Alþýðublaðið - 21.01.1959, Blaðsíða 5

Tízkan 1959
14. JANÚAR s. 1. segir í
Reutersfregn, að næsta dag
i hefjist tízkusýningar á Ítalíu,
■ þar sem „lína ársins“ verði
■ kunngerð. Þar er geysihörð bar
átta milli Rómar og Florenz
um yfirráðin í heimi tízkunn-
ar. Veldur þstta eigi alllitlum
, erfiðleikum fyrir kaupend-
urna, sem vita ekki fyrr en á
síðustu stundu á hvorn hestinn
eigi að veðja, hvor línan sé sú
eina rétta.
í fyrra var ætlað, að Florenz
hefði unnið endanlegan sigur,
enda stóð hún ólíkt betur að
vígi, þar eð borgin er stað-
sett miðja vegu milli Rómar 05-
• Milano, þannig að tízkuteikn-
■ arar bæði að norðan og sunn-
, an mætazt þar á miðri leið. —
Sömuleiðis er Florenz miðstöð
. leðurvinnzlu og tága — auk
. þess, sem hún um langan tíma
hefur verið helzta tízkuborg
skófatnaðar. En þótt Róm væri
unnin er nokkuð eftir: París,
New York o. s. frv.
Og nú virðiist Róm vera aft-
ur að ná sér á strik.
14. janúar s. 1. var því spáð,
; að ,,empire“-línan mundi halda
velli, tízkufrö'muðurnir mundu
ekki þora að skipta enn þá
snöggt um. Ef til vill mundi þó
linan lækka örlítið, en haldið
yrði áfram með bönd undir
i brjóstunum og eftirlíking hins
; japanska kimono. En ein stór
Alþýðublaðið — 21. jan. 1959
eins og Dior kom fram með síð-
ast.
16. jan. segir í Reutersfregn
að tízkuhúsin í Róm sýni nú
,,the misfit“ þ. e. línuna, sem
fer öllum illa og sé það
lína ársins. Er þá bandið haft
mitt á milli brjóstanna og hins
raunveruíega mittis. Pilsin ku
vera ógnarstutt. Hjá einu
stærsta fyrirtækinu, tízku-
húsi Georginu, voru þó meira
áberandi efnin en sniðin. Mest
bar á stífum, litskrúðugum efn
um, sem snarkaði í og brakaði,
svo hejua mátti langt til. Efn-
in voru og gjarna bróderuð
með svo fðlilegum rósum, að
einna Hkast var sem sjálft vor
ið kæmi svífandi með þyt í
krónum trjánna.
Dæmigerður Georgínukjóll
var hvítur kvöldkjóll með bró-
ááru.ðum villirósum, n»eð
, klukkupilsi“, stuttu, og kraga,
sem lá laus frá báísinum, en
náðí alveg niður í ,,misfit“-
iindann.
Þetta segja þeir á Ítalíu . . .
Enn hefur boðskapur Parísar
ckki borizt yfir heimsbyggð-
ina, en það er ,,spegúlerað“ og
spáð í það óendanlega, enda
t.kki nema von, þótt það þyki
ærið spennandi, hvort henda
bera innihaldi klæðaskápsins
út á öskuhaug eða ekki.
Og hér er einn spádómur-
inn.
Trapezan verður aðeins fyr-
ir vanfærar konur. Pokinn
þekkist ekki. Empirelínan mun
koma fram í breyttri mynd . . .
breyting yrði þó líklega, faldur
inn færi ofaná miðjan kálfa
það er jafnvel álitið, að það
geti hent sig, að mittið verði
haft á réttum stað! ! ! seljum
við það þó ekki dýrar en við
keyptum. Kjólarnir eiga eftir
að styttast enn. Þær, sem hafa
verið svo hugdjarfar að klippa
um hnjákóllana mega enn taka
smávegis rieðan af.
Hælar skónna eiga að vera
mjög lágir og mjóir, táin þver-
skorin eða eitthvað nýtt kem-
ur fram en T-bönd verða að-
eins fyrir fermingarstúlkur.
TÁNIN GATÍZK AN verður
kvenlegri. Er þetta ekki sam-
kvæmt fyrirskipunum tízku-
kónganna, heldur hafa táning-
arnir sjálfir tekið máíið í sín-
ar hendur. Það er þegar orðið
óalgengt í París, London,
Stokkhólmi og Bandaríkjunum
að sjá unglingsstulkur í síð-
buxum, groddapeysum og úlp-
um, nema í óveðri sé. Leður-
jakkarnir eru að verða úreltir,
og nú krefjast hinar kvenlegu
ungpíur að sterka kynið líti
einnig vel og snyrtilega út —
fyrst og fremst í pressuðum
buxum og gjarnan í jökkum
með bindi eða slaufu , . .
Annars verður lítil breyting
á herratízkunni, nema enginn
maður getur 1959 látið sjá sig
í buxum með uppbroti og það
ber einnig að hafa tvær klaufir
á jakkanum a. m. k., ef um er
að ræða ,,sportjakka“. Hnapp-
arnir eiga að vcra þrír, en að-
eins ber að hneppa tveim þeim
efstu. Axlir mega alls ekki
vera stoppaðar, engin upp-
slög á jakkaermumu, en aftur
á móti á frakkaermunum. •—
Betra er að hafa jakkana ekk-
ert sniðna inn í mittinu.
Þessu spá þeir. En hver verð
ur raunin? Það leiðir tíminn í
ljós.
Og þá er kominn tími til að
kíkja í klæðaskápinn —----en
hvort verður þá hlátur eða
grátur?
Vör.
F,
ERÐALAG Títós Júgó-
slavíuforseta til ýmissa ríkja
Afríku og Asíu hefur ekki
valcið milda athvgli á alþjóð-
legum vettvangi, en óhætt er
að fullyrða, að för hans marki
að vissu leyti tímamót. Júgó-
slavar keppa nú eftir að taka
upp samvinnu við ríki, sem
svipaða afstöðu hafa til hsims
málanna og þeir. För Tííós er
eins konar mótmæli gegn
þeirri einangrun, sem Sovét-
ríkin hafa reynt að hneppa
Júgóslavíu í.
í för sinni heimsækir Tító
Indónesíu. Indland, Ceylon,
Eíópíu, Súdan og Sameinaða
arabiska lýðveldið. Júgóslav-
ar eru andvigir því að kalla
samstarf þessara þjóða ..þriðju
blokkina“,: þeir leggja áherzlu
á, að standa utan allra hern-
aðárbandalaga og stórvelda-
pólitikur. En eins og ástandið
er í heiminum getur varla
verið um sla'kt að ræða, og
þótt samvinnu þessara ríkja
sé ekki þannig varið að hægt
sé beinlínis að tala um blokk,
þá hafa þau bersýnilega sér-
stöðu, sem veldur því, að þau
eru sterkt afl í alþjóðastjórn-
málum.
Sameiginlegt þessum ríkj-
um er það, að þau eru ekki í
neinu stórveldabandalagi og
halda fram, að með hlutleysi
sínu gegni þau þýðingarmiklu^
hlutverki. Bakgrunnur þess-
arar afstöðu er andúð á hern-
aðarsamsteypu stórveldanna í
austri og vestri. Þau hafa öll
reynslu af stórveldunum, en
á mismunandi hátt. Hinar
gömlu nýlendur í Afríku og
Asíu þekkja Vesturveldin frá
því þau fóru þar með allan
rétt. Júgóslavar þekkja Sovét
ríkin allnáið og vita hveimig
þau eru viðfangs.
Fýrsti þjóðhöfðinginn, sem
Tító heimsótti, var Sókarnó,
forseti Indónesíu. Þessir tveir
menn eru fulltrúar andstæðn-
anna í hópi hlutlausu þjóð-
anna. Indónesíumenn hafa
lengstum verið uppteknir af
baráttunni gegn nýlendu-
stefnunni, sem verið hefur
hálfu erfiðari viðfangs vegna
innri baráttu, en Tító hefur
mátt berjast við rússnesku
heimsvaldastefnuna.
í Burma og Indlandi er and
rúmsloftið smám saman að
breytast. Þessi lönd eru að
gleyma afskiptum vestrænna
ríkja af málum þeirra og nú
er Kína það veldið, sem þau
óttast mest. Áður fyrr var
sambúð Kínverja og Indverja
mjög góð, en þeir kærleikar
eru nú úr sögunni. Indverjar
hafa andstyggð á hinum
harkalegu aðferðum, sem
Kínverjar nota í innanríkis-
málum ogóttastaðgangsfrekju
þeirra á landamærum Ind-
lands og Tíbet. Hörðustu á-
rásirnar á Tító hafa einmitt
komið frá Kína og er þarna
því um sameiginlegt vanda-
mál Títós og Nehrus að ræða.
Framhald á 10. síðu.
Bílferðir
miili ianda
M,
EÐ hverju ári sem b'ður
verður auðveldara að ferðast í
einkabiíreiðum milli landa í
Evrópu. Áður fyrr og á árun-
um efíir síðustu heimsstyrj-
öld var krafizt alls konar
skjala og skilríkja, trygginga
og yfirlýsinga, ef ekki bein-
harðra peninga í ofanálag, a’f
þeim, sem óku bifreiðum sín-
um yfir landamæri. í dag geta.
ökumenn farið nokkurn veginn:
óáreittir fram hjá landamæra-
vörðum hvar sem er í Evrópu.
í hæsta lagi er beðið um bréf- .
snuddu er, „triptick11 nefnist.
Þetta skilríki fæst fyrir lítiiia
pening, er handhægt í meðför-
um og fer vel í vasa.
Það er Efnahagsnefnd Sam~
einuðu þjóðanna fyrir Evrópu
— ECE —, sem situr í Genf,
sem hefur átt aðalfrumkvæðick
að því að ryðja úr vegi skrif-
finnsku og for.msatriðum í-
sambandi við bifreiðaakstm*
milli landa.
Hvað eftir annað frá því aö
síðustu styrjöld lauk hefui*
ECE gengist fyrir samkomum.
sérfræðinga í umferðarmálum.
frá ýmsum löndum í Evrópu
► Framhald á 10. síðu.
50 miltj. börn-
um og mœðr-
um kjálpað
HRIÐ sem leið nutu rúm-
lega 50 milljónir sjiikra
barna og mæðra víðs vcg-
ar í heiminum aðstoðar
frá Barnahjáip Sameinuðu
þjóðanna — UNICEF —.
Ekki eru hér taldar með
þær milljónir barna og
mæðra þeirra, sem nutu
góðs af mjólkurgjöfum og
beint eða óbeint frá heilsu-
verndarstöðvum UNICEF.
Sijórn UNICEF, en hana
skipa fulltrúar frá 30 þjóð-
um, veitti árið sem leið
22,6 milljónir dollara til
framkvæmdar á 325 áætl-
unum. Fyrir hvern doll-
ara sem UNICEF lagði
fram kontu að jafnaði 2,5
frá því landi er UNICEF
starfaði. Eins og er starfar
UNICEF í 97 löndum og
lertdum.
Af þcirri hjálparstarf-
semi, sent UNICEF gekkst
fyrir á árinu 1958 má
nefna:
Rúmlega 30 ntilljón börn
og ntæður voru varin gegn
ntalaríu.
15 íitilljón börn voru
bólusett gegn berklaveiki.
Unt 3,5 milljónir barna
nutu læknishjálpar vegna
hitabeltissárasjúkdómsins
jaws.
1,3 milljónir barna nutu
læknishjálpar vegna tra-
conta og annarar skyldrar
augnveiki.
Um 800.000 ntanns nutu
aðstoðar vegna holdsveiki.
■j,'d ntitljónir ntæðra -og
barna nuíu ntjólkurgjafa í
skóluin og öðrum stofnuii-
um fyrir tilstilli UNICEF.
Heilsuverndarstöðvum,
sent kontið hefur verið upp
iyrir íuilligöngu UNICEF
fjölgaði á-árinu og eru þær
nú samíals 19.000 talshts í
öllunt heiminum.
Af þeim 174 stöðvimt til
gerilsneýðingar tttjólkur
og til frantleiðslu á þurr-
mjólk, sem UNÍCEF hefur
átt frmttkvatðið að, eru nú
144 þegar teknar til starfa.
< 1 >M :l <iá /1f/
< (f 1 r|