Morgunblaðið - 03.05.1985, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 03.05.1985, Blaðsíða 12
12 6 ____ ___MORGUNBLAÐIÐ, FÓSTUDAGUK 3. MAÍ 1985_ THfínningabönd sterkust milli ^móöur og sonar Móðir iðnjöfursins Andrew Carnegie grátbændi hann um að ganga ekki í hjónaband fyrr en hún væri öll. Hann beiö með það þar til ár var liöiö frá andláti hennar. Þá var hann 52ja ára. Dwight Eisenhower tafði undirbúning innrásar bandamanna í Frakkland í maí 1944 til að senda Idu Eisenhower í Kansas kveðju í tilefni af mæðradeginum. Þegar Franklin Roosevelt var í heima- vistarskóla fókk hann skarlatssótt og var hafður í sóttkví. Dag hvern prílaöi hinn angistarfulla móöir hans, Sara, upp stiga svo hún gæti gægzt inn um gluggann og fylgzt meö bata sonarins. Löngum átti Jemes Dean erfitt uppdráttar og skýring hans á því var svohljóöandi: „Móðir mín dó frá mér þegar ég var 9 ára? Hvaö ætlast hún til að ég geri? Spjari mig aleinn?“ -• Vera má aö sá strengur er bindur saman móður og son sé sterkasta taugin í vestrænum þjóöfélögum en al- mennt er afstaöa manna til þess- ara tengsla vægast sagt óljós ell- egar þá aö breitt er yfir hana meö glamuryröum. „Flestir telja aö þau séu í lagi en gera þó óspart grín aö þessum tengslum," segir Carole Klein sem lengi hefur unniö aö at- hugunum á fjölskyldutengslum. Hún stjórnar ráögjafarhópum kvenna í New York jafnframt því sem hún skrifar um sálfræöi og fé- lagsfræöi. Hún hefur skrifaö bæk- urnar The Single Parent Experi- ence (1973), The Myth of the Happy Child (1975) og Mothers and Sons, sem út kom fyrir skömmu hjá Houghton Mifflin- útgáfunni. Þaö er almenn skýring en ekki aö sama skapi sannferöug, segir Carole Klein, aö móöirin sé annað hvort kynlaus dýrlingur eöa yfir- þyrmandi skrukka, sem lifir lífinu í gegnum son sinn og allt sem gangi úrskeiöis, hvort sem þaö er mis- heppnuö skólaganga eöa kynvilla, sé afleiöing þessara ömuriegu áhrifa." Slíkar kenningar hafa aö engu þá fyllingu og kraft sem sam- bandiö felur í sór. „Vissulega eru þessi tengsl sterkari en tengsl milli fööur og sonar og milli fööur og dóttur. Feður geta dregiö úr eöa eflt þau áhrif sem stafa frá mæör- um, en þaö er hún sem er lífgjaf- inn, og jafnvel í hinu síbreytilega þjóöfélagi nútímans er þaö fyrst og fremst móöirin sem veitir umönn- un. Þessi tengsl eru líka flóknari en tengslin milli móöur og dóttur. Enginn veitir konu betra tækifæri til aö ööiast skilning á hinu dular- fulla karleöli en sonur hennar." Trúnaöarsamtöl viö konur í hópnum uröu til |>ess aö bókin var skrifuð, en þar var mikiö rætt um ýmiss konar afstööu sem karlar hafa er þeir ganga í hjónaband og vandræöum veldur. Klein leggur líka áherzlu á þaö kynslóöabil sem hún telur hafa áhrif, m.a. þannig aö hún hafi sem ung móöir haft mis- munandi afstööu til barna sinna, dóttur sem nú er 23ja ára, og son- ar sem er 27 ára. „Ég haföi til- hneigingu til aö meiri sjálfsvitundar gagnvart William en ég var óþving- aöri gagnvart Emily," segir hún. Klein hefur rannsakaö fræöslu- efni og bókmenntaverk og rætt viö fjölda sálfræöinga og geölækna á meöan hún var aö skrifa þessa bók. Hún hefur mjög stuözt viö þau svör sem 500 mæöur gáfu viö spurningum sem hún lagöi fram. Mæöurnar voru á aldrinum tæp- lega 30—60 ára. Nærfellt helming- ur kvennanna kom síðan til frekari viöræöna í framhaldi af könnun- inni. 200 karlar, þeir yngstu 15 ára og hinir elztu tæplega sextugir, flestir óskyldir konunum, komu til viöræöna sem tóku langan tíma. í hugum margra kvenna er þaö aö eiga son eins konar tákn full- komnunar, segir Klein. Ein móöirin sagöi: „Þaö er eins og ég hafi fundiö hinn helminginn af sjálfri mér í honum." Feður finna ekki til nærri eins sterkrar samkenndar gagnvart dætrum sínum heldur líta fremur á sig sem verndara þeirra. Sú tilfinning að móöir hafi týnt helmingnum af sjálfri sér og skapi hann í sonum sínum kann aö skýra aö nokkru hin gífurlega sterku bönd, sem eru milli mæöra og sona, en ekki er þetta hættulaust. Eftir því sem drengur þroskast og mótast af áhrifum, sem móöirin telur honum fyrir beztu, getur niöurstaöan oröiö sú aö hann veröi hin fullkomna karlmannsímynd hennar, andlegur og tilfinninga- legur maki hennar. „Móöirin stendur kannski andspænis þvi aö sonur hennar, en ekki eiginmaður- inn, sé maöurinn sem hún heföi viljað giftast," segir Klein. Þaö er meiri háttar vandamál móöur og sonar hvenær á aö losa um þessi tengsl. „Hefö er fyrir því," segir Klein, „aö hvetja til þess aö um slík tengsl losni fyrr en tengsl milli móöur og dóttur." Ástæöan er aö hluta til óttinn viö hugsanlegan kynferöisþátt i sambandinu, en þar viö bætist sú menningarlega erföakenning aö strákar eigi aö vera yfirvegaöir, kappsamir og sjálfstæöir. Þeir eigi aö spjara sig. Klein telur aö aöskilnaöurinn sé ótimabær fyrir drengina og aö þeir gjaldi hann dýru veröi: „Ég er sannfærö um aö þaö er þetta sem gerir þá hrædda viö nánd og gerir þá ófæra um aö tjá tilfinningar sin- ar er þeir veröa fullorönir." Ein vísbendingin um aö of snemma sé fariö aö beita drengi slíkum þrýst- ingi er sú aö margir karlmenn eiga sinar beztu minningar um móöur- ina frá því aö þeir voru veikir í bernsku, þ.e. þegar þeir létu und- an hömlum og ótta um aö viröast ókarlmannlegir en létu eftir sér aö láta annast sig og veita sér hugg- un. „Þegar mamma var búin aö færa mér matinn sat hún viö rúmiö og viö hlustuöum saman á sápu- óperur," segir einn karlmannanna. „Þegar ég fór aftur í skólann var eins og ég væri algjörlega endur- næröur." Það kann aö viröast undarlegt en kvennahreyfingin sem mjög hefur lagt sig fram um aö raska heföbundnum kynhlutverkum, hef- ur aö mestu látiö hjá líöa aö beina athygli sinni aö uppeldi drengja. „Feministar," segir Klein, „hafa fyrst og fremst beitt áhrifum sínum til aö styrkja stúlkur og búa þær undir lífiö, einkum meö því aö hvetja þær til aö taka upp hætti karla. En þaö er vanrækt aö búa pilta undir þaö aö veröa makar hinna frelsuöu dætra meö því aö hlúa aö hinum kvenlegum þáttum í fari þeirra. Mæöur leggja miklu meira á sig til aö koma dætrum sínum í starfsþjálfun eöa kapp- leiksliö en aö koma sonunum á saumanámskeiö eöa í danstíma. Seint og um síöir," segir Klein, „er feministum aö skiljast aö and- úö þeirra á karlaveldinu beinist oft aö sonum þeirra aö ósekju." (0r Time) Ferðamál: Innlend umsjón: Sigurður Siguröarson Til Skotlands Haldiö utan á Saga-Class-farrými Flugleiöa, en sem sjá má er þaö skiliö frá almennu farrými meö skilrúmum beggja vegna gangs- ins. Skilrúm þessi má færa til eft- ir farþegafjölda. áöur en haldiö var heimleiöis og heyrðust ýmsir varpa öndinni léttar eftir þær útskýringar. Reyndar var þaö ekki í eina skiptiö sem hann rabbaði viö farþega — á leiöinni út um morguninn var landafræöin tekin fyrir og því sem fyrir bar nokkur þúsund fetum neöar lýst og nafngreint á skemmtilegan máta. „Saga-Class“-farrýmið er þannig útbúiö, aö skilrúmi er komiö fyrir sitt hvorum megin á Saga-Class Skipting á farþegarými er nýnæmi í millilandaflugi is- lenskra flugvéla, þó slíkt hafi lengi tíökast hjá erlendum flug- félögum í formi 1. farrýmis og almenns farrýmis og nýveriö svokallaös „Business-Class“ fyrir farþega sem greiöa dýrasta almenna fargjaldið. Slíkt farrými stendur nú íslenskum farþegum til boöa, undir heitinu „Saga- Class“, en Flugleiöir tóku þá þjónustu upp í apríl á sl. ári í millí landaflugi til Noröurland- anna og Bretlands. Hefur hún nú veriö aukin og veröur í sumar boðið upp á „Saga-Class“ á flugleiöunum til Norðurland- anna, London, Bandaríkjanna í beinum feröum frá íslandi, Salzburg, Frankfurt og Glasgow. Til Skotlands var ferðinni ein- mitt heitið er Flugleiðir kynntu „Saga Class" og Glasgow í leiö- inni, en aö þeirra sögn hefur veruleg aukning orðiö á feröum íslendinga þangaö, bæöi í versl- unar- og skemmtierindum, „enda borgin allt önnur en var, þegar feröamenn gátu mest lítið gert sér til skemmtunar eftir aö verslunum var lokaö. Skemmti- staöir nánast engir, eöa þá lok- aöir fyrir aöra en meölimi", eins og einn samfylgdarmanna okkar frá Flugleiöum komst aö oröi. Aukning þess aö fólk sæki Skota heim í verslunarerindum á sér augljósar skýringar, hag- stæöari staöa pundsins en oft áöur og verslunarhverfi sem stendur í einum hnapp á litlu svæöi og er auörataö um. Reyndar voru verslanir ekki á dagskrá í kynningarferðinni, en Til Glasgow var feröinni heitið, en Skotum er mjög í mun að kynna landið sitt íslendingum. Það sást m.a. er sölustjórar Flugleiða á Norð- ursvæði hittust þar fyrir skömmu til skrafs og ráðagerða. Fréttu borg- aryfirvöld af því og bauð borgarstjórafrúin (f. miðri mynd), Lady Pro- vest of Glasgow, eins og frú Robert Gray er titluð, til móttöku til heiðurs Flugleiöafulltrúunum. ákveöiö var aö kynnast þeirri hliö skoska þjóðlífsins lítillega á 40 mínútum - sem rétt dugði til að sjá aö til aö kynnast henni sem skyldi þurfti talsvert meira af „40 mínútum"! Á flugvellinum í Glasgow hafa „Saga-Class“-farþegar afnot af sérstöku biðherbergi, þar sem veitingar eru á boöstólum og hægt er aö sitja í rólegheitunum þar til kallaö er út í flugvél. Þar beið hópurinn þess aö vélin milli- lenti á leiö sinni frá Kaupmanna- höfn, beið reyndar aöeins lengur en ráögert var vegna sprengju- leitar sem gerö var í öllum vélum sem lentu á Glasgow-flugvelli umræddan eftirmiðdag. Ástæö- ur tafarinnar og hvernig leitaö var í vélinni upplýsti flugstjórinn Rúnar Guöbjartsson okkur um

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.