Alþýðublaðið - 21.05.1959, Blaðsíða 6

Nafn-
UNG stúlka í litlu þorpi
í Ástralíu kunni hvorki að
lesa né skrila. Þegar hún fór
í bankann til þess að leysa
út ávísanir, skrifaði gjald-
kerinn því nafnið hennar
aftan á ávísanirnar, en
stúlkan gerði kross undir,
eins og lög mæla fyrir.
Dag nokkurn kom hún
inn með ávísun, en þegar'
gjaldkerinn hafði skrifað
nafnið hennar aftan á, setti
hún hring undir.
— Hvers vegna setjið þér
ekki kross, eins og þér eruð
vanar, spurði gjaldkerinn
undrandi.
— Af því að ég er búin
að gifta mig, sagði stúlkan
kotroskin. — Og maðurinn
minn hefur ættarnafn!
,,EKKI heppnaðist Gran-
berg það,“ sögðu Kaup-
mannahafnarbúar á sínum
tíma, þegar hinn frægi
sænski loftbelgsskipstjóri
komst ekki á loft með far-
artæki sitt. Og fyrir
skömmu sögðu þeir: ,,Ekki
tókst Laursen það heldur."
Þetta voru ummælin,
sem menn völdu lestarstjór-
anum frá Árósum, G. V.
Laursen, þegar honum tókst
ekki að koma hollenzka loft
belgnum Jules Verne á
loft. En daginn eftir skaut
Laursen efasemdarmönnun-
um ref fyrir rass. Þá tókst
honum að komast á loft.
VISSI ALLT UM LOFT-
BELGI OG LOFTFÖB
Laursen hefur dreymt
um það frá barnæsku að
fljúga í loftbelg. Snemma
las hann allt, sem hann
náði í um þessa fræði-
grein. Árangurinn af því
kom fram í spurningaþætti
danska útvarpsins fyrir
skemmstu. Þá vann hann
10 000 krónur fyrir vit-
neskju sína um loftbelgi og
loftför frá 1783 til 1945. En
að æðsta ósk hans mundi
rætast innan skamms, —
það hafði hann aldrei þorað
að vona. Það stóð því ekki
á svarinu, þegar Dyrehavs-
bakken bauð honum flug-
ferð í risastórum loftbelg,
sem leigður var frá Hol-
landi.
VONBBIGÐI
í FYBSTU LOTU
í fyrstu lotu varð Laur-
sen fyrir miklum vonbrigð-
um. Hann var mjög spennt-
ur og allt var tilbúið, — en
loftbelgurinn hreyfðist
ekki. Það kom í Ijós, að
veðrið var ekki hagstætt.
viiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiii i ii *lii i ii ii i ii i iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiii' ...........

* ■

:

IftMp

ÞAU hittust á Capri fyrir
skömmu Soraya prinsessa af
Persíu og ítalski furstinn
Raimondi Orsini. Samhand
þeirra að undanförnu og öll
sú rómantík, sem fylgt hef-
ur í kjölfarið, -— hefur ver-
ið umræðunefni í blöðum
síðustu vikur. Þau hafa
hitzt oft áður, en blöðin
hafa ekki þorað að spá gift-
ingu fyrr en nú.
Sumir vilja halda því
frarh, að stefnumót skötu-
hjúanna í Capri hafi ein-
mitt staðið í sambandi við
væntanlega giftingu og ekk
ert annáð. Vitað er, áð furst
inn hefur leýft áð fyrrver-
andj eiginkona hans gifti
sig aftur,-og kaþólska
kirkjan hefur ekki sett sig
upp á móti væntanlegu
hjónabandi furgtans.
Soraya, sem til skanims
tímá hefur verið svo ein-
mana og alvarlega þenkj-
andi, lék á als oddi á Capri.
Klædd djörfum baðfotúm
sigldi hún með Orsini fursta
Vindlareykingar
kvenna.
KONUR í Bretlandi eru
nú farnar að reykja vindla
meira en þær hafa áður
gert. í fyrsta lagi gera þær
það af þvr að sérfræðingar
hafa sagt, að vindlar séu
minna skaðlegir en sígar-
ettur. í öðru lagi af því að
vindlarnja séu betri. Eig-
andi stórrar tóbáksverzlun-
ar í London upplýsir, að
60% af þeim, sem kaupa
vindla hjá honum, séu kon-
ur.
til Bláa hellisins, — sem
allir ferðamenn þurfa að
skoða. Hún virtist skemmta
sér konuif glega. Sá aragrúi
ferðamanna, sem hafði vart
augun af henni, — var sam
mála um eitt: Það var á
Capri, sem hún endurheimti
hið viðfelldna bros sitt.
Hænurnar
FRÖKEN Phyllis
Martirí frá Newport
varð dag nökkurh
mjög áhyggjwfull út af
hænunum sínum sex.
Þær virtust vera veik
ar, því að í hvert
skipti, sem þær
reyndu að standa upp
ultu þær um koH og
lágu spriklandi og
gaggandi.
— Hænsnapest,
hugsaði fröken Mar-
tin, en seinna komst
hún að raun um, að
því var ekki þannig
varið. Hún hafði nefni
lega lagað stikkils-
berjavín skömmu áð-
ur og þegar hún hafði
síað gerjuðu berin, —
hafði hún fleygt kjörn
unum rétt hjá hænsna
húsinu. — Hænurnar
hafa að sjálfsögðu et-
ið þá með góðri lyst
— og afleiðingarnar
orðið þær, sem fyrr ér
lýst.
Það var of mikið rok. Ferð
inni var frestað og Laursen
varð að láta sér nægja að
skoða þetta undrafar. Hann
varð fyrir nokkrum von-
brigðum eftir rannsókn
sína. Það kom í Ijós, að loft
belgurinn var ekki nema
560 kubikmetrar.
— Venjulegir sportbelgir
eru 2000 kúbikmetrar, sagði
Laursen og fitjaði upp á
nefið.
Næsta dag var blíðskap-
arveður og belgurinn fór á
loft með það sama. Með
Laursen var hollenzkur sér
fræðingur, John Boesmann
að naifni. Það var nóg að
varpa aðeins handfylli af
sandi fyrir borð til þéss að
belgurinn lyftist nokkra
metra frá jörðu, — og inn-
an tíðar sveif hann yfir
Eyrarsund. Takmarkið var
að komast til Svíþjóðar.
HEYRÐU MANNAMÁL
OG KÝB BAULA
Lendingin varð ekki góð.
Karfan snerti jörðina þungt
og hoppaði því næst þrjá
metra í loft upp, — og lenti
siðan á rfamgansgirðingu.
Hins vegar hafði ferðalagið
gengið ljómandi vel. Lognið
var svo mikið. að Laursen
sagðist hafa heyrt manna-
mál og meira að segja kýr
baula öðru hverju. Hann
sagðist ekki hafa fundið til
hræðslu.
— Hins vegar er ekki
hægt að segja það sama um
konuna mína, bætti hann
við. Hún fylgdi loftbelgn-
um alla leið í hraðbáti og
var á nálum allan tímann.
Æskudraumur Laursen
er sem sagt orðinn að veru-
leika. Þetta var í fyrsta
sinn, sem hann kom til Sví-
þjóðar og hann sagðist ekki
hafa neinn áhuga á að ferð-
ast til útlanda aftur —
nema hann gæti farið það í
loftbelg. Laursen er nú aft-
ur farinn að aka sinni járn-
braut, — en hefur yngst
um mörg ár eftir ævintýrið.
mm.

GIMSTEINNINN
FRANZ hefur nú verið í
•marga mánuði að heiman,
svo að faði rhans og móðir
hans og litla systir hans eru
áfjáð í að heyra hann segja
frá ævintýrum sínum. „Nú
verður þú fyrst og fremst
að hugsa um að hvíla þig
f:
reglulega vel
lþetta,“ segir mi
Franz er að sjálf
inn að vera kor
heilu og höldnu,
heima, — það v;
£ 21. maí 1959 — Alþýðublaðið