Morgunblaðið - 24.03.1991, Blaðsíða 24

24 C
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR -SUNNUÐAGUR 24. MARZ 1991
t
Mágur minn,
GUÐJÓN ANGANTÝSSON,
andaðist á Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund 21. mars.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Aðalbjörg Júlíusdóttir.
t
Faðir okkar,
BJARNI SVEINSSON
múrarameistari,
Álfaskeiði 64,
Hafnarfirði,
andaðist 22. mars sl. í St. Jósefsspítala í Hafnarfirði.
Börnin.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
ÞÓRÐARPÁLMASONAR
fyrrverandi kaupfélagsstjóra í Borgarnesi,
til heimilis að Kvisthaga 17,
Reykjavík.
Fyrir hönd aðstandenda,
Geirlaug Jónsdóttir.
t
Við þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinsemd við andlát og
jarðarför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
HÓLMFRÍÐAR GUÐJÓNSDÓTTUR,
Vallargötu 4,
Vestmannaeyjum.
Guð blessi ykkur öll.
Kristbjörg Sigurjónsdóttir,
Ingvar Sigurjónsson, Álfheiður Sigurðardóttir,
Ása Sigurjónsdóttir, Ágúst Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BJARNI BJARNASON
fyrrverandi brunavörður,
áður til heimilis í Ljósheimum 4,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju þriðjudaginn 26. mars
kl. 15.00.
Selma Bjarnadóttir, Guðmundur Magnússon,
Birnir Bjarnason, Edda Flygenring,
Sveinbjörn Bjarnason, Catherine Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Minningarathöfn um fósturmóður mína,
HALLDÓRU GUÐRÚNU GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Sæbóli á Ingjaldssandi,
verður í Fossvogskirkju mánudaginn 25. mars kl. 10.30.
Jarðarförin fer fram frá Sæbólskirkju á Ingjaldssandi þriðjudaginn
2. apríl kl. 14.00.
Fyrir hörvd aðstandenda,
Finnur Þorláksson.
t
Eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma,
HELGA RAGNHEIÐUR SIGURBJÖRNSDÓTTIR,
Hvassaleiti 14,
lést á heimili sínu 22. mars.
Gunnar Heiðdai,
Sigurður Heiðdal, Brynja Siguróladóttir,
Bernharð Heiðdal, Sigríður Astvaldsdóttir,
Sigurbjörn Heiðdal, R. Margrét Friðfinnsdóttir,
Dagmar J. Heiðdal, . Sævar Þ. Carisson,
Jörgen F. Heiðdal, Hulda Hauksdóttir,
Gunnar G. Heiðdal
og barnabörn.
.
Maðurinn minn og faðir okkar,
BERGSTEINN ÁRNASON
fyrrv. lögregluþjónn,
Meðalholti 17,
verður jarðsettur frá Frikirkjunni í Reykjavík mánudaginn
25. mars kl. 15.00.
Gíslina Ragnheiður Kjartansdóttir
og synir.
Mmning: ^
Bergsteinn Amason
lögregluflokkssljóri
Mig langar í fáum orðum að
minnast vinar míns og samstarfsfé-
laga, Bergsteins Ámasonar lög-
regluflokksstjóra sem lést 18. þ.m.
Það var í janúar 1958 sem við
sátum saman í lögregluskólanum
og lukum þaðan prófi um vorið.
Síðan störfuðum við saman í lög-
regluliði Reykjavíkur alla tíð eða
þar til hann lét af störfum fyrir
fáum ámm og hóf önnur störf.
Milli okkar Bergsteins ríkti mikil
vinátta sem aldrei féll skuggi á, og
kom hann oft til mín á lögreglustöð-
ina eftir að hann hætti störfum sem
lögregluþjónn og var þá oft glatt á
hjalla. Þegar ég skrifa þessi orð er
mér söknuður í huga, en er þó
meðvitaður um, að við fæðumst í
þennan heim til þess að renna þetta
ákveðna skeið og því fær enginn
breytt.
Bergsteinn var góður og farsæll
lögregluþjónn og kunni þá list að
sigla milli skers og báru þegar
sætta þurfti menn. Hann var ein-
staklega barngóur og laginn að
hugga börn sem áttu í vandræðum.
Han kunni einnig þá list að vera
fastur fyrir og ákveðinn þegar þess
þurfti.
Bergsteinn vinur minn var einn
af þeim mönnum sem setti svip á
borgina eins og sagt er, glaðvær
og ráðagóður, og ég hygg að marg-
ur borgarbúinn hafi saknað hans
þegar hann hætti störfum sem lög-
regluþjónn. Bergsteinn sagði mér
einu sinni, að sem ungan mann
dreymdi hann um að verða bóndi
og þá austur á Héraði, en úr því
varð þó ekki. Margar sögur sagði
hann mér frá æskudögum sínum. á
Austuriandi þar sem hann ólst upp,
og geymi ég þær í minningunni um
góðan vin. Austurland átti alla tíð
hug hans og hjarta og í mörgum
sumarleyfum dvaldi hann þar.
Ég hygg að sú mikla samúð sem
Bergsteinn átti með þeim er minna
máttu sín í lífinu og höfðu tapað
áttum hafi átt rætur sínar austur
á Héraði, þar sem hann sem barn
heillaðist af leiðarstjörnum sem
skinu skært á himinhvolfínu og
urðu honum að heillastjörnum.
Um leið og ég kveð elskulegan
vin með þakklæti fyrir allt, sendi
ég eiginkonu hans bömum og öðr-
um ættingjum mínar dýpstu samúð-
arkveðjur og bið þeim blessunar
guðs.
og Bergsteinn var svo sannarlega
lögregluþjónn af lífí og sál.
Bergsteinn var fæddur á Ormars-
stöðum í Fellum og ólst þar upp
þriðji í röð sex systkina, sonur hjón-
anna Áma Þórarinssonar bónda og
konu hans, Sólveigar Eiríku Sigfús-
dóttur.
Beggi vann ýmis störf fyrir aust-
an, en árið 1950 fluttist hann suður
og hóf störf sem lögregluþjónn á
Keflavíkurflugvelli og vann þar til
ársins 1966 þegar hann byrjaði í
lögreglunni í Reýkjavík. en á því
herrans ári eignuðust Lína og Beggi
soninn Árna Eirík sem nú rekur
ásamt unnustu sinni, Sigurborgu
Hólmgeirsdóttur, Hárstofuna í
Hafnarfírði. Fyrir átti Bergsteinn
soninn Fe’rdinand sem býr á Reyð-
arfirði ásamt konu og þremur börn-
um.
Beggi var alla tíð mikill vinnu-
þjarkur og jafnframt lögreglustörf-
um vann hann alls kyns aukavinnu,
en lengst af við akstur leigubíla.
Hann ók bflum fyrir aðra í fimmtán
ár en eftir að hann hætti í lögregl-
unni árið 1987 ók hann eigin bíl
hjá Bæjarleiðum þar til hann lést.
Fyrsta hjúskaparár Begga og
mömmu bjuggum við á Þórshöfn á
Langanesi og Beggi kynnti fyrir
mér, borgardrengnum, lífið í litlu
sjávarplássi. Sem sonur lögreglu-
yfirvaldsins á staðnum varð ég helst
að vera fyrirmynd annarra bama í
þorpinu og gekk nú á ýmsu því
ekki mátti henda grjóti, fara niður
á bryggju eða eiga teygjubyssu.
En minnisstæðastar eru þó veiði-
ferðirnar út á Sauðanes en þar
gátum við veitt bleikju eða tínt
æðar- og kríuegg fyrir hádegi í
soðið.
Beggi vildi mér og Árna bróður
mínum allt það besta í lífínu, og
þó að hann skildi ekki alltaf okkar
áhugamál og röflaði svolítið í okkur
fylgdist hann samt vel með því sem
við vorum að fást við.
Fyrir fimm ámm jukust sam-
skipti okkar á nýjan leik er ég eign-
aðist dótturina Ragnheiði Ólínu en
hún gat fengið afa Begga til að
gera næstum hvað sem var og þau
áttu góðar stundir saman.
En Ragnheiður veit að nú er afí
Beggi hjá Guði og heldur áfram að
líta eftir henni og nýfæddri litlu
systur.
Ragnheiður Kristins■
dóttir - Minning
Vinur burt sem vikinn er
veitist jafnan ljúft að minnast,
yndislegt að óska sér
aftur megi sjást og finnast.
Frelsari þín minning nær
mjög er vinum þínum kær.
Gjör ó Jesús hjartað hreint,
helga það til endurfundar.
Gef vér keppum ljóst og leynt
lifa þér til hinstu stundar.
Nafn þitt veri Iífsins Ijós
leiðarblys að dauðans ós.
(N.F.S. Grundvig)
Hilmar Þorbjörnsson,
lögregluvarðstjóri.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast _ stjúppabba míns, Berg-
steins Árnasonar, lögregluþjóns,
sem Iést á gjörgæsludeiid Landspít-
alans 18. mars síðastliðinn.
Beggi, eins og hann var kallað-
ur, giftist móður minni, Gíslínu R.
Kjartansdóttur, 30. mars 1964, en
hún hafði þá verið ekkja í þijú ár.
Það var ekki lítil hamingja fyrir
sjö ára snáða að eignast nýjan
pabba sem var þar að auki lögga,
Kveðja frá barnabörnum
Fædd 24. desember 1918
Dáin 18. mars 1991
Nú er hún elsku amma okkar,
Rangheiður Kristinsdóttir á Fífó,
eins og við kölluðum hana alltaf,
horfin frá okkur. Það er dýrmætt
að eiga fagrar minningar og geta
geymt þær í hjarta sínu, því margs
er að minnast og mikils að sakna.
Amma þurfti á hvíldinni að halda,
því hún átti við mikil veikindi að
stríða síðustu árin. Við minnumst
ömmu fyrir þá hlýju og það skjól
sem við ávallt nutum hjá henni.
Hún var jafnan tilbúin að gleðjast
á góðri stundu og hugga ef þess
þurfti með. Við þökkum fyrir þær
góðu stundir sem við áttum með
ömmu og afa í Fífuhvamminum.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Blessuð sé minning Bergsteins
Árnasonar.
Kjartan Bjargmundsson
Bergsteinn Ámason fæddist á
Ormarsstöðum í Fellum í Norður-
Múlasýslu 17. júlí 1926. Hann setti
undur mark sitt á landslag Aust-
fjarða við störf sín hjá Vegagerð
ríkisins í þeim landsfjórðungi. í júní
1954 hóf hann störf hjá lögreglunni
á Keflavíkurflugvelli og síðar í
Keflavík. Árið 1966 byijaði hann í
lögreglunni í Reykjavík og þar
starfaði hann þar til hann fór á
eftirlaun 1. júní 1987.
Bergsteinn var ötull lögreglu-
maður og reyndi manna mest að
framfylgja starfi sínu af kostgæfni
og saniviskusemi. Lögreglumenn
minnast Bergsteins þó fyrst og
fremst sem góðs félaga. Hann var
jafnan hrókur alls fagnaðar hvort
sem það var í kaffístofunni eða
annars staðar. Hann hafði skoðanir
á hveiju því sem til tals kom og
fann jafnan orð við hæfí máli sínu
til stuðnings. Meining þeirra var
undantekingarlaust jákvæð. Sér-,
stæðu orðin gátu þó stundum falið
í spr tvíræða merkingu. Þannig
minnast lögreglumenn t.d.
„gardínuliðsins“ á annarri hæðinni,
eða „ilskóadeildarinnar" svokallað-
ar, að ekki sé minnst á „elskuvina-
félagið", sem var annað orð hans
yfír Félag yfírlögregluþjóna. Orð-
unum fylgdi þó jafnan léttleiki og
frísklegheit og að baki bjó gott og
hlýtt hjartalag, sem ekki fór fram-
hjá neinum sem til þekkti.
Lögreglumenn í Reykjavík
kveðja á morgun fyrrverandi félaga
sinn. Þeir votta honum virðingu sína
og senda ættingjum hans innilegar
samúðarkveðjur.
Lögreglumenn í Reykjavík
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin strfð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Góður guð blessi minningu
ömmu, og veiti elsku afa styrk og
-huggun." 1 .............. av
LEGSTEINAR
MOSAIK H.F.
Hamarshöfða 4 — sími 681960
(