Morgunblaðið - 28.09.1983, Side 13

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. SEPTEMBER 1983
53
Spjallað við íslandsmeistarann í siglingum:
Mikið líf að
fœrast í siglingar
íslandsmeistarar í siglingum af hinum ýmsu bátaflokkum etja kappi um
titilinn „Bikarmeistari 1983“. Myndin er frá þeirri keppni á Fossvogi. Keppt
var á 2 Wayfarer-bátum sem eru opnir 16 feta bátar, og eftir útsláttarreglum.
Bikarmeistari varö Jóhannes Örn Ævarsson sem var háseti Bjarna Hannes-
sonar í íslandsmeistarakeppni á kjölbátum, eins og áöur sagöi.
Þaö kom glöggt í Ijós þegar ís-
landsmeistaramót á kjölbátum fór
fram nú fyrir skömmu að mikill og
vaxandi áhugi er fyrir siglingum og
öllu sem aö siglingum lýtur.
Morgunblaðinu þótti við hæfi að
eiga viðtal við íslandsmeistarann,
Bjarna Hannesson, og fá upplýs-
ingar um þetta sport og þá að-
stöðu sem siglingamenn búa við.
Er ekki erfítt aö stunda siglingar
á íslandi?
„Nei aldeilis ekki. Vorin á ís-
landi eru kjörin, birtan á sumrin
gerir fært að sigla eftir vinnu og
gerir einnig nætursiglingar örugg-
ar. Vegna hitastigs sjávar um-
hverfis landið er siglingatíminn
góðir 5 mánuðir ef siglt er kænum,
þ.e. litlum opnum bátum. Til sam-
anburðar má geta þess að sigl-
ingatími við austurströnd Banda-
ríkjanna er einungis 3 mánuðir.
Hér er vindur jafn yfir sumar-
mánuðina, vorin eru mjög jafn-
viðrasöm, þannig að siglinga-
tíminn getur hafist í apríl. Sveifl-
ur í veðri eru ekki eins tíðar og
miklar og í heitari löndum. Að
vísu er nauðsynlegt að klæða sig
vegna vindnæðings, en almennt er
verið í vatnsheldum góðum göllum
og þá gerir lítt til þótt blási eða
gefi á.“
Er góð aðstaða fyrir hendi til að
stunda siglingar í Reykjavík?
„Hér á Stór-Reykjavíkursvæð-
inu er mjög góð aðstaða. Skerja-
fjörður er lokaður fyrir haföldu
með þéttum skerjagarði yst í
mynni hans og rétt utan. Sundin
við Reykjavík, Lambhúsatjörnin,
Seilan og Álftanesið búa yfir ótal
leiðum til að þræða. Fuglalíf, selur
íslandsmeistarinn í siglingum,
Bjarni Hannesson.
og smáhveli lífga umhverfið, fyrir
utan útsýnið til lands sem er ein-
stakt. Þetta eru hlutir sem eru
fjær almenningi í hinum þéttbýlli
löndum. Þá er stutt í Hvalfjörð,
Borgarfjörð eða upp á Mýrar að
ótöldum stöðum umhverfis landið
ef siglt er stærri bátum.
Almenn aðstaða á lándi og við
land fer einnig hraðbatnandi, og
ber að viðurkenna það sem stjórn-
ir bæjarfélaga hér í nágrenni og á
Akureyri hafa lagt fram til stuðn-
ings þessu sporti. Aðstaða fyrir
smábáta er allgóð, víðast eru kom-
in klúbbhús, með síma og böðum
og girðingum fyrir kænur og létt-
báta. Sjósetningarbrautir eru víð-
ast steyptar og öll meðhöndlun
smærri og stærri báta auðveld. Að
vísu er engin hafnaraðstaða fyrir
stærri báta en það er engin neyð
að bíða þar sem bólfæri eru góð,
stutt að róa fram í báta, sem er
einnig hluti gamansins. Gott væri
að hafa aðstöðu til að leggja bát-
um við til að taka farþega, farang-
ur og vistir. Mér finnst sú leið góð
sem hefur verið valin hér í Garða-
bæ að styðja við framkvæmdavilja
einstaklinga en á þann hátt fær
bæjarfélagið vinnuframlag og
jafnframt þjónustu við almenning
og aðstöðu til æskulýðsstarfsemi í
nánum tengslum við áhugamenn
viðeigandi íþróttar."
Hvert leitar sá sem áhuga hefur á
siglingum?
„Klúbbarnir hafa allir báta t.d.
kænur sem hægt er að fá leigðar
með eða án leiðbeininga, en það er
einnig sammerkt með siglinga-
fólki að því er annt um að leið-
beina nýliðum, sigla með þeim og
fræða um eiginleika hinna mis-
munandi báta.“
Eru siglingar ekki dýrt sport?
„Það fer vissulega eftir því
hvernig á málum er haldið. Með-
limagjöld og aðstöðugjöld fyrir
báta eru 1—5000 kr. eftir stærð
báta og í hæsta verði er ótakmark-
aður afnotaréttur á klúbbbátum,
aðstaða fyrir stærri báta á legu og
geymsla á léttbát. Ef áhugi er að
eignast sinn eigin bát er verðið á
kænum fyrir 2—4 frá kr. 30.000 til
120.000. Síðan er verðið á stærri
kjölbátum allt eftir stærð og gerð
eins og á minnstu bílum til verðs
ámóta og sumarbústaðar en slíkir
bátar eru oftast í sameign margra
enda nýting þannig að fjölskyldur
geta sameinast um þá.“
Hvers vegna stundar þú siglingar?
„Fjölskyldu minni fellur vel
þetta sport, það fer vel með vinnu
og góð afslöppun að fara út á bát.
Sumarkvöldin nýtast vel, útivist
og skemmtun fer saman, eldri og
yngri geta unnið saman á bátnum
og þeir keppnisglöðu fá útrás. Fé-
lagslíf meðal siglingafólks er mjög
gott. Hópar taka sig saman og
fara í hópsiglingar, í útilegur,
lengri eða styttri ferðir, enda hef-
ur hópurinn stækkað ört nú á síð-
ustu tveim árum, meira líf og leik-
ur hefur færst i siglingarnar, góð-
ir þjálfarar hafa komið hingað
erlendis frá og á þennan hátt er
sportið mjög gefandi."
Þessu stutta viðtali við Bjarna
Hannesson lýkur með hvatningu
til þeirra fjölmörgu sem kaupa
siglingablöðin að hífa sig af stað,
komast í kynni við klúbbana, hafa
samband við þá sem sigla, spyrja
og læra að í siglingum er alltaf
eitthvað nýtt að fást við, straum-
ar, vindar, beiting segla, eiginleik-
ar báta o.s.frv.