætíð dreymt um aö leika með United. Sagt er aö hefði Duncan boriö gæfu til lengra lífs stæði hann mörgum frægum knattspyrnu- mönnum framar, svo sem Pelé, Franz Beckenbauer og Johan Cruyff; hann gat allt, hann vildi allt, knattspyrnan var hans líf og yndi. I nokkur ár lék hann meö A- landsliöinu og unglingalandsliöinu, keppnisliöi United og einnig ungl- ingaliöi eöa um þaö bil 100 leiki á ári. Hvar og hvenær sem var var hann leikmaöur á heimsmæli- kvaröa. Eitt sinn í unglingalandsleik á móti Skotum var hann látinn fylla skarö miöherjans sem slasaöist, en þá stööu var hann ekki vanur að leika— en hann skoraði fjögur mörk. I leikhléi komu Matt Busby og Jimmy Murphy ævinlega inn í búningsherbergi til leikmannanna og var Duncan Edwards þá vanur aö slá á öxl þeirra og segja: „Uþp meö húmorinn, piltar, ég á eftir aö skora nokkur mörk í seinni hálf- leik.“ Duncan Edwards var langt frá því aö vera spilltur og hann var laus viö aö láta velgengni sína stíga sér til höfuös; hann var glaölegur dreng- ur, á margan hátt dálítiö barnalegur en sérlega vingjarnlegur og tillits- samur. „Hann var mér sem faöir," sagöi jafnaldri hans og félagi í liö- inu, Bobby Charlton, eitt sinn. Síöari hluti greinarinnar birtist næsta sunnudag. Matt Busby, maðurinn sem gerði Man. United að stórveldi, skálar við leikmenn sína árið 1950. Aö sjálfsögöu eftir sigurleik.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.