Morgunblaðið - 01.11.1988, Side 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 1. NÓVEMBER 1988
TUNE:
Lokatónleikar
_______Tónlist____________
Jón Ásgeirsson
Tónlistarhátíð ungra norrænna
einleikara lauk sl. laugardag með
tónleikum í Háskólabíó. Þar komu
fram þrír einleikarar en flautuein-
leikur Dan Laurins var felldur
niður vegna þess að blokkflauta
hans skemmdist í flutningunum
til íslands. Ekki reyndist mögulegt
að útvega honum aðra flautu er
þyldi án fyrirvara konsertátök en
blokkflautur eru sérlega viðkvæm
hljóðfæri.
Tónleikamir hófust á frum-
flutningi verks eftir Ivar Froun-
berg, er hann nefnir A dirge „Ot-
her echoes inhabit the garden" —
in memoriam Morton Feldman.
Frounberg var um tíma í læri hjá
Feldman og segir verkið bergmála
„fleira en bara hljóðláta og kyrr-
stæða tónlist Feldmans". Verkið
er þrískipt í formi og er einleiks-
rödd akkorðunnar það sem heldur
verkinu saman eða tengir and-
stæður þess. Verkið hefst með
„lygnri byrjun“ og rís upp í mikla
stígandi er splundrast undir það
síðasta „í andstæður sem endur-
spegla grundvallarskiptingu milli
jafnvægis og óstöðugleika“.
Þessi „útfararsálmur" er tölu-
vert flókin og vel unnin tónsmíð
og erfíð fyrir akkorðu-einleikar-
ann, sem var Geir Draugsvoll.
Hann lék allar tónflækjur verksins
með glæsibrag.
Sellókonsertinn eftir Elgar var
annað viðfangsefnið og þar lék
Jan-Erik Gustafsson einleik á
selló. Gustafsson er 17 ára og
ekki aðeins feikna efnilegur sel-
listi, heldur hefur hann þegar náð
valdi á góðri tækni, safaríkum
tóni og lék með tónmál Elgars oft
á skáldlegan og rismikinn máta.
Þama er á ferðinni listamaður,
sem, ef vel tekst til, á að geta
gert stóra hluti í framtíðinni.
Síðasta verkið var fyrsti píanó-
Geir Draugsvoll
konsertinn eftir Brahms og þar
lék Anders Kilström einleikinn.
Kilström er góður píanisti og lék
konsertinn á yfírvegaðan máta.
Þrátt fyrir frábærlega vel út-
færðan leik vantaði háskann eða
þau átök, sem hefja flutning slíkra
stórverka, sem þessi konsert er,
upp fyrir hið gulltryggða jafnvægi
kunnáttumannsins.
Sinfóníuhljómsveit íslands átti
Jan-Erik Gustafsson
Anders Kilström
og þama ágætan dag undir stjórn
Perti Sakari og var aðdáunarvert
að sjá hann leiða hljómsveitina í
gegnum hljóðfallsflækjumar í
verki Frounbergs.
Með þessu tónverki lauk Tón-
listarhátíð ungra norrænna ein-
leikara og eftir að hafa setið alla
tónleikana er niðurstaðan sú, að
Norðurlönd eigi sér mikla framtíð
í þessum ágætu tónlistarmönnum
og ef vel tekst til má t.d. ætla
að Leif Ove Andsnes taki sér
sæti meðal fremstu tónlistar-
manna heimsins. í þeim efnum
verður þó að spyija tíðinda við
leikslok, því þar fer ekki alltaf það
eftir, sem til var stofnað í upp-
hafí, enda er frú „Fortuna“ mesti
gikkur, þegar hún velur sér fólk
til fylgdar og útdeilir vemdar-
djásnum sínum.
Michaela Fukacová Christensen
Olle Persson
Söngur og sellóleikur
Sjöttu tónleikar TUNE voru
haldnir í íslensku óperunni og
komu þar fram Michaela Fukacová
Christensen sellóleikari, ásamt
Bohumila Jedlickova undirleikara
á píanó, og Olle Persson bariton-
söngvari en með honum lék Mats
Jansson á píanó. M.H. Christensen
lék sónötu op. 36 eftir Grieg, Til-
brigði eftir Martinu og Pampeana
Fasteignasalan
EIGNABORG sf.
- 641500 -
Víkurás — 2ja
55 fm íb. á 3. hæfi. Bílskýli.
Hrafnhólar — 2ja
íb. á 8. hæfi. Laus strax.
Laugavegur - 3ja
85 fm á 3. hæð í steinh. Mikið endurn.
Dalaland — 4ra
Um 90 fm á 3. hæð. Stórar suöursv.
Stóragerði — 4ra
Glæsil. fb. á 2. hæð. 3 svefn-
herb. Mikiö endurn. Tvennar
8valir. Bilsk.
Sundlaugavegur - parh.
130 fm eldra parh. á tveimur hæðum
i steinh. 4 svefnherb. ásamt bílsk.
nr. 2 eftir Ginastera.
Christensen er teknískur sellisti
en yfírleikur í styrk, svo að öll
tónræn átök verða yfírspennt um
of. Þetta var sérlega áberandi í
Grieg- sónötunni, svo sem eins og
hún ætlaði sér að bæta um það
sem vantar í verkið. Jedlickova
studdi vel við yfírdramatíska leik-
útfærslu Christensen.
Olle Persson flutti Dichteliebe
eftir Schumann, The Bones of
Chuang Tzu eftir David Blake og
þijú sönglög eftir Sigurd von
Koch. Það var margt fallega gert
hjá Persson í Dichterliebe þó flutn-
ingur hans í heild væri einum of
yfírvegaður og píanistinn næði
ekki að skálda í undirleikinn, þrátt
fyrir að allt væri á „sínum stað“.
Sama má segja um flutning
félaganna á „beinasöng Blakes"
en þar var túlkun píanistans meira
sannfærandi en í Schumann. í
báðum verkunum var textafram-
burður söngvarans einstaklega
skýr og túlkun hans góð í söngv-
erki Blakes. I sænsku lögunum
eftir Koch var söngur Perssons
og undirleikur Janssons góður og
hefði verið góð tilbreyting í því
að heyra hann syngja meira af
sænskri söngtónlist.
Leif Ove Andsnes
Af þeim átta einleikurum, sem
leikið hafa einleik á TUNE-hátíð-
inni er Leiv Ove Andsnes án efa
athyglisverðasti tónlistarmaðurinn.
Hann varð átján ára 7. apríl og
hefur þegar á valdi sínu tækni er
skipar honum í flokk „virtúósa".
Kennari hans undanfarið hefur ver-
ið tékkneskur píanóleikari, Jiri
Hlinka að nafni, sem vann sér það
til frægðar, að komast í „lokariðil"
Tsjajkovskí-keppninnar í Moskvu,
árið 1966. Það hefur mikið að segja
fyrir ungan og efnilegan tónlistar-
mann, að leiðbeinandinn hafí til að
miðla af mikla reynslu og tækni-
þekkingu og ekki síst tilfínningu
fyrir því stóra í listinni. Hér er það
ofíð í eitt, góður kennari og góður
nemandi og þó þau tröllatök sem
Andsnes hefur á píanóinu veki
undrun er ekki síður um vert,
hversu skilningur hans á tónlistinni
er gróinn inn í leik hans og túlkun.
A efnisskrá sjöundu tónleika
TUNE voru verk eftir Haydn. Niel-
sen, Debussy og Janácek. C-moll
sónatan Hob. XVI/20 var undur-
samlega vel leikin, tónmálið glitr-
andi tært og þrungið af músik. í
Chaconne op.23, eftir Nilsen var
leikur Andsness stórbrotinn. í Est-
ampes eftir Debussy mátti heyra
að Andsnes hefur ekki fullkomnað
tök sín á viðkvæmum blaebrigðum
hins franska meistara. I síðasta
verkinu, píanósónötunni, 1. október
1905, eftir Janácek var leikur hans
áhrifamikill. Þessa sónötu yrkir
Janácek í sorg yfír því óréttlæti er
lögreglan drap verkamann í götu-
óeirðum og er tónlist hans enn í
gildi, hvað varðar réttlætið í henni
veröld okkar.
í heild voru þetta glæsilegir tón-
leikar og framlag Leifs Ove Ands-
ness til TUNE-hátíðarinnar há-
punktur hennar. Hjá þessum dreng
er tæknin ekki meginmarkmið og
tónlistin ekki aðeins lesanlegar nót-
ur. í leik hans býr eitthvað sem á
sér vist í undirdjúpum tilfinning-
Flauta og
semball
Áshildur Haraldsdóttir flautu-
leikari og Anna M. Magnúsdóttir
sembalisti léku á 5. tónleikum
TUNE, sem haldnir voru í Lista-
safni íslands, verk eftir Handel,
Berio, J.S.Bach og Hauk Tómasson.
Fyrsta viðfangsefnið var Sónata í
C-dúr op. 1 nr. 7 eftir Handel. (Það
stendur Hándel í efnisskrá en hann
sjálfur ritaði nafn sitt án tvípunkt-
anna, eftir að hann settist að í
Englandi). Ýmislegt er á huldu um
leikmáta svo og rithátt á tónverkum
frá barokktímanum og hafa margar
tilgátur verið settar fram af þeim
sem rannsakað hafa tónlist frá
þessum tíma. Víst er að miku getur
munað í sumum tilfellum. Hvað sem
því líður var leikur Áshildar mjög
áheyrilegur og samspil hennar og
Önnu fastmótað og vel útfært.
Ein-flautu-sekvensan eftir Berio
var hressilega flutt og sömuleiðis
Eco del Passato, fyrir flautu og
Áshildur Haraldsdóttir
sembal eftir Hauk Tómasson
„Endurómar fortíðarinnar“ er í fjór-
um köflum og eru þrír fyrstu nokk-
uð einhliða í gerð, þ.e.a.s. að
þrástagast er um of á sömu tón-
hugmyndinni. Sá fjórði er aftur á
móti mun betur unninn og þar var
leikur Áshildar afbragðs góður.
Síðasta verkið á tónleikunum var
Leif Ove Andsnes
anna en yfir þessu vakir „skynsem-
in“ er stýrir tækninni og agar til-
finningamar til stórbrotinna list-
rænna átaka.
Anna M. Magnúsdóttir
e-moll sónatan (BWV 1034) eftir
J.S. Bach og þar sýndi Áshildur að
hún er góður flautuleikari og vel
músikölsk. Anna M. Magnúsdóttir
er að verða ágætur semballeikari.
Samleikur hennar og Áshildar var
ágætur, svo að von er í góðum liðs-
manni, þar sem Anna er við sembal-
inn.
EFasfeignasalan
EIGNABORG sf.
Hamraborg 12, s. 641 500
Sölumenn:
Jóhann Hallöanarson. hs. 72057
Vilh|álmur Einarsson. hs. 41190.
Jón Einksson hdl. og
Runar Mogensen hdl.
JMmoQsitiMfifrife