Morgunblaðið - 05.06.1988, Blaðsíða 9

B 9
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. JÚNÍ 1988
Morgunblaðið/Ingólfur Friðgeirsson
Þórir Björnsson.
Frá Eskifirði.
ESKIFJÖRÐUR:
Fjölgun smábáta
er engin afturför
- segir Þórir Björnsson trillukarl á mb. Eini SU 2
Þórir, sem var áður skipstjóri
á síldveiði- og trollbátum, sagði
að það væri miklu betra að
vera trillukarl.
Það er tómur misskilningur,
sagði Þórir, að það sé afturför,
eins og verið er að tala um, þessi
aukning í smábátaeign. Þetta er
bara eðlileg hringrás. Menn byija
á trillum þegar þeir eru ungir,
flytja sig svo yfir á stærri bátana,
en enda á trillunum þegar þeir
fara að fullorðnast. Sjálfur sagð-
ist Þórir hafa byijað á trillum
innan við fermingu og nú væri
hann kominn á trillurnar aftur.
Aðspurður um gæftimar í vor,
sagði Þórir að það hefði ekkert
fískirí verið, enda stöðug ótíð og
norðaustan átt. Auk þess væri
eiginlega enginn fískur kominn á
grunnslóð ennþá.
Við höfum sótt héðan alveg
suður að Hvalnesi, á svonefnda
Hvítinga, en það er svona tveggja
og hálfs tíma stím héðan. Ef vel
hefur fískast í bátinn, þá er þetta
aftur allt að sjö tíma sigling til
baka, sagði Þórir. Þá sagði hann
að þeir sæktu einnig nokkuð á
„Gaurasvæðið", sem væri 20—30
mflur út frá Skrúði, en þangað
hefði ekkert gefið í vor, vegna
ótíðarinnar.
Aðspurður um fískverðið, sagði
Þórir að að væri alltof lágt. Þetta
hefði verið ágætt í fyrrasumar,
en þá hefðu tíðkast nokkrar yfír-
borganir, en nú fengist hinsvegar
Unnið að hafnarbótum í vorbliðunni á Eskifirði.
bara Landssambandsverðið, á
sama tíma og tilkostnaður væri
alltaf að hækka. Enda eru margir
að hætta í trilluútgerðinni, sagði
Þórir. Þetta væri svona bóla sem
biési upp, en hjaðnaði svo.
Þórir sagði, að þeir væru
óhressir með lögbundin veiði-
stopp, trillukarlamir. Nóg væri
að búa við það veiðistopp sem
kæmi til af veðurfarinu, þó ekki
bættust ofan á það þessi skyldu
stopp. „Það þarf ekki að stjóma
sókninni hjá okkur með miðstýr-
ingu að sunnan. Náttúran sér al-
veg um að stjóma okkar sókn,“
sagði Þórir Bjömsson að lokum.
Ingólfur
Það er hart að
þurfa að greiða
með vinnu sinni
— segir Kristján Sigurðsson, háseti
á bv. Hólmanesi SU 1
KRISTJÁN hefur verið á Hól-
manesinu undanfarin 10 ár, en
var þar áður á loðnubát frá
Neskaupstað í 6 ár auk stutts
tíma á trollbáti. Aðspurður um
mun þess að vinna á togara eða
á nótabátum, sagði Kristján að
það væri meira lýjandi vinna á
togurunum þar sem þetta væri
mikið til sama „rútínan" upp
aftur og aftur, öfugt við það
sem væri á loðnuveiðunum, sem
væru sveiflukenndari. Á móti
kæmi að togarasjómennskan
gæfi auðvitað jafna'ri tekjur.
Eftir að kvótakerfið kom til
hafa orðið meiri stopp í landi en
áður, þegar aðeins var stoppað
30 tíma eftir hvem átta til tíu
daga túr. Nú væri þetta hinsvegar
mun meira vegna kvótakerfísins
og til dæmis þyrfti Hólmanesið
að skila 45 dögum í stopp í maí
til ágúst í sumar, þannig að það
yrðu aldrei meira en ca. 3 túrar
á mánuði, sagði Kristján.
Aflamarkið hjá okkur er 1.600
tonn og af því eru eftir rúm 600
tonn og árið enn ekki hálfnað,
sagði Kristján. Hins vegar kemur
þetta kannski til með að endast
út árið, þar sem skipið á eftir að
fara í klössun og verður stopp í
a.m.k. 4—6 vikur þess vegna.
Aðspurður um sögusagnir um
smáfískadráp og að fiski væri
fleygt, sagðist Kristján telja að
þetta væri mjög orðum aukið og
væri t.d. engum fiski hent hjá
þeim á Hólmanesinu, enda eins
gott að nýta fiskinn, eins og að
henda honum, þegar hvort eð er
er búið að drepa hann.
Þegar Kristján var spurður um
Hólmanesið að taka kassa við bryggjuna á Eskifirði.
tekjurnar, sagði hann að tekjurnar
hefðu verið svipaðar þessi tíu ár,
sem hann hefði verið á togaranum
og lítið farið fyrir launahækkun-
um. Þá sagði hann það vera hart,
þegar sjómenn þyrftu að greiða
með vinnu sinni, á þann veg, að
áður en afli kæmi til skipta, væru
tekin 24% af aflaverðmæti, sem
rynnu óskipt til útgerðar til
greiðslu kostnaðar. Ennfremur
sagði Kristján það var ótækt, að
sami aðili væri bæði í útgerð og
ræki fiskvinnslu og sæti á þann
veg báðum megin samningaborðs-
ins þegar samið væri um fiskverð.
Hefðu ókostir þessa fyrirkomu-
lags sýnt sig, þegar tilraun var
gerð til fijáls fískverðs, en þessir
aðilar, sem ráku bæði útgerðina
og fískvinnsluna, greiddu alltaf
lágmarksverð fyrir fískinn.
Kristján, sem er stjómarmaður
í sjómannadeild verkamannafé-
lagsins Árvakurs á Eskifirði,
sagði að helsta áhugamál sitt
Morgunblaðið/Ingólfur Friðgeirsson
Kristján Sigurðsson háseti á
Hólmanesi SU.
hvað varðaði réttindamál sjó-
manna væri að starfsreynslan
yrði einhvers metin og fylgdi sjó-
manninum en ekki útgerðinni. „Ef
ég hætti á Hólmanesinu núna og
færi í skipsrúm hjá einhverri ann-
arri útgerð, þá félli 16 ára starfs-
reynsla mín niður og yrði einskis
metin og ég sæti við sama borð
og nýliði, sem væri að byija til
sjós. Þessu þarf að breyta," sagði
Kristján Sigurðsson að lokum.
Ingólfur