Morgunblaðið - 23.08.1987, Síða 13

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. ÁGÚST 1987
B 13
„Samuel Becket 1“
ingu. Eg var kennari við þennan
listaskóla í fjögur ár og það var
algeit met fyrir mig. Eg hef aldrei
unnið svo lengi á sama stað. Það
var mjöggaman, en krefjandi. Þetta
var hálf— prívat skóli og hálf—
opinber. Skólastjórnin var mjög
slæm, þannig að við sem höfðum
deildirnar, urðum að taka þetta í
okkar hendur.
Eftir þessi fjögur ár fór ég út í
fatahönnun. Setti þá á laggirnar
búð. Upp úr 1980 kom aftur það
sem kallað er „art—deco.“ Það er
tískan sem hafði verið í kringum
1930, fyrsti modernisminn,
stílhreint, einfalt, „fúnksjónelt,"
mjög fágaður stíll. Þjóðleikhúsið hér
er besta dæmið um þennan stíl. I
þessari búð seldi ég föt, húsgögn,
skartgripi og smáhluti frá millistrí-
ðsárunum, auk þess að selja mína
eigin hönnun.
Ég innréttaði þá búð og eftir það
fór fólk að biðja mig að gera innrétt-
ingar, aðallega í verslanir og veit-
ingahús. Ég innréttaði ekki íbúðir
nema fyrir fólk sem ég þekkti.“
Nú höfum við sinn hvorn endann
á lífshlaupi þínu, hvar kemur
myndlistarnámið inn í þetta allt?
„Eftir klaustrið í Englandi byrj-
aði ég á myndlistarnáminu. Ég fór
á lýðháskóla í Danmörku í eitt ár.
Sá skóli kenndi eingöngu listgi-ein-
ar, leiklist, myndlist, tónlist. Það
var tæpt á yfirborði allra greina.
Þar komst ég í kynni við keramikið
og fékk áhugann. En eftir þennan
vetur tók ég eitt ár í að djamma í
London. Þetta voru „the swinging
sixties" og ég mátti ekki missa af
því.
Eftir það fór ég í forskóla Mynd-
lista— og handíðaskólans hér í tvö
ár. Mig langaði í keramik. En hér
var enginn kennsla i keramik svo
ég fór og vann sem flugfreyja í
eitt ár, meðan ég beið eftir að
keramikdeild skólans yrði opnuð.
Ég lýg því. Ég var ekki alveg eitt
ár í flugfreyjunni, því ég var orðin
svo flughrædd í lokin að vera áð
þvælast í þessum gömlu druslum.
Eftir nauðlendingu í Montreal á
tveimur hreyflum í stað fjögurra,
var mér nóg boðið. Reyndar vorum
við þá að fara til New York, en
vorum allt í einu á leið til Kanada
og enginn vissi neitt, nema það var
farið að loga í einum hreyfli, svo
byrjaði annar hreyfill að loga. Þetta
var að vísu ekki síðasta flugferðin
mín, því það voru nokkrar ferðir
eftir á samningnum mínum. Svo
setti ég niður skottið og fór að vinna
í apóteki, þangað til skólinn byijaði.
í keramikdeildinni var ég í tvö
ár. Við Elísabet Haralds vorum
fyrstu nemendurnir. Síðan vann ég
í tæpt ár í Funa, keramikverk-
stæði, sem rennari. Ég vann
reyndar alla hönnun líka, en fékk
ekkert borgað fyrir það. Þeir vildu
bara gera eins og Glit. Næst lá leið-
in til Stokkhólms, í Konstfachskol-
an. Það var haustið 1972 og þar var
ég í tvö ár og útskrifaðist úr hönn-
unardeild fyrir keramik og gler.
Á meðan ég var í skólanum í
Stokkhólmi bauð einn kennarinn
mér að dvelja um tíma á sveitabýli
sem hann átti á eyju fyrir utan
Stokkhólm og þangað fór ég og
vann. Einn daginn fór ég í úrhellis-
rigningu út með vatnslitina og
, pappa til að gera skyssur. Þetta var
að hausti til og ég málaði og mál-
aði. Laufin fuku um allt og þetta
hafði mikil áhrif á það sem ég var
að gera og á síðustu skyssunum
þennan dag var allt farið að fljúga
hjá mér og allt komið á hvolf, tré-
in, húsin og ég. Seinna tók ég þátt
í samsýningu þar sem ég sýndi lág-
mynd úr keramik sem ég hafði
unnið upp úr þessum skyssum og
leyft fantasíunni að ráða ferðinni.
í þessari lágmynd var allt á ferð
og flugi. Það var mikið af sveppum
á eyjunni og ég lét þá vera fjúk-
andi innan um laufið og sjálf var
ég komin með vængi. Einn gagn-
rýnandinn sem mætti á sýninguna
tók þessa mynd út úr þessari sam-
sýningu til að fjalla um hana. Hann
sagði að þarna væru á ferðinni
meskalínsvejipir og lýsti öllu sem
LSD—áhrifum og þetta var orðið
mikið eiturlyfjaverk. Ég held ég
hafi aldrei orðið eins hissa. Ég hafði
bara staðið í regngalla og stígvélum
á eyju í leiðinda nepju og rigningu
og meðtekið áhrif náttúrunnar.
Það var seinna árið mitt í skólan-
um sem ég hitti meistarann. Ég
hitti hann í Houston í Texas. Þann-
ig var að ég var á flækingi í
Danmörku og hitti fólk sem var
lærlingar hans og á leið til Texas.
Mér fannst þetta mjög merkilegt
og fór með þeim. Ég hafði alltaf
verið að leita að þessum kontakt inn
á við og hitti þarna fólk sem sagði
að það væri búið að redda þessu
máli. Mér þótti það dálítið lygilegt.
En það voru aðeins tveir möguleik-
ar. Ánnaðhvoit var þetta sannleikur
eða lygi. Ég gat aðeins komist að
því með því að prófa það sjálf. Svo
ég fór og og athugaði þetta og síðan
hef ég haft þennan möguleika. Sem
mér finnst hafa bjargað mér. Ég
hugsa að ég væriu dáin úr sorg ef
ég hefði ekki komist að þessu.“
Þú segist hafa lært keramik
og glerhönnun, en hér á Kjarv-
alsstöðum sýnir þú málverk.
„Já, mig hefur alltaf langað til
áð' mála og ég hef veri að teikna
frá því ég man eftir mér. Mér hefur
ekki fundist ég nógu þroskuð eða
vera tilbúin til þess fyrr. En mig
langar til að komast að þessum
skapandi krafti sem ég upplifi í
sjálfri mér í myndlistinni líka. Ég
er ekki búin að finna hann, en ég
er komin upp á veginn. Mér finnst
þetta bara byijunin. Mér finnst
gilda sömu lögmál þegar ég mála
og eru í lífinu sjálfu. Þegar ég
mála reyni ég að útiloka hugann
og vera bara í sambandi við þennan
kjarna í sjálfri mér, því þá gerist
eitthvað sem kemur mér á óvait.
Það má kannski kalla það að láta
undirmeðvitundina vinna.
Ég held nefnilega að hugurinn
geti ekki skapað list. Þegar maður
gleymir sjálfum sér og kemst í
tæri við skaparann í sjálfum sér,
þá verður list til. List er aldrei
hægt að gera áþreifanlega, hún er
eitthvað sem maður skynjar. Ég
mála mikið drauma og myndirnar
mínar endurspegla meira tilfinn-
ingaleg áhrif og reynslu í leit ininni
að kjarnanum í sjálfri mér. Að-
ferðina hef ég fengið, en ég veit
ekki hvoif maður finnur nokkurn
tíma kjarnann. Kannski er þetta
ævilöng leit. Tilgangur lífsins og
ég sjálf erum einn og sami hlutur.
Ef maður finnur þetta er maður á
grænni grein."
Viðtal/Súsanna Svavarsdóttir
Tónleikar
í norðlensk-
um kirkjum
Mývatnssveit.
FRA júlíbyrjun hafa verið haldn-
ir tónleikar í Reykjahlíðar-,
Akureyrar- og Húsavíkurkirkj-
um. Þau sem staðið hafa fyrir
þessu tónleikahaldi eru Björn
Steinar Sólbergsson Akureyri,
Úlrik Ólason Húsavík og Margrét
Bóasdóttir Grenjaðarstað.
Segja má að hér hafi verið um
mikinn tónlistarviðburð að ræða
enda ágætt tónlistarfólk sem komið
hefur fram. Aðsókn hefur verið
góð. Þess má til dæmis geta að á
tónleikum í Reykjahlíðarkirkju 21.
júlí mættu um 120 manns.

TOLVUVÆDD STJORNUN
5 SKILYRÐI ÞURFA AÐ VERA FYRIR HENDI, EF STJÓRN-
ANDINN ÆTLAR AÐ NOTA TÖLVUKERFIÐ TIL AÐ STJÓRNA
FYRIRTÆKINU:
SVEIGJANLEIKI STÖÐLUN
ÖRYGGI
NÁKVÆMNI VINNUÞÆGINDI
Bæði einstaklingar og félaga-
samtök hafa styrkt þetta tónleika-
hald. Má þar meðal annars nefna
sóknarnefndir viðkomandi kirkna,
Hótel KEA, Hótel Húsavík og Hót-
el Reynihlíð, Ferðaskrifstofa
Húsavíkur og Flugleiðir ásamt fleiri
aðilum. Ek-ki hefur verið selt inn á
þessa tónleika.
Síðustu tónleikamir verða í
Reynihlíðarkirkju næstkomandi
þriðjudag og hefjast klukkan 20.30.
Þar leika Laufey Sigurðardóttir
fíðluleikari og Richard Talkowsky
og munu þau meðal annars leika
dúetta.
Kristján
ALVIS-KERFIN FULLNÆGJA ÞESSUM SKILYRÐUM í YFIR
100 AF STÆRRI FYRIRTÆKJUM LANDSINS, SEM ÖLL NOTA
SYSTEM/36 TÖLVUR FRÁ IBM.
KYNNTU ÞÉR HVERNIG ALVÍS HUGBÚNAÐUR MÆTIR
KRÖFUM STJÓRNENDA ÍSLENSKRA FYRIRTÆKJA.
ÞJÓNUSTA VIÐ ÍSLENSKT ATVINNULÍF
KERFIHF HÖFÐABAKKA 9 REYKJAVÍK SÍMI 91-671920
AÐALFUNDUR
Aðalfundur Samtaka um byggingu tónlistar-
húss verður haldinn í Súlnasal Hótel Sögu
þriðjudaginn 25. ágúst kl. 20:30.
Dagskrá:
1. Skýrsla stjórnar.
2. Ársreikningar samtakanna lagðir fram og
skýrðir.
3. Umræður um skýrslu stjórnar og reikn-
ingana.
4. Kosningar.
5. Önnur mál.
Tónlistardagskrá:
Einar Jóhannesson klarinettuleikari og Berg-
þór Pálsson söngvari koma fram ásamt fleiri
listamönnum. ^ ,
Stjórn SBTH
Mætum öUvel og tímalega
Nýír félagar velkomnír
Áskriftarsíminn er 83033
85 40