Morgunblaðið - 13.10.1987, Blaðsíða 13

jttorgnttfrliiftift /IÞROTTIR ÞRIÐJUDAGUR 13. OKIÚBER 1987
B 13
Reynsluakstur: Mitsubishi L:300 4x4 Minibus Verð kr. 875.000. Umboð á íslandi: Hekla hf.
Tæknilegar upplýsingar
L300 — ALDRIF
Sendibfll Fólksbfll
Lengd mm 4.365 4.365
Breidd mm 1.690 1.690
Haeð mm 1.975 1.975
Lengd vörurýmis mm 1.980
Breidd vörurýmis mm 1.525
Hæð vörurýmis mm 1.245
Hjólahaf mm 2.240 2.240
Sporvídd framás mm 1.430 1.430
Sporvidd afturás mm 1.415 1.415
Veghæð (lágmark) mm 215 215
Eigin þungi kg 1.550 1.635
Hámarks hlassþungi Mesta þyngd dráttartækis: kg 850 765
Með hemlabúnaöi kg 1.200 1.200
Án hemlabúnaðar kg 600 600
Vól 4.063 4.063
Borvídd/slaglengd mm 85,0x88,0 85,0x88,0
Slagrými C3 1.997 1.997
Þjöppunarhlutfall 8,5:1 8,5:1
Afl hö/5.500 sn/mín 90 90
Snúningsvægi Nm/sn mín. 149/3.000 149/3.000
Eldsneytisdreifing Niðurfallsblönd. Niðurfallsblönd.
Tankur lítrar 60 60
Gírhlutföll: 1. gír 3,967:1 3,967:1
2. gír 2,136:1 2,136:1
3. gír 1,360:1 1,360:1
4. gír 1,000:1 1,000:1
5. gír 0,856:1 0,856:1
Afturárbak 3,578:1 3,578:1
Hærra niðurfærsluhlutfall (vegagír) 1,000:1 1,000:1
Lægra niöurfærsluhlutfall (torfærugír) 1,994:1 1,944:1
Niðurfærsluhlutfall á drifi 5,285:1 5,285:1
Fjöðrun: framan Snerilfjöörun Snerilfjöðrun
aftan blaðfjaörir blaöfjaðrir
Aflhemlar: framan Diskar— 15" Diskar— 15"
aftan Skálar —10“ Skálar— 10“
Hjólbarðar 215SR-15 215SR-15
Venjulegur búnaður
Gerð Sendibfll Fólksbfll
Aflstýri — —
Sjálfvirkt innsog — —
Aflhemlar með diskum að framan — —
Hleðslunæm hemlunarfjöðrun — —
Handvirkar framdrifslokur — —
Veltistýri — —
Bensínlúga opnanleg úr ökumannssæti — —
Barnalæsingar —
Rúllubílbelti í öllum sætum — —
Snúningshraðamælir —
Áfangamælir — —
Tregðumismunadrif að aftan — —
Tímarofi fyrir þurrkur — —
Hallamælir — —
Loftnet og hátalarar — —
Rafdrifnar rúöuvindur — —
Þvottasprautur á aðalljósker
Nokkrir punktar
Reynsluakstur á öllum gerðum
vega innan og utan byggðar, á
troðningum og í þurrum sandi
og lausum. Kjörhraði 80 til 90
km/klst. á góðum vegi.
Vól og kram
Bensínvél, 90 hestöfl, góð vinnsla
á snúningi, vantar afl á lægsta
snúningshraða.
Gírkassi er fimm gíra, fyrsti of
hár í erfiðum torfærum þegar
þörf er skriðhraða, skiptir mjög
góður, hlutföll góð.
Drif er tveggja hraða, hægt að
tengja framdrif á ferð, lipurt.
Tregðulæsing á mismunadrifi að
aftan, gagnast vel. Lága drifið
að kalla hljóðlaust.
Undirvagn
Grind undir öllum bílnum, Y-bitar
fremst.
Öxlar. Heil hásing að aftan, fast
drifhús að framan með liðöxlum.
Hlifar undir framdrifi og kassa.
Fjöðrun er sjálfstæð að framan.
Mjúk í akstri og á erfiðu landi,
full mjúk í verstu ójöfnum, en fer
vel með farþega.
Stýri er af tannstangargerð,
hjálparafl, mjög gott og svarar
vel, tekur lítillega í á vestu óveg-
um.
Öryggisbúnaður
Byggingarlag gerir ráð fyrir eftir-
gefanlegum hluta framenda við
árekstur, farþegarými styrkt, inn-
byggður veltibogi.
Hemlar eru góðir, en nokkuð
þungir ástigs, diskar að framan.
Útsýni er gott í allar áttir, nema
að hnakkapúðar í öftustu sætaröð
skyggja á, speglareru mjöggóðir.
Ljósabúnaður er mjög góður,
háþrýstisprautur eru við aðalljós
til að skola af. Bakkljós mætti
vera bjartara og lýsa til hliðanna
líka.
Belti eru í öllum sætum, mjög
góð.
Læsingar eru rafknúnar og sam-
hæfðar á rennihurðum og aftur-
hurð, barnalæsingar.
Stjómtœki
Fótstig eru góð og rétt staðsett.
Stýrishjól er með réttum halla,
stillanleg hæð, gefur gott grip.
Rofar eru aðgengilegir og góðir,
lýsingu vantar við suma þeirra.
Mælaborð er sérlega vel læsilegt
og sést vel á alla mælana.
Þægindi
Rými er afbragðsgott, hægt að
rétta úr fótunum í framsætum.
Sætin eru góð, en þó er sessa
framsæta full stutt. Bakið styður
vel við hrygginn, aftursæti eru
mjög góð.
Hljóðeinangrun er góð, lítið veg-
og vindhljóð, í lággírum heyrist í
vél og kassa, þó ekki til ama.
Klæðning er mjög góð og hagan-
lega skipulögð, þó er á því
skipulagi sá galli, að hurðaropnar-
ar eru of fjarri handföngum,
kemur sér illa í roki (á fram-
hurðum).
Miðstöðin blæs og hitar vel, há-
vær á mesta hraða, annars
lágvær.
Gljúfuró getur orðið ansi vatnslítil í þurrkum eins og myndin ber með sér, en þess munu vart dæmi að laxinn kafni í
henni eða öðrum íslenskum veiðiám vegna súrefnisleysis sem stafar af þurrkum og hitum.
Ekki var veiðiparadís
í Kanada að finna...
NÚ HALLAST orðið flestir að
því, að smálaxaskorturinn á
liðnu sumri hafi stafað af ein-
hverju enn óútskýrðu slysi í
hafinu. Svo virðist nefnilega
sem talsvert vanti upp á áætl-
aðar heimtur hafbeitarstöðva
og er það smálaxinn sem vant-
ar. Þetta hefur komið fram í
f réttum í haust og útilokar að
mestu eða öllu leyti ána sjálfa
eða leirusvæðin, en á þeim
slóðum geta einnig orðið slys
sem þurrka út svo og svo stóra
hluta árganga. Þá hefur og
fregnast, að óvenjulega lítiö
veiddist af smálaxi á Irlandi á
samsvarandi vertíð og nýlokið
er hérlendis.
að eru ekki lengur þurrkar á
Islandi, mikil vatnsveður hafa
lamið land og landann í haust og
ámar tekið vel við sér. í öllum
vangaveltunum um
VEIÐI það hvar smálaxinn
gmi væri eiginlega, þá
_ , . voru sumir að benda
Guðmundur . . .
Guðjónsson á að einmitt vegna
skrifar þurrkanna gæti
hugsast að eitthvað
ótiltekið magn af smálaxi kynni að
vera enn í hafinu að bíða eftir betri
skilyrðum til göngu. Vel eftir veiði-
tíma var ekki annað að heyra en
að menn yrðu varir við fiskför upp
ámar. Því miður er erfítt að henda
reiður á í hve miklu magni, því oft
er þessi lax það sem kallað er „þara-
leginn", þ.e.a.s. hann hefur legið
lengi í hálfsöltu vatni við ósinn og
misst sjóklæði sín, orðið leginn al-
veg eins og hann hefði gengið í ána
og misst lit. Oft eru þessir laxar
enn lúsugir þrátt fyrir litinn, en það
er enginn til að veiða hann og at-
huga málið og það kemur enginn
auga á sjólús á laxi með því að
skoða hann í vatninu. Þar sem tals-
vert var af laxi í ánum þrátt fyrir
allt er meira að segja erfítt að átta
sig á því hve mikið af laxinum sem
sést í einhveijum tilteknum hyl sé
þaraleginn og hve mikið „venjulega
leginn". Ferðalög leginna laxa á
milli hylja á haustin eru einnig mik-
11, ekki síst þegar vatnsmagn eykst
og laxinn dreifír sér um ána.
Að menn vita um fiskför í haust
kemur til af því, að lúsugir smálax-
ar voru byijaðir að veiðast í dálitlum
mæli síðustu daga löglega veiðitím-
ans og fleiri sáust en náðust ekki.
Margir voru þeir bjartir, í sjóklæð-
um, en dæmin sanna að svona
síðbúnir laxar hafa oft samflot fram
ámar, hvort heldur þeir eru ný-
komnir af hafí eða að þeir hafa
legið í þaranum og beðið þar. Gott
dæmi um á sem fékk svona síðsum-
argusu a laxi var Laxá í Dölum sem
var afar léleg framan af veiðitíman-
um, heilu hollin voru að fá lítið eða
ekkert. Áin var orðin ótrúlega
vatnslítil. En svo fór að rigna og
það duglega eftir mánaðamót ágúst
september og laxinn fór af stað.
September einn gaf um 500 laxa á
6 stangir, en.þó var aðeins veitt til
12. september. Sem sagt mokveiði.
Voru þetta í bland hafsilfraðir laxar
með lús, þaralegnir með lús, þara-
legnir án lúsar og svo bara legnir
drumbar sem skriðu upp einhvem
tíma um sumarið. Áin endaði með
rúma 1.200 laxa og kom út í hópi
bestu áa landsins.
En til þess að landsmenn gráti ekki
of mikið yfír því hvað þeir eigi illa
um sárt að binda þegar þurrkar
gera þeim erfíðara fyrir að ná laxi,
skulum við rissa upp litla en hrylli-
lega mynd af ástandinu í kanadísk-
um laxveiðiám á nýliðinni vertíð.
Á austurströnd Kanada hefur lítið
rignt síðan um miðjan maí, a.m.k.
í mörgum hémðum og sem dæmi
um ástand ánna má nefna, að að-
eins var heimiluð stangveiði í 36
ám af 170 og em þá allar ár Labra-
dor einnig meðtaldar. Sá lax sem
þó hefur harkað af sér og skriðið
upp hefur haldið til í fáum hyljum
sem bjóða upp á dýpi. Alvarlegast
er, að hrygningarstöðvamar em
víðast hvar á þurru, því gætu afleið-
ingamar orðið geigvænlegar.
Veiðimálastofnun Kanada hefur
sent frá sér gögn um málið og þar
kemur fram, að ástandið hafí ekki
verið svona slæmt síðan árið 1961,
sem einnig var einstaldega -þurr-
viðrasamt og dró þungan dilk á
eftir sér. Laxastofnar þessara
svæða vom lengi að ná sér aftur
eftir þær hremmingar.
í New Bmnswick og Quebec er
ástandið skaplegra, en þó langt frá
því að vera gott. Til dæmis varð
að loka fímm þverám hinnar miklu
Miramichi 19. júlí vegna vatnsleys-
is, en nokkrar lægðir afgreiddu
málið 10 dögum seinna og þær
vom opnaðar aftur. Það em vatns-
minni vatnsföll NB og Quebec sem
harðast hafa orðið úti, í einni ánni,
Quelle, drapst hálfur 500 laxa stofn
árinnar. Laxamir hreinlega köfn-
uðu í súrefnissnauðu og heitu
vatninu. Bæði þar og víðar, hafa
sveppasjúkdómar svo og heijað á
laxinn og margir hafa fallið í val-
inn. Sveppimir ná sér á strik í
hitanum sem fylgir úrkomulausu
staðviðri. Sólin bakar vatnið, svepp-
imir hefla störf.
Svo er það félagsþátturinn. Hið
opinbera tapar stórfé vegna þess
að stangveiðimenn snúa sér annað
svo tugþúsundum skiptir, leiðsögu-
menn, sem margir hveijir allt að
því lifa stóran hluta ársins á því
að leiðbeina misjafnlega ríkum
stangveiðimönnum, em atvinnu-
lausir í hrönnum.
Síðustu fregnir hermdu að eitthvað
hefði ræst úr, háloftin hefðu hrist
eitthvað úr sér. En hvort það dugar
á eftir að koma í ljós. En við þetta
ástand, kæm bræður, búa margir,
og sést best af því hversu heppnir
íslenskir stangveiðimenn era, því
þótt hér komi gríðarlegir þurrkar
og ár verði minni en í annan tíma
þá gengur hér samt upp lax og
tekur agn.
EIÐISTORGI