Morgunblaðið - 01.05.1987, Blaðsíða 68

68
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MAÍ 1987
Mer ikilst ob þú ætl'ir cuS bey^ja.
til haegri."
-'V
ásí er...
.. . é7>? stutt og ein
löng.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all nflht* rasarvad
• 1987 Lts Angeles Times Syndicate
Stereó.
Með
morgiinkaf&nu
Varaðu þig. Lilli er búinn
að taka fyrstu tönnina.
Gróðurfar landsins er mæli-
kvarði á menningn okkar
Kæri Velvakandi
Mikið hefur verið rætt um átak
í skógræktarmálum að undan-
fomu enda skógræktarþingi lokið
fyrir skömmu. Meðal annars hefur
verið talað um að gróðurfar lands-
ins sé mælikvarði á menningu
Kæri Veivakandi.
Ég sendi til Bandaríkjanna mat-
arpakka með íslenskum mat tij
bamanna minna nú fyrir nokkru. í
pakkanum vom tvær hangikjöts-
rúllur, harðfiskur, pylsur og flatkök-
ur. Ég kom í verslunina til að kaupa
matinn þann 13. mars síðastliðinn
og síðar var mér sagt að pakkinn
hefði farið af stað vestur þann 16.
eða 17. mars. Pakkinn barst til
baraanna minna rétt rúmri viku
seinna. En því miður var Iqotmetið
allt skemmt þegar það var komið í
áfangastað. Vonbrigðin urðu því
mikil.
Ég fór þá í verslunina, sem er
Kjötbúr Péturs að Laugavegi 2 í
Reykjavík og ræddi við eigandann.
Hann sagði að það kæmi ekki til
mála að kjötið hefði allt verið
skemmt, í mesta lagi gæti ein hangi-
kjötsrúlla hafa verið skemmd. Ég
sagði að ég væri ekki komin til að
þrasa út af þessu og sagði honum
að hringja í dóttur mína. Hann tók
niður nafn hennar og símanúmer
en bætti svo við að hún gæti verið
að skrökva alveg eins og ég. Þegar
ég brást ókvæða við þessu svari og
okkar, og er vel ef menn eru al-
mennt famir að átta sig á því.
Flestir munu sammála um að
framlög til skógræktar og land-
græðslu séu ónóg og hrökkvi
skammt ef stemma skal stemma
stigu við gróðureyðingu af völdum
hélt mínu til streitu sagði hann að
það gæti tekið þijá mánuði til eitt
ár að fá þetta bætt úr pósttrygging-
unni en ég greiddi rúmar þrjú
þúsund krónur í frakt, kostnað og
vottorð, en alls kostaði matarpakk-
inn_ 7.797,-
Ég leitaði til Neytendasamtak-
anna, því búðareigandinn hringdi
aldrei í dóttur mína. Neytendasam-
tökin kváðust ekkert geta gert í
svona málum, vegna þess að ég
hefði engar borðliggjandi sannanir
því ekki er hægt að taka mynd af
skemmdum mat til sönnunar eins
og til dæmis skemmdum bíl.
Staðan er því sú að ég get ekk-
ert gert í málinu og get ekki fengið
matarpakkann bættan, þar eð búð-
areigandinn viðurkennir ekki að um
skemmda vöru hafi verið að ræða.
Ég sendi þijá matarpakka til
Bandaríkjanna fyrir síðustu jól frá
þessari sömu verslun og reyndist
maturinn þá hinn besti. Ég segi
þessa sögu eigandanum til viðvör-
unar vegna þess að slæm þjónusta
er kaupmanni síst til sóma.
Bára Gestsdóttir
uppblásturs og ofbeitar. Þessi
framlög mætti hækka. En eins
og virtur maður sagði: ef til vill
er það fólkið í landinu sem er
þess mesta auðlind. Ég fagna al-
veg sérstaklega þeim aukna
áhuga á landgræðslu sem vart
hefur orðið meðal alls almenn-
ings. Mikilsvert áhugastarf er innt
af hendi á hveiju ári við ræktun
lands af einstaklingum og félaga-
samtökum. Það gefur líka mikið
í aðra hönd að rækta landið, ekki
í krónum og aurum talið að vísu
heldur byggir ræktunarstarfið
mann upp og skilur eftir ljúfar
minningar. Það er ánægjulegt að
fylgjast með árangrinum og sjá
örfokamela skrýðast tijám og
plöntum. í þessu felst held ég
stæsta von landsins, að hver rækti
landið í kringum sig og þannig
verði gömul sár grædd á ný.
Áhugafólk um landgræðslu
verður að gera kröfu til að land-
nýting verði framvegis með
skynsamlegri hætti en verið hefur
til þessa. Ekki er blöðum um það
að fletta að sauðkindin er mesti
bölvaldurinn og nú þegar offram-
leiðsla er á sauðfjárafurðum ætti
að grípa tækifærið og friða ein-
stök svæði fyrir beit. Ef þetta
væri gert sköpuðust gífurlegir
möguleikar í landgræðslu og
mætti rækta upp stór svæði með
litlum tilkosnaði.
Ræktunarmaður
Okurvext-
ir lífeyris-
sjóðslána
Agæti Velvakandi.
Ég vil aðeins bæta hér við
fyrri skrif um okurvexti lífeyr-
issjóðslánanna — að sam-
kvæmt nýjustu upplýsingum
stingur lífeyrissjóður viðkom-
andi sjóðsfélaga allt upp í
fímmtíu ára greiðslu hans í
eigin vasa látist launþeginn
áður en ákveðnu aldursári er
náð — svo hann fær ekki einu
sinni fyrir líkkistunni sinni.
Guðrún Jacobsen
„í þessu felst held ég stærsta von landsins, að hver rækti landið í
kringum sig og þannig verði gömul sár grædd á ný.“
Slæm þjónusta
HÖGNI HREKKVÍSI
0 þi46> ÖER.IR /VIENNTON þ'lN."
Víkverji skrifar
Víkveiji gat ekki hugsað sér
annað en að fjárfesta í ein-
hveijum af þeim tæplega 5500 nýju
bílum sem fluttir hafa verið til
landsins frá áramótum. Því hóf
hann mikla og stranga göngu á
milli hérlendra bílaumboða. Margt
var í boði, að minnsta kosti mátti
skilja það af litprentuðum
glæsibæklingum sem lágu frammi
í umboðunum. Víkveiji raðaði undir
handlegginn öllum þeim bæklingum
sem í boði voru og hugði svo gott
til glóðarinnar að velja þann bíl sem
honum leist best á. Eftir miklar
bollaleggingar var niðurstaða feng-
in og ákveðið að skella sér á einn
nýjan, þó með þeim fyrirvara að
Víkveija líkaði við bílinn að.loknum
prufuakstri. Þegar sú bón var borin
upp við þá bílaumboðsmenn ráku
þeir upp stór augu og sögðust ekki
geta orðið við því, svo mikið væri
selt af bílum að þeir færu jafnóðum
og því enginn bíll til sýnis. Þetta
þótti Víkveija merkilegt. Er ekki
annars magnað að menn skuli láta
hafa sig í að kaupa bíla óséða og
óekna. Stór og stöndug bílaumboð
ættu að sjá sóma sinn í því að hafa
bfla til sýnis og prófunar og jafnvel
hafa þann háttinn á að menn geti
séð og ekið þeim bfl sem íjárfesta á
í og hann væri þá ryðvarinn og
þrifinn og því hægt að afgreiða
hann með stuttum fyrirvara.
Víkverji hefur beðið ósigur. Hann
hefur breytt gegn sannfæringu
sinni og keypt bfl óséðan og óekinn
og nú bíður .hann og vonar fram
að afhendingardegi að liturinn sé
sá sami sem virðist í bæklingnum
og aksturseiginleikar séu í sam-
ræmi við fjálglegar lýsingar
sölumannsins.
XXX
Víkveiji þarf öðru hvoru að
hringja í 03, upplýsingar um
ný og breytt símanúmer, og undan-
tekningarlítið er það mjög þreytt
rödd sem svarar. Víkveija er
ómögulegt að skilja hvers vegna
þarf að svara með svo mikilli ólund.
Gerir starfsfólkið sér ekki grein
fyrir því að þeir sem notfæra sér
þessa þjónustu greiða ásamt öðrum
laun þess. En það er ekki bara svar-
að í 03 með ólund, margar opin-
berar stofnanir, eins og bankar og
sjúkrahús, hafa fólk í vinnu sem
ætti að snúa sér að einhveiju öðru
en að svara í síma.
XXX
Víkveija barst í hendur nýjasta
tölublað Gestgjafans og leyst
nokkuð vel á tímaritið. Það er mjög
vandað, litmyndir prýða blaðið og
uppskriftimar, sem em 66 í þessu
tölublaði, em flestar aðgengilegar.
Þó mættu útgefendur gera meira
af þvf að heimsækja höfðingleg
heimili og fylgjast með veisluhöld-
um þar. Það ætti ekki að vera erfítt
að fínna höfðingleg heimili á ís-
landi því við státum okkur oft af
að vera höfðingjar heim að sækja.
í tímaritinu má fínna uppskriftir
fyrir sykursjúka, að vísu ekki marg-
ar, en samt viðleitni til að koma til
móts við breiðari hóp Iesenda.