Morgunblaðið - 28.09.1983, Qupperneq 20

60
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. SEPTEMBER 1983
v É9 kem og S^eki pig wo eftir kiukkutí<r*R,
Ma99«.M
HvaAa vandræði eru þetta með
bensínið? Mér datt nelnilega í hug
áðan að það gæti verið huggulegt
að þú kæmir með mér inn og við
fengjum okkur eitthvað snarl, skil-
urðu?
Með
morgunkaffinu
l'að er þá enga vinnu að hafa held-
ur á þossum degi?
HÖGNI HREKKVÍSI
Er hér eitthvað að?
Ruddaleg árás
á gamlan mann
' JPÖSTlipAG var 77 ára gamall | opna hurð fyrir árásarmanninum,
maður sleginn hrottalega, svo hann sem þar befur stundað æfingar.
nelbrotnaði og kinnbeinsbrotnaði og Árásarmaðurinn krafðist lvklal
hggur_nu_a_BorgarspíUlanum. At- | að hurðinni. en gamli maðurinn
Haukur Eggertsson skrifar:
„Fimmtudaginn 15. september
sl. birtist frétt af baksíðu Morgun-
blaðsins með ofangreindri fyrir-
sögn. Með fyrirsögninni er frá-
sögnin aðeins 19 línur, og hljóðar
svo í heild:
„Ruddaleg árás á gamlan mann.
Á föstudag var 77 ára gamall mað-
ur sleginn hrottalega, svo að hann
nefbrotnaði og kinnbeinsbrotnaði
og liggur nú á Borgarspítalanum.
Atburðurinn átti sér stað í
íþróttahúsi Ármanns við Sigtún,
þar sem gamli maðurinn er hús-
vörður. Hann var að opna hurð
fyrir árásarmanninum, sem þar
hefur stundað æfingar.
Árásarmaðurinn krafðist lykla
að hurðinni, en gamli maðurinn
neitaði. Skipti engum togum en
árásarmaðurinn sló hann mikið
högg í andlitið. Gamli maðurinn
var fluttur á slysadeild, en árásar-
maðurinn handtekinn. Honum
hefur síðan verið sleppt úr haldi."
En nú er spurningin: Er hér
eitthvað að? Ég veit það ekki. En
mér þykir þó eftirfarandi athygl-
isvert.
íþróttamaður beitir gamlan mann
ofbeldi. Neytir sjálfsagt þeirra
líkamlegu yfirburða, sem æfingar
þær, sem hann stundaði undir
vernd hins gamla, veittu honum,
og svo sjálfsagt aldursmunarins.
Kristín Krss hússtjórnarkennari
skrifar:
„Nú hefur ríkisstjórnin ákveðið
að bjóða út matarþjónustu við
sjúkrahúsin. Mikið hefur verið
rætt og ritað um kjaramál starfs-
manna, en málið aldrei skoðað frá
sjónarhóli sjúklinga. Nú á síðustu
árum hefur fæðuval til sjúklinga í
sjúkrahúsum farið mjög batnandi.
Matvælafræðingar og þar með
hússtjórnarkennarar hafa farið í
sérnám í sjúkrahús erlendis og
vinna nú slík störf hérna á íslandi.
Læknar hafa tekið þau störf mikið
til greina, því ekki fer á milli mála
Hitt er, að fréttamanninum tekst í
19 lína frásögn að segja 5 sinnum
gamli maóurinn. Orðin í heildar
frásögninni eru 78. Orðið mGamli
er 6,41% af orðafjöldanum. Mál-
snilld, þótt öðru sé sleppt.
En þetta leiðir hugann að öðru.
„Gamli maðurinn" er líkamlega
brotinn, og líklegt er, að hann sé
það einnig andlega eftir slíkt áfall.
Frásögnin, sem hann les, eða aðrir
fyrir hann, skal öll bera sem
gleggstan vott um, að hann sé
gamalt hróf. Hæpin nærgætni? Ef
til vill áhrifarík frásögn góðs
fréttamanns.
Þessi fréttamennska er því mið-
ur ekki einsdæmi og getur leitt
hugann víðar. Þegar móðir mín
var á svipuðum aldri og ég er nú,
varð hún fyrir því óláni að detta á
að einn sjúkdómur þolir betur
eina fæðu en aðra.
Ég er hrædd um að ef einkaaðil-
ar fá þessa þjónustu í sínar hend-
ur, muni þjónustan versna og
minnka. Mér er spurn: Fengju þá
ekki allir sjúklingar sama graut-
inn úr sömu skál? Ráðherrarnir
og þessir nýju fylgifiskar sem
nefndir eru aðstoðarráðherrar,
hugsa ef til vill með sér að óþarfi
sé að lengja lífið í okkur öldruð-
um, samanber einnig hækkanir á
lyfjum og læknisþjónustu. Þegar
öldruðum fækkar þá hækkar í
ríkiskassanum."
götu og beinbrotna. Það kom ekki
í blöðum, enda ekki á hana ekið.
En hefðu atvik verið slík, að frá
því hefði verið sagt og hún aldrei
nefnd annað en gamla konan, þá
hefði okkur börnum hennar fallið
stórilla, og ekki síst, ef við hefðum
þurft að lesa fyrir hana fréttina,
eða hún gert það sjálf. Henni og
okkur var það þó ljóst, að hún var
orðin gömul, eða nokkuð við aldur.
Annað dæmi, raunverulegt: Fyrir
nokkrum árum varð 62 ára kona
fyrir bíl og lést. Frásagnarmátinn
í blöðunum var hinn sami: Gamla
konan, gamla konan. Þá stóð svo á,
að mín kona var 62 ára. Ég hrökk
við. Hefði ég þurft að lesa það í
blöðunum, ef hún hefði orðið fyrir
slysi, að hvergi hefði verið minnst
á hana nema sem gömlu konuna.
Blessunarlega höfum við sloppið
við slík slys.
Nú skal tekið fram, að ég sjálfur
er orðinn nokkuð við aldur og ekk-
ert feiminn við að tala um að ég sé
gamall. Hitt mundi mér sjálfsagt
ekki falla vel, ef hvergi væri við
mig talað né á mig minnst, nema
að ég væri bara gamli maðurinn
eða karlinn. Karlinn á sjó-
mannsmáli mun þýða skipstjóri,
án tillits til aldurs. Er því sæmd-
arheiti."
Jóhann Már Jóhannsson
Þakkir
Löngumýrargestir skrifa:
Það ber að virða, sem vel er
gert. Við, sem dvöldumst að
Löngumýri í Skagafirði dagana 22.
ágúst til 2. september viljum
þakka allt það góða, er við nutum
þar hjá því ágæta fólki, sem þar
starfar. En sérstaklega eru þessar
línur þó til þess ætlaðar að þakka
eftirminnilega heimsókn.
Jóhann Már Jóhannesson kom
ásamt sínum snjalla undirleikara
og söng fyrir okkur eina kvöld-
stund. Þetta hafa þeir reyndar
gert oftar fyrir aldrað fólk, sem
þarna hefur dvalið. En við áttum
þessa unaðsstund við fagra list
þessa unga söngvara og bónda úr
Hegranesi. Blessun fylgi honum á
söngbraut hans og í öllum hans
störfum. Hjartans þakkir.
Skrifið eða hringið
til Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til að skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga til
fóstudaga, ef þeir koma því ekki við að skrifa. Meðal efnis, sem vel er
þegið, eru ábendingar og orðaskipti, fyrirspurnir og frásagnir, auk pistla
og stuttra greina. Bréf þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn, nafnnúmer
og heimilisföng verða að fylgja öllu efni til þáttarins, þó að höfundar
óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
HEILRÆÐI
Annir sláturtíðarinnar eru hafnar. Öll umsvif hinna eldri
vekja forvitni og athafnaþrá barnanna. Leyfið þeim að taka
þátt í störfum ykkar og leiðbeinið þeim. Munið ávallt að
„hnífur og skæri eru ekki barna meðfæri". Allt of oft hafa
börn hlotið djúp sár af eggjárnum þessum, sem skilin hafa
verið eftir á glámbekk.
Málið aldrei skoðað frá
sjónarhóli sjúklinga