Morgunblaðið - 31.10.1993, Qupperneq 14

I I * \

14
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 31. OKTÓBER 1993
S6wl: bjJ £ótsSt> hjf_____
hUn^tta. f5aIfLjMfc
%(*5«<t>Álj jvtbgf Vnmd.UA.*. .yfolvfejtQé-
i Ka.ll,- JAas~,
•Sfv0i : M/í| it/ f
*13 "l/feA- r,Xl„ Uiri l.y
»
»
»
b
Vésteinn Valgarósson og Bragi
Sveinsson hafa skapaó nýja teikni-
yndapersónu og heila veröld í
kringum hana
ATH.
ev" <mic;
/ ' ' ’ . 0■ *■ «H»-'
Uj: (,•>**. ,
K«lt«Wii'/ "«*</" **</*U.*.
6<J4,' U/
alli er götusópari
og á sér erkióvin
sem heitir fullu
nafni Ivan Tsjuk
Mac Gregor," segir
Vésteinn. Þeir félag-
ar taka að rekja fyrir
mér helstu staðreyndir um til-
veru Kalla. „Mac Gregor er skoskur
og á þtjá bræður sem líka eru fúl-
menni og þann fjórða sem er góður.
Kalli sjálfur er góðhjartaður einfeldn-
ingur sem óteljandi sinnum hefur
verið rekinn úr vinnu. Hann hefur
starfað við margt, allt frá því að
vera vörubílstjóri upp í það að vera
borgarstjóri og kóngur en götusóp-
arastarfið er það eins sem hann get-
ur með góðu móti stundað.
„Lendir Kalli aldrei í ástarævintýr-
um,“ spyr ég.
„Nei, hann er giftur og þótt hann
sé vitlaus þá er hann tryggur. Konan
hans heitir Gunna og er algjör
gribba. Þau eiga þijú böm, Lúlla,
Dúllu og Púlla, sem er algjör kenn-
arasleikja. Lúlli er hins vegar
hrekkjusvín og vandræðabarn en
Dúlla er pempíustelpa sem alltaf er
að skreyta sig með einhveiju glingri,
ekta plasti og svoleiðis.
Húsið hans Kalla er upprunalega
konungshöll, sem byggð var 1581,
þakið er úr ekta gulli en Kalli hefur
ekki hugmynd um það, þess vegna
er hann sárafátækur en væri annars
margfaldur milljónamæringur. Svo
er líka hleri á þakinu ... Pamína,
hættu að eyðileggja þetta úlfalda-
teppi.“ Hér verður óvænt truflun á
frásögninni. Meðan þeir félagar
töluðu og flettu fyrir mig blöðunum
hafði stór, gulbröndóttur köttur kom-
ið inn í stofuna. Þetta er heimiliskött-
urinn á Hóiatorgi 4, þar sem ég er
stödd á heimili læknanna Katrínar
Ijeldsted og Valgarðs Egilssonar.
Vésteinn sonur þeirra tekur nú að
skikka hina ósvífnu Pamínu til og
rekur hana loks út úr stofunni, svo
hún rífi ekki í tætlur ofna gólfmottu
sem hún vill endilega brýna klærnar
á. „Pabbi og mamma fóru til Egypta-
lands og keyptu þá þessa mottu, þau
keyptu líka nokkrar rúllur af papýrus
og gáfu mér og Jórunni systur minni,
ég ætla skrifa erfðaskrána mína á
papýrusinn," segir Vésteinn. Þegar
honum hefur tekist að reka Pamínu
af höndum okkar heldur frásögnin
áfram.
Fyrir neðan hlerann á þakinu á
húsi Kalla er lítið herbergi fullt af
gulli, en það veit Kalli því miður
heldur ekkert um og þess vegna
heldur hann áfram að beijast sinni
eftir Guðrúnu Guðlaugsdóttur
Hæfileikinn til að skapa er
dýrmætur. Sköpunarstarf fyllir
hugann af gleði og fullnægju, ef
vel tekst til. Um þetta er ég að
hugsa þegar ég sit í stórum,
rauðbrúnum sófa og horfi á tvo
drengi önnum kafna við að
teikna. Skrjáf heyrist í blöðum
og annar þeirra sýgur upp í nef-
ið. Síðan lítur hann á mig og
segir: „ Við erum dálítið tauga-
óstyrkir, það er stórt skref fyrir
eina teiknimyndapersónu að vera
birt opinberlega." Þeir Vésteinn
Valgarðsson og Bragi Sveinsson
hafa ekki aðeins skapað eina
teiknimyndapersónu, heldur
heilt þorp í kringum hana. Kalli
og ibúar Kallabæjar horfa á mig
úr plastmöppum sem drengimir
rétta mér til þess að skoða. „Við
höfum keypt mjög mikið af
plastmöppum, ekkert er of gott
fyrir Kalla,“ segir Vésteinn og
horfir með ástúðlegu stolti á
mynd af Kalla. „Ég byijaði að
teikna Kalla árið 1989, þá gerði
ég fyrstu söguna, sem var mjög
frumstæð. A Þingvöllum i byijun
ágúst ári seinna fékk ég innblást-
ur og teiknaði aðra sögu.“ Bragi
hóf um svipað leyti að teikna
sögur um Uppfinn, sem var upp-
findingamaður að sögn höfund-
ar. „Síðan frétti ég af teikni-
myndasögum Vésteins. Við slóg-
um okkur saman og Uppfinnur
gerðist vinur Kalla. Smám saman
bættust inn í sögurnar fjölmarg-
ar aðrar persónur," segir Bragi.
/ /Yeis^
Koulli
(9oi«íof* (l)