Morgunblaðið - 15.06.1984, Blaðsíða 27

Morgunblaðið - 15.06.1984, Blaðsíða 27
_____________________________MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. JÚNÍ 1984 Gísli Guðnason Stokkseyri - Minning Fæddur 6. janúar 1909. Dáinn 5. júní 1984. Ég krýp og faðma fótskör þína frelsari minn á bænastund ég legg sem barnið bresti mína, bróðir í þína líknarmund og hafna auðs og hefðarvöldum fel mig í þínum náðarföldum. Með þessum orðum vil ég minn- ast mágs míns, Gísla Guðnasonar frá Sandgerði, Stokkseyri, en hann lést 5. þ.m. á Borgarsjúkra- húsinu eftir stutta legu og verður útför hans gerð frá Stokkseyrar- kirkju í dag. Hann var fæddur 6. jan. 1909 og bjó alla sína ævi að Sandgerði. Foreldrar hans voru hjónin Vilborg Sturlaugsdóttir frá Starkarhúsum Stokkseyri og Guðni Gíslason, ættaður ofan úr Hreppum. Gísli var yngstur þriggja barna þeirra en hin eru Sturlaugur fæddur 1904, giftur undirritaðri og búa í Þorlákshöfn og Margrét fædd 1906, gift Kristni Júníussyni og búa í Reykjavík. Gísli var mjög léttur og kátur þrátt fyrir öll sín veikindi sem oft voru meiri en hann vildi vera láta. Hann hafði gott lag á að koma öðrum í gott skap hvort sem hann var heima eða að heiman. Kona Gísla er Guðrún Þ. Tómasdóttir frá Efri-Gegnishólum og var hún honum stoð og stytta í fjörutíu og átta ára sambúð þeirra. Þau eign- uðust tvö börn, Magnús vörubif- reiðastjóra, giftan Oldu Einars- dóttur. Þau búa í Þorlákshöfn ásamt sonum sínum Gísla Rúnari og Einari Frey. Vilborgu, sem býr í foreldrahúsum ásamt dóttur sinni Guðnýju Rúnu og má því segja að Gísli og kona hans Rúna hafi verið henni sem aðrir foreldr- ar frá því hún fæddist og einnig öðrum barnabörnum sínum. Gísli átti einn son fyrir, Garðar, sem er giftur og býr í Hafnarfirði. Þau Gísli og Rúna voru mjög gestrisin og gjafmild, kannski stundum um efni fram. Þau voru miklir dýravinir hvort sem voru þeirra eigin skepnur eða annarra. Rúna kona Gísla er búin að verða fyrir miklum áföllum því sl. vetur létust bæði systkini hennar og mágkona með fárra vikna millibili. Svo nú síðast maður hennar en við vonum að algóður Guð styrki hana nú sem alltaf. Börnum okkar Sturlaugs þótti alltaf gaman að hitta frænda sinn og var þá oft glatt á hjalla hvort sem þau voru í Sandgerði eða ann- ars staðar. Því er sár söknuður í hugum þeirra. Elsku Rúna mín, ég og öll fjöl- skylda biðjum algóðan Guð að veita þér og fjölskyldu þinni styrk og huggun því eftir lifir minningin um góðan dreng sem gekk á Guðs- vegum. Aðalheiður Eyjólfsdóttir Á útfarardegi vinar míns, Gisla Guðnasonar í Sandgerði, langar mig að biðja Morgunblaðið fyrir örfá kveðju- og þakkarorð. í hugann kemur fyrst þakklæti til hins látna fyrir frændsemis- tryggð við konu mína sem fædd er í Sandgerði og uppalin þar með móður sinni í skjóli afa síns og ömmu og móðurbræðra. Ég geymi ____________________________27_ í hugskoti mínu minningu um við- mót Gísla í Sandgerði þegar ég ungur að árum gerði mér tíðar ferðir á heimili hans, til fundar við heimasætuna frænku hans. Gísli hafði jafnan tiltæk létt til- svör sem ungur maður kunni vel að meta og þessi lífsstíll hans breyttist ekki þó aldur færðist yfir og heilsa hans væri ekki alltaf sterk. Gísli var einstakur skilamaður í öllum viðskiptum og snyrtimenni um allt sem hann umgekkst. Stundum þótti manni það vera um of, en þegar betur var skoðað, virti maður verk hans og trúmennsku við allt það sem fallegt var og til bóta í hinu daglega lífi. Og nú á kveðjustund eru honum færðar einlægar þakkir frá fjöl- skyldu minni og vinum öllum, sem hver í sínu hugskoti minnist heið- arleika hans og vinfesti. Guð gefi byggð Stokkseyrar marga sonu með lífsviðhorf Gísla í Sandgerði. Fjölskyldu hans votta ég einlæga samúð. Gunnar Sigurðsson frá Seljatungu. Minning: Soffía Jakobsdóttir frá Patreksfirði Fædd 11. febrúar 1893. Dáin 6. júní 1984. Tengdamóðir mín, Soffía Jak- obsdóttir, lést að morgni 6. júní sl. á 92. aldursári. Útför hennar verð- ur gerð frá Garðakirkju í dag. Soffía var fædd að Rima í Sel- árdal við Arnarfjörð 11. febrúar 1893. Foreldrar hennar voru hjón- in Vigdís Gísladóttir og Jakob Kristjánsson. Var hún næstelst af átta systkinum. Þrjú þeirra eru látin, Málfríður, Kristófer og Leó, eftir lifa Kristján og Helgi á Patreksfirði, Ármann á Akranesi og Una í Reykjavík. Einnig ólst upp á heimilinu systurdóttir Vig- dísar, móðir Soffíu, Soffía Lilja Friðbertsdóttir, en hún lést 1976. Ennfremur átti Soffía hálfsystur, Ásgerði Guðrúnu í Reykjavík. Foreldrar hennar fluttu með fjölskylduna frá Selárdal til Patreksfjarðar og síðar að Bakka í Tálknafirði. Meðan á dvöl þeirra á Patreksfirði stóð áttu þau heimili út í Vatnskrók, við enda vatnsins, sem Vatnseyri dregur nafn sitt af, en nú er orðið lífhöfn fiskiskipa Patreksfjarðar. Þar ólst Soffía upp og snemma var hún lánuð út af heimilinu til ýmissa snúninga. Um svipað leyti og foreldrar Soffíu flytja til Patreksfjarðar flyst einnig önnur stór fjölskylda þangað, en lengra um veg komin, úr Austur-Skaftafellssýslu, sem ekki hefur verið lítið átak á þeim árum. í þessari fjölskyldu voru tvær systur og sex bræður og einn þeirra, Helgi Einarsson, varð eig- inmaður Soffíu. Voru þau gefin saman 5. desember 1913, en Helgi lést 2. júní 1940. Þau eignuðust 5 börn, Einar, kvæntur Helgu Berg- mundsdóttur frá Vestmannaeyj- um, en þau létust með tveggja ára millibili, þau áttu 3 börn, Jakob, giftur undirritaðri, þau eiga 3 börn, og Steinunn Lilja dvelst á Sólborg á Akureyri, ógift. Enn- fremur dvaldi Una, systir Soffíu, á Starfsmannafélag Reykjavíkurborgar álytkar: Illa staðið að efnahags málum þjóðarinnar FUNDUR í stjórn og fulltrúaráði Starfsmannafélags Reykjavíkurborg- ar, haldinn 7. júní 1984, lýsir yfir and- úð sinni á því, hvernig ríkisstjórn landsins hefur staðið að efnahagsmál- um þjóðarinnar í kjölfarið á lagasetn- ingu hennar frá 27. maí 1983, um af- nám kjarasamninga og vísitölubind- ingu launa. Með þeim lögum var fram- kvæmd á okkur mesta kjaraskerðing, sem nokkru sinni hefur verið gerð í einu lagi. Við höfum að mestu sætt okkur við þessa skerðingu í von um að okkar framlag yrði metið að verð- leikum, sem fyrsta skref til við- reisnar bágbornu efnahagslífi þjóð- arinnar. Þó skrefið væri stórt og byrði okkar þung, er þó ljóst að það nægir engan veginn til þeirrar viðreisnar, sem heitið var. Öll loforð um að aðrir tækju á sig hluta af byrðunum hafa sýnst hald- lítil til þessa. Atvinnufyrirtæki í landinu á sviði verslunar og þjónustu vaxa eins og gorkúlur á haug og skila eigendum sínum milljóna tuga hagnaði. Sífelldar ögranir stjórnvalda í formi aukinna álaga, og oft á þá sem síst skyldi, misbjóða svo réttlætis- kennd okkar að langlundargeðið er að þrotum komið. Fulltrúaráðið tel- ur rétt að vara stjórnvöld landsins við því að verði ekki að gert, getur ekkert, alls ekkert, komið í veg fyrir að kjarasamningum verði sagt upp og þeim aðferðum beitt, sem duga til stefnubreytingar. Því felur fundurinn stjórn St. Rv. að fylgjast vel með framvindu mála og kalla fulltrúaráðið saman, þegar henni þykir þurfa að taka afstöðu til uppsagnar launaliðs núgildandi kjarasamnings. heimili þeirra frá 11 ára aldri. Árið 1919 tekur til starfa Raf- veita Patreksfjarðar og þar verður Helgi rafstöðvarstjóri, gegndi hann því starfi til æviloka. Soffía stóð fyrir stóru og erilsömu heim- ili, margur átti erindi við Helga í sambandi við starf hans. Heimilið var afar gestkvæmt og sjaldnast sat fjölskyldan ein við matarborð- ið. Snemma fór Soffía að vinna utan heimilisins við fiskþvott o.fl. því tilheyrandi. Eftir lát Helga stóð hún fyrir heimilinu áfram og stundaði alla almenna lvinnu, sem gafst á þeim tíma, svo sem þjón- ustustörf og fiskvinnu og margur minnist hennar frá störfum við Barnaskóla Patreksfjarðar. Um árabil bjuggu þær mæðgur Soffía og Lilja saman á Patreksfirði, en er aldurinn færðist yfir flutti hún til Reykjavíkur og dvaldist sein- ustu 13 árin á Hrafnistu. Soffía var skapmikil kona, með sitt suðræna útlit, dökk brún augu og dökkt hár. Hún hafði fallega söngrödd, unni mjög ljóðum, sem hún kunni ógrynni af. Gaman var að heyra hana fara með þau og gamla bragi um lífið, tilveruna og fólkið á Patreksfirði og víðar á hennar ungdómsárum. Hún fór ekki varhluta af and- streymi lífsins, en lét aldrei bug- ast. Hún hélt sínum andlega styrk fram til þess síðasta. Barna og barnabörnin, sem ekki geta kvatt ömmu Soffiu í dag, senda sínar innilegustu kveðjur og þakka henni öll árin, sem þau áttu með henni. Ég þakka henni góða og dýr- mæta samferð og bið henni Guðs- blessunar. Heimkoman veit ég að verður henni góð. Brynhildur Garðarsdóttir. Ferming í Þórodd- staðakirkju FERMING í Þóroddstaða- kirkju í Kinn sunnudaginn 17. júní kl. 12 á hádegi. Prestur sr. Kristján Róbertsson. Fermd verða: Hólmar Vil- hjálmur Gunnarsson, Hálsi, Jón Barði Tryggvason, Fells- seli, Karitas Jónsdóttir, Ár- teigi. Við fermingu á Patreksfirði á hvítasunnudag voru 8 börn fermd við fermingarguðs- þjónustu sóknarprestsins, sr. Þórarins Þór prófasts. Nafn einu stúlkunnar í hópi ferm- ingarbarnanna féll niður af fermingarlistanum, er hann var birtur í blaðinu. Var það af óviðráðanlegum orsökum. Fermd var Lilja Valgerður Jónsdóttir, Aðalstræti 124, þar í bænum. Ferðanestið í lofttæmdum umbúðum að þínu vali □ Grillaöir kjúklingar □ Smurt brauö □ Steiktar kótilettur □ Svartfuglsegg □ Soöin sviö □ Rófustappa □ Soöiö hangikjöt □ Kartöflumús □ Samlokur □ Haröfiskur og blandaö álegg á feröaveröi |©1 Vorumarkaöurtnn lif. Eiðistorgi n, sími 29366. Ármúla 1 a, sími 686111. -geriðskil Takiðekki áhættu semfyrst. Gjalddagi kaskótrygginga ökutækja var Má HAGTRYGGHVG HF Suðurlandsbraut 10.105 Reykjavik, sími 685588.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.