Morgunblaðið - 14.02.1993, Page 39

S’iídi mammhmm .t igiiM>rtf*'JÉ'ÉMtnlTf 09H9I ninAJHMtmj'toM
MORGUNBLAÐIÐ IPRUTTIR SUNNUDAGUR 14. FEBRUAR 1993
Leikmenn Aftureldingar á tímabllinu 1950 til 1960. Aftasta röð frá vinstri: Þórður Guðmundsson, Jón M.
Guðmundsson, Ásbjöm Sigurjónsson, Guðjón Hjartarson og Jón Þórarinsson, þjálfari. Miðröð: Reynir Hálfdánarson,
Magnús Lárusson, Tómas Lárusson. Fremsta röð: Skúli Skarphéðinsson, Halldór Sigurðsson. Á myndina vantar Halldór
Lárusson.
„Dvergamir sjö“
úr Mosfellssveit
„Þeir skemmtu sér konunglega og maður sá þá aldrei skipta skapi,"
segir Gunnlaugur Hjálmarsson, fyrrum landsliðsmaður úr ÍR
„ÞAÐ má segja að lið Aftureldingar hafi verið óvænt ævintýri, og
nú þjóðsaga, sem kom til Reykjavíkur. Það var tekið vel á móti
okkur leikmönnum félagsins, sem höfðum mjög gaman af að leika
handknattleik. Við vorum þó fyrst og fremst frjálsíþróttamenn,
en æfðum handknattleik í þrjá til fjóra mánuði á ári til að halda
okkur f æfingu yfir háveturinn," sagði Jón M. Guðmundsson á
Reykjum í Mosfellssveit, þegar hann rifjaði upp þátttöku Aftureld-
ingar á íslandsmóti og sfðan í 1. deildarkeppninni á árum áður.
Afturelding náði lengst að haf na í öðru sæti í keppni um íslands-
meistaratitilinn.
Leikmenn Aftureldingar gengu
undir nafninu „Dvergarnir sjö“
í Reykjavík, vegna þess hve leik-
menn liðsins voru hávaxnir, en fimm
leikmenn félagsins voru hátt í tveir
metrar og aðrir litlu minni. Leik-
menn brúkuðu neftóbak lítilsháttar,
enda allar listisemdir lífsins bannað-
ar. Þjóðsagan segir leikmenn hafa
tekið í nefið við hliðarlínu í miðjum
leik og að sú athöfn þeirra hafí vak-
ið hrifningu hjá áhorfendum. „Þar
sem ekkert íþróttahús var í Mosfells-
sveit fengum við inni í gamla Há-
logalandsbragganum við Suður-
landsbraut — og æfðum á laugar-
dagskvöldum, eða á þeim tíma sem
aðrir stunduðu skemmtanalífið. Við
vorum tíu sem lékum með Aftureld-
ingu og var hópurinn nánast óbreytt-
ur í tíu ár, frá 1950 til 1960, og
komu flestir úr þremur fjölskyldum;
frá Reykjum, Álafossi og Brúar-
landi. Það má segja um leið og snjó
ieysti fórum við að æfa frj álsíþróttir
af fullum krafti, en í hópnum voru
kastarar, lang- og hástökkvarar og
hlauparar. Kastararnir voru skot-
fastir handknattleiksmenn, hlaupar-
amir fljótir fram í hraðaupphlaup
og stökkvaramir gátu svifið langt
með knöttinn. Bræðurnir á Brúar-
landi, Tómas og Halldór Lárussynir,
voru mjög sprettharðir — hlupu 100
metrana á ellefu sekúndum. Við
æfðum hraðaupphlaup þar sem þeir
brunuðu fram völlinn og náði Tómas
góðri leikni í að stökkva upp og
grípa knöttinn á lofti. Hann var
sprettharður og stökk hátt í tvo
metra í hástökki, þannig að hann
gat svifið hátt og jafnvel snúið sér
við á lofti áður en hann lét skotið
ríða af. Tómas var svo fjölhæfur
íþróttamaður að hann var fenginn
til að vera þriðji keppandinn í tug-
þrautareinvígi Arnar Clausen og
Evrópumeistarans frá Frakklandi,
Ignoas Heinrich, á Melavellinum
1951. Tómas varð síðan meistari í
fimmtar- og tugþraut. Við æfðum
ýmsar brellur sem áhorfendur kunnu
að meta og þeir tóku okkur vel er
við mættum til leiks,“ sagði Jón.
Þess má geta að Tómas lék knatt-
spymu með Val og einnig Halldór,
bróðir hans.
Mjög skemmtilegt llö
Gunnlaugur Hjálmarsson, fyrrum
landsliðsfyrirliði úr ÍR, sagði að Aft-
ureldingarliðið hafi verið mjög
skemmtilegt. „Áhorfendur fjöl-
menntu á leiki liðsins, enda voru til-
burðir leikmanna, sem voru bæði
stórir og þungir, afar skemmtilegir.
Þá skemmtu leikmenn liðsins sér
konunglega og maður sá þá aldrei
skipta skapi. Þeir urðu ekki reiðir
eins og við í hinum félögunum, þeg-
ar á móti blés. Menn muna alltaf
eftir Jóni á Reykjum þegar hann tók
vítaköst, en tilburðir hans voru
býsna skrautlegir. Ásbjörn á Ála-
fossi var einnig mjög vinsæll og eft-
ir að hann varð formaður Hand-
knattleikssambands íslands 1958
má segja að hann hafi verið vinsæl-
asti handknattleiksmaður landsins,"
sagði Gunnlaugur, sem fékk oft að
æfa með leikmönnum Aftureldingar.
„Þeir æfðu á laugardagskvöldum og
vantaði oft leikmenn til að þeir gætu
verið með tvö fullskipuð lið. Ég
mætti þá oft til að fá að vera með.
Leikmennimir urðu síðan góðir fé-
lagar mínir.“
Æfðl vítaköst í bílskúr
Þegar Jón á Reykjum var spurður
um vítaköstin, sagði hann: „Menn
segja að ég hafi aðeins misnotað
eitt vítakast í fimm ár á þessum
tíma. „Þá steig ég á línu þannig að
vítakastið var dæmt ógilt. Ég æfði
vítaköst sérstaklega inni í bílskúr
heima. Staflaði upp tunnum og skaut
síðan knettinum í opið á þeim. Þá
æfði ég körfuknattleik með ÍR á
þessum ámm og einnig þegar ég var
við nám í Bandaríkjunum. Körfu-
knattleikurinn þroskaði nákvæmi í
vítaköstum."
Jón sagði að það sem hafi hrellt
leikmenn Aftureldingar mest var að
á þessu tímabili mátti aðeins taka
þijú skref og kasta knettinum aðeins
einu sinni í gólfið. „Knattrak eins
og nú tíðkast var því miður bannað
hér áður fyrr. Þetta var vandamál
þegar við fórum að fitna undir belti.
Við áttum aftur á móti ekki í vand-
ræðum með að skjóta að marki,
enda skotfastir kúluvarparar í hópn-
um. Reynir Hálfdánarson var til
dæmis fjórtán metra maður í kúlu-
varpi. Það var oft rætt í gríni um
að það þyrfti að styrkja þilin bak
við mörkin fyrir leiki okkar.
Þegar maður hugsar til baka þá
var þessi tími mjög skemmtilegur.
Ásbjörn Siguijónsson átti mestan
þátt í þessu ævintýri okkar. Hann
var mjög framtakssamur og hug-
myndaríkur. Það vantaði ekki dugn-
aðinn hjá Ásbirni, sem varð síðar
formaður Handknattleikssambands-
ins,“ sagði Jón M. Guðmundsson,
þegar hann rifjaði upp gömlu góðu
dagana.
ÁRNAÐ HEILLA
HJÓNABAND. 31. desember sl.
voru gefín saman í hjónaband Guð-
rún Erla Hákonardóttir og Einar
Helgason í Árbæjarsafni af sr. Vig-
fúsi Þór Árnasyni. Heimili þeirra
er á Þórsgötu 29, Reykjavík.
HJÓNABAND. 28. nóvember sl.
voru gefin saman í hjónaband
Ragnheiður María Adolfsdóttir og
Brynjar Guðbjartsson í Dómkirkj-
unni af sr. Jakob Hjálmarssyni.
Heimili brúðhjónanna er í Berg-
staðastræti 60, Rvk.
(Ljósmst. Nærmynd) 1
HJÓNABAND. 6. janúar sl. voru
gefin saman í hjónaband Hafrún
María Zsoldos og Ray Emmerson f
Árbæjarkirkju af sr. Guðmundi
Þorsteinssyni. Heimili þeirra er á
Sunnuvegi 31, Kópavogi.
(Ljósmst. MYND, Hafnarfirði)
HJÓNABAND. 16. janúar sl. voru
gefin saman í hjónaband Ema Jóns-
dóttir og Smári Jósafatsson í Lang-
holtskirkju af sr. Flóka Kristins-
syni. Heimili þeirra er í Neðstaleiti
8, Reykjavfk.
Landsbanki íslands auglýsir nú fjórða árið í röð eftir
umsóknum um NÁMU-styrki. Veittir verða 7 styrkir.
]U Einungis aðilar að NÁMUNNI, námsmannaþjónustu
Landsbanka íslands, eiga rétt á að sækja um þessa
styrki.
§ Allir þeir sem gerst hafa félagar í NÁMUNNI fyrir
15. mars 1993 eiga rétt á að sækja um styrk vegna
þessa námsárs.
|j§ Hver styrkur er að upphæð 150 þúsund krónur. Þeir
verða afhentir í apríl 1993 og veittir NÁMU-félögum
skv. eftirfarandi flokkun:
2 styrkir til háskólanáms á íslandi, 2 styrkir til náms
við framhaldsskóla hérlendis, 2 styrkirtil fram-
haldsnáms erlendis og 1 styrkurtil listnáms.
I4Í Umsóknum ertilgreini námsferil, námsárangur,
heimilishagi og framtíðaráform, skal skilaðtil Lands-
banka íslands eigi síðar en 15. mars næstkomandi.
]|J Umsóknir sendist til:
Landsbanki íslands, Markaðssvið
b.t. Gunnbjörns Þórs Ingvarssonar
Bankastræti 7, 155 Reykjavík
L
Landsbanki
íslands
Bankl allra landsmanna