Morgunblaðið - 11.01.1998, Blaðsíða 4
4 B SUNNUDAGUR11. JANÚAR1998
MORGUNBLAÐIÐ
BRYNDÍS Sæunn Sigríður Gunnlaugsdóttir. Tveggja ára gömul kvik-
myndastjarna sem lætur frægðina ekki stíga sér til höfuðs.
Ekki
lengur
stikkfrí
Nýjasta afurð Islensku kvikmyndasam-
steypunnar er Stikkfrí, fjölskyldumynd
um börn og foreldra í Reykjavík nútím-
ans. Hávar Sigurjónsson ræddi við leik-
stjórann Ara Kristinsson um börn og
kvikmyndaleik og síaukna fagmennsku í
kvikmyndagerðinni.
AÐ ER erill í höfuðstöðvum
íslensku kvikmyndasam-
steypunnar við Hverfísgötu
morguninn sem við Ari höf-
um mælt okkur mót. Ari segir þó
ástandið tiltölulega rólegt, eins og
lognið á undan storminum því
framundan eru samfelldar tökur í
fimm mánuði á Myrkrahöfðingjan-
um, mynd Hrafns Gunnlaugssonar.
„Þetta verður dýrasta mynd sem
við höfum tekið þátt í að framleiða,“
segir Ari, sem stjóma mun kvik-
myndatökunni. Kostnaðaráætlun
hljóðar upp á 160 milljónir. „Til
samanburðar kostaði Stikkfrí 75
milljónir," bætir hann við og segir
það nokkuð vel sloppið. Og úr því að
talið snýr að peningum þá verður að
láta fylgja með að næsta mynd Frið-
riks Þórs eftir Engla alheimsins
mun slá öll íslensk kostnaðarmet til
þessa; áætlunin hljóðar upp á 8
milljónir dollara eða hátt í 600 millj-
ónir króna. „Ræðum það nánar síð-
ar,“ segir Ari og eru þá ónefnd öll
,,
,
Morgunblaðið/GOLLI
MEIRI líkur á að vinna í lottóinu en að kraftaverk gerist á tökustað,“ segir Ari Kristinsson kvikmyndaleiksljóri.
önnur verkefni, smærri og stærri,
sem kvikmyndasamsteypan stendur
að.
Forspurð og blásaklaus
Snúum okkur þá að Stikkfri, þar
sem Ari á heiðurinn af hvorutveggja
handritinu og leikstjórninni. Myndin
var frumsýnd um jólin og hefur þeg-
ar fengið mjög góðar viðtökur...
„aðsóknin hefur verið ágæt,“ segir
Ari, en um 7.000 manns hafa séð
myndina til þessa sem teljast verður
mjög gott á aðeins tveimur vikum.
„Mér sýnist að foreldrarnir komi
með bömunum og það ýtir undir
fjöldann,“ segir hann. Stikkfrí er
nefnilega ekki bara barnamynd
heldur fjölskyldumynd, eins konar
gamanmynd fýrir nútímafjölskyld-
una, um börn og foreldra, helg-
arpabba, hálfpabba og plastpoka-
menn; einstæðar mæður og mann-
lausar konur; um allar þessar ótrú-
legu birtingar á samskipta- og sam-
býlismynstrum sem fullorðna fólkið
velur sér og bömin lenda í forspurð
og blásaklaus.
- Ari, hvernig datt þér í hug að
hægt væri að gera gamanmynd fyrir
alla fjölskylduna um þetta efni?
„Þessi mynd er hugsuð frá upp-
hafí sem gamanmynd, með ákveðið
skemmtigildi, enda er íslenski raun-
veruleikinn svo nálægt manni að það
er varla hægt að horfa á hann í allt
of mikilli alvöm. Ég settist heldur
ekki niður með þá hugmynd að fjalla
um nútímafjölskylduna á Islandi
heldur er handritið upphaflega
byggt á hugmynd sem Hrafn Gunn-
laugsson sagði mér frá að lítil stúlka
hafí rænt hálfsystur sinni til að
vekja athygli föður síns á sér. Ég
byrjaði að skrifa handritið út frá
þessari grannhugmynd og smám
saman fóra hinar persónumar og
raunveraleikinn sem myndar um-
gjörð myndarinnar að fæðast.“
Hvar er pabbi minn?
Söguþráðurinn er í stuttu máli sá,
að tíu ára gömul stúlka (leikin af
Bergþóru Aradóttur), sem býr hjá
móður sinni, stendur í þeirri trú að
faðir hennar hafi alla tíð búið í
Frakklandi. Hún kemst að því á tí-
unda afmælisdeginum sínum að
pabbinn býr í Breiðholtinu og hefur
aldrei viljað neitt af henni vita. Telp-
an fer strax á stúfana ásamt ráða-
góðri vinkonu sinni (leikin af Frey-
dísi Kristófersdóttur) og uppgötvar
að pabbinn er giftur annarri konu og
á með henni tveggja ára gamalt
barn. Hún gerir nokkrar árangurs-
lausar tilraunir til að ná athygli
pabba síns og við eina slíka tilraun
hafa vinkonurnar barnið á brott með
sér, eiginlega til að bjarga sér frá
frekari vandræðum.
Þær taka barnið heim með sér og
nú upphefst mikill gamanleikur þeg-
ar stelpumar reyna að tjónka við þá
stuttu með öllum tiltækum ráðum. Á
sama tíma er leitar lögreglan ákaf-
lega að barninu um alla borg. Loks
þegar talsvert er liðið á kvöldið
ákveða vinkonurnar að skila baminu
og i framhaldi af því nær telpan
sambandi við pabba sinn með fyrir-
heitum um frekari samskipti.
“Pabbinn fær ekki lengur að vera
stikkfrí,“ segir Ari
Fólk sem á bágt
„Fjölskyldumynstur hafa breyst
mjög mikið á síðustu 20-30 árum.
Þá þótti enn saga til næsta bæjar ef
hjón skildu og börn sem bjuggu hjá
öðru foreldri sínu vora í miklum
minnihluta. í dag er staðan þannig
að allt að helmingur barna hefur
upplifað skilnað, er stjúpbarn eða
býr hjá öðra foreldrinu. Þessar að-
stæður sem lýst er í myndinni era
því mjög raunveralegar fyrir mikinn
fjölda íslenskra barna,“ segir Ari.
Telpurnar tvær búa yfir talsverðri
sameiginlegri reynslu af sambúðar-
brölti mæðra sinna þar sem vinkon-
an ráðagóða hefur átt fjóra pabba og
á tvö hálfsystkin; ein móðir og þrír
feður. Atburðarásin er sett af stað á
föstudegi þegar helgarpabbarnir
eru að sækja börnin og mæðurnar
að undirbúa skemmtun helgarinnar;
stelpurnar spila á þetta og fá að
ráða sér sjálfar að mestu leyti. Þetta
eru líka mestu skynsemdarstúlkui'
og hafa afskaplega eðlilegar skoðan-
ir á því hvað telst rétt og rangt í
hegðun og samskiptum foreldra og
bama.
Ai-i lýsir upplifun sem lagði hon-