Morgunblaðið - 17.12.2000, Síða 40

,40 SUNNUDAGUR 17. DESEMBER 2000
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
■é
+
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
SIGFÚS JÓNSSON
múrarameistari,
Vesturbrún 10,
Reykjavík,
sem lést mánudaginn 11. desember, verður
jarðsunginn frá Áskirkju þriðjudaginn 19. des-
ember kl. 13.30.
Guðbjörg Jóelsdóttir,
Margrét Sigfúsdóttir,Kenneth Fergusson,
Sigrún Sigfúsdóttir, Gunnar Ólafur Bjarnason,
Jón Sigfússon, Bima Jónsdóttir,
Valdímar Sigfússon, Valgerður Hannesdóttír,
Kristinn Sigfússon, Anna Traustadóttir
og barnabörn.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN GUÐBJARTSSON
frá Hólkoti,
sem andaðist á dvalarheimilinu Höfða, Akra-
nesi, sunnudaginn 10. desember, verður
jarðsunginn frá Akraneskirkju fimmtudaginn
21. desemberkl. 14.00.
Védís Elsa Kristjánsdóttir, Þórir Sævar Maronsson,
Kristlaug Karlsdóttir,
Heiðbjört Kristjánsdóttir, Grétar Guðni Guðnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskulegur bróðir okkar, mágur og frændi,
GUÐNI JÓNSSON,
Vífilsgötu 14,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 19. desember kl. 13.30.
Svanborg Jónsdóttir,
Jón Jónsson,
Rannveig Jónsdóttir, Axel Guðmundsson,
Sesselja Gísladóttir,
Edda Kristjánsdóttir
og bræðraböm.
+
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýhug við andlát og útför
eiginkonu minnar, móður okkar, tengda-
móður og ömmu,
DÓRU JÓHANNESDÓTTUR,
Safamýri 81,
Reykjavík.
Guð veri með ykkur.
Ingi Þorbjörnsson,
Guðmunda Kristinsdóttir, Sigurður Elli Guðnason,
Sigríður Hanna Kristinsdóttir, Finnbogi Finnbogason,
Hannes Krístinsson, Rósa Sigríður Gunnarsdóttir,
Þóra Kristinsdóttir
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir sendum við þeim, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug og heiðruðu minningu
HALLDÓRU EGGERTSDÓTTUR,
Stórholti 27,
ReyKjavík.
Sérstakar þakkir sendum við starfsfólki kvenna-
deildar Landspítalans við Hringbraut.
Hildigunnur Eggertsdóttir,
Gissur Eggertsson, Sigríður Davíðsdóttir,
Runólfur Runólfsson, Gerður Hafsteinsdóttir
og fjölskylda.
HALLDORA GUÐ-
BRANDSDÓTTIR
+ Halldóra Guð-
brandsdóttir
fæddist að Hrafnkels-
stöðum í Hraun-
hreppi, Mýrasýslu,
15. maí 1911. Hún lést
á dvalarheimili aldr-
aðra í Borgamesi
hinn 7. desember síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Ólöf Gilsdóttir, f.
1876, d. 1956, og Guð-
brandur Sigurðsson,
f. 1874, d. 1953.
Systkini Halldóru
voru Ingólfur, f.
1902, d. 1972; Sigurður f. 1903, d.
1984; Jenný, f. 1904, d. 1983; Stef-
am'a Þómý, f. 1906, d. 1985; Guð-
rún, f. 1908, d. 1985; Pétur, f. 1912,
d. 1913; Sigríður Petrfna, f. 1914,
d. 1987; Andrés, f. 1916; Ólöf, f.
1919; Hrefna, f. 1921.
Skólaganga Halldóru var auk
farskólakennslu eins vetrar nám í
Héraðsskólanum að Reykholti.
Hennar starfsvettvangur var,
samhliða bústörfum, húsmóður-
störf og uppeldi átta baraa. Árið
1939 giftist hún Brynjúlfi Eiríks-
syni, f. 21.12. 1910 að Hamraend-
um í S.sv. Foreldrar hans vom
hjónin Helga Þórðardóttir, f. 1876,
d. 1937, og Eiríkur Ágúst, Jóhann-
esson, f. 1873, d. 1952. Brynjúlfur
lést 12.1. 1976. Þau hjón hófu bú-
skap að Hrafnkelsstöðum árið
1936 en stofnuðu nýbýlið Brúar-
land úr landi Hrafnkelsstaða og
fluttu þangað árið 1955. Böra
Halldóru og Brynjúlfs eru: Helga,
f. 20.10. 1936, g. Borge J.I. Jóns-
syni, búsett í Reykjavík, þeirra
börn: Bryndís Karen (1958) og
Jenný (1965); Ólöf, f. 7.6. 1938, g.
Páli Sigurbergssyni frá Hauka-
tungu, Snæf., þeirra böm: Brynjar
Það fyrsta sem kemur upp í hug-
ann þegar ég hugsa til hennar ömmu
minnar, er hlýja. Amma átti stórt
hjarta og umvafði alla í kringum sig
með kærleika og hlýju. Hún var stöð-
ug sem klettur, hvað sem á gekk.
Hvort sem ágjaflr lífsins voru stórar
eða smáar, stóð amma alltaf uppúr
ólgusjónum eins og klettur.
Amma mín, nú þegar ég kveð þig í
hinsta sinn, finn ég hvað ég er ríkur
að hafa átt þig að leita til í öll þessi ár.
Ófá handtökin eigum við saman í
sveitinni og garðinum þínum þar.
Garðinum sem þú hugsaðir um af
sömu alúð og þú hugsaðir um allt þitt
fólk. Ég þakka þér allt sem þú hefur
gefið mér af visku þinni og lífsspeki.
Því gleymi ég ekki og kem til með að
búa að því allt mitt líf. Hvfl í friði,
amma mín, og ég veit að afi og Gústi
taka á móti þér í garðinum hinum
megin.
Sigurður Halldórsson.
Elsku amma mín og nafna. Hér sit
ég döpur og reyni að skrifa nokkur
kveðjuorð til þín. Mér finnst erfitt að
þurfa að kveðja þig núna, ég hefði
viljað hafa þig svo miklu lengur hjá
mér. Þú varst íyrirmynd mín og hef
ég oft sagt „hvers vegna gat ég ekki
erft alla hæfileikana hennar ömmu?“
En ég er viss um að eitthvað af þeim
búa innra með mér og mun ég í fram-
tíðinni reyna að rækta þá meira.
Mér er minnisstætt fyrir nokkrum
árum þegar ég var að hjálpa þér í
garðinum þínum að þú sleist upp litla
reyniviðarplöntu og sagðir „Nafna
mín, ef þú getur haldið lífi í þessum
anga þá ert þú nú með græna fing-
ur.“ Lagði ég mig alla fram við að
halda í henni lífinu og það tókst.
Þessi planta sem er nú að verða að
myndarlegasta tré mun alltaf verða
tréið okkar ömmu.
Elsku amma, þú studdir mig í öllu
sem ég gerði og varst glöð þegar ég
ákvað að drífa mig í skóla á ný. Sagð-
ir að nú gæti ég gert allt sem mig
langaði þegar ég yrði búin með skól-
ann. Þetta veganesti hefur hjálpað
mér mikið og hugsa ég oft um þessi
orð þín, elsku amma mín.
Halldór (1958), Sig-
urbergur Dagfinnur
(1962), Asbjöra
Kjartan (1963), Olaf-
ur (1967), Valgerður
Sólveig (1971) og
Halldóra Ágústa
(1972); Ragnheiður
Hrönn, f. 2.8.1939, g.
Hauki M. Arinbjarn-
arsyni, búsett í Borg-
araesi, þeirra börn:
Halldór Guðni
(1962), Brynja
(1964), Arinbjöm
(1966) og Einar
Bragi (1983), Eiríkur
Ágúst, f. 15.1. 1942, d. 25.5. 1998,
bóndi að Brúarlandi, ókvæntur og
baralaus; Halldór, f. 20.6.1943, kv.
Ástu Sigurðardóttur, búsett í
Borgarnesi, þeirra böra: Sigurður
(1970) og Brynjúlfur (1974); Brynj-
ólfur, f. 25.3. 1945, kv. Fanneyju
Einarsdóttur, búsett í Kópavogi,
þeirra böra: Brynjúlfur (1964),
Einar Bárður (1978) og Lúðvík
(1979); Guðbrandur, f. 30.4. 1948,
kv. Snjólaugu Guðmundsdóttur,
búa á Brúarlandi, þeirra böm:
Brynjúlfur Steinar (1973) og Guð-
mundur Ingi (1977), Guðmundur
Þór, f. 12.12.1950, kv. Ásdísi Bald-
vinsdóttur, búsett í Borgamesi,
þeirra böra: Sigurdór (1973),
Hólmfrí'ður Ása (1976) og Ás-
mundur Þór (1991). Baraabömin
eru því orðin 22, baraabaraaböra-
in 20 og eitt baraabaraabarna-
bam. Eftir lát Bryiyúlfs hélt Hall-
dóra heimili með Eiríki syni súium
að Brúarlandi. Si'ðustu fjögur árin
dvaldist hún að mestu á Dvalar-
heimili aldraðra i' Borgaraesi.
Útför Halldóru fer fram frá
Borgameskirkju mánudaginn 18.
desember og hefst athöfnin klukk-
an 14.
Ég er svo þakklát fyrir að hafa
fengið að dvelja hjá þér heima á Brú-
arlandi nokkra daga í senn í gegnum
tíðina, ég hef lært mikið á að vera ná-
lægt þér, þú varst svo fróð um allt
sem sneri að lífinu og tilverunni og
varst dugleg við að fræða mig. Þetta
eru minningar sem ég mun geyma í
hjarta mínu alla tíð og aldrei gleyma
því eitt það yndislegasta sem til er,
er að hafa fengið að vera nálægt jafn-
fróðri og góðri konu eins og þér,
amma mín.
Minningamar streyma en fátt
kemst á blað, elsku amma mín ég vil
þakka þér fyrir allt sem þú hefur ver-
ið mér og gerðir fyrir mig og langar
að kveðja þig með þessu ljóðbroti.
Margseraðminnast,
margterhéraðþakka.
Guði sé lof fyrir liðna tfð.
Margseraðminnast,
margseraðsakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku amma hafðu þökk fyrir allt
ogallt.
Þín nafna,
Halldóra Ágústa.
Elsku amma okkar.
Okkur systkinin langar að kveðja
þig með nokkrum fátæklegum orð-
um. Langur tími mun líða uns við átt-
um okkur á því að þú sért raunveru-
lega farin frá okkur. Þú hefur verið
homsteinn í lífi okkar og því er erfitt
að átta sig á staðreyndum lífsins. Við
vitum þó að vel hefur verið tekið á
móti þér og faðmur afa og Gústa
frænda, sem fóra báðir langt um ald-
ur fram frá þér og okkur öllum, hefur
án efa beðið opinn eftir þér, elsku
amma.
Ætíð vora móttökur þínar jafn-
hlýjar og -yndislegar og á Brúarlandi
gengum við alltaf að þér vísri með
látleysi þitt og umhyggju. Eljusemi
þín var ótrúleg, þér féll aldrei verk
úr hendi og varst sífellt að. Þú varst
mikil hannyrðakona og alltaf með
eitthvað á pijónunum, flest eigum
við einhverja minjagripi sem þú hef-
ur töfrað fram, prjónaðir dúkar,
saumaðir púðar, teppi og fleira.
Heimflið þitt, fjölskyldan og garður-
inn var það mikilvægasta í þínu lífi og
fengum við systkinin svo sannarlega
að pjóta þess. Þér óx ekkert í augum
og áttirðu ætíð svör við öllu sem á
góma bar. Var sama hvort um var að
ræða garðrækt, stjórnmál, heimilis-
hald eða velferð okkar bama-
bamanna þinna og íjölskyldna okk-
ar. Þú hafðir þínar skoðanir, varst
hreinskilin og gast ávallt gefið okkur
góð ráð úr reynslubrunni þínum.
Hefur þú þvi verið okkur góð fyr-
irmynd og verið okkur og fjölskyld-
um okkar miklu meira en amma og
eram við stolt af því að geta sagt að
Dóra á Brúarlandi hafi verið amma
okkar.
Að rækta garðinn sinn er göfug
list og það kunnir þú svo sannarlega í
eiginlegri og óeiginlegri merkingu.
Garðurinn þinn er stórkostlegur og
er með ólíkindum hvað þú gast hugs-
að vel um hann fram eftir öllu og
nefnt hveija einustu plöntu með
nafni og hver tildrög þess vora að
þér áskotnaðist plantan, frá hveijum
og hvers vegna. Og dugleg varstu að
gera alls kyns tilraunir í rækt blóma,
tijáa og matjurta, þetta lék allt í
höndunum á þér, grænir fingur sem
við gjarnan hefðum viljað erfa frá
þér. Aldrei komum við á sumrin og
haustin til þín nema að fá eitthvað
góðgæti úr garðinum og fylgdu þá
ávallt leiðbeiningar hvernig við gæt-
um borið okkur að því að rækta og
matreiða. Það væri ekki erfitt verk
og við gætum þetta alveg eins vel og
þú. Þú varst snillingur í eldhúsinu,
heimsins besti matur, brauð og kök-
ur var eitthvað sem kom af sjálfu sér.
Þú þurftir engar uppskriftir heldur
bara nýttir það sem til var og útkom-
an var ætíð jafngóð.
Fjölskyldan var þér mikilvæg og
þúfræddir okkur mikið um ættina
okkar og skyldmenni. Var notalegt
að sitja hjá þér í rólegheitum við
spjall, fóram við yfirleitt frá þér mik-
ið fróðari en við komum. ÖIl fengum
við að dvelja hjá þér í lengri eða
skemmri tíma og er það ógleyman-
legt í huga okkar allra. Jólaheim-
sóknimar era líka ógleymanlegar en
þá tilheyrði alltaf að taka í spil og
spiluð var vist og púkk og allir vora
jafnir, stórir sem smáir.
Þú hafðir ætíð mikinn áhuga á því
sem við voram að fást við hverju
sinni og fylgdist vel með og oftar en
ekki áttirðu góð ráð handa okkur
sem við höfum vonandi reynt að nýta
sem best og hvattir okkur áfram á
okkar braut. Bömin okkar hafa einn-
ig fengið að njóta þess að eiga þig
sem langömmu og langalangömmu
og er mikill söknuður hjá þeim að
hafa misst ömmu sína.
Elsku amma, við erum þér inni-
lega þakklát fyrir hve góð þú hefur
verið okkur öllum og fjölskyldum
okkar og mikill leiðbeinandi. Það er
ómetanlegt að hafa mátt njóta þín öll
okkar uppvaxtarár og langt fram eft-
ir fullorðinsaldri. Þrátt fyrir háan
aldur voram við ekki tilbúin að missa
þig en eram sátt við að þú hafir feng-
ið að halda fullri reisn fram á síðustu
stundu. Það er mjög táknrænt að þín
síðustu verk áður en þú sofnaðir
svefninum langa var að spila með
félögum þínum og svo að síðustu að
kíkja á dúkana þína tvo sem vora í
strekkingu, þetta er svo lýsandi fyrir
þig, mikil félagsvera og hannyrða-
kona fram í fingurgóma.
Hafðu þökk fyrir allt, elsku amma
okkar, og hvfldu í friði í faðmi afa og
Gústa frænda.
Til ömmu:
Nú ertu farin elsku amma en eftir situr
minningin.
Um græna fima fmgur þina og fagra stóra
garðinn þinn.
Brauðið góða og bakkelsið og blessuð spila-
mennskan.
Allt lék þínum höndum í hannyrðir og
fleira.
Ástin þín og umhyggjan hringinn okkur
vafði.
Við þökkum guði fyrir þig þú gafst okkur
svo mikið.
(V.S.P.)
Systkinin frá Haukatungu.
Margs er að minnast. Margar góð-
ar minningar leita nú á hugann þegar
ég fylgi ömmu minni síðasta spölinn.