Morgunblaðið - 14.05.1989, Qupperneq 21

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 14. MAÍ 1989
C 21
Ég spyr hvort lögreglan
hafi enga athugasemd gert
við dópið hegar hún kom
íheimsókn nm morguninn.
„Nei, nei. Þetta er allt
iöglegt. Ég fæ allt mitt fró
læknum, sem gefa reseptið
ótámitt nafn.“
holt að nýju. Þar er setið við sjón-
varp, en allt með kyrrum kjörum
að öðru leyti. Eftir að ég er farinn
í háttinn heyri ég einhverja há-
reysti að neðan, en velti því ekki
frekar fyrir mér.
Ég vakna fyrir hádegi og fer
niður á Hlemm. Þar er ekkert um
að vera. Ég fer niður í bæ og fæ
mér súpu. Þaðan aftur upp á
Hlemm. Þangað kominn hitti ég
einn þeirra, sem ég sat með að
morgundrykkju. Þann sem þekkti
allt mektarfólkið. Ég spyr hvaða
ferðalag sé á honum og hann seg-
ist hafa verið að koma út af lög-
reglustöð. Kemur þá í ljós að RLR
og Fíkniefnalögreglan stóðu fyrir
sameiginlegu hreinsunarátaki í
Brautarholtinu skömmu áður.
Höfðu þeir þann háttinn á að taka
sem flesta, en skilja hismið frá
kjamanum i Hverfisteininum. Hon-
um hafði verið sleppt eins og skot,
eins og reyndar megninu af fasta-
kúnnunum. Mér skilst að þeir hafi
hirt allt að átta manns, sem voru
inni á einu herberginu, en þaðan
kom háreystin um nóttina.
Ég fér upp í Brautarholt og þar
er friður og ró. Ég fer upp sem
snöggvast og þarf svo að bregða
mér á salemið. Meðan ég er þar
inni heyri ég umgang frammi á
gangi. Þegar ég kem fram aftur
standa þar tveir foringjar, báðir
með skurðlæknahanska á höndum
og annar með talstöð, sem hann
mundar faglega. Fíkniefnalögregl-
an góðan daginn!
Þeir segja mér að fara í göngu-
för, hvað ég geri. Ég fer niður á
Hlemm. Þar er byijað að lifna við
og ég sé að hass er komið á markað-
inn að nýju eftir þurrðina, sem var
fyrir helgi. Á bekk fyrir utan situr
rónahópur með bjór. Honum til
bragðbætis bryðja þeir töflur með.
Niðri í bæ er róleg stemmning
og ég fer aftur upp í Brautarholt.
Ég legg mig fram á kvöld og fer í
Brabra.
Þetta kvöldið heiðra Sniglamir
staðinn með nærveru sinni. Hjá
flestum öðmm er helgin byijuð eða
þeirri síðustu ólokið. Fastagestirnir
em mættir. Um mitt kvöld sé ég
undarlegt par; stúlkan er ekki degi
eldri en sextán og smávaxin miðað
við aldur. Kærastinn er hins vegar
hálfþrítugt heljarmenni og engar
ýkjur að segja að hann sé helmingi
stærri en hún. Hver maður sinn
smekk. Ég hlera samræður þeirra
stutta stund og hún er að ræða um
einhveija vinkonu sína, sem hún
segir algerlega ómögulega, en hann
er að ræða um jeppann sinn. Hvor-
ugt virðist hlusta á hitt, en samt
ræða þau stanslaust saman á þess-
um nótum.
Það er nóg að gera á barnum.
Dauðadmkkinni konu er hent út
og einn Snigillinn deyr. Hann er á
milli hjóla er mér sagt. Tveir mið-
aldra menn sitja við eitt borðið og
ræða „kellingarnar" sínar. Þær eru
báðar ómögulegar heyrist mér, en
þeir em á fimmta bjór og frnnst
þeir vera ágætir. Það er bein út-
sending í Reykjavík síðkveldis.
Ég fer niður og tékka á dans-
gólfinu. Þar em tveir hommar að
dansa og að mér víkur maður og
reynir að sannfæra mig um nauðsyn
þess að grípa til alvarlegra aðgerða
til þess að stemma stigu við kyn-
villingaplágunni. Ég bið hann að
prédika guðspjallið annars staðar
og fer aftur upp.
Það er komið að lokun. Einhver
umræða er meðal fastagestanna um
partíhald, en gefíst er upp á því.
Einhveijir ætla í Smiðjukaffi. Ég
býðgóða nótt.
Ég fer upp í Brautarholt feginn
því að síðasti dagurinn í undir-
heimum er að kveldi kominn. Þegar
ég er á leiðinni inn til mín heyri
ég umræður inni í herberginu hjá
morgundrykkjufélaga mínum, sem
ég hitti á Hlemmi fyrr um daginn.
Ég banka og er boðið inn. Hjá hon-
um er konan, sem grét vegna ferm-
ingar dætra sinna.
Þau eru tiltölulega róleg, enda
bryður maðurinn deyfilyf í sífellu.
Ég spyr hvort lögreglan hafi enga
athugasemd gert við dópið þegar
hún kom í heimsókn um morgun-
inn. „Nei, nei. Þetta er allt löglegt.
Ég fæ allt mitt frá læknum, sem
gefa reseptið út á mitt nafn.“
Skömmu síðar býð ég góða nótt
og fer í koju.
Um hádegi daginn eftir tek ég
hafurtask mitt saman og treð í sjó-
pokann. Dvölinni í Brautarholti er
lokið.
Ég fer niður, skila lyklinum og
kveð. Vaktmaðurinn er sá eini, sem
tekur undir þetta og ég segi honum
að eiga kasettuna með rússneska
þungarokkinu, finnist hún þá, því
hún lenti á flakki. Hann kveður
mig með virktum og ég fer út með
pokann á öxlinni.
Uti á götunni lít ég á þetta gisti-
hús ógæfunnar — Heartbreak Hotel
— og sé að geðsjúki maðurinn felur
sig á bak við gardínu. Það er helli-
rigning, en þegar ég er kominn
vestur í bæ er stýtt upp og sólin
skín á mig.
Móttakan á gistiheimilinu. Sé grannt skoðað má sjá myndir af þeim
félögum Mohammed Ali og Jóni Páli hangandi á vegg.

2
«? #mu

Besta veró sumarsms

"^ ir, i ‘ v
:
Verö aóeins kr. 38.350r*
Stefí,? ■■
Viðbótaraisting i júlí og ágúst

Ibúóirnar í Las Palomas, hinum nýja gististað
Veraldar á Costa del Sol, seldust upp, og vió
höfum því fengió aukagistingu í júlí og ágúst
fyrir þá, sem ekki komust að.

Igss

íLas Palomas
um árabi! ver
astigisiistað
'Sol'vegnagó

ss

Verölderstoltafaðbjóða
farþegum sinum þennan
gististað á frábæru verði.

m&m

IpSlöéáp®

>■,: w.: -

Það skiptir máli hvarþú dve,
; ~ ur isurnarleyfinu. Costa del

*■-■ Sk.

>21
str
m ■■ -

er mikið um að vera altan daginn.
; . , 3 .. , . . ..
<■# Iþrotta- og leikjadagskra allan dagmn < garðmum.
- Skemmtidagskraoll kvold.
- Sérstakur barnaklúbbur.
- Ténnisvöllurog tvær sundlðugar.
- Loftkæling íibúðum.
“■■ ■ - ■>■ , „ u-'li—_
m
j^ogörúgg.sólí

■’m . - ...
tý' ; ■'.•-'-'IT’... úþ,,. '-•■<<!> ~
* d'
... iíáfe. •

mr

M L;. -■' ■ •">" M
AUSTURSTKÆT117, II hœó. SÍMI622200
■
mm • ’s

r# U \
^^^óTíónroeóWO ^ ||
4 09
ÍHÉÍlf