Morgunblaðið - 05.06.1988, Blaðsíða 10

10 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. JÚNÍ 1988
? *
R
Morgunblaðið/BAR
Signin GK kemur að landi með fyrsta humaraflann til Grindavíkur tveimur dögum eftir að veið-
itíminn hófst. Aflinn var um 700 kg.
GRINDAVÍK:
Bátamir skrýðast
sumarbúningi
Grindavík baðar sig í sólinni. Uppi í þorpinu
eru ungu stúlkurnar komnar í vist og aka
nú börnum i kerrum og vögnum, skólinn er
búinn. Inn um dyr f iskvinnsluhúsanna sér
djarfa fyrir þeim eldri, sumarvinnan er haf-
in. Nokkrir bátar eru við bryggjurnar, karl-
arnir að gera klárt fyrir næstu törn að lok-
inni vertíð. Það er ýmist humarinn eða djúp-
rækjan sem stefnt er á. Þeir minnstu á færi
eða snurvoð. Vetrarhamurinn er fallinn af
bátunum, netapallamir komnir í hús, trollin
á bryggjunni, málningarpenslar á lofti, smám
saman færast bátamir í sumarskrúðann.
Strákar, sem era ekki nógu gamlir til að
vera í vinnu, taka hálfleik í fótboltanum.
Þeir setja tuðruna á bögglaberann og hjóla
niður á bryggju til að fylgjast með. Þegar
ekkert nýtt er að gerast byijar boltinn aft-
ur. Morgunblaðsmenn koma á bryggjuna tU
að spjalla við sjómenn og verða óvænt vitni
að árstíðaskiptum atvinnulífsins í sjávar-
plássinu: Sumarið siglir inn í höfnina með
Sigrúnu GK 380. Þeir era að koma með
fyrsta humaraflann sem berst að landi í ár.
Látum hveijum degi
nægja sína þjáningu
V ÖRÐUFELLIÐ liggur við
bryggjuna og mannskapurinn er
að taka netin í land, síðasta neta-
róðrinum er lokið að þessu sinni.
Þetta er 15 tonna frambyggður
bátur, fjórir á. Guðmundur Tóm-
asson skipstjóri og Einar Bjarna-
son vélstjóri keyptu bátinn fyrir
átta mánuðum. Við spyrjum þá
hvernig hafi gengið.
„Vertíðin var í sjálfu sér ekkert
burðug, þetta eru ekki að verða
neinar vertíðir. Afkoman fer al-
mennt frekar versnandi, bæði frá
sjónarhóli útgerðar og sjómanna.
Okkur g^kk þó þokkalega núna
miðað við aðstæður, hefði getað
verið verra. Við höfum fengið rúm
160 tonn,“ segir Guðmundur. „Það
nægir til þess að halda bátnum, en
það leyfír ekkert af því.“
„Við förum kannski á dragnót,"
segir einar þegar þeir eru inntir
eftir hvað taki við að lokinni neta-
vertíðinni. „Það er þó ekki ákveðið
enn. Við eigum ekki eftir nema um
20 tonn af þorskkvótanum, þannig
að það má segja að við séum hálf
bjargarlausir. Ég held að maður
láti bara hverjum degi nægja sína
þjáningu."
Guðmundur bætir við: „Nú er
engin Eldeyjarrækja svo að ekki
Einar Bjarnason vélstjóri.
veiðum við hana. Við eigum rækjuk-
vóta, en getum ekki notað hann og
við getum notað þorskkvóta en höf-
um hann ekki, þannig er nú ástand-
ið. En ætli þetta bjargist ekki, ger-
ir það það ekki alltaf?" Og þeir fé-
lagar kváðust ekki enn að minnsta
kosti hafa ástæðu til mikillar svart-
sýni, í öllu falli dygði síst að gefast
upp og að þeim töluðu orðum sneru
þeir sér aftur að bátnum. Nóg að
gera við að koma netunum í land
og dytta að eftir vetrarátökin.
Guðmundur Tómasson um borð i Vörðufellinu. Morgunbiaðið/BAR
Hér byggist allt á sjósókn
Fisk-
markaðir
erutil
bóta
HRAFN Sveinbjarnarson IH er
einn af stóru bátunum i
Grindavík. Þar er verið að draga
togvíra um borð og greinilegt
að nú á að skipta um veiðiað-
ferð. Troll á bryggjunni og menn
á hlaupum, aðgæta hvort nokk-
urs staðar er snurða á víraum.
Einn þarf ekki að hlaupa, hann
lítur eftir víraum á dekkinu og
hefur góða yfirsýn þar sem hann
tyllir sér á rekkverk og horfir
yfir sviðið. Þar er Sigurður Vil-
hjálmsson, annar vélstjóri, og þar
sem hann virtist mundu sitja
kyrr næstu mínúturnar, var hann
tekinn á tal.
„Ég hef verið á sjó meira og
minna síðan ’81,“ segir Sigurður.
„Það er ágætt starf sem slíkt, en
svo sem ekkert gott fyrir flölskyldu-
menn, maður er svo mikið að heim-
an. En það er mjög gott hvað mað-
ur getur þó tekið sér góð frí inn í
milli. Launin eru það góð á meðan
maður er á sjó, að það er hægt
öðru hveiju.
Hafa launin breyst eitthvað síðan
hann byijaði á sjó?
„Launin eru eins góð og áður,
þau fara eftir fískiriinu. En kjörin
að öðru leyti versna alltaf. Fisk-
markaðimir eru þó til mikilla bóta.
Við löndum öllu á markaðinn, það
Sigurður Vilhjálmsson
er betra, fáum hærra verð fyrir físk-
inn.“
Sigurður gefur vímum auga á
meðan hann talar, það má ekki allt
fara í hnút vegna málgleði. Þeir eru
að skipta yfír á troll þylq'umst við
vita. Hvað á að fara að veiða?
„Það er rækjan. Við vorum á
netum og það var frekar tregt.
Næst er það rækjan fyrir norðan.
Mér líst ágætlega á það. Hefur
verið góð veiði fram að þessu. Við
verðum fímm um borð og sjö á,
þannig að alltaf verða tveir í fríi
og það er mjög gott, þá er hægt
að vera eitthvað heima," segir Sig-
urður Vilhjálmsson og er nú ekki
lengur til setunnar boðið, vírinn
kominn um borð og verk að vinna,
rólega stundin er liðin.
Það er fimmtudagur og tveir
dagar liðnir af humarveiðitíman-
um. Nokkrir bátar komnir út og
hinir að Ijúka við að gera klárt.
Við bryggjuna er Máni GK og
skipverjar að leggja sfðustu hönd
á undirbúninginn fyrir humar-
veiðina. Þeir ætla að fara út á
hádegi. Við hittum fyrir Guðlaug
Gústafsson stýrimann og tökum
tali.
Guðlaugur hefur stundað sjóinn
síðan 1963, að undanskildum tveim-
ur árum í landi. Hefur mikið breyst
á þessum tíma?
„Já, það hafa orðið breytingar.
Guðlaugur Gústafsson stýrimaður
Þetta er engin vertíð orðin núna
hjá því sem var. Það var mjög tregt
í vetur,“ segir Guðlaugur. „Að-
búnaður er nú svipaður á þessum
minni bátum og ósköp svipað að
róa og kjörin hafa ekki batnað mik-
ið.“
Er betra í landi? „Ég hef nú ekki
fylgst svo vel með hvemig kaupið
er í landi. Þar er nú ekki mikið að
hafa nema þá verkamannavinnu.
Maður hefur það Jíklega heldur
skárra á sjónum. í svona minni
plássum eins og hér byggist allt á
sjósókn. Það getur líka gefíð vel
af sér, til dæmis á humamum.
á Mána frá Grindavík.
Núna aftur á móti lítur ekki eins
vel út með hann. Það hefur engin
hækkun orðið á verðinu í krónutölu
og kvótinn hefur minnkað. Við vor-
um með rúmlega tólf tonna kvóta
í fyrra og fengum tvö og hálft tonn
í fyrsta róðrinum. Núna höfum við
hálft tólfta tonn, þannig að það
verður minna út úr þessu að hafa
núna. Svo koma skattamir, þetta
nýja kerfí er ívið þyngra, það er
alveg tilfellið. Það getur þó komið
sér vel ef stökkbreytingar verða á
tekjunum, en ég sé varla að það
verði, þessu er öllu stýrt með kvót-
um,“ sagði Guðlaugur Gústafsson.
Morgunblaðið/BAR