Morgunblaðið - 14.07.1991, Síða 35
35
v„'1T ‘ a,. |i fi yff^Bqg | ^ui T^or^t/
"- -; 11- t ! - ' •' i iisl « 1 /%**'*» i -ttv! tu.la/. >i;
MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRETTUM SUNNUDÁGUR 14. JÚLÍ 1991
Stelpurnar að sulla í því sem eftir er af læknum góða.
VINDASHLIÐ
Verst að þurfa að fara
að sofa á kvöldin
Isumarbúðunum í Vindáshlíð eru
67 stelpur í senn í vikuflokkum,
alls 10 flokkar, auk eins kvenna-
flokks, sem er í lok starfsins í ág-
úst. Svo góð aðsókn er að búðunum
í Kjósinni, að allir flokkarnir eru
yfírbókaðir.
Sumarbúðirnar í Vindáshlíð eru
reknar af KFUK í Reykjavík og eru
þær Biddý, Halla, Magga, Ester,
Guðrún og Nína foringjar á svæðinu
ásamt forstöðukonunni Systu. í eld-
húsinu ráða aftur á móti Sessa,
Áslaug og Helga ríkjum. Morgun-
blaðið leit við í Vindáshlíð fyrir
nokkru og tók nokkrar stúlkur tali.
Þær voru yfirleitt sammála um að
einna skemmtilegast væri að vaða í
læknum, þar sem hann væri svo
heitur þessa daganna og auk þess
lítið vatn í honum vegna þurrkana.
Best væri ef það væru svolítið stærri
pollar í honum, þá gætu þær lagst
þar til sunds og þá fyrst yrði fjör á
svæðinu. Þær voru einnig allar á þvi
að þetta yrði ekki síðasta dvöl þeirra
í Vindáshlíð. Allar ætluðu þær að
koma aftur að ári og tilhugsunin
væri ekki góð, að í fyllingu tímans
kæmi að því að þær yrðu of gamlar
til að vera gjaldgengar öðru vísi en
að koma í „einhverjum konuflokki".
Þær ætluðu ekki að breytast í konur
alveg strax. Þessar kátu stúlkur
voru reyndar búnar að finna út úr
þessu, þær ætluðu einfaldlega að
vinna við búðirnar og geta þannig
haldið áfram að koma aftur og aftur.
En er ekkert leiðinlegt í Vind-
áshlíð? Jú, eitt. Það er að í lok hvers
dags þurfi endilega að koma kvöld
og nótt. Það er nefniiega svo
skemmtilegt og um svo margt að
tala er dagur sé að kvöldi kominn
að helst vildu þær ekki fara að sofa.
Foringjarnir gæfu þeim hins vegar
engan frið og skipuðu þeim í háttinn
og þá flnndu þær að þeir hefðu rétt
fyrir sér, því svefninn kæmi óðar
og gómaði þær. pþ.
ORÐUR
Júlíus Hafstein heiðraður
Staðalbúnaður í Suzuki Vitara
JXIXLIXLLLLI
Framkvæmdastjórn íþrótta-
bandalags Reykjavíkur sam-
þykkti nýlega að sæma Júlíus Haf-
stein formann Iþrótta- og tóm-
stundaráðs Reykjavíkur gullstjörnu
bandalagsins fyrir framgöngu sína
í íþróttamálum um langt árabil. í
máli Ara Guðmundssonar formanns
ÍBR kom fram, að sem dæmi um
eljusemi Júlíusar þá hefði hann er
hann tók við formennsku í ITR
spurt framkvæmdastjórn ÍBR hvað
teldist mest aðlaðandi varðandi
íþróttamannvirki í borginni. Svarið
var: gervigrasvöllur á Hallarflöt-
inni. Haustið 1984 var þessi völlur
opnaður til afnota fyrir knatt-
spyrnudeildir félaganna í Reykja-
vík. Síðan vann hann að og fékk
verulegar hækkanir á ramlögum til
byggingarframkvæmda félaganna
og síðustu árin fengið rekstrarfram-
lög til Reykjavíkurfélaganna stór-
aukin.
Ari rakti enn fremur langan feril
Júlíusar í íþróttageiranum, liann
var varaformaður IR 1970 til 1974,
formaður Handknattleiksráðs
Reykjavíkur 1973 til 1975 og for-
maður HSÍ 1978 til 1983. Ilann sat
í framkvæmdastjórn ÍBR 1974 til
• 1.6 I 80 ha vél með rafstýrðri
bensínsprautun
• 5 gíra með yfirgír eða 3ja
gíra sjálfskipting
• Samlæsing hurða
• Rafmagnsrúðuvindur
• Rafstýrðir speglar
• Snertulaus kveikja
• Vökvastýri
• Veltistýri
• Halogen ökuljós með
dagljósabúnaði
• Þokuljós að aftan
• Útvarpsstöng
• Gormafjöðrun á öllum
hjólum
• Diskahemlar að framan,
skálar að aftan
• Grófmynstraðir hjólbarðar
195x15
• Varahjólsfesting
• Snúningshraðamælir
• Klukka
• Vindlingakveikjari
• Hituð afturrúða
• Afturrúðuþurka og sprauta
• Kortaljós
• Fullkomin mengunarvörn,
(Catalysator)
• Samlitir stuðarar, hurðar-
húnar og speglar
• Vönduð innrétting
• Litaðar rúður
• Sílsahlífar
• Eyðsla frá 8.0 I á 100 km
• Verð 5 gíra: 1.388.000 stgr.
Sjálfskiptur: 1.473.000 stgr.
Til afgreiðsiu strax.
$ SUZUKI
—**•*------------------
SUZUKIBÍLAR HF
SKEIFUNNI 17 • SÍMI 68 51 00
Bergur Arnbjörnsson fyrr á árum, með stórveiði snemma sumars úr Víðidalsá.
STÓRLAXAR
1978 og formaður þess árin 1984
til 1988. Hann var kosinn í íþróttar-
áð Reykjavíkur 1978 og frá árinu
1982 hefur hann verið formaður
ÍTR.
Yar stærsti stangarveiddi
laxinn alls ekki stærstur?
Suzuki Vitara
jbd 3ja dyra
lipur og öflugur lúxusjeppi
* »
Inýútkomnu hefti af tímaritinu
„Veiðimaðurinn" er lítið grein-
arkorn eftir tæplega níræðan heið-
ursmann af Akranesi, Berg Arn-
björnsson þar sem hann lýsir þjóð-
sagnakenndum veiðiferðum hér fyrr
á árum. Þar stendur meðal annars
að Bergur telji sig hafa veitt þann
stærsta lax sem veiðst hefur hér á
landi á stöng, 41,5 punda lax, trú-
lega árið 1920 eða 1921 norður í
Vatnsdalsá. Laxinn hafí ekki verið
veginn fyrr en tveimur dögum síðar.
Þar sem löngum hefur verið talað
urn að stærsti stangarveiddi laxinn
á íslandi hafi verið 38,5 punda lax
sem Kristinn heitinn Sveinsson
veiddi fyrir mörgum árum austur á
Iðu, hafði Morgunblaðið samband
við Berg og spurði hann nánar út í
meint íslandsmet sitt.
„Eg sagði formanni Stangaveiði-
félags Reykjavíkur frá þessum laxi
mínum og satt að segja skiptir það
mig engu máli hvort mér er trúað
eða ekki. Lax þennan veiddi ég og
hann var 42 pund en ekki 41,5 eins
og stendur í Veiðimanninum,“ sagði
Bergur. Laxinn veiddi Bergur í
Vatnsdalsá í lok ágúst og tók hann
maðk. Þetta var mjög leginn fiskur
og auk þess veginn tveimur sólar-
hringum síðar eins og fram hefur
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Júlíus Hafstein tekur við gull-
stjörnunni úr hendi Ara Guð- *
mundssonar.
komið. Þetta hefur því bæði verið
nokkuð þyngri lax nýveiddur svo
ekki sé minnst á hvað hann gæti
hafa vegið nýrunninn í sumarbyijun
forðum. Því miður, segir Bergur, var
ekki myndavél við höndina, „en þeg-
ar ég ók suður þá stoppaði ég í
Hreðavatnsskála þar sem var hótel.
Veitingamaðurinn varð svo ólmur
er hann sá fiskinn að hann heimtaði
að fá að sýna gestunum hann. Það
fékk hann og hann staulaðist um
allt hús með ferlíkið," segir Bergur.
En var laxinn ekki erfiður, svona
ferlega stór?
Jú, þannig að ég stóð á hálum
móbergsstalli og átti erfitt um vik.
Hann Þorsteinn heitinn í Litlu Mið-
stöðinni var með mér og ég sendi
hann í bílinn eftir ífæru og það auð-
veldaði mjög við löndunina. Laxinn
tók löng strik, en stökk aldrei. Eg
fann að það var vel fast í honum
og þar sem ég var með sterkar græj-
ur, tók ég vel á honum. Viðureignin
tók svona tæpa klukkustund. En
blessaður vertu, laxinn var svo stór
í þessum ám í gamla daga, þetta
er allt öðru vísi nú til dags. Eg veiddi
til dæmis í 30 ár í Víðidalsá og veit
ekki hvað ég veiddi marga laxa,
hundruð, svo góð var áin. Ætli það
hafí verið nema svona 15 smálaxar
þar af eða svo. Það var hreinasta
undantekning ef það veiddist lax
sem var minni en þetta 10 til 14
pund. Mikinn íjölda laxa um og yfír
20 pundinn veiddi ég og þó nokkra
um og yfir 30 pund. En þessi bolti
var lang stærstur," segir Bergur.
En þetta er þá stærsti laxinn og
Iðulaxinn er þá númer tvö eða hvað?
„Nokkrum árum áður en ég veiddi
minn lax veiddi Englendingur lax í
Víðidalsá sem var 46 „libs“, eða
ensk pund. það er ekki óáþekkur lax
og ég veiddi. Ekki hef ég heyrt um
stærri laxa veidda á stöng,“ segir
Bergur Arnbjörnsson.