Morgunblaðið - 12.09.1990, Síða 36
36
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 12. SEPTEMBER 1990
*
Magnús Olafsson
læknir - Kveðjuorð
Fæddur 1. nóvember 1926
Dáinn 2. september 1990
Mig setti hljóðan, þegar mér
barst sú fregn, að Magnús Ólafsson
væri allur. Stríðinu var lokið. Ég
vissi að hann barðist við illkynja
sjúkdóm af þeirri karlmennsku og
æðruleysi, sem alla tíð einkenndi
hann. Éngum var ljósara en honum,
hvert stefndi, en hann sótti styrk í
trúna, bar höfuðið hátt og missti
aldrei kjarkinn.
Ég sá Magnús Ólafsson seinast
í lok apríl á lokafundi frímúrara-
stúkunnar Mímis, sem við tilheyrum
báðir og hann stjórnaði. Það var
einstök reisn yfir honum, þar sem
hann ræddi næsta starfsár, glaður
og reifur. Einhvern veginn varð
maður vongóður um að sjúkdómur-
inn hefði lotið í lægra haldi, að
minnsta kosti um sinn.
Hugurinn reikar nær þijátíu ár
til baka, til ársins 1962. Ég til-
heyrði hópi nýútskrifaðra lækna-
kandídata, sem mætti á aðalfund
Læknafélags Reykjavíkur. Þarna
var hart deilt og persónulega um
einhver málefni líðandi stundar,
sem ég hefi gleymt fyrir löngu og
risu öldurnar hátt. Við nýgræðing-
amir botnuðum ekki neitt í neinu.
Þá bað ungur læknir um orðið.
t
Eiginmaður minn,
KRISTJÁIM JAKOBSSON
frá Patreksfirði,
andaðist í Landakotsspítala mánudaginn 10. september.
Fyrir hönd vandamanna,
Þorbjörg Jónsdóttir.
t
Hjartkær eiginmaður minn,
ANDRÉS FJELDSTED SVEINSSON,
Ægisiðu 72,
Reykjavík,
lést í Borgarspítalanum 10. september.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ragnhildur Þóroddsdóttir.
t
Sonur okkar, faðir, bróðir og unnusti,
HÖRÐUR KARLSSON,
Grjótgarði,
Glæsibæjarhreppi,
lést af slysförum 26. ágúst.
Karl Sigurvinsson,
Sigríður Þórðar,
Karl Óskar Harðarson,
Unnur B. Karlsdóttir,
Pétur Karlsson,
Jónína Baldursdóttir.
Útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
KJARTANS GISSURARSONAR
fisksala
frá Byggðarhorni í Flóa,
Sæviðarsundi 38,
Reykjavík,
verður gerð frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 13. september kl.
15.00.
Þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á minningarkort Sel-
fosskirkju.
Karen Gissurarson,
Inga Kjartansdóttir, Guðni J. Guðnason,
Gunnar Kjartansson, Ágústa Árnadóttir,
Anna Kjartansdóttir, Björn S. Lárusson,
Erla Kjartansdóttir, Sigurbjörn E. Kristjánsson,
Kristján Kjartansson, Stefanía K. Karlsdóttir,
Sonja Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Í
Ástkær dóttir okkar, systir, mágkona
og frænka,
ERLA FALKVARD FRIÐGEIRSDÓTTIR,
lést á barnadeild Landakotsspítala,
laugardaginn 8. september.
Útför hennar verður gerð frá Langholts-
kirkju mánudaginn 17. september
kl. 13.30.
Þeir sem vildu minnast hennar vinsam-
legast láti barnadeild Landakotsspitala
njóta þess.
Edna Falkvard, Friðgeir Olgeirsson,
Ellen Fríða Falkvard Friðgeirsdóttir,
Soffía Antonsdóttir, Birgir Halldórsson,
Anton Antonsson, Lína Rut Karlsdóttir,
Trausti Antonsson, Katrín Björk Eyjólfsdóttir,
Jón Kristinn Friðgeirsson, Margrét Frímannsdóttir,
Jóhann Sigurjón Friðgeirsson
og systkinabörn.
. Hann talaði -þannig, að allir hlu-
stuðu, var málefnalegur og skýr,
stuttorður og gagnorður og kom
beint að kjarna málsins. Þetta var
Magnús Ólafsson.
Þannig minnist ég hans alltaf
síðan. Ég kynntist honum síðar í
sambandi við ýms félagsmál lækna
og víðar.
Það var engin tilviljun, að Magn-
ús valdist til forystu í félagsmálum,
hvort sem það var á vettvangi
læknasamtakanna, í stúdentaráði á
háskólaárunum eða í frímúrararegl-
unni. Hann var ósérhlífinn dreng-
skaparmaður, snjall skipuleggjari,
áttaði sig strax á aðalatriðum hvers
máls og var vel máli farinn í ræðu
og riti.
Magnús var fæddur í Vest-
mannaeyjum 1. nóvember 1926.
Hann var stúdent frá MR 1942 og
lauk prófi í læknisfræði frá HI
1953. Hann stundaði framhalds-
nám í lyflæknisfræði í Bandaríkjun-
um 1954—1958 og í hjartasjúkdóm-
um í London 1969. Starfandi lækn-
ir í Reykjavík frá 1958, eingöngu
sem hjartasérfræðingur frá 1967,
en það ár hlaut hann viðurkenningu
sem sérfræðingur í lyflækningum
og hjartasjúkdómum. Magnús var
1. aðstoðarlæknir við lyflæknisdeild
Borgarspítalans 1958—1961 og
yfirlæknir við hjúkrunardeild
Hrafnistu 1961—1974. Hann
stundaði skólalæknisstörf í
Reykjavík 1953—1954 og 1958—
1963. Hann var trúnaðarlæknir
Ríkisútvarpsins frá 1958.
Magnús gegndi fjölda trúnaðar-
starfa á vegum lækna. Hann var í
stjórn Læknafélags Reykjavíkur
1960—1968. Hann var formaður
samninganefndar sérfræðinga
1961 til 1965 og gjaldskrárnefndar
1962—1965. Hann sat í stjóm
Hjartasjúkdómafélags íslenskra
lækna 1971—1973. Hann var um
árabil í stjóm Domus Medica.
Mér er kunnugt um það, að
Magnúsar er sárt saknað af sjúkl-
ingum hans, sem báru til hans
óskorað traust sem læknis og
manns. Það er til marks um þann
ræktarhug, sem Magnús bar til
sjúklinga sinna, að hann vann
æðrulaus á stofu sinni þar til hann
lagðist banaleguna.
Og nú er hann horfinn yfir móð-
una miklu, kallaður af vettvangi
allt of snemma. Hann var gæfu-
maður á hverri þeim leið, sem hann
gekk, vammlaus og drengur góður.
Konu og'börnum sendi ég hug-
heilar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Magnúsar
Ólafssonar læknis.
Kristján Baldvinsson
Olafur Bergmann
Jónsson — Minning
Fæddur 23. apríl 1923
Dáinn 4. september 1990
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Við kveðjum föðurbróður í annað
sinn á fáum mánuðum, Ólaf Berg-
mann Jónsson. Olli var elstur þeirra
systkina frá Sólgarði. Næstur var
Sveinn, en hann lést fyrr á þessu
ári. Hin eru Höskuldur, Gunnar og
Anna. Móðir hans var Jónína Ólafs-
dóttir frá Stekk í Vopnafirði. Hún
giftist síðar Filippusi Arnasyni, toll-
þjóni, í Vestmannaeyjum og átti
með honum tvö böm. Olli ólst upp
frá unga aldri hjá föður sínum,
Jóni Höskuldssyni, símaverkstjóra,
og konu hans, Lilju Sveinsdóttur.
Hann kvæntist í nóvember 1946
Fædd 6. júlí 1903
Dáin 28. ágúst 1990
Kveðja frá langömmu-
strákum
Far þú í friði.
Friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með guði,
Guð þér nú fyigi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Bragi Rúnar og
Ingólfur Ragnar Axelssynir.
Okkur langar til að minnast
hennar ömmu, sem varð bráðkvödd
á heimili sínu 28. ágúst sl. og kom
það öllum á óvart, því að hun var
svo frísk og hafði aldrei á sjúkra-
húsi legið.
Amma var fædd í Hólkoti í Hörg-
árdal, dóttir hjónanna Guðrúnar
Huldu Kristjánsdóttur frá Vopna-
firði, f. 2. desember 1922, d. 18.
mars 1977. Þeim varð átta barna
auðið og eru sjö á lífí. Þau eru:
Svana f. 1943, gift Hermanni Jóns-
syni, Lilja Guðríður f. 1946, gift
Guðmundi Ragnarssyni, Kristján f.
1948, ókvæntur, Jón f. 1952,
ókvæntur, Hulda f. 1957, gift Bryn-
leifi Ingimarssyni, Oddný f. 1958,
ógift, og Berta f. 1964, gift Jóni
Hermanni Sigurjónssyni. Barna-
böm eru orðin átta talsins.
Olli starfaði við sjómennsku og
þekkti vel af eigin raun allar hliðar
útgerðar. Sextán ára að aldri fór
hann fyrst á vertíð til Vestmanna-
eyja og urðu vertíðirnar þar sautján
alls. Einnig stundaði hann sjósókn
og landvinnu víðar. Á síldarárunum
vann hann á talstöðinni á Vopna-
firði en undanfarin ár var hann í
útgerð með sonum sínum.
Emilíu Jónsdóttur, ljósmóður og
Sigtryggs Sigurðssonar, bónda.
Hún átti tvo eldri bræður, Brynjólf,
bónda og kennara á Krossanesi og
Guðmund, sem var smiður í
Reykjavík. Þeir em báðir látnir.
Árið 1926 giftist hún afa okkar
Steinbergi Jónssyni, vélstjóra og
síðar sölumanni frá Dalvík, og eign-
uðust þau 3 syni: Ragnar, hæsta-
réttarlögmann á Akureyri, kvæntan
Sigurlaugu Ingólfsdóttur; Hörð,
verslunarmann á Akureyri, kvænt-
an Sigrúnu Birnu Halldórsdóttur
og Jón Kristinn, skipasmíða- og
húsameistara á Akureyri, kvæntan
Sigurlaugu Geirsdóttur. Jón lést
langt um aldur fram 1984.
Amma og afi slitu samvistir og
þá kom sér vel, að amma hafði ung
að árum fullmenntað sig í klæð-
skeraiðn, þegar hún stóð uppi með
3 unga drengi á tímum, þegar eng-
Olli frændi var léttur í lund.
Hann hafði jafnan ákveðnar skoð-
anir á flestum málum og stóð fast
á sinni meiningu. Hann var vel
minnugur, fróður og skemmtilegur
í viðræðu. Við systkinin frá Snæ-
felli vottum bömum hans og öðmm
aðstandendum samúð okkar. Missir
þeirra er mikill en minningin um
góðan dreng lifir.
Fjóla, Jón, Gauti og Anna.
ir styrkir eða hjálp var til einstæðra
mæðra. Við vitum, að þetta vom
oft erfiðir tíma fyrir hana og dreng-
ina, en hún var harðdugleg, glað-
lynd og jákvæð og vildi standa á
eigin fótum og koma sínum drengj-
um upp með vinnu.
Hún var mjög félagslynd og var
í Slysavarnafélaginu og kór þess.
Hún hafði unun af að ferðast og
fór margar ferðir með foreldmm
okkar um landið. Einriig fór hún
nokkrar utanlandsferðir og alltaf
fannst henni jafn gaman.
Síðustu æviárin dvaldi hún í íbúð
í Dvalarheimilinu Hlíð og hafði
mjög gaman af að fá til sín gesti,
stóra sem smáa. Allur aðbúnaður
og starfsfólk fannst henni til fyrir-
myndar og viljum við koma á fram-
færi þakklæti til starfsfólksins á
Dvalarheimilinu Hlíð.
Elsku pabbi, Hörður og nákomn-
ir ættingjar, innilegar samúðar-
kveðjur.
Ingibjörg, Guðbjörg, Ragna
og Soffía Ragnarsdætur.
+
Hjartfólgin móðir mín, eiginkona og systir okkar,
MILDRÍÐUR SIGRÍÐUR FALSDÓTTIR
frá Barðsvik,
Grunnavíkurhreppi,
húsfreyja
í Bólstaðarhlíð 50, Reykjavík,
verður kvödd frá Dómkirkjunni föstudaginn 14. september kl.
13.30. Þeir, sem vildu minnast hinnar látnu, láti kvennadeild Slysa-
varnarfélags islands njóta þess.
Fyrir hönd ástvina.
Helgi Falur Vigfússon, Vigfús Jóhannesson,
Jakob Falsson, Rósa Falsdóttir.
Soffía Sigtryggs-
dóttir — Minning