Morgunblaðið - 06.03.1987, Blaðsíða 4

4
C
FRETTIR
AF
FRANSKRI
TÍSKU
FRÁ GUNNARI
LARSEN
ÞRASTARDÓTTIR ÍPARÍS
GunnarLarsen
tískuljósmyndari sendir
MorgunblaAinu
reglulega myndir og
fregnir af franskri tísku.
Síðustu myndirnar sem
bárust frá honum eru
ailaraf ungri
Reykjavíkurmær, Þóru
„Eins og er veit ég ekki hvað
ég kem til með að vera lengi
hérna," sagði Þóra Þrastardóttir
þegar slegið var á þráðinn til
Gunnars Larsen í París, en þar
dvelur hún um þessar mundir og
hyggst reyna fyrir sér við
fyrirsætustörf.
„Eftir keppnina í fyrra um
fegurðardrottningu Islands tók
Gunnar af mér nokkrar myndir og
bauð mér að koma út. Þá hafði
ég ekki tækifæri til þess en þar
sem ég stunda nám utanskóla í
vetur ákvaö ég að slá núna til og
þiggja boðið."
Þóra sagði að undanfarna daga
hefði Gunnar verið að taka af sér
myndir og aðstoða við að búa til
möppu. „Það hefur þessvegna
verið mikið að gera síöan ég kom
en Gunnar er á förum til
Danmerkur í nokkra daga svo ég
ætla að nota tímann og skoða
París. í næstu viku fer ég liklega
á umboðsskrifstofur og kynni mig.
Það verður auðveldara núna þegar
ég er komin með möppu undir
handlegginn."
Þóra sagði að hún ætlaði að
koma heim í síðasta lagi í apríl því
prófin byrjuðu í maí. „Hvaðtekur
svo við að loknum prófum er alveg
óráðið."
Bjami
„Mjög lifandi og skemmtilegt starf.“ Svanhildur Bjarnadóttir rekur
gistiheimilið Svaninn.
gistiheimilið
SVANURINN
Pöntuðu allt húsið og
svo kom enginn gestur
SVANHILDUR Bjarnadóttir
og Sverrir Garðarsson
hafa rekið gistiheimiiið
Svaninn á Lokastíg frá því
í mai ifyrra, en
gistiheimiiið getur hýst 14
manns.
Svanhildur segir að það hafi
lengi verið draumurinn að
stofna slíkt heimili, og er þau
keyptu gamalt hús við Lokastíg
í desember í hitteðfyrra var haf-
ist handa við að undirbúa
reksturinn.
En var ekkert erfitt að fara
af stað'? „Nei“, svarar hún, og
bætir við að hún hafi startað við
ferðamál að einu eða öðru leiti
í 15 ár, m.a. unnið við farar-
stjórn, og á ferðaskrifstofum,
núna vinnur hún hjá Flugleiðum.
„Það voru þó ákveðin byrjunar-
vandkvæði, heimilið var t.d.
fullbókað frá opnun í þrjár vikur,
það var hópur sem pantaði allt
húsið og svo kom enginn gestur!
Þetta er stærsta vandamálið
við rekstur gistiheimilisins, fólk
er búið aö bóka sig inn á heimil-
ið en kemur svo ekki og laetur
ekkert heyra frá sér.“ Erfiðast
segir Svanhildur að reka heimilið
yfir vetrartímann, og segir hótel-
in t.d. oft undirbjóða gistiheimil-
in á dauðasta tímanum og þau
forðist að benda fólki á þessa
gistingu, þó það spyrji eftir
henni. „Það komu t.d. mæðgur
hingað til mín um daginn og
sögðu mér að þær hefðu gengið
milli hótela og spurt eftir gisti-
heimilum, en engin svör fengið
fyrr en eftir talsverða fyrirhöfn."
Hún segir hótelin þó muna eftir
þeim á sumrin þegar allt er yfir-
fullt.
„Mér finnst líka að við sem
rekum þessa þjónustu ættum
að fá einhverja fyrirgreiðslu frá
hinu opinbera, líkt og hótelin.
En þetta er mjög lifandi og
skemmtilegt starf og við kynn-
umst mörgum. Það myndast oft
mjög skemmtilegt andrúmsloft
hér við morgunverðarborðið og
rætt um allt milli himins og jarð-
ar. Ég hef stundum verið fram
að hádegi í samræðum um
pólitík og efnahagsmál á íslandi
þó það sé ekki mín sterkasta
hlið. Skemmtilegasti hluti starfs-
ins er að spjalla við fólk og
kynnast fólki af ýmsum þjóðern-
um. í fyrra var hjá okkur fólk af
margvíslegu þjóðerni, jafnvel
fólk frá Austurlöndum og Ástr-