Morgunblaðið - 03.06.1998, Blaðsíða 6

6 C MIÐVIKUDAGUR 3. JÚNÍ 1998 MORGUNBLAÐIÐ + MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. JÚNÍ 1998 C 7
KNATTSPYRNA KNATTSPYRNA 0

V
•>

Atli Eðvaldsson,
þiálfari KR
m

Hefð
viljað

„ÉG hefði nú viljað fá öll
stigin úr þessari viður-
eign,“ sagði Atli Eðvalds-
son, þjálfari KR-inga, eftir
leikinn. Við áttum okkar
færi og hefðum getað nýtt
þau með smá heppni, en
við töpuðum þó ekki og
erum í toppbaráttunni,
sem er gott því að mínir
menn eiga rnikið inni.“
Athygli vekur að fram-
heijarnir tveir, Guðmund-
ur Benediktsson og Andri
Sigþórsson, hafa aðeins
gert eitt mark í fyrstu
fjórum Ieikjum liðsins og í
heildina hefur liðið aðeins
gert þrjú mörk. „Menn
eru stressaðir og þurfa að
aðlagast álaginu. Við er-
um að byggja hérna upp
gott lið og tökum okkar
tíma til þess. Áæthin okk-
ar er til þriggja ára og
með þetta breytt lið er ég
alls ekki ósáttur við að
vera í þriðja sæti eftir
fjórar umferðir. Guð-
mundur og Andri eru ekki
búnir að finna formið sitt,
það er rétt. Þeir eru hins
vegar liðinu það mikii-
vægir að ég verð að láta
þá spila til að koma þeim í
gang. Öðruvísi tekst það
ekki og ég veit að þeir
munu verða okkur dýr-
mætir í sumar.“
Morgunblaðið/Kristján
HART var barist í markalausri viðureign Leifturs og KR á mánudagskvöld. Hér eigast þeir við, varn-
armaðurinn Þorsteinn Þorsteinsson úr KR og framherjinn Rastislav Lazorik í liði Leifturs.
Engin mörk
en ofa spjold
ÞAÐ andaði köldu frá hafi þegar Leiftur tók á móti KR-ingum á
mánudagskvöld og reyndu leikmenn að ylja áhorfendum með
snotrum samleiksköflum en mörkin vantaði alveg. Færin voru þó
vissulega fyrir hendi og oft var heilmikið að gerast á vellinum,
allavega þurfti Gylfi Orrason dómari að seilast 9 sinnum í vasa
sinn eftir spjaldi. Leikurinn var þó alls ekki mjög grófur, en
áhorfendur í Ólafsfirði virðast geta bókað ein 7-8 spjöld í leik ef
marka má þessar fýrstu umferðir. En leiknum lyktaði sumsé með
markalausu jafntefli.
Sæmundsson
skrifar
Leikmenn KR mættu sprækir til
leiks untlan hafgolunni og Guð-
mundur Benediktsson komst inn á
■■■■■■ markteig á 3. mínútu,
Stefán Þór hætti við að skjóta og
sendi knöttinn út á
Þórhall Hinriksson
sem skallaði hann
fram hjá markinu. Leiftur svaraði
strax, Rastislav Lasorik komst einn
inn á markteig KR en var eitthvað
að vandræðast í kringum Kristján
markvörð og náði ekki skoti. Þessi
færi gáfu tóninn og var leikurinn
býsna fjörugur, skemmtileg tilþrif á
báða bóga, gestirnir ívið meira með
knöttinn en sóknir heimamanna
hættulegar. Kári Steinn Reynisson
skaut í hliðarnet KR-marksins á 26.
mín. en tvö næstu færi voru KR-
inga. Einar Þór Daníelsson sýndi
lagleg tilþrif á 32. mín. og kom bolt-
anum á Guðmund Benediktsson
sem ætlaði að leggja hann fyrir sig
við vítateigslínu en gamall samherji
hans úr Þór, Páll Gíslason, stjakaði
við honum án þess að Gylfa þætti
það athugavert. Einar Þór átti síðan
hörkuskot í þverslá Leifturs á 39.
mín. Síðasta færið fékk Kári Steinn,
stungusendingu inn fyrir vörn KR,
en hann skaut naumlega fram hjá
markinu úr góðu færi.
Seinni hálfleikur var keimlíkur
þeim fyrri en þó virtust KR-ingar
líklegri til afreka framan af. Færin
skiptust þó bróðurlega á liðin og í
heild var jafnræði með þeim og úr-
slitin því sanngjörn. Eftir fjörugar
upphafsmínútur datt leikurinn dá-
lítið niður en síðan komu þrjú góð
færi á stuttum tima. Jens Martin
Knudsen varði hörkuskot Þorsteins
Jónssonar á 65. mín., Páll Guð-
mundsson fékk óvænt dauðfæri á
66. mín. en skaut fram hjá marki
KR og Peter Ogaba skallaði rétt
fram hjá sama marki mínútu síðar.
Og það voru reyndar Leiftursmenn
sem fengu hættulegasta færið, John
Nielsen stakk sér inn í vítateig á 87.
mínútu og komst í gott skotfæri en
Kristján varði vel í horn.
Ljóst er að töluvert býr í báðum
þessum liðum. Leiftursmenn eru að
ná betur saman, þeir eru með góðan
markvörð og býsna trausta vöm og
mannval á miðju og í sókn. KR-ingar
eru stjömum prýddir og geta leikið
stórvel saman en að sjálfsögðu verða
menn að vera duglegir að skapa færi
- og nýta þau. Hvomgt liðið var á
skotskónum í þessum leik en standa
þó ágætlega að vígi í deildinni.
Páll Guðlaugsson stýrir fjölþjóðlegu toppliði Leifturs á Ólafsfirði
Hann er sagður knattspyrnufíkill. Allt hans
líf snýst um knattspyrnu og sem þjálfari
tekur hann starf sitt mjög alvarlega. Páll
Guðlaugsson er maðurinn sem kom Færey-
ingum á kortið í alþjóðaknattspyrnunni og
hefur unnið alla titla sem keppt er til þar í
landi. Því leitaði hann á ný mið og stjórnar
nú toppliði Leifturs á Olafsfírði. Björn Ingi
Hrafnsson sótti Pál heim og kynnti sér við-
horf hans til íslenskrar knattspyrnu.
Það er jökulkalt á Ólafsfirði í bítið
á fyrsta degi júnímánaðar.
Isköld hafgolan fer frjáls ferða sinna
og hefur betur í slagnum við sólina,
sem gægist stundum gegnum skýin
og vermir þá viðstadda. Þeir era
reyndar flestir inni við svona árla
dags og njóta sólargeislanna þegar
þeir bjóðast, enda er þetta hið full-
komna „gluggaveður".
Þegar barið er að dyram hjá
þjálfara knattspyrnuliðs heima-
manna, Páli Guðlaugssyni, verður
fátt um svör. Það er ekki fyrr en
um hádegi að vart verður manna;
ferða í íbúð hans á Aðalgötunni. I
ljós kemur að þjálfarinn er nývakn-
aður og heyrði ekki höggin dynja á
hurðinni fyrr um morguninn. „Ég
sef svo rosalega fast,“ segir hann,
eins og afsakandi. „Ég sef alltaf
frameftir á leikdegi. Nú svaf ég sér-
staklega fast og lengi og það hlýtur
að boða gott.“
Það eru ekki margir bæir á ís-
landi, sem státa af knattspymuliði í
efstu deild. Sérstaklega ekki bæir á
stærð við Ólafsfjörð, þar sem búa
rétt um ellefu hundruð manns.
Leiftur er þó að hefja fjórða tímabil
sitt í efstu deild Islandsmótsins og
hið þriðja samfleytt. Fyrir dyrum
stendur viðureign við röndótta sunn-
anmenn úr KR og þjálfarinn segist
staðráðinn í að vinna sigur í þeim
leik. „Við eram á heimavelli og höf-
um æft vel að undanförnu. KR-ing-
arnir eru með sterkt lið og fljóta
framherja, sem við munum hafa góð-
ar gætur á.“
Unnið allt í Færeyjum
Páll er fæddur í Reykjavík 1958
og bjó þar til níu ára aldurs, er hann
fluttist með fjölskyldu sinni til Vest-
mannaeyja. Ættir hans má rekja
bæði til höfuðborgarinnar og eins til
Húnavatnssýslu, en eyjalífið heillaði
og frá Heimaey lá leiðin til frænda
vorra í Færeyjum. Þar hefur Páll lif-
að og starfað undanfarin tuttugu ár
og býr enn, eins og hann segir sjálf-
ur. I vetur hefur hann hins vegar
skipt tíma sínum milli Ólafsfjarðar
og Reykjavíkur, enda leikmenn
sumir í skóla og aðrir við vinnu. Enn
aðrir hafa spilað knattspyrnu er-
lendis í vetur, vítt og breitt enda
hópurinn fjölþjóðlegri en áður eru
dæmi um hér á landi.
„Ég var orðinn hræddur um að
komast ekkert lengra í þjálfuninni,"
segir Páll aðspurður um ástæður
þess að hann söðlaði um og kom aft-
ur til Islands. „Eg er búinn að prófa
allt í þjálfun í Færeyjum. Ég hef
verið með yngri flokka, allt frá
sjötta flokki og upp úr og einnig
með kvennalið. Síðan hef ég
margoft unnið færeysku deildina og
bikarinn, bæði sem leikmaður og
þjálfari og því fannst mér orðið
nauðsynlegt að breyta til. Raunar
átti ég von á því að ég myndi fyrr
reyna mig í þjálfun hér á landi en
raunin heíúr orðið á.“
Að sögn Páls, hefur undirbún-
ingstímabilið verið afar erfitt.
„Þetta hefur verið algjört brjálæði.
Leikmenn hafa verið út og suður í
allan vetur og flestir komu aðeins
rétt fyrir mót, sumir jafnvel eftir
fyrstu leikina. Því gefur augaleið að
erfitt hefur verið að stilla saman
strengina í vor. Við náðum þó furð-
anlega góðum árangri í vorleikjun-
um, náðum til að mynda í átta liða
úrslit deildarbikarsins, þótt við
værum aðeins með einn vara-
mann.
Umgjörðin heillar
Páll segist fyrst núna vera að
kynnast öllum leikmönnum sínum.
„Það tekur tíma fyrir þá að venjast
mér, rétt eins og fyrir mig að aðlag-
ast þeim. Ég hef verið að kynna
mínar áherslur fyi-ir þeim og því
getur tekið einhvern tíma að ná því
besta út úr hverjum leikmanni.
Þetta er þó allt að koma og við höf-
um unnið tvo leiki nú í byrjun móts
á heimavelli, en reyndar töpuðum
við illa í Grindavík."
En af hverju Leiftur? „Umgjörðin
í kringum liðið heillar mig mjög
mikið. Hér hefur verið staðið vel að
málum á undanfórnum árum og eins
eru aðstæður hér ekki svo frá-
bragðnar því sem ég þekki í
Færeyjum. Þar er samfélagið svip-
PÁLL Guðlaugsson stjórnar fjölþjóðlegu liði sínu í leik gegn KR á Ólafsfirði.
Morgunblaðið/Kristján Kristjánsson
Þarf ekki að sanna mig
fýrir einum eða neinum
að; allt snýst um knattspyrnu og
fiskvinnslu og því vissi maður
hvernig karakterar stóðu á bak við
félagið."
Páll segist ekki hafa orðið fyrir
vonbrigðum. „Þetta er svipað og ég
bjóst við. Ég kann mjög vel við mig
hérna, þótt auðvitað sé erfitt að geta
ekki haft menn allt árið. Hérna
standa menn saman og sýna árang-
ur í verki, jafnvel þótt umræðan sé
neikvæð, eins og verið hefur í vet-
ur.“
Fjölþjóðlegur
leikmannahópur
Athygli hefur vakið hversu íjöl-
þjóðlegum leikmannahópi Leift-
ursliðið hefur á að skipa. Þar má
finna íslenska leikmenn, tvo Færey-
inga, einn Dana, Skota og Nígeríu-
mann. Ymsir hafa orðið til þess að
draga að þessu dár, og hafa jafnvel
kallað Leiftur „lið Sameinuðu þjóð-
anna“ í kerskni sinni. Páll segist
hafa heyrt þetta, og sömuleiðis þær
gagmýnisraddir, sem telji bogann
spenntan um of í peningamálunum.
„Þessar raddir bera oftast vott um
fávísi,“ segir þjálfarinn. „Hjá okkur
er leikmannahópurinn kannski
óvenjulega samansettur, en ég full-
yrði að mörg fleirí lið verða í aukn-
um mæli að byggja á aðkomumönn-
um. Nægir að nefna Skagamenn í
því sambandi, en þeir eru ekki
margir innfæddir eftir í liði þeirra.
Hinir nýju leikmenn okkar eru mjög
áhugasamir um Leiftursliðið og
vildu gjaman ganga til liðs við fé-
lagið. Flestir þeirra óskuðu eftir því
að komast til okkar og spila undir
minni stjórn. Við misstum nokkra
mjög sterka leikmenn eftir síðustu
leiktíð og urðum að bregðast við því.
Ég taldi bestu lausnina, að fá menn
sem sýndu Leiftri þakklæti og
áhuga á því sem verið væri að gera,
en legðu ekki alltaf mesta áherslu á
eigin kröfur."
Páll segir að ekki hafi miklum
fjármunum verið varið til leik-
mannamála fyrir þetta tímabil.
„Flestir hinna erlendu leikmanna
taka nokkuð niður fyrir sig í launum
til að spila hér. Þetta var mjög ódýr
kostur fyrir okkur og þessa menn
fengum við að vandlega yfirlögðu
ráði. Við tókum ekki við öllum þeim
sem buðust, heldur vorum við að
fylla upp í ákveðin skörð eftir eigin
viðmiðunum.“
Stemmningin sérstök
og skemmtileg
Að mörgu þarf að hyggja, þegar
svo margir erlendir leikmenn flytj-
ast til bæjarins. „Við þurftum að
finna dvalarstað fyrir alla mennina
og svo era eiginkonur og börn
sumra komin sömuleiðis, eða þá á
leiðinni. Þetta skapar því óneitan-
lega sérstaka stemmningu, sem
gaman er að taka þátt í.“ En hvaða
tungumál notar þjálfarinn á æfing-
um og í leikjum? „Það er mest-
megnis enska,“ segir hann hlæj-
andi. „Ég tala sex tungumál
reiprennandi og allir leikmennirnir
geta vel talað ensku. Færeyingarn-
ir skilja íslenskuna og era byrjaðir
að geta talað hana líka. Nígeríu-
maðurinn talar fljúgandi ensku og
svo auðvitað Skotinn og Daninn,
sem leikið hefur um árabil í
Englandi."
Sú spurning hlýtur að vakna,
hvort mikill munur sé á knattspyrnu
í Færeyjum og á íslandi. Páll segir
svo ekki vera. „Nokkur lið í Færeyj-
um gætu sómt sér vel í deildinni hér
á landi, en mestu munar um breidd-
ina. Hérna era líka meiri peningar í
spilinu og fyrir vikið kannski hægt
að gera meiri kröfur til manna. Eg
hef heyrt því fleygt, að engu skipti
þótt ég hafi náð góðum árangri í
Færeyjum, það sé ekki sambærilegt
við íslensku knattspyrnuna. Ég vil
bara fullvissa menn um það, að ég
er ekki í þessu til að sanna mig fyrir
einum eða neinum. Ég er aðeins að
sinna mínu starfi og mitt aðalmark-
mið er að gera vel í starfi mínu fyrir
Leiftursliðið."
Mikla trú á
Guðjóni Þórðarsyni
Páll þjálfaði færeyska landsliðið í
knattspyrnu um fimm ára skeið og
sleit með því barnsskónum í alþjóð-
legri keppni. Hans verður líklega
alltaf minnst fyrir sigur liðsins
gegn Austurríkismönnum í fyrsta
leik liðsins á alþjóðamóti, þótt hann
segi reyndar sjálfur að margir
fleiri leikir hafi jafnast á við þann
leik.
Talsvert hefur verið rætt og ritað
um fræg ummæli Guðjóns Þórðar-
sonar, landsliðsþjálfara, sem birtust
í Morgunblaðinu á dögunum. Páll
segir menn hafa oftúlkað ummælin
og kveðst undrandi á því hversu
hörundsárir menn séu hér á landi.
„Mér finnst Guðjón hafa sama rétt
og aðrir á því bæði að hafa og segja
skoðanir sínar á íslenskri knatt-
spymu. Ég skipti mér ekki af starfi
Guðjóns, en honum er alltaf velkom-
ið að tala við mig. Ég ber fulla virð-
ingu fyrir Guðjóni sem landsliðs-
þjálfara og móðgast ekld yfir um-
mælum sem þessum. Ég held að
Guðjón sé rétti maðurinn í þetta
starf og hann á eftir að ná góðum
árangri með liðið.“
Páll segist skilja ummæli Guðjóns
að ýmsu leyti. „Hann er að hugsa
um hvaða menn úr deildinni henti
fyrir landsliðið, eins og staðan er í
dag. Við misstum náttúrlega heilan
helling af leikmönnum til annarra
landa eftir síðasta tímabil og það er
ekki nema eðlilegt að einhvern tíma
taki fyrir liðin að jafna sig á því.
Hann var ekki að segja að framtíð-
armenn væru fáir, heldur menn sem
bönkuðu á dyr landsliðsins hér og
nú.“
Nú er farið að styttast í stórleik-
inn gegn Vesturbæingum og Páll er
hvergi banginn. „Ég hef tröllatrú á
þessum mannskap," segir hann
stoltur. „Hópurinn er skemmtileg
blanda ungra og reyndra leik-
manna, og við eigum eftir að gera
mörgum liðum grikk í sumar. Ég vil
þó minna á, að við gengum í gegn-
um miklar breytingar milli ára og
auðvitað tekur tíma að byggja upp
nýtt lið. Mér finnst að forráðamenn
liðsins geri sér grein fyiir þessu,
allavega er ég fyrsti þjálfarinn
hérna, sem ráðinn er til tveggja ára.
Hér er ekki tjaldað aðeins til einnar
nætur.“
Jafntefli niðurstaðan
Fyi-ir leik sést vel að nútímalegar
aðferðir hafa haldið innreið sína á
Olafsfirði. Hávær rokktónlist gefur
mönnum rétta taktinn í upphitun-
inni, rétt eins og hjá Glenn Hoddle
og enska landsliðinu. Leikmenn
leika sér í reitabolta og ná réttu
hitastigi í kroppinn. Ekki veitir af í
kuldanum, sem heldur hefur sótt í
sig veðrið eftir að sólin hvaif á bak
við fjöllin.
Leikmönnum tekst ekki að koma
knettinum í mark andstæðinganna
og niðurstaðan er því markalaust
jafntefli. Fjölmörg marktækifæri
litu þó dagsins ljós og með smá
heppni hefðu heimamenn getað nýtt
nokkur þeirra. Páll er enda hundfúll
eftir leikinn og einkum vegna allra
spjaldanna. „Ég er óhress með
þetta. KR skapaði ekkert í þessum
leik og við áttum að gera miklu bet-
ur. Ef þetta KR-lið er toppurinn hér
heima, þá eigum við ekki langt í
hann. Þó dómgæslan hafi verið
ágæt, fannst mér hún nokkuð hag-
stæð KR-ingunum. Dómarar gefa
okkur gul spjöld í tíma og ótíma og
það virðist nóg að vera útlendingur
til að fá spjald. Við getum svo sem
sjálfum okkur um kennt, áttum að
skora. Við verðum því bara að bíta á
jaxlinn og halda uppbyggingunni
áfram fyrir næsta leik.“
Þar með er Páll rokinn, enda ger-
ist sífellt kaldara og uppi í félags-
heimili bíður kaffi og kruðerí fyrir
leikmenn og aðstandendur beggja
liða. Bæði þurftu þau að þola miklar
breytingar eftir síðasta keppnis-
tímabil og hafa því þurft að stilla
saman nýjan mannskap. Kaffið er
drukkið og spjallað í sáttatón, enda
meira en þokkalegt að vera í öðru
og þriðja sæti deildarinnar, jafnvel
þótt fyrirhugaður sigur hafi ekki
náðst.
T