Morgunblaðið - 15.06.1983, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 15. JÚNÍ 1983
Jósefína og Viggo
Öfjörd - Hjónaminning
Snemma í vor frétti ég að gam-
all vinur minn, Viggo Öfjord, væri
látinn, hefði dáið 3. marz sl. Mér
varð þá hugsað til konu hans, vin-
konu minnar Jósefínu, sem staðið
hefður við hlið hans í nær 70 ár og
verið stoð hans og stytta. Gott var
að hann fór á undan, hugsaði ég,
því eftir því sem ég bezt veit, var
hún ávallt hinn sterki stofn.
Rúmum mánuði síðar barst mér
svo andlátsfregn Jósefínu, hún
andaðist þann 14. apríl. Fór vel á
því að þau elskulegu hjón yrðu
samferða þegar að kallið kom.
Jósefína var Húnvetningur að ætt,
fædd á Reykjum á Reykjabraut í
A-Húnavatnssýslu þann 18. júlí
1889, hefði hún því orðið 94 ára
núna í júlí hefði hún lifað.
Foreldrar Jósefínu voru bæði af
húnvetnsku bergi brotin. Faðir
hennar var Stefán Jónasson Sig-
urðssonar bónda í Melrakkadal,
V-Hún., og víðar þar í sveit. Var
Stefán löngum kenndur við Litlu-
Hlíð í Víðidal í V-Hún., því þar
hófu þau hjón búskap og bjuggu
þar um árabil. Stefán var
frændmargur þar í héraði og
margt merkis- og dugnaðarfólk er
í því frændliði. Móðir Jósefínu
Antoniettu, en svo hét hún fullu
nafni, var Margrét Eggertsdóttir,
Halldórssonar prests Amundason-
ar á Melstað í Miðfirði. Þau hjón
voru ekki jarðeigendur, kom því í
þeirra hlut að hrekjast milli bæja
fyrstu árin, ýmist voru þau leigu-
liðar, eða í húsmennsku, sem kall-
að var. Vorið 1901 flytja þau til
Akureyrar með fjölskyldu sína,
var elzti sonurinn Eggert áður
fluttur norður og stundaði þar
smíðanám. Á Akureyri nutu þau
hjón almennra vinsælda og áttu
þar heima þar til yfir lauk. Börn
þeirra voru sex, fjórir synir og
tvær dætur. Öll voru börnin vel
gefin og mesta myndarfólk. Eftir
að flutt var til Akureyrar tóku
tveir bræðranna, Eggert og Jón,
upp ættarnafnið Melstað, dregið
af „Melstaður", þaðan lágu ræt-
urnar. Var Eggert langa ævi tré-
smíðameistari og slökkviliðsstjóri
á Akureyri, en Jón stórbóndi á
Hallgilsstöðum í Hörgárdal. Hall-
dór bróðir þeirra fékk einn að
ganga menntaveginn svokallaða.
Kom það til af því að hann ólst
mikið upp hjá frænda sínum og
nafna Halldóri Daníelssyni bæj-
arfógeta í Reykjavík, sem studdi
hann til náms. Var Halldór læknir
um árabil á Vestfjörðum. Kona
hans var Unnur Thoroddsen, með-
al barna hans er Skúli Hall-
dórsson tónskáld og tónlistarmað-
ur. Yngsti bróðirinn Egill var
kaupmaður á Siglufirði og vara-
ræðismaður Dana þar í bæ. Lét
hann söngmál mikið til sín taka á
Siglufirði. Systurnar voru tvær,
Jósefína og Guðrún, sem átti fyrir
mann Ólaf Dýrmundsson, Skag-
firðing að ætt. Bjuggu þau lengi á
Stóru-Borg í V-Húnavatnssýslu,
vel gefin og mestu myndarhjón.
Á Akureyri var Jósefína mjög
vinsæl og vel látin af öllum er
hana þekktu. Hún var falleg kona
og sópaði að henni, hvar sem hún
fór. Hún vann lengi í Gudmanns-
verzlun, sem þá var til húsa í
gamla Laxdalshúsinu neðan við
Hafnarstræti, rétt sunnan við!
Torfunefslækinn. Þótti það glæsi-
legasta vefnaðarvöruverzlun í
bænum og var Jósefína orðlögð
fyrir lipurð og greiðvikni. Þá Jós-
efína var í blóma lífsins kom ung-
ur klæðskerameistari frá Dan-
mörku, Viggo Hansen og veitir
forstöðu saumastofunni hjá Gud-
mannsverzlun. Kunni hann vel til
verka, var prúður maður og naut
brátt vinsælda í bænum, m.a.
vegna afburða hæfileika í klæða-
gerð. Þótti Akureyringum gott til
hans að leita. Hann var félags-
lyndur ög kynntist fljótt öllum
háttum í þessu litla bæjarfélagi
við Eyjafjörð. Hann stóð fyrir því
að skátafélag drengja var stofnað
á Akureyri, og naut þar góðra
Auglýsing
um frest ágæióslum
veiðtrygg&a íbúðarlána
viðskiptabanka og sparisjóða
samkvæmt bráðabirgðalögum nr. 57
frá 27. maí 1983
1. Fresturinn nær til greiðslu afborgana og verðbóta þeirra, er falla í gjalddaga á
12mánuðum, frá 28. maí 1983 til 27. maí 1984.
2. Fresturinn felurþað ísér, aðsú fjárhæð, sem kemurtil greiðslu átímabilinu,
verður 75% þess, sem annars hefði orðið.
3. Sú upphæð, sem frestur nær til, greiðist á fyrsta ári eftir að áður umsömdum
lánstíma lýkur.
4. Um þau 25%, sem frestaðverður, gildasömu lánskjörog um upphaflegt lán.
Þar á meðal eru þau bundin lánskjaravísitölu og samningsvöxtum.
5. Verði vanskil eftir 27. maí 1983 reiknast dráttarvextir frá gjalddaga af 75%
þeirrar greiðslu, er upphaflega átti að greiða.
6. Fresturinn nær ekki til íbúðarlána, sem veitt voru vegna skuldbreytingar á
lausaskuldum húsbyggjenda/íbúðarkaupenda í föst lán á árinu 1981.
7. Frestur fæst ekki ágreiðslur af lánum, sem tekin hafa verið eftir 27. maí 1983.
8. Gjald fyrir breytingu láns verður reiknað samkvæmt gjaldskrá fyrir
innlánsstofnanir.
9. Peirlántakendur, sem óskaeftirfresti, skulu afhendaskriflega beiðni á þartil
gerðu eyðublaði, sem liggur frammi í bönkum og sparisjóðum.
Umsóknarfrestur er til 1. ágúst n.k.
Reykjavík, 10. júní 1983
Samband íslenskra viðskiptabanka
Samband íslenskra sparisjóða
ungmenna er studdu hann dyggi-
lega í þeim félagsskap. Er mér þar
minnisstæðastur Vigfús Frið-
riksson, síðar ljósmyndari. Og
marga skátabúninga saumaði
Viggo með mikilli prýði. Hann
virtist njóta þess að gera öðrum
greiða.
Viggo og Jósefína felldu brátt
hugi saman eftir að kynni hófust í
Gudmannsverzlun. Þau gengu í
hjónaband árið 1913, svo það eru
70 ár síðan samleiðin hófst. Eftir
því sem ég bezt veit hefur aldrei
hlaupið snurða á þann þráð er
tengdi þau saman. Það er fáheyrt,
og mikil gæfa að njóta slíkrar
samveru. Þau hjón fluttu til Dan-
merkur 1919, og hafa dvalið þar
síðan. Þeim varð þriggja barna
auðið, eru þau öll gift og búa í
Danmörku, mesta myndar- og
drengskaparfólk að sögn þeirra er
til þekkja. Áttu þau ekki langt að
sækja það. Þau heita, Tonny, Egill
og Greta.
Jósefína og Viggo bjuggu lengst
af í Taastrup, sem er skammt utan
við Kaupmannahöfn. Tók Viggo
skömmu eftir að hann kom til
Danmerkur upp ættarnafnið
Öfjord, sýndi það hug hans til
fjarðarins á norðurslóðum, þar
sem hann sótti gæfu sína. Hann
var mikilsvirtur klæðskerameist-
ari í Taastrup, allt sem kom frá
Öfjord var fyrsta flokks, sögðu
heimamenn.
Jósefína húsfreyja var einnig
mikils metin í byggðarlaginu. Hún
sat ekki auðum höndum. Auk þess
sem hún studdi mann sinn við
saumaskapinn, stjórnaði hún
heimili þeirra af myndarskap og
var formaður húsmæðrafélags
bæjarins og nágrennis um langt
skeið. Fór mikið orð af því hve
skörulega hún gegndi því starfi.
Gestkvæmt var á heimilinu öll
árin, talið var að þar hafi verið
miðstöð húsmæðranna í bænum
og næsta nágrenni. Ráða var leit-
að til íslenzku konunnar í Taa-
strup. íslendingum er bar þar að
garði var ætíð vel fagnað. Er ég
ein úr þeim hópi og get því trútt
um talað. Tóku þau hjón mér af-
burða vel og dvaldi ég eitt sinn hjá
þeim í þrjá daga í bezta yfirlæti.
Rifjuð voru upp gömul kynni frá
Akureyri og margt skemmtilegt
bar á góma.
Þegar öllu er lokið þakka ég
þessum elskulegu hjónum fyrir
allt gott á liðinni ævi og ég gleðst
yfir því að þau fengu svo að segja
að verða samferða í hina hinztu
för.
Þjóðskáldið okkar sr. Matthías
Jochumsson segir:
Fáum vió að flnnast,
finnast allt er heima.
Ottumst ei ef unnumst
endalausa geima.
Jósefína og Viggo þurfa ekkert
að óttast.
Ég sendi börnum þeirra og fjöl-
skyldu í Danmörku innilegar sam-
úðarkveðjur. Þó kveðja min komi
með seinni skipunum, vona ég að
hún komist til skila.
Hulda Á. Stefánsdóttir
Bjarni Hálfdánar■
son — Minning
Mánudaginn 13. júní var til
moldar borinn mágur minn og
bróðir, Bjarni Hálfdánarson,
Tunguseli 8, Reykjavík, sem and-
aðist í Landspítalanum eftir langa
og erfiða sjúkdómslegu sem hann
er búinn að heyja í mörg ár, ýmist
heima eða í sjúkrahúsi, þar til
hann lést hinn 5. júní.
Hann var fæddur 21. febrúar
1917 á Þingeyri við Dýrafjörð.
Foreldrar hans voru Hálfdán
Bjarnason trésmiður ættaður úr
Arnarfirði og Jóhanna Sigurðar-
dóttir ættuð úr Hvammi við Dýra-
fjörð, en þau eru bæði látin.
Bjarni kvæntist eftirlifandi eig-
inkonu sinni, Laufeyju Ágústu
Markúsdóttur, ættaðri úr Súðavík.
17. mars 1944 byrjuðu þau sinn
búskap á ísafirði þar sem hann
vann í vélsmiðjunni Þór þar í bæ.
Þau fluttust frá ísafirði 1949.
Árið 1947 tóku þau dreng í fóst-
ur sem var þeim sem eigin sonur í
einu og öllu og góður drengur hef-
ur hann verið fósturforeldrum
sínum. Hann heitir Markús Sigur-
geir, kona hans er Bára Magnús-
dóttir og búa þau í Hafnarfirði.
Börn þeirra eru: Hörður Sævar,
maki Lilja Sigurgeirsdóttir ísa-
firði, Jóhanna Halldóra, maki
Gísli Sigurjónsson ísafirði,
Svanfríður Guðrún, maki Eyþór
Óskarsson ísafirði, Hálfdán, maki
Vigdís Ólafsdóttir Reykjavík.
Bjarni fluttist til fsafjarðar
1932 með móður sinni og systkin-
um og stundaði þar ýmis störf til
sjós og lands. Fyrstu kynni mín af
hinum látna var 1937 er ég undir-
rituð tengist inn í þá fjölskyldu og
giftist bróður hans, Hermanni
Hálfdánarsyni, en þeir voru mjög
samrýndir allt til hins síðasta.
Bjarni var drengur góður og alltaf
tilbúinn að hjálpa hvenær sem til
hans var leitað. Hann gat aldrei
neitt aumt séð að hann reyndi
ekki að bæta þar úr þótt oft væri
erfitt hjá honum, sem var með
stóran barnahóp og konan oft sjúk
heima og á sjúkrahúsum, enda
vissi maður alltaf að það var
óhætt að banka, ef eitthvað var að,
þar var alltaf hjálp að fá, enda
átti hann góðan og tryggan lífs-
förunaut. Laufey var sem klettur
við hlið hans allt til dauðadags,
enda sýndi hún það best í veikind-
um hans allt til hins síðasta að
hún og börn þeirra og tengdabörn
sátu yfir honum þar til yfir lauk.
Við biðjum algóðan guð að styrkja
eiginkonu hans, börn og tengda-
börn, barnabörn og barnabarna-
barn. Guð gefi honum góða heim-
komu, þar sem þeir eru sem á und-
an eru farnir, og taki á móti hon-
um fyrir handan móðuna miklu.
Far þú í friði, friður guðs þig
blessi, hafðu þökk fyrir allt og
allt.
Hermann Hílfdánarson
Guðríður Markúsdóttir