Morgunblaðið - 19.02.2000, Blaðsíða 72

72 LAUGARDAGUR 19. FEBRÚAR 2000
MORGUNBLAÐIÐ
Matur og matgerð
Hrogn
og selir
Kristín Gestsdóttir segist búa á Garðajökli,
enda allt komið á kaf enn einu sinni.
HÉR rétt fyrir neðan Garðaholt-
ið er Skógtjörn, þar er mikið
fuglalíf þótt vetur sé. En fleiri
dýr en fuglar eru þar. Svo til
daglega bregðum við hjónin okk-
ur þangað til að skoða seli. Oftast
sjáum við einhverja, einn daginn
sáum við sex. Um tvöleytið hinn
11. febrúar fórum við þangað, en
engan sel var að sjá þótt veður
væri gott, en klukkutíma síðar
skall snögglega á mikið óveður
og hefur selurinn væntanlega
fundið það á sér og forðað sér á
meira dýpi. Við eiðið út í Hliðs-
nes eru núna hópar af tjöldum í
fjöru- borðinu í leit að skeldýr-
um, þangflugum og fleira góð-
gæti. Þó tjaldurinn sé farfugl,
hafa alltaf margir þeirra vetur-
setu í fjörunni suðvestanlands.
Krummi lætur sig ekki vanta og
leitar sé ætis innan um tjaldana.
Hvernig er það annars, skyldi
honum og kannski selnum líka
finnast hrogn góð eða er það bara
mannfólkið sem kann að meta
þau, en flestum finnst þau góð
tilbeyting í matargerðinni. Ýmis-
legt er hægt að gera við hrogn,
bæði hrá og soðin. Heimsfrægur
er hinn gríski réttur taramasal-
ata, sem búinn er til úr reyktum
hrognum. Árið 1996 var í þessum
þætti uppskrift af taramasalata
og tókst mér að útvega kaldreykt
hrogn í réttinn. Hrogn má iíka
reyksjóða á útigrilli. Oft er af-
gangur af hrognum sem má t.d.
nýta í böku og inn í fiskbúðing.
Fiskfarsið getum við búið til sjálf
eða keypt tilbúið.
Fiskbúðingur með hrognum tek-
ur sig vel út á matborðinu.
Baka með
__________'/2 pk Ritz-kex________
1 meðalstór blaðlaukur (púrrq)
V2 meðolsór hrognobrók (meira
___________eðo minng)____________
1 dós Campbelts sveppa-
___________súpa, 295 g___________
______________2 e99
_______'/2 dós sýrður rjómi______
__________'/2 dl nýmjólk_________
100 g rifinn mjólkurostur, sú teg-
und sem ykkur hentar
1. Myijið Ritz-kexið á botninn á
bökumóti eða öðru eldföstu móti,
nota má álform.
2. Þeytið eggin lauslega, myljið
hrognin út í, setjið síðan súpuna,
sýrða rjómann og mjólkina saman
við.
3. Kljúfið blaðlaukinn og látið
kalt vatn renna inn í hann, fjar-
lægið gróf, dökkgræn blöð, skerið
hitt í sneiðar. Setjið saman við
hrognasoppuna og hellið yfir kexið
í forminu. Rífið ostinn og stráið
yfir.
4. Hitið bakaraofn í 200 gráður
C, blástursofn í 185-190 gráður C,
bakið í um 40 mínútur.
Fiskbúdingur
mað hrognum
1 hrognabrók, um 350 g
vatn, salt og edik til að sjóða
___________hrognin í__________
_______650-700 g ýsuflök______
2 tsk. salt
__________Vó tsk. pipgr_______
rifin múskgthneta (mó sleppa)
________1 dl kartöflumjöl_____
__________V2 dl hveiti________
________4V2-5 dl nýmjólk______
1 -2 msk. rasp inn í formið
_________gflangt álform_______
1. Vefjið filmu utan um hrognin
og sjóðið í vel söltu vatni með
ediki í um 25 mínútur. Hafið mjög
hægan hita. Fjarlægið himnuna
meðan hrognin eru heit og aðskilj-
ið brækurnar.
2. Roðdragið og beinhreinsið
flökin, skerið í bita og látið hrær-
ara á kraftmikilli hrærivél tæta
fiskinn í sundur, þá þarf ekki að
hakka hann.
3. Setjið salt, pipar, múskat,
kartöflumjöl og hveiti út í, hrærið
mjólkina út í í mjög litlum
skömmtum, 1-2 msk. í einu og
hrærið vel á milli.
4. Smyrjið aflangt álform, og
stráið raspi inn í það, setjið fisk-
fars á botninn og upp með börm-
unum, leggið himnulaus hrognin
langsum á miðjuna og setjið fisk-
fars ofan á.
5. Bakið í vatnsbaði í um 30
mínútur. Þegar bakað er í vatns-
baði, er flát hálffyllt af vatni og
formið látið ofan í þannig að vatn-
ið nái rétt upp fyrir miðju, en
vatnið má alls ekki fljóta inn í
formið. Lok sett á flátið. Gott er
að nota bökunarpott. Þetta er bak-
að í bakaraofni, en má líka baka í
potti á hellu.
6. Skerið niður með farsinu að
bakstri loknum og hvolfið á fat.
Meðlæti: Soðnar kartöflur eða
pasta, smjör eða pakkasósa.
hrognum o
blaðlauk
ÍDAG
VELVAKANDI
Svarað í síma 569 1100 frá 10-12 og 13-15
frá mánudegi til föstudags
Þakkir fyrir
frábæra
þjónustu
ÉG fékk alveg hreint frá-
bæra þjónustu hjá Osta- og
smjörsölunni. Ég lenti
nefnflega í því þegar ég fór í
Bónus um daginn að kaupa
sósu frá Osta- og smjörsöl-
unni sem fæst tilbúin í doll-
um. Hins vegar komst ég að
því þegar heim kom að sós-
an var útrunnin íyrir tæp-
um hálfum mánuði. Ég var
auðvitað ekkert alltof sátt
og reyndi að hringja í Bónus
til að kvarta en það svaraði
aldrei. Á endanum sendi ég
Osta- og smjörsölunni tölv-
upóst til að kvarta og í gær
fékk ég fullan poka af sams
konar sósum með alls konar
bragði! Geri nú aðrir betur.
Takkiyrir!
Ingibjörg.
Til þeirra sem sagt
hafa sig úr gagna-
grunninum
LÆKNAVÍSINDUNUM
fleygir hratt fram á okkar
tímum, okkur sjálfum og af-
komendum okkar til góðs.
Lítið yrði um stórvirki á því
sviði ef enginn vildi gefa úr
sér sýni til rannsókna og
loka á allar upplýsingar þar
að lútandi. Hefur fólk gert
sér grein fyrir því að það er
beinlínis að hefta störf vís-
indamanna með því að neita
þeim um upplýsingar til að
vinna úr? Ætlar þetta sama
fólk ekki að nýta sér fram-
farir í læknisfræði? Vill það
ekki að afkomendur þess
Hjóti þeirra? Er það ekki að
vinna gegn sjálfu sér? Þetta
síðasta upphlaup með að
hvetja fólk til að selja að-
gang að upplýsingum lýsir
best þeim aðflum sem að því
máli standa og er af því mik-
il skömm. Eru læknavísind-
in ekki að vinna fyrir þá
líka?
Sigrfður Einarsdóttir
Þakklæti
ÉG er kona á níræðisaldri
og var í Kringlunni í vik-
unni. Þar sem ég kem frá
Kringlunni með tvo poka i
höndunum stoppar hjá mér
grár bíll. I bflnum var ynd-
isleg stúlka sem spyr mig
hvort ég sé að fara langt.
Ég sagðist vera að fara í
Furugerði 1. Hún býðst þá
til að keyra mig. Spurði ég
hana hvort ég þekkti hana
en hún sagði svo ekki. Hún
sagði að ég ætti ekki að
ganga þetta í þessari færð
og bað mig að setjast inn í
bflinn og keyrði hún mig
alla leið heim að dyrum.
Sagði þessi stúlka að of lít-
ið væri gert af því að hjálpa
eldra fólki í færðinni. Þessi
stúlka var svo dásamleg að
ég varð hrærð og gleymdi
að biðja um nafn hennar.
Vil ég senda henni mitt
hjartans þakklæti fyrir
góðsemina.
Sigríður Sigurðard.
Tapad/fundiö
Kvenskór í tau-
pokatýndust
Kvenskór í taupoka týndust
29. janúar, sennilega á Ás-
vallagötu eða í Hafnar-
stræti. Finnandi vinsa-
mlega hringi í síma
552-1601 eða skili skónum
til lögreglunnar.
Stór blá íþróttataska
týndist
STÓR blá Nike-íþrótta-
taska týndist í Menntaskól-
anum í Reykjavík eða við
Lækjartorg fimmtudaginn
10. febrúar sl. Taskan inni-
heldur bláan og gulan
íþróttagalla ásamt öðru
dóti. Skilvís finnandi er
vinsamlegast beðinn að
hringja í síma 568-2384.
Ljósblár bakpoki
gleymdist
LJÓSBLÁR bakpoki
gleymdist á bflastæði við
Bæjarins bestu við
Tryggvagötu fyrir stuttu. I
bakpokanum voru karl-
mannsgleraugu, kennslu-
bækur og glósur. Skilvís
finnandi hafi vinsamiegast
samband við Ástu í síma
562-7007.
Húslykill í óskilum
HÚSLYKILL fannst fyrir
utan Garðatorg í Garðabæ
miðvikudaginn 16. febrúar
sl. Upplýsingar gefur Vera í
síma 565-9913.
Hvítir Adidas Classic
í röngum höndum
LEIKFIMI er liður í námi
framhaldsskólanemenda.
Hluti þeirra hefur aðstöðu í
einni af fínni líkamsræktar-
stöðvunum í austurborg-
inni. Ein stúlkan fór úr
skónum sínum í anddyrinu,
svo til nýjum hvítum Adid-
as Classic nr. 38 með Ijós-
biáum röndum, jámkósum
og hvítum reimum. Þegar
stúlkan ætlaði að halda á
átta þúsund króna skónum
inn fyrir stöðvaði af-
greiðslukonan hana og
benti á skiltið: „Óheimilt að
fara inn á skónum“ stóð þar
áberandi stöfum. Stúlkan
lagði nýju hvítu Adidas-
skóna sína með ljósbláu
röndunum frá sér og fór inn
í líkamsræktina. Þegar hún
kom út aftur voru skómir
horfnir. Afgreiðslukonan
sagði líkamsræktina enga
ábyrgð bera á skótauinu í
anddyrinu og brást hin
versta við spurningum
stúlkunnar.
Stúlkan fór heim á æf-
ingaskónum. Skólastjórinn
bandaði nemandanum frá
með þeim orðum að fráleitt
væri að skólinn gæti borið
ábyrgð á skóm nemenda í
leikfimi. Stúlkan kannaði
málið hjá tryggingafélagi
sínu, en svarið var að það
greiðir ekki slikt tjón.
Spumingin er um fram-
haldið. Stúlkan getur haldið
áfram að reyna að krefja
líkamsræktarstöðina um
bætur íyrir að gæta ekki
betur að hvítu Adidas Class-
ic-skónum sínum með ljós-
bláu röndunum. Hún getur
kært þjófnaðinn til iögreglu.
Loks getur stúlkan reynt að
skora á þjófinn að skila
þeim aftur í líkamsrækt-
arstöðina, merkta Dögg,
enda óskemmtilegt fyrir
hann eða hana að ganga í
stolnum Adidas Classic-
skóm með ljósbiáum rönd-
um. Stúlkan er ekki á því að
gefast upp. En framvegis
mun hún ekki fara eftir
ábyrgðarlausum fyrirmæl-
um, ekki einu sinni á Ukams-
ræktarstöðvum.
Aðstandandi tjónþola.
Veit einhver hvar
þessi stóll er?
SVONA stóll hvarf af heim-
ili í Vesturbænum í desem-
ber sl. Þessi fjölskyldugrip-
ur er úr útskorinni eik,
negldur málmtökkum í
tveimur stærðum og með
slitnu bleiku áklæði. Þeir
sem kynnu að vita um afdrif
hans vinsamlega hafið sam-
band í síma 569-1318.
Dýrahald
Loðinn inniköttur
fæst gefins
TÆPLEGA ársgamalt
fress, gulur og hvítur, fæst
gefins á rólegt og gott heim-
ili. Hann er blanda af norsk-
um skógarketti og persa, en
líkari skógarketti. Hann er
geldur og inniköttur. Upp-
lýsingar gefur Þorgerður í
síma 561-1840 til kl.18 og
eftir kvöldmat í síma 562-
3533.
Víkverji skrifar...
SAMKVÆMT frásögn eins við-
mælanda Víkverja nú í vikunni
mun einhver sjónvarpsstöðin hafa
greint frá því í fréttatíma sínum að
maður nokkur hefði gefið konu sinni
fjögurra milljóna króna bíl í „Valen-
tínusargjöf1. Var viðmælandi Vík-
verja afar hneykslaður á þessum
fréttaflutningi, og þá einkum frétta-
mati viðkomandi sjónvarpsstöðvar,
en bætti við að þetta væri auðvitað
ekkert annað en tímanna tákn, í
þjóðfélagi þar sem allt snerist um
peninga. Sjálfin- sá Víkverji ekki
þessa frétt og getur því ekki dæmt
um hversu „smekklaus" (eins og við-
mælandinn orðaði það) þessi frétta-
flutningur var, en það orkar auðvitað
tvímælis ef það er orðið „frétt“ þegar
eiginmenn gefa konum sínum gjafir.
Víkverji hefur velt þessu máli dá-
lítið fyrir sér og fundið á þvi nokkra
umræðufleti sem hann vill viðra hér,
í mestu vinsemd þó. Sé það rétt, að
gefandinn hafi kallað til sjónvarps-
fréttamenn af þessu tilefni, finnst
Víkverja það smekkleysa, því menn
eiga ekki að miklast af gjöfum sin-
um eða berja sér á brjóst frammi
fyrir alþjóð þótt þeir gefi konum
sínum gjafir. Verðmæti gjafarinnar
vekur líka athygli og maður spyr sig
hvað gefur slíkur maður þá konu
sinni í jólagjöf? Manni leikur líka
forvitni á að vita við hvað maðurinn
starfar, hvort hann sé ef til vill í
kvótabransanum eða verðbréfa-
braskinu, nú eða þá bara venjulegur
launaþræll, sem hefur önglað saman
fyrir gjöfinni með óguðlegri yfir-
vinnu? Ef til vill kom þetta fram í
fréttinni, - Víkverji gleymdi að
spyrja viðmælanda sinn.
XXX
HAFI það verið „fréttapunktur-
inn“ að vekja athygli á því að
„Valentínusargjafir" séu nú farnar
að tíðkast hér á landi í auknum mæli
stendur „fréttin" vissulega undir sér
þótt dæmið hafi ef til vill verið
óheppilegt. Betur hefði farið á því að
viðkomandi fréttamaður tæki venju-
legt fólk tali á fórnum vegi með
spurningu eins og: Hvað ætlar þú að
gefa elskunni þinni í Valentínusar-
gjöf?
Það hefur ekki tíðkast hingað til
hér á landi að gefa „Valentínusar-
gjafir", að minnsta kosti var Víkverji
ekki alinn upp við það. Hann vissi
ekki einu sinni að Valentínusardagur
hefði verið nú í vikunni, enda er hér
um útlenskan sið að ræða sem Vík-
verji sér enga ástæðu til að taka upp.
Víkverji ætlar sér hins vegar ekki að
gleyma „konudeginum", sem er á
morgun, sunnudag, og þá ætlar hann
að færa konu sinni blóm. Fjárhagur-
inn leyfir ekki dýrari gjöf enda skipt-
ir verðmætið ekki máli heldur hug-
urinn sem að baki býr. Má í því
sambandi minnast Gunnars á Hlíð-
arenda er hann mælti við Njál á
Bergþórshvoli forðum: „Góðar eru
gjafir þínar, en meira þykir mér verð
vinátta þín og sona þinna.“ Þetta var
vel mælt að mati Víkverja.
xxx
*
ASAMA tíma og „Valentínusar-
gjafir“ þykja fréttnæmar í
sumum fjölmiðlum berast uggvæn-
legri fréttir af niðurstöðum könnun-
ar, sem gerð var á vegum Rauða
krossins, um fátækt á Islandi. Sam-
kvæmt þeim eiga þúsundir manna
vart til hnífs og skeiðar og örbirgð
blasir við, og þó er manni sagt að hér
rfld „góðæri“. Fréttaflutningur af
fjögurra milljóna króna „Valentínus-
argjöf' hlýtur að verka sem kjafts-
högg í andlitið á þessu fólki, sem hef-
ur ekki efni á að senda börnin sín í
skóla.
Það hefur vissulega margt breyst
hér á landi á siðustu árum; hugsun-
arhátturinn, lífsviðhorf og hegðunar-
mynstur. Víkveija finnst stundum að
hann sé að verða utangátta í þessu
nýja þjóðfélagi. Hann saknar þess að
heyra ekki þjóðsönginn leikinn í lok
útvarps- og sjónvarpsdagskrár og er
yfirleitt búinn að slökkva á viðtækj-
unum áður en lestri vísitölu- og verð-
bréfafrétta lýkur. Ef ekki á illa að
fara þarf Víkverji líklega að taka sér
tak og kynna sér verðbréfamarkað-
inn áður en hann steinrennur sem
hrímþurs í dagrenningu nýrrar
menningar.