Morgunblaðið - 08.03.1988, Blaðsíða 9

morgtiiiftlafrifr /ÍÞRÓTTIR ÞRIÐJUDAGUR 8. MARZ 1988
B 9
Morgunblaöið/RAX
Júrí Sedov á leið á Vikingsæfíngu á gervigrasinu. Hann kvartar ekki undan kuldanum,
enda vanur verra veðri frá heimaslóðunum.
í fyrsta lelknum á Nep-vellinum i Búdapest. Júrí stekkur hæst og skallar frá marki Spartak, en í þessum leik skor-
aði hann fyrsta markið. Með honum á myndinni eru sovéski landsliðsmaðurinn Igor Netto og ungverski landsliðsmaður-
inn Kochish.
Júrí Sedov
Fullt nafn: Júrí Sergeevich Sedov.
Fæðingardagur: 4. mars 1929, í
Moskvu.
FeriII sem leikmaður: Lék með
Spartak Moskvu frá 1947-1959. Lék
í stöðu vinstri bakvarðar.
Árangur sem leikmaður: Meistari
með Spartak Moskvu 1952, 1953
og 1958. Bikarmeistari með Spartak
Moskvu 1950 og 1958. Lék 11
landsleiki fyrir Sovétríkin. Lék einn-
ig með úrvalsliði Moskvu.
Ferill sem þjálfari: Þjálfaði lið
Volgu í knattspyrnu 1964. Þjálfaði
lið Wimpel 1966-1969 í bandí. Þjálf-
aði lið Maref í Kabúl í Afganistan
1972-1976. Aðstoðarþjálfari so-
véska landsliðsins 1976. Þjálfaði lið
yíkings 1980-1983 og 1987.
Árangur sem þjálfari: Meistari
með Maref 1974 og 1976, íslands-
meistari með Víkingi 1981 og 1982.
Sigurvegari í 2. deild 1987. Islands-
meistari innanhúss 1981.
Reykjavíkurmeistari 1980 og 1982.
Sigurvegari í meistarakeppni KSÍ
1982.
fátæktina þá held ég að æska mín
hafi verið góð. Sumrin voru full af
ævintýrum og mestur tíminn fór í
knattspymuna.
Á fyrstu árunum eftir stríð breytt-
ist allt mjög fljótt til hins betra og
það hafa líklega verið mestu fram-
faraár Sovétríkjanna.
Hvað varð þess valdandi að þú
fórst að leika með Spartak
Moskva?
— Þegar ég var 17 ára æfði ég
með unglingaliði í Moskvu, en gerði
mér ekki vonir um að komast að
hjá Spartak. En einn daginn sagði
þjálfarinn við mig: „Júrí, með hvaða
liði ætlar þú að spila?" Ég sagði
honum að ég hefði í hyggju að reyna
fyrir mér hjá einhverju liði í 2.
deild, eða jafnvel í 3. deild. Hann
sagði þá við mig að ef ég hefði
þolinmæði þá gæti ég komist að
hjá Spartak og bauðst til að fara
með mér þangað.
Næsta árið lék ég að mestu með
varaliði Spartak, en ári síðar þegar
ég var 19 ára, lék ég mitt fyrsta
keppnistímabil með liðinu mínu,
Spartak Moskva. Lengst af lék ég
stöðu vinstri bakvarðar og kunni
vel við mig þar.
GóA ár hjá Spartak
Hvernig var að leika knattspyrnu
i Sovétríkjunum á þessum árum?
— Knattspyman var kannski ekki
jafn góð og hún er í dag, en við
vorum mjög áhugasamir og fólk í
Sovétríkjunum hafði mjög mikinn
áhuga á knattspymu. Það var yfír-
leitt troðfullt á leikjum okkar, í
kringum 50.000 manns og mikil
stemmning.
Árin hjá Spartak vom mjög góð og
mér gekk vel, nema árið 1956, en
þá gat ég lítið sem ekkert leikið
með vegna meiðsla. Að öðm leyti
slapp ég alveg við meiðsli og lék
flesta leiki liðsins.
Þessi ár vom mjög góð hjá liðinu
og við urðum meistarar þrívegis,
tvisvar bikarmeistarar og oft í 2.
og 3. sæti. Besta árið var þó 1958,
en þá unnum við tvöfalt, bæði í
bikarkeppninni og deildinni.
Hvemig var að leika með lands-
liðinu á þessum áram?
— Það var nokkuð frábmgðið því
sem það er í dag. Ég lék í mörg
ár með landsliðinu, en þó aðeins
11 ieiki. Það vom allt vináttulands-
leikir, enda tóku Sovétríkin ekki
LandsllA SovAtrfkJanna 1966. Fremstur er fyrirliðinn Igor Netto og næstur er markvörðurinn frægi Lev Jashin. Júrí er
6. frá vinstri.
þátt í neinni keppni á þessum ámm
og það var ekki fyrr en síðar að
sovéskir knattspymumenn fóm að
ferðast til útlanda til að leika knatt-
spymu.
Þrátt fyrir það held ég að landslið
okkar hafi verið nokkuð sterkt og
okkur gekk mjög vel f leikjum .okk-
ar. Ég man til dæmis eftir leikjum
gegn Svíþjóð, sem þá vom þá ein
af sterkari þjóðum heims í knatt-
spymu. Við lékum tvo leiki og sigr-
uðum 7:0 og 7:1.
SkoraAi fyrsta markiA í Búda-
pest
Nú lékstu marga leiki, er enginn
einn leikur eftirminnilegri en
aðrir?
— Það er nú einu sinni svo að leik-
ir skiptast í tvennt. Góðir leikir og
slæmir leikir og maður man kannski
helst eftir verstu og bestu leikjun-
um. Þó er einn leikur mér sérlega
minnisstæður. Það var árið 1953
þegar við lékum gegn Honved
Búdapest. Það var vígsluleikur
Nep-vallarins í Búdapest og gífur-
lega margir áhorfendur mættu á
þennan leik.
Lið Honved var þá meginkjami
ungverska landsliðsins, með menn
eins og Puskas og Groshich í broddi
fylkingar og alls átta landsliðsmenn
í liðinu. í liði okkar vom einnig
margir landsliðsmenn og þetta var
einstaklega skemmtilegur leikur.
Kannski man ég þó svo vel eftir
honum vegna þess að ég skoraði
fyrsta markið, en ég skoraði ekki
mörg mörk á mínum ferli.
Viltu segja okkur frá þessu
marki?
— Leikurinn var nýbyijaður og við
fengum homspymu. Það var skall-
að frá og boltinn barst út til mín
fyrir utan vítateiginn. Ég lék fram-
hjá tveimur vamarmönnum og
skoraði með fostu skoti efst í hægra
homið. Ég man eftir því að vamar-
mennimir reyndu að komast fyrir
boltann og einn af þeim renndi sér
á fótinn á mér þannig að sokkurinn
minn rifnaði og ég þurfti að fá
nýjan í hálfleik. En þetta var
ógleymanlegur leikur, þrátt fyrir
að við töpuðum, 3:2.
Þjálfari og enskukennari
Hvað tók við eftir að þú hættir
að leika knatttspyrau?
— Þá fór ég í skóla og stundaði
nám við háskólann í Moskvu. Þar
lagði ég stund á íþróttafræði með
knattspymu sam aðalgrein. Þar
lærði ég reyndar ýmislegt fleira og
er menntaður sem enskukennari og
það hefur komið sér vel hér á ís-
landi.
Heldurðu að reynsla þín hjá
Spartak hafi lijálpað þér í skólan-
um?
— Já, hún gerði það vissulega og
ég var betur inni í heimi knattspym-
unnar. Að því leytinu var ég kannski
betur undirbúinn en margir aðrir
sem þó höfðu hlotið betri menntun
og ég held einnig að það hafi auð-
veldað mér inngöngu, enda vom
skólayfirvöld spennt fyrir því að fá
landsliðsmann í skólann.
Hvað varstu þar Icngi?
— Ég var í skólanum i fímm ár og
lauk þar prófi sem er sambærilegt
doktorsnámi hér á íslandi. Ég end-
aði á því að verja lokaritgerð mína
sem var um betri árangur og hvem-
ig mætti bæta tæknileg atriði í
knattspymu.
Bandí og knattspyma
Hvað tók við eftir skólann?
— Þá fór ég að leita mér verkefna
sem þjálfari og það fyrsta sem ég
gerði var að þjálfa lið í borginni
Kaliningrad, sem er rétt við Moskvu
og liðið heitir Volga, enda stendur
borgin við ána. En ég var þar að-
eins í eitt ár því mér bauðst staða
í Moskvu við rannsóknarstofu há-
skólans í því sem við köllum líkams-
fræði. Þar vann ég á rannsóknar-
stofu knattspymunnar, en þar er
rannsakað ýmislegt sem viðkemur
knattspymu, jafnt sálrænt sem
líkamlegt. Það kom sér vel fyrir
mig því þessi tími á rannsóknarstof-
unni jók þekkingu mína á knatt-
spymu og hefur án efa kennt mér
margt varðandi þjálfun.
Ég var þó ekki lengi þar því mér
bauðst starf sem þjálfari hjá liði í
borg rétt utan við Moskvu. Það var
lið sem heitir Wimpel og keppti í
úrvalsdeildinni í bandí. Það er íþrótt
sem er svipuð hokký, nema við
notum bolta. Þar var ég í þijú ár
og kunni vel við mig. Ég hafði mjög
gaman af bandí, þrátt fyrir að hafa
aldrei tekið það jafn alvarlega og
knattspymuna.
Ég hélt þó áfram störfum á vegum
háskólans og skömmu síðar var ég
fluttur til Afganistan til að hafa
yfirumsjón með útibúi frá rann-
sóknarstofunni. Það var í höfuð-
borginni, Kabúl, en ég kom þangað
árið 1972. Það fór reyndar svo að
ég tók að mér að þjálfa lið borgar-
innar sem heitir Maref.
SJÁ NÆSTU SÍÐU