Morgunblaðið - 01.02.1997, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 1. FEBRÚAR 1997 33
PALINA
HREWBJÖRG
ÞORLEIFSDÓTTIR
+ Pálína Hreið-
björg Þorleifs-
dóttir húsmóðir var
fædd að Hofi í
Garði 11.9. 1911.
Hún lést á Dvalar-
heimilinu Garð-
vangi i Garði 24.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar Pálínu
voru Júllana Hreið-
arsdóttir, húsmóð-
ir, frá Hátúnum í
Landbroti, V-
Skaftafellssýslu,
fædd 12.10 1871,
látin 9.8. 1964, og
Þorleifur Ingibergsson, útvegs-
bóndi frá Sléttabóli á Síðu, V-
Skaftafellssýslu, fæddur 15.5.
1863, látinn 23.11. 1989. Systk-
ini hennar voru Sigurbergur
Helgi, hreppstjóri og vitavörð-
ur, fæddur 30.8. 1905, látinn
23.11. 1989, tvíburasysturnar
Júliana Guðrún, húsmóðir,
fædd 26.5. 1908, sem dvelst á
Dvalarheimilinu Garðvangi í
Garði, og Sigríður, húsmóðir,
fædd 26.5. 1908, látin 15.5.
1995, og ein fóstursystir,
Björný Hall Sveinsdóttír, fædd
10.8. 1922, látín 10.12. 1989.
Maki Pálínu var Gestur Ein-
arsson, skipstjóri, fæddur i
Haga á Barðaströnd 15.9.1910,
látinn 15.5. 1964. Þau bjuggu
allan sinn búskap að Nýlendu
í Garði. Frá 17.10. 1990 hefur
Pálína dvalist að Dvalarheimil-
inu Garðvangi i
Garði. Börn þeirra
eru: 1) Gestur Ein-
ar Guðbjartur,
stýrimaður, fædd-
ur 17.1. 1935,
ókvæntur. 2) Berg-
ur, háskólanemi,
fæddur 15.6. 1936,
látínn 19.5. 1968.
3) Þorleifur, sjó-
maður, fæddur
31.12. 1937, maki
Díana Sjöfn Eiríks-
dóttir, starfsstúlka
í heimahjúkrun,
börn þeirra a) Sig-
urður Gestur, smiður, börn
hans Brynjar Þór og Þorleifur
Gestur; b) Guðbjörg, látin. 4)
Júlíus, bæklunarlæknir, fædd-
ur 14.9. 1945, maki Rannveig
Guðnadóttir, hjúkrunarkona,
börn þeirra a) Anna Guðný,
háskólanemi, b) Gestur PáU,
háskólanemi, sonur hans Júlíus
og c) Eva Mjöll, menntaskóla-
nemi, sonur Júlíusar fyrir
hjónaband er Ólafur Hrafn
háskólanemi. 5) Sigurður
Guðni, lyfsali, fæddur 8.3.
1952, maki Ingveldur Halla
Sigurðardóttír, verslunar-
stjóri, börn þeirra a) Bergur,
háskólanemi, barn hans Krist-
inn, b) Davíð Páll, verslunar-
maður og c) Erla María.
Útför Pálínu fer fram frá
Útskálakirkju í Garði í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
Þegar hjartkær tengdamóðir er
farin yfír móðuna miklu fer hugur-
inn að reika og margs er að minn-
ast. Okkar fyrstu kynni urðu fyrir
28 ánim, þegar ég kynntist Sig-
urði, yngsta syni hennar, og fannst
mér hún þá vera nokkuð gömul
kona enda ég 18 ára. Pálína tók
mér opnum örmum og myndaðist
þá mjög fljótlega sterkt samband á
milli okkar. Oft leitaði ég til hennar
ef mér lá eitthvað á hjarta og var
ansi gott að létta á sér og þiggja
góð ráð hjá henni, enda var hún
SIGNÝ
GUÐBJÖRNSDÓTTIR
+ Signý Guð-
björnsdóttír
fæddist á Syðra-
Álandi í Þistílfirði
20. október 1917.
Hún andaðist á
heimili sinu 21. jan-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðbjörn
Grímsson, f. 28.3.
1879, d. 1942, og
Ólöf Vigfúsdóttir,
f. 4.4. 1891, d. 20.4.
1962.
Signý giftist
27.12. 1946 Magn-
úsi Jónssyni, útvegsbónda frá
Læknisstöðum á Langanesi,
fæddur 23.12. 1894, d. 1.11.
1989. Börn þeirra: 1) Haraldur,
f. 14.3. 1939, sjómaður á Þórs-
höfn. 2) Helgi Frímann, f. 14.3.
1939, efnaverkfræðingur í
Reykjavík. 3) Ólöf, f. 15.1.1942,
verslunarmaður i Keflavík,
maki: Reynir Guð-
mannsson. 4) Guð-
bjöm, f. 12.2. 1946,
útgerðarmaður í
Reylqavík, maki:
Guðrún Lilja
Norðdahl. 5) Birgir,
f. 20.11. 1949, d.
14.12. 1966. 6) Jón,
f. 20.1. 1952, versl-
unarmaður í
Reykjavík, maki:
Steinunn Gísladótt-
ir. 7) Magnús Sig-
umýjas, f. 26.5.
1956, bifreiðasljóri i
Vestmannaeyjum,
maki: Sigurlina Siguijónsdóttir.
8) Matthías, f. 11.11. 1957, raf-
vélavirki í Reykjavík, maki: Þór-
unn Ragnarsdóttir. Bamaböra
eru 17 og bamabamaböm sjö.
Útför Signýjar verður gerð
frá Sauðaneskirkju á Langanesi
í dag og hefst athöfnin klukkan
14.
Nú hefur Signý tengdamóðir okk-
ar kvatt þennan heim. Signý ólst upp
á Syðra-Álandi og byijaði snemma
að vinna, fyrst í foreldrahúsum og
síðar sem ráðskona á Þórshöfn. Þar
tókust kynni með þeim Magnúsi
Jónssyni og hófu þau sambúð árið
1938. Þau festu kaup á húsinu Þórs-
hamri og þar bjuggu þau til ársins
1986. Síðustu árin bjó Signý á Dval-
arheimili aldraðra á Þórshöfíi.
Fjölskyldan stækkaði fljótt og því
var oft líf og fjör þótt þröngt vaeri
á þingi. Húsmóðirin hafði ærinn
starfa við að fæða og klæða allan
hópinn og fórst henni það vel úr
hendi. Signý vann öll sín verk af
natni, hvort sem um var að ræða
heimilisstörf, hannyrðir eða pijóna-
skap. Signý var gestrisin með af-
brigðum, alltaf var nóg pláss á heim-
ilinu og móttökumar innilegar.
Bamabömin dvöldu gjaman um tíma
hjá ömmu og nutu þá ástar hennar
og umhyggju. Signý hafði alltaf gam-
an af að hitta afkomenduma en sök-
um fjarlægðar urðu samverustund-
imar ekki eins margar og við hefðum
kosið.
Elsku Signý, við þökkum þér fyrir
það sem þú hefur gert fyrir okkur
og Qölskyldumar og allar stundimar
okkar saman. Hvíl þú í friði.
Þómnn og Steinunn.
MINNINGAR
mér ekki síður vinur en tengdamóð-
ir. Hún var mikil húsmóðir og
myndarleg í höndunum. Aldrei leið
sú stund að hún sæti ekki með eitt-
hvað á milli handanna, hvort sem
það var að hekia, sauma eða gimba.
Þegar við bjuggum í Reykjavík
og maðurinn minn var í háskólanum
kom það oft fyrir að Bergur sonur
okkar sem var mjög hændur að
ömmu sinni fór með henni suður í
Garð og gisti þar. Hún fór alltaf
með kvöidbænir með honum. Einu
sinni þegar hún fór með bænina sem
endar svona ... „sitji guðs englar
saman í hring, sænginni yfír
minni", sagði Bergur við ömmu
sína, þeir sitja nú ekki yfir mér,
amma mín, nú, sagði amma, jú, en
ég er í svefnpoka! Pálína hafði mjög
gaman af þessu og hló oft þegar
þetta bar á góma. Síðar er við
bjuggum í Svíþjóð og áttum orðið
tvo drengi kom hún í heimsókn til
okkar. Það var mjög gaman að
hafa hana og sjá hversu hændir
Bergur og Davíð Páll urðu að ömmu
sinni. Hún var hjartahlý og gaf af
sér hiýju og kærleika. Þegar við
komum frá Sviþjóð voru drengimir
10 og 6 ára gamlir og bjuggum við
þá í Keflavfk. Oft kom hún með
rútunni og stoppaði daglangt hjá
okkur sem varð til þess að ég og
bömin tengdumst henni betur.
Þetta var sérstaklega eftir að Eria
María fædöist. Drengimir hjóluðu
oft til ömmu sinnar á sumardögum,
hún innprentaði þeim að láta alltaf
vita af sér áður en þeir fæm af
stað og aftur þegar þeir kæmu á
leiðarenda. Þessu búa þeir að enn
í dag. Pálína hafði mikinn skilning
á gildi menntunar og hvatti syni
sína til mennta. Það sama gilti um
bamabömin. Því var það að þegar
ég fór í Fjölbrautaskóla Suðumesja
og lauk stúdentsprófi, giaddi það
hana mjög mikið. í þessari stuttu
grein hef ég ekki rakið lífshlaup
Pálínu. Ég vil bara þakka henni
fyrir þær björtu og ánægjulegu
stundir sem hún hefur gefið mér
og fjölskyldu minni.
Far þú i friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt
Elsku amma mín. Ef þú bara viss-
ir hvað ég er búin að sakna þín
mikið, ég held að ég sé ekki búin
að gera mér grein fyrir því að nú
sért þú farin upp til afa. Það eru
ekki nema nokkrir dagar síðan ég
talaði við þig síðast og þá vorum
við að ákveða hvemig við ætluðum
að hafa sumarið. Ég ætlaði að koma
á bílnum og við ætluðum að hafa
það svo gott saman, bara við tvær.
Svo ætlaðir þú að koma með mér
til baka og dvelja svolitla stund fyr-
ir sunnan. Þetta átti að verða svo
góður tími. Ég man hvað mér fannst
alltaf gaman að koma til þín á sumr-
in. Það var alltaf svo gaman hjá
okkur, við fórum í Kaupfélagið og
keyptum okkur eitthvaið gott að
borða, kjúkling eða pylsur og fs tíl
að hafa á eftír. Og þegar við vorum
komnar heim baðstu mig að fara
aftur til að kaupa gos, þér fannst
það alveg ómissandi. Og ég gleymi
því aldrei þegar ég kom heim með
myndbandsspólur handa okkur og
við horfðum á þær frammi. Eftir
stutta stund voru allar konumar
komnar fram til að horfa á með
okkur. Hvað þú spáðir alltaf mikið
í það sem var að gerast í myndunum
og lifðir þig inn í þær er ógleyman-
legt, amma mín. Eg vildi að stund-
imar okkar hefðu verið margfalt
fleiri, en allar þessar góðu minning-
ar á ég þér að þakka og margfalt
fleiri. Mikið á ég eftir að sakna þess
að geta ekki heimsótt þig lengur eða
fá þig í heimsókn tíl okkar, fá faðm-
lagið þitt og heyra þig segja: „Þú
ert ágæt, nafna mín.“ Anægðust er
ég samt með það að dóttir mín skyldi
fá að njóta einhvers tíma með þér,
í skíminni sinni, þó að hún muni
kannski ekki mikið eftir því þá get
ég alltaf sýnt henni myndina af
ykkur saman og sagt henni allt um
þig. Hvað þú varst yndisleg amma
og hve dugleg þú varst að senda
henni vettlinga og sokka. Eins og
þegar ég sagði þér hvað mér gengi
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fyigi,
hans dýiðarhnoss þú hljðta skalt
(V. Briem.)
Þín tengdadóttir,
Ingveldur Halla Sigurðardóttír.
Stýr minni tungu að tala gott
og tignar þinnar minnast
Lát aldrei baktal, agg né spott
í orðum mínum finnast
(V. Briem)
Þetta finnst mér að hafi verið
leiðarljós hennar Pöllu, systur henn-
ar mömmu. Palla var vel gefin og
dugleg. Mig langar að þakka henni
öll gömlu góðu árin sem við áttum
í Nýlendu.
Þegar Palla og Gestur giftu sig,
giftu foreldrar mínir sig um leið og
létu skíra mig. Þetta hefur verið
mikil veisla í Hofi hjá foreldrum
þeirra systra. Eining og kærleikur
einkenndi ætíð þeirra systkinasam-
veru. Við komum um allar hátíðir
og á hveiju sumri út í Garð og átt-
um þar að okkur fannst annað
heimili. Mér er minnisstæður hey-
skapurinn, hvað þá var gaman, og
síðan þegar hirt var, var leikið sér
í hlöðunni og var þar ætíð mikið
af krökkum sem alltaf voru vel-
komnir. Það var líka gaman að
fylgjast með þegar verið var að
mjólka kýmar.
Þær Palla og mamma áttu saman
pijónavél og á hveiju sumri pijónaði
mamma hjá Pöllu fyrir allt árið og
það síðasta sem ég man að mamma
pijónaði þar var fyrir elstu dóttur
okkar Ingu áður en hún fæddist og
veltum við allar mikið vöngum yfir
hvort flíkumar ættu að vera bláar
eða bleikar en á endanum báðir lit-
imir notaðir jafntí Eldri sonur okkar
var heilt sumar hjá þeim í góðu yfir-
lætí og öðm hvom styttri tíma
seinna. Ég var líka mánaðartíma
með krakkana okkar í kjallaranum
hjá þeim að sumri til meðan pabbi
þeirra var á síld.
Mér hefur alltaf fundist sem böm
systinanna frá Hofi séu sem mín
systkin og vil helst vita hvað þeim
líður hveiju sinni.
Mér er líka minnisstætt þegar |
Palla éisamt tveimur vinkonum sín- |
um kom hjólandi til Grindavíkur að j
heimsækja sytur sína þar. Þetta var f.
löng leið að hjóla, það var ekki
steyptur vegur þá. y
Elsku Palla, ávallt tókst þú á •
mótí okkur með brosi og síðast í
þegar ég sá þig varstu brosandi. ’
Megi bros þitt fylgja þér áfram og |
ég veit að brosandi mætir þú þeim \
ástvinum sem famir era á undan s
þér og brosandi tekur þú áreiðan-
lega á móti okkur þegar þar að
kemur. Ástarþakkir fyrir allt, Palla
mfn.
Þóra.
i
<
i
Mig langar með nokkram orðum L
að minnast Pöllu í Nýlendu, ömmu- y
systur minnar, sem alltaf tók á <
mótí öllum með brosi á vör.
Sem bam að aldri kom ég oft i |
Garðinn. Fékk ég að fljóta með
ömmu minni sem oft heimsóttí syst- j
ur sínar, Gunnu í Móhúsum og l
Pöllu í Nýlendu, en aðeins tún að- |
skildi bæi þeirra. Þá var fljótlega f
hlaupið yfir túnið og alltaf var vel )
tekið á mótí mér, var þá ósjaldan |
spilað lúdó eða eitthvað annað spil. |
Á bænum vora nokkrar kýr og jj
þurfti að sjálfsögðu að heyja ofan J
í gripina. Oft fóram við fíölskyldan <
suður í Garð í heyskap, var þá mik- $
ið líf og fíör. Ekki get ég ímyndað ij
mér að mikið gagn hafí verið af O
okkur krökkunum, sem voram allt
frá 'l. ári og uppúr, en það breyttí ;
ekki því, að alltaf var Palla bros- j
andi og ég man ekki eftir að hún J
hafi nokkum tíman hvesst sig við <
okkur krakkana. Dvöldum við þar
allt frá einum degi upp í nokkrar
vikur. Það var alltaf mikið tilhlökk-
unarefni að fara í heyskap út í
Garð, þá vora engar vélar fyrir utan
traktor og heyvagn.
Síðar, þegar ég var orðin fullorð- i
in og kom í heimsókn með eigin- Jh
mann og son, var tekið á mótí okk- |
ur með sörhu hlýju og ávallt með •
brosi á vör.
Elsku Palla, þakka þér fyrir allar j
góðu stundimar í Nýlendu, hvíl í (
friði.
Inga. ‘
erfiðlega að fá hana tíl að halda
vettlingunum á höndunum á sér, þú
varst nú ekki lengi að redda því,
olnbogaháir vettlingar ásamt mörg-
um fleiri komu í póstí stuttu síðar.
Hafa þeir alveg haldist á henni.
Takk, amma mín, það er það eina
sem ég get sagt, takk fyrir allt. Ég
hefði ekki getað eignast betri ömmu
en þig og minningamar um allar
góðu stundimar með þér munu aidr-
ei gleymast. Ég er þér þakkiát fyrir
þær og það góða samband sem var
á milli okkar. Núna veit ég fyrir
víst að þér líður vel hjá afa og Birgi
og það get ég huggað mig við, en
mundu eitt, elsku amma mln, og því
skaltu aldrei að gleyma, ég mun
alltaf elska þig og sakna þín. Guð
geymi þig.
Þín nafna,
Signý.
Elsku amma. Ég vil þakka þér
fyrir allar þær frábæru stundir sem
við höfum átt saman. Ég mun alltaf
muna eftír því hversu gott var að
koma heim um miðjan vetur, þegar
þú beiðst alltaf með heitan mjólkur-
graut. Maður getur heldur ekki
gleymt bestu kleinunum né heldur
pönnukökunum, sem alltaf slógu í
gegn. Það var alltaf gaman að koma
í heimsókn á sumrin, þá var líf i
tuskunum og vel um mann hugsað,
enda umhyggjan alltaf í fyrirrúmi.
Ég mun sakna þín meðan ég lifi.
Magnús Kárí.
Signý, vinkona mín, er nú farin
úr þessum heimi. Hún kvaddi á jafn-
hæglátan hátt og hennar lífsganga
var. Hún var ein af þessum dug-
miklu íslensku konum sem aldrei
æðrast og taka með jafnaðargeði
því sem að höndum ber. Signý og
Magnús eiginmaður hennar bjuggu
í litla húsinu Þórshamri við Fjarðar-
veg hér á Þórshöfn og þar ól hún
upp böm sín sem alls urðu átta en
einn son misstu þau af slysföram,
ungan að aldri.
Kynni okkar Signýjar hófust hjá
Laugu ömmu á Lækjarmótí, en hjá
henni var Signý tíður gestur. Eftír
lát ömmu hélt Signý tiyggð við
afkomendur hennar og kom oft til
mín sem bjó í ömmu húsi eftir henn-
ar dag. Signý reyndist ungum syni'' /
mínum vel en hún gættí hans á
daginn meðan við foreldramir unn-
um úti og var honum sem besta
amma. Þau fóra í gönguferðir í fíör- í
unni, sögðu sögur og tíndu skeljar. t
Yfir öllu var þessi mikla ró og nota- *
legheit sem alltaf fylgdu Signýju *
og er dýrmætt fyrir ung böm að X
kynnast.
Signý var ein af þessum konum )
sem gera allan mat góðan án þess *
að styðjast nokkum tíma við bækur
eða uppskriftir. Hvergi var betra
slátur en hjá henni og alltaf var
gaman hjá okkur í sláturgerðinni
saman. Steikta brauðið hennar og
kleinumar eiga ekki sinn líka held-r
ur. Signý pijónaði mikið og þar var
ekki ómyndin á. Hún hafði gaman
af að pijóna á bömin í fjölskyld-
unni en þar með taldist Qölskylda
mín, þó óskyld væri. Sokka og vettl-
inga frá henni geymi ég nú sem
dýrmæta minningu um góða konu.
Böm Signýjar og afkomendur
þeirra vora henni hjartfólgin og hún
gladdist yfir hveijum nýjum fjöl-
skyldumeðlimi, og pijónamir gengu
hraðar með hveiju nýju bami sem
við bættist.
Sæti þitt er vandfyllt, Signý min.
Alltaf var jafnnotalegt að koma
heimsókn til þín, eitthvað bjargfast
og traust fylgdi þér, eitthvað
óbreytanlegt í þessum heimi þar
sem allt er á fleygiferð. Eftirlifandi
aðstandendum vottum við, ég og
fjölskylda mín, innilega samúð og
þökkum kynnin við þessa góðu
konu.
Líney Sigurðardóttir.