Morgunblaðið - 02.03.1990, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. MARZ 1990
25
Minning:
Jón V. Jónsson,
Kolþemumýri
Fæddur 5. febrúar 1900
Dáinn 12. janúar 1990
Mig langar í örfáum orðum að
minnast afa míns, Jóns Valdimars
Jónssonar frá Kolþernumýri í Vest-
urhópi, sem lést 12. janúar á sjúkra-
húsinu á Hvammstanga. Hann
fæddist á Syðri-Löngumýri í
Svínadal og voru foreldrar jians þau
Jón Bjarnason og Helga Arnadótt-
ir. Valdi afi var elstur af fimm
bræðrum.
Á unga aldri fór hann í fóstur
til afa sins og ömmu, þeirra Áma
Bergþórssonar og Guðríðar Jóns-
dóttur sem bjuggu á Kolþernumýri
í Vesturhópi. Þegar afi var 25 ára
tók hann við þeirra búskap. Ári
seinna giftist hann Rannveigu
Sigríði Þórðardóttur frá Vogum við
ísafjarðardjúp en hún lést árið
1960.
Eignuðust afi og amma fjögur
börn. Þau eru Ólöf f. 18.9.1928,
Guðjóna Ragna f. 1.6.1936, Krist-
jana Alda f. 25.9.1940 og Þórður
Kristján f. 10.7.1943. Dóu Krist-
jana og Þórður ung.
Eru barnabörnin hans Valda 6
og langafabörnin orðin 4.
Afi var bóndi í 45 ár en 1970
hætti hann búskap og fluttist suður
til okkar í Einholtið. Og það urðu
mín fyrstu kynni af honum. Hann
var barngóður og naut ég þess vel.
Þegar ég var fjögurra ára hjólaði
ég oft út í búð til að kaupa dag-
blaðið fyrir hann og fékk ég oft
aura í lófann sem ég mátti kaupa
nammi í munninn fyrir, eins og
hann sagði. Og stóð hann þá í
glugganum og fýlgdist með mér þar
sem ég hjólaði. Valdi afi var alltaf
hluti af fjölskyldunni og það var
gott að koma heim úr skólanum
vitandi þess að einhver væri heima
og fengum við okkur þá að borða
saman.
Afi var ræðinn og ef einhver
gestur kom í heimsókn þá mátti
nú ekki fara út án þess að spjalla
dálítið. Skemmtilegast fannst hon-
um að tala um sveitina sína og fá
fréttir þaðan, því hugur hans var
þar alltaf.
Árið 1980 fór hann á heimaslóð-
ir og lagðist inn á sjúkrahúsið á
Hvammstanga heilsunnar vegna.
Þar dvaldi hann sín síðustu æviár.
Það er þakklæti og gleði [ huga
mínum að hafa kynnst afa. Ég bið
Guð að blessa hann.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Rannveig Alda Jónsdóttir
Minning:
Guðrán Margrét
Sigurðardóttir
Síðsumarkvöld, hlýr suðvestan-
þeyrinn bylgjaði gras í högum,
haustlitir komnir um engi og hlíðar.
Húmdökk fyöllin með skarpar útlín-
ur báru við himin. Kvöldroði í vestri
varpaði undarlegu skini á efstu
brúnir Múlans, vekjandi aðkomu-
manninum ótal spurningar um dul-
arfullt seiðmagn öræfanna innst í
hjarta landsins. Kvöldskyggðan dal-
inn með afdölum og giljareiðum
nam augað ekki allan, endalaus
kyrrð utan niður árinnar, þar sem
hún mylur blágrýti og brýtur land,
mislynd en óhagganleg eins og
eilífðin sjálf.
Til bæjarins sem stendur undir
fy'allshlíðinni er ferðinni heitið.
Víðvallagerði, hversu oft hef ég
heyrt það orð. Nafn, sem ég minn-
ist allt frá árdögum bemskunnar,
óijúfanlega tengt húsmóður staðar-
ins, Margréti Sigurðardóttur.
Margrét var af Melaætt, afkomandi
ásamt fjölmörgum, Þorsteins Jóns-
sonar sem talinn er forfaðir Mela-
ættarinnar. Á gömlu minnisblaði
hef ég séð eftirfarandi skrifað: Son-
ur Þorsteins Jónssonar var Páll
Þorsteinsson sá sem fluttist í móð-
urkviði á fjalafæri yfir jökulsá und-
ah Hákonarstöðum. Undarlegt er
það land og mikil saga þeirrar þjóð-
ar sem átti þær konur er báru börn
í lífi sínu á íjalafæri yfir Jökulsá á
Dal. Ljós frá olíulampa, fagnadi
viðmót heimafólksins allt svo sjálf-
sagt eins og klukka tímans hefði
stöðvast þarna undir Fjallinu. Há-
mark gestrisninnar.
I Víðivallagerði var veittur góður
beini, aðeins það besta borið á borð.
Það virtist ekki ofrausn blandið
þegar húsfreyja bauð íslenskt smjör
út í hnausþykkar baunir með spik-
feitu saltkjöti. Þar hafði enginn
ótta af orkuríkum mat, enda lifði
Jón Pálsson, langafi húsfreyju, 100
jól og varð afi hennar því sem
næst jafngamall. Leiftur frá því
liðna hvarfla um hugann. Ég minn-
ist húsbóndans Hemmerts Einars-
sonar mannsins hennar Margrétar.
Engum sem kynntist honum duldist
það lengi að þar fór hugljúfur
íslenskur ágætismaður.
Hemmert var frá Víðivöllumytri,
sonur hjónanna Einars Jónssonar
og Þórunnar Einarsdóttur. Móðir
Margrétar var Ingunn Jónsdóttir
frá Kleif. Faðir hennar var Sigurður
Þorsteinsson, Jónsson, Pálsson,
Þorsteinssonar sem fyrr greinir frá
að flust hafi á fjalafæri yfir Jök-
ulsá. Margrét lést 22. janúar síðast-
liðinn, fædd 19.11. 1904. Hún var
ein af þremur dætrum þeirra hjóna,
hinar voru Elísabet og Sigurbjörg
sem báðar eru látnar fyrir nokkru.
Margrét og Hemmert hófu bú-
skap í Víðivallagerði föðurleifð
hennar árið 194£. Samhent gengu
þau til verka og fóru mildum hönd-
um um alla hluti hvort sem var
nýtt eða gamalt, lifandi eða dautt.
Að þeim hændist ungviði og var
hlutur húsbóndans síst minni þar.
Börn voru þar ófá til sumardvalar
og sum meira en það. Sjálfum varð
þeim ekki barna auðið.
Fyrir nær 40 árum vissi ég dreng,
sem eftir uppskurð þá nýorðinn 7
ára dvaldi á Sjúkrahúsi Seyðisfjarð-
ar og undi hag sínum all illa, mátti
einskis neyta, utan hafraseyðis, sem
ekki taldist eftirsóknarvert. Þá var
Margrét þar á ferð og færði um-
komulausum frænda ljúffengan
ávaxtasafa úr apóteki staðarins, að
höfðu samráði við lækni sjúkrahúss-
ins. Svona var Margrét. Ég hygg
að vart hafi sá í annan tíma fengið
betri drykk. Þau tóku við allgóðu
búi eftir því sem þá taldist vera en
þeirra búskaparsögu ætla ég frá-
leitt að segja hér. Jafn fráleitt væri
ef ég segði að í Víðivallagerði hefði
verið framúrstefnubúskapur í nú-
tímatækni og vélvæðingu. Það var
ekki. Þegar þau Margrét og Hemm-
ert urðu að láta undan síga fyrir
elli og þreytu voru ýmsir góðir
grannar, sem réttu þeim hjálpar-
hönd. Því ágæta fólki sé þökk.
Margrét var vel greind, fróð og
stálminnug. Þessi fátæklegu minn-
ingarbrot verða aldrei annað en eins
og öreind, ein af þeim fjölda minn-
inga, sem við sem hana þekktum
hýsum í huga okkar. Handan við
Múlann og mannlegt sjónarmið
liggja leiðir um óravíddir hinnar
miklu firrðar þar sem við þekkjum
engi kennileiti. Ég trúi því, að þar
í skini kvöldroðans verði húsfreyj-
unni í Víðivallagerði ekki vandrat-
að.
Friðmar Gunnarsson
t
Einlaegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og útför móður
minnar, tengdamóður og ömmu,
SIGRÍÐAR SIGFÚSDÓTTUR,
Hátúni 10b,
Reykjavík.
Kristfn Jóhannsdóttir, Guðmundur Sigþórsson,
Örvar Guðmundsson.
t
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför móður, tengdamóður, ömmu og langömmu,
GUÐBJARGAR BJÖRNSDÓTTUR,
Suðurgötu 25,
Sandgerði.
Sérstakar þakkir til lækna og starfsfólks á Sjúkrahúsi Keflavíkur.
Guð blessi ykkur öll.
Fyrir hönd vandamanna,
Haraldur Sveinsson, Sigurbjörg Guðmundsdóttir.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
BRAGI MARSVEINSSON,
Álfaskeiði 53,
Hafnarfirði,
andaðist að kvöldi 28. febrúar.
Unnur Lovísa Maríasdóttir,
Maria Bragadóttir, Gunnar Þorleifsson,
Bragi Bragason, Ragnhildur Guðmundsdóttir
og barnabörn.
+
Faðir okkar, tengdafaðir og' afi,
EINAR GESTSSON,
Norðurkoti,
Miðnesi,
verður jarðsunginn frá Hvalsneskirkju laugardaginn 3. mars kl.
14.00 .
Margrét Einarsdóttir, Ármann Jónsson,
Gestur Einarsson
og barnabörn.
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
EINAR JÓNSSON
frá Ásólfsskála,
Háaleitisbraut 117,
Reykjavik,
verður jarðsetturfrá Bústaðakirkju mánudaginn 5. mars kl. 13.30.
Blóm og kransar afþökkuð en þeim sem vildu minnast hans er
vinsamlega bent á Krabbameinsfélag íslands, heimahlynningu.
Ásta Steingrímsdóttir,
Hermann og Arnar Einarssynir.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÚN DAGBJARTSDÓTTIR
frá Ásgarði,
Ásabraut 11,
Grindavík,
verður jarðsungin frá Grindavíkurkirkju laugardaginn 3. mars kl.
14.00. Þeir, sem vilja minnast hennar, láti heimili aldraðra njóta
þess.
Gísli Jóhannsson,
Valgerður Gisladóttir, Willard Ólason,
Gísli Willardsson, Elín Þorsteinsdóttir,
Dagbjartur Willardsson, Brynja Hjörleifsdóttir,
Guðrún Willardsdóttir
og barnabarnabörn.
+
Útför móður okkar, tengdamóður, systur, mágkonu, ömmu og
langömmu,
GUÐRÍÐAR HALLDÓRSDÓTTUR,
Borgarnesi,
fer fram frá Borgarneskirkju laugardaginn 3. mars kl. 14.00.
Gísli Sumarliðason, Elsa Arnbergsdóttir,
Sigfús Sumarliðason, Helga Guðmarsdóttir,
Margrét Helgadóttir,
Aðalgeir Halldórsson, Anna Guðjónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Kærar þakkir til allra þeirra, sem auðsýndu samúð og hluttekn-
ingu við andlát og útför unnusta míns og sonar okkar,
BJARTMARS JENS ÁSMUNDSSONAR.
Anna Björg Viðarsdóttir,
Halldóra Elísdóttir, Ásmundur Uni Guðmundsson,
systkini og aðrir vandamenn.
+
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og útför
GUÐMUNDAR DANÍELSSONAR
rithöfundar,
Þórsmörk 2,
Selfossi.
Sigríður Arinbjarnardóttir,
Iðunn Guðmundsdóttir, Asbjörn Hildremyr,
Heimir Guðmundsson, Sólveig Björnsdóttir,
Arnheiður Guðmundsdóttir, Sverrir Kristinsson
og barnabörn.